ماده واحده
به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده می‌شود به اصلاحات به عمل آمده در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی در استکهلم به سالهای ۱۹۶۷ و ۱۹۷۹ میلادی برابر با سالهای ۱۳۴۶ و ۱۳۵۸ هجری شمسی (به شرح پیوست) با رعایت موارد زیر ملحق شده اسناد مربوط را تسلیم کند:
۱- تصویب جمهوری اسلامی ایران نسبت به بندهای (۳) و (۴) ماده (۱) و بند (۲) ماده (۲)، با توجه به جزء (ب) بند (۱) ماده (۲۰) قابل اجرا نیست.
۲- بند (۱) ماده (۲۸) با توجه به بند (۲) آن در حال حاضر برای جمهوری اسلامی ایران تعهدآور نمی‌باشد.
بند (ط) ماده (۴)
۱- تقاضانامه‌های گواهینامه مخترع که در کشوری تسلیم می‌شود که در آن متقاضیان حق دارند به انتخاب خود تقاضای ثبت اختراع یا تقاضای گواهینامه مخترع نمایند، همان حق تقدمی را ایجاد می‌کند که برابر این ماده در همان شرایط و با همان نتایج از تقاضای ورقه ثبت اختراع ناشی می‌شود.
۲- در کشوری که آنجا متقاضی حق دارد به انتخاب خود تقاضای ثبت اختراع یا گواهینامه مخترع نماید، متقاضی گواهینامه مخترع بنا بر مقررات این ماده در مورد گواهینامه‌های ثبت اختراع از حق تقدمی بهره‌مند خواهد شد که از تقاضای ثبت اختراع یا ثبت نمونه بهره‌برداری یا گواهینامه مخترع ناشی می‌شود.
ماده ۱۳- مجمع اتحادیه
۱-
الف – اتحادیه دارای مجمعی است مرکب از آن دسته از کشورهای اتحادیه که ملتزم به مواد (۱۳) تا (۱۷) می‌باشند.
ب – دولت هر کشور دارای یک نماینده خواهد بود که جانشینان، مشاوران و کارشناسانی می‌توانند او را همراهی کنند.
پ – هزینه‌های مربوط به هر هیأت نمایندگی به عهده دولتی است که آن را منصوب نموده است.
۲-
الف – مجمع:
یک – به تمام مسایل مربوط به حفظ و توسعه اتحادیه و اجرای این کنوانسیون رسیدگی می‌کند.
دو – به دفتر بین‌المللی مالکیت معنوی (که از این پس “دفتر بین‌المللی” خوانده می‌شود) که در کنوانسیون مربوط به تأسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی (که از این پس “سازمان” نامیده می‌شود) از آن یاد شده، با در نظر گرفتن نظریات کشورهای اتحادیه که به مواد (۱۳) تا (۱۷) متعهد نشده‌اند، از نظر تهیه مقدمات کنفرانس‌های تجدیدنظر، ارایه طریق می‌کند.
سه – گزارش‌ها و فعالیت‌های مدیر کل سازمان را در باره اتحادیه بررسی و تصویب می‌کند و به او در مورد مسائلی که در صلاحیت اتحادیه است، کلیه دستورات لازم را خواهد داد.
چهار – اعضای کمیته اجرایی مجمع را انتخاب می‌نماید.
پنج – گزارش‌ها و فعالیت‌های کمیته اجرایی خود را مورد بررسی و تصویب قرار داده به آن ارایه طریق می‌نماید.
شش – برنامه اتحادیه را تنظیم، بودجه دو ساله آن را تصویب و حساب‌های نهایی را تایید می‌کند.
هفت- مقررات مالی اتحادیه را تصویب می‌کند.
هشت- کمیته‌های کارشناسان و گروه‌های کاری را که برای تحقق هدف‌های اتحادیه مفید می‌داند، ایجاد می‌نماید.
نه – درباره کشورهای غیرعضو اتحادیه و سازمان‌های بین‌الدولی و بین‌المللی غیر دولتی که می‌توانند به عنوان ناظر در اجلاسیه‌های آن پذیرفته شوند، تصمیم می‌گیرد.
ده – اصلاحات مربوط به مواد (۱۳) تا (۱۷) را مورد تصویب قرار می‌دهد.
یازده – هر نوع اقدام دیگری را که برای نیل به هدف‌های اتحادیه مناسب باشد اتخاذ می‌کند.
دوازده – هر گونه وظایف دیگری را که به موجب این کنوانسیون مقتضی است انجام می‌دهد.
سیزده – حقوقی را که به موجب کنوانسیون مربوط به تأسیس سازمان به آن تفویض شده مشروط بر آنکه مورد قبولش باشد، اعمال می‌کند.
ب – مجمع در مورد مسائلی که مورد توجه سایر اتحادیه‌های تحت مدیریت سازمان نیز می‌باشد، با توجه به نظر کمیته همکاری سازمان اتخاذ تصمیم می‌کند.
۳-
الف – با رعایت مقررات قسمت (ب) یک نماینده فقط نمایندگی یک کشور را می‌تواند داشته باشد.
ب – کشورهای عضو اتحادیه که به موجب شرایط موافقتنامه ویژه‌ای در دفتر مشترکی که برای هر یک از آنها در حکم اداره ملی مخصوص مالکیت صنعتی موضوع ماده (۱۲) می‌باشد متشکل شده باشند، می‌توانند در طی مباحث به طور جمعی به وسیله یکی از آن کشورها نمایندگی داشته باشند.
۴-
الف – هر کشور عضو مجمع دارای یک رای می‌باشد.
ب – نصف کشورهای عضو مجمع حد نصاب را تشکیل می‌دهند.
پ – با وجود مقررات قسمت (ب) هرگاه طی جلسه‌ای تعداد کشورهای حاضر از نصف کشورهای عضو مجمع کمتر ولی برابر یا بیشتر از یک سوم آن باشد مجمع می‌تواند تصمیماتی اتخاذ نماید.
با این حال، تمامی تصمیمات مجمع بجز تصمیمات مربوط به روش کار آن تنها زمانی قابل اجرا می‌گردد که شرایط یاد شده زیر مرعی شده باشد:
دفتر بین‌المللی تصمیمات یاد شده را به کشورهای عضو مجمع که حضور نیافته‌اند اعلام می‌دارد و از آنها دعوت می‌نماید که در سه ماه از تاریخ اعلام یاد شده رای یا امتناع خود را به صورت کتبی اعلام دارند.
اگر در انقضای این مهلت تعداد کشورهایی که رای یا امتناع خود را بدین ترتیب بیان داشته‌اند حداقل برابر با تعداد کشورهایی باشند که حضور آنها در جلسه برای حصول حد نصاب لازم می‌بود تصمیمات یاد شده لازم‌الاجرا خواهد بود، مشروط به اینکه در عین حال اکثریت لازم حاصل گردد.
ت – با رعایت مقررات بند (۲) ماده (۱۷) تصمیمات مجمع با اکثریت دو سوم آرا اتخاذ می‌گردند. رای ممتنع رای محسوب نمی‌گردد.
۵-
الف – با رعایت قسمت (ب) یک نماینده تنها به نام یک کشور می‌تواند رای دهد.
ب – کشورهای عضو اتحادیه یاد شده در قسمت (ب) بند (۳) به طور کلی سعی می‌نمایند هیأت نمایندگی خود را به مجمع اعزام دارند. با این حال، اگر به دلایل استثنایی یکی از کشورهای یاد شده نتواند هیأت نمایندگی خود را اعزام دارد، می‌تواند به هیأت نمایندگی یکی دیگر از این کشورها تفویض اختیار کند که به نام او رای دهد. بدیهی است یک هیأت نمایندگی به وکالت تنها از طرف یک کشور می‌تواند رای دهد. چنین اختیاری باید در سندی که‌توسط رئیس دولت یا وزیر صلاحیتدار امضا شده اعطا شود.
۶- کشورهای عضو اتحادیه که عضو مجمع نیستند، مجاز هستند به عنوان ناظر در جلسات شرکت نمایند.
۷-
الف – مجمع براساس دعوت مدیر کل هر دو سال یک بار اجلاسیه عادی خواهد داشت و زمان و محل آن بجز در موارد استثنایی در همان زمان و محلی است که مجمع عمومی سازمان تشکیل می‌شود.
ب – مجمع بنا به دعوت مدیر کل یا به تقاضای کمیته اجرایی یا به تقاضای یک چهارم کشورهای عضو مجمع جلسات فوق العاده تشکیل خواهد داد.
۸- مجمع آیین‌نامه داخلی خود را تصویب می‌نماید.
ماده ۱۴- کمیته اجرایی
۱- مجمع دارای یک کمیته اجرایی است.
۲-
الف – کمیته اجرایی از کشورهایی تشکیل می‌شود که توسط مجمع از میان کشورهای عضو آن انتخاب می‌شوند. علاوه بر این، کشوری که مقر سازمان در سرزمین آن قرار دارد، با رعایت مفاد قسمت (ب) بند (۷) ماده (۱۶)، دارای یک کرسی دارای سمت در کمیته خواهد بود.
ب – دولت هر کشور عضو کمیته اجرایی یک نماینده خواهد داشت که جانشینان، مشاوران و کارشناسانی می‌توانند او را همراهی کنند.
پ – هزینه‌های هر هیأت نمایندگی به عهده دولتی است که آن را منصوب می‌نماید.
۳- تعداد کشورهای عضو کمیته اجرایی برابر یک چهارم تعداد کشورهای عضو مجمع می‌باشد. در محاسبه کرسی‌هایی که باید پیش‌بینی شود باقی مانده تقسیم بر چهار، ملحوظ نخواهد بود.
۴- مجمع به هنگام انتخاب اعضای کمیته اجرایی توزیع عادلانه جغرافیایی و ضرورت حضور تمام کشورهای طرف موافقتنامههای ویژه منعقده در ارتباط با اتحادیه را در بین کشورهای تشکیل دهنده کمیته اجرایی در نظر می‌گیرد.
۵-
الف – اعضا کمیته اجرایی از تاریخ اختتام جلسه مجمع که در آن انتخاب شده‌اند تا پایان اجلاس عادی بعدی مجمع انجام وظیفه خواهند نمود.
ب – اعضا کمیته اجرایی را می‌توان فقط حداکثر تا تعداد دو سوم اعضا دوباره انتخاب نمود.
پ – مجمع جزئیات قواعد راجع به انتخاب و تجدید انتخاب احتمالی اعضای کمیته اجرایی را تعیین خواهد نمود.
۶-
الف – کمیته اجرایی:
یک – پیش نویس دستور جلسه مجمع را تهیه می‌نماید.
دو – پیشنهادهای مربوط به پیش نویس برنامه و بودجه دوساله اتحادیه را که توسط مدیر کل تهیه شده تسلیم مجمع می‌نماید.
سه – (حذف شد.)
چهار – گزارش‌های دوره‌ای مجمع و گزارش‌های سالانه حسابرسی حساب‌ها را با توضیحات لازم تسلیم مجمع می‌نماید.
پنج – به منظور حصول اطمینان از اجرای برنامه اتحادیه توسط مدیر کل، براساس تصمیمات مجمع و با در نظر گرفتن اوضاع و احوالی که در فاصله بین جلسات عادی مجمع بروز می‌کند، تمام تدابیر لازم را اتخاذ می‌نماید.
شش – هر وظیفه دیگری را که در حدود این کنوانسیون به عهده او محول شده انجام می‌دهد.
ب – کمیته اجرایی در مورد مسائلی که برای سایر اتحادیه‌های تحت مدیریت سازمان نیز مفید است، با توجه به نظر کمیته هماهنگی سازمان، تصمیم می‌گیرد.
۷-
الف – جلسه عادی کمیته اجرایی بنا به دعوت مدیر کل سالی یک بار تا اندازه امکان در همان زمان و در همان محل تشکیل کمیته هماهنگی سازمان تشکیل می‌یابد.
ب – جلسه فوق‌العاده کمیته اجرایی بنا به دعوت مدیر کل یا به ابتکار شخصی وی یا به تقاضای رئیس کمیته و یا به تقاضای یک چهارم اعضای کمیته تشکیل می‌یابد.
۸-
الف – هر کشور عضو کمیته اجرایی حق یک رای دارد.
ب – نصف تعداد کشورهای عضو کمیته اجرایی حد نصاب را تشکیل می‌دهند.
پ – تصمیمات به اکثریت نسبی آرا اتخاذ می‌گردد.
ت – رای ممتنع رای محسوب نمی‌شود.
ث – یک نماینده می‌تواند فقط نماینده یک کشور باشد و به نام او رای دهد.
۹- کشورهