شماره ۶۹۴۰ت۲۱۲۴۵هـ – ۱۳۷۸.۰۳.۱۱
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۸.۳.۵ بنابه پیشنهاد شماره ۱۱.۶۷۹ مورخ ۱۳۷۸.۲.۱۵ سازمان امور اداری و استخدامی کشور و به استناد بند (ی) تبصره (۱۳) قانون بودجه سال ۱۳۷۸ کل کشور آییننامه اجرایی بند یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود :
ماده ۱ – در این آییننامه سازمان امور اداری و استخدامی کشور و کمیته بررسی وضعیت نیروی انسانی وزارتخانه یا سازمان به اختصار “سازمان” و “کمیته” نامیده میشوند.
ماده ۲ – در هر یک از وزارتخانهها و سازمانهای مستقل وابسته به ریاست جمهوری کمیته بررسی وضعیت نیروی انسانی مرکب از معاون اداری و مالی، مدیر کل امور اداری (یا عناوینی مشابه) و نماینده دبیر کل سازمان امور اداری و استخدامی کشور تشکیل میگردد این کمیته نسبت به تشخیص و شناسایی مستخدمین مازاد وزارتخانه یا سازمان و مؤسسات و شرکتهای دولتی وابسته اقدام مینماید.
تبصره – مستخدمین مازاد بر نیاز دستگاهها و شرکتهای دولتی کارکنانی هستند اعم از رسمی یا غیر رسمی و بدون پست سازمانی یا دارای پست سازمانی که بنا به تشخیص کمیته دستگاه یا مؤسسات و شرکتهای وابسته به خدمات آنها نیاز دارند.
ماده ۳ – سازمان امور اداری و استخدامی کشور با همکاری دستگاههای اجرایی نسبت به بررسی نیازهای ضروری دستگاه به نیروی انسانی به تفکیک شهر و رشتههای شغلی اقدام و به منظور جلوگیری از افزایش تعداد کارکنان دولت و کاهش استخدامهای جدید، نیروی انسانی مورد نیاز دستگاهها را از محل نیروهای مازاد دستگاهها و شرکتهای دولتی تأمین خواهد نمود.
تبصره – صدور مجوز استخدام جدید به استناد تبصره (۶۰) قانون بودجه سال ۱۳۶۴ کل کشور و ماده (۷) قانون نحوه تعدیل نیروی انسانی و هر گونه استخدام جدید (اعم از رسمی و غیر رسمی) پس از تایید سازمان در مورد عدم امکان تأمین نیروی انسانی مورد نیاز از طریق نیروهای مازاد دولت صورت خواهد گرفت.
ماده ۴ – کمیته هر وزارتخانه و سازمان مستقل مکلف است نسبت به تعیین نیروهای مازاد دستگاه و سازمانها و شرکتهای دولتی وابسته اقدام و اسامی مستخدمین مازاد را در قالب فهرست مشخصات پرسنلی که توسط سازمان ابلاغ میگردد حداکثر لغایت تیر ماه جاری به سازمان اعلام نماید و مراتب را به طریق مقتضی به اطلاع مستخدمین مزبور برساند.
ماده ۵ – مشخصات مستخدمین مازاد موضوع این آییننامه به منظور استفاده از آنها در سایر دستگاههای دولتی در بانک اطلاعاتی خاصی در سازمان جمعآوری میگردد. سازمان تا پایان تیرماه نسبت به استقرار بانک اطلاعاتی مستخدمین مازاد اقدام و زمینه بهرهبرداری و اطلاع دستگاههای اجرای از بانک را فراهم و یا فهرست مشخصات نیروهای مازاد را به دستگاههای اجرایی اعلام خواهد نمود.
ماده ۶ – کلیه دستگاههای اجرایی موظفند نیروی انسانی مورد نیاز واحدهای تابعه و سازمانها و شرکتهای وابسته خود را در وهله اول از محل نیروهای مازاد مجموعه سازمانهای متبوع با رعایت مقررات این آییننامه تأمین نماید. در صورت عدم وجود نیروهای واجد شرایط و یا عدم آمادگی مستخدمین مازاد دستگاه برای انتقال به شهرستانهای نیازمند نسبت به درخواست تأمین نیرو از محل نیروهای مازاد سایر دستگاهها اقدام نمایند.
تبصره – مقررات و ضوابط خاص و داخلی دستگاهها در مورد نحوه سازماندهی و تعیین محل خدمت کارکنان در داخل شهرها در سال جاری لازمالاجرا نخواهد بود.
ماده ۷ – دستگاهها موظفند نسبت به اعلام نیاز خود به سازمان با قید مشخصات کارکنان واجد شرایط سایر دستگاهها در چارچوب مجوزهای استخدامی و یا نیاز تایید شده توسط سازمان اقدام نمایند.
تبصره – دستگاهها میتوانند نیاز خود را بدون قید مشخصات کارکنان و به صورت تجمعی و به تفکیک محل خدمت و رشتههای شغلی به سازمان منعکس نمایند تا سازمان راساً” نسبت به تأمین نیروی انسانی مورد نیاز با رعایت مقررات این آییننامه اقدام نماید.
ماده ۸ – سازمان، پس از بررسی و تایید نیاز دستگاه متقاضی نسبت به صدور حکم انتقال مستخدمین با رعایت شرایط زیر اقدام خواهد کرد:
الف – در مورد مستخدمین شاغل در یک شهر، مراتب به دستگاه متبوع مستخدم منعکس و نسبت به صدور حکم انتقال اقدام خواهد شد.
ب – در مورد مستخدمین شاغل در شهرستانهای دیگر، مراتب از طریق دستگاه متبوع به مستخدم منعکس و پس از جلب موافقت مستخدم توسط سازمان یا دستگاه متقاضی و یا دستگاه متبوع به صدور حکم انتقال اقدام خواهد شد.
تبصره – سازمان برنامه و بودجه موظف است براساس اعلام سازمان امور اداری و استخدامی کشور نسبت به جابجایی اعتبار مورد نیاز پرداخت حقوق کارکنان انتقالی از دستگاه قبلی به دستگاه جدید اقدام نماید.
ماده ۹ – در صورتی که بعضی از مستخدمین مازاد، راساً تقاضای انتقال به یکی از دستگاههای دولتی داشته باشد و نیاز دستگاه به نیروی انسانی در محل مورد تقاضا مورد تایید سازمان باشد سازمان میتواند راساً نسبت به صدور حکم انتقال مستخدم به دستگاه مورد تقاضا اقدام نماید.
ماده ۱۰ – مستخدمینی که در اجرای این آییننامه محل جغرافیایی خدمت آنان تغییر مییابد به شرح زیر از گروه تشویقی برخوردار میگردند:
الف – مستخدمینی که به شهرستانهای نیازمند در داخل استان و یا شهرستانهای غیر محروم انتقال مییابند یک گروه تشویقی.
ب ـ مستخدمینی که به شهرستانها و مناطق محروم در استانهای دیگر انتقال مییابند دو گروه تشویقی.
تبصره ۱ – گروههای تشویقی تا زمانی به مستخدم تعلق خواهد داشت که مستخدم به محل قبلی خود و یا محل دیگر که فاقد شرایط قید شده در اینماده است منتقل نگردیده باشد.
تبصره ۲ – مستخدمینی میتوانند در اجرای این آییننامه به شهرستانهای دیگر انتقال یابند که سنوات خدمت آنها ۲۵ سال یا کمتر باشد.
ماده ۱۱ – [اصلاحی ۱۳۷۸/۱۲/۱۸]
در صورتی که در اثر انتقال مستخدمین موضوع این آییننامه از دستگاهی به دستگاه دیگر، حقوق و مزایای مستخدم کاهش یابد تفاوت مربوط به عنوان فوقالعاده جذب در حق مستخدم پرداخت خواهد شد.
در دستگاههایی که دارای مقررات خاص نمیباشند، اجرای این ماده در مورد مشاغل تخصصی و مدیریت مجاز خواهد بود.
ماده ۱۲ – فوقالعاده محل خدمت مستخدمینی که در اجرای این آییننامه انتقال مییابند (موضوع ماده (۳) تصویبنامه شماره ۲۰۲۷۲ت۵۱۵هـ -مورخ ۱۳۷۴.۱.۱۴ هیأت وزیران) به میزان ده درصد (۱۰%) برقرار خواهد شد.
ماده ۱۳ – انتقال مستخدمین موضوع این آییننامه به تهران، از شهرهای یک استان به مرکز همان استان و از شهرهای محروم به شهرهای برخوردار مشمول گروه تشویقی موضوع ماده (۱۰) نخواهد بود.
ماده ۱۴ – انتقال مستخدمین غیر رسمی پس از معرفی توسط سازمان به محل جدید از طریق انعقاد قرارداد در محل جدید خواهد بود. این قبیل مستخدمین با توجه به مقررات مربوط و تایید دستگاه محل خدمت قبلی از پاداش پایان خدمت بهرهمند خواهند شد.
تبصره – مستخدمین پیمانی که در اجرای این آییننامه به دستگاههای دیگر منتقل میشوند به هنگام تبدیل وضع موضوع تبصره (۲) ماده (۷) قانون تعدیل نیروی انسانی از شرط سابقه خدمت در دستگاه واحد معاف خواهند بود.
ماده ۱۵ – دستورالعملهای ضروری جهت اجرای این آییننامه توسط سازمان تدوین و ابلاغ خواهد شد.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور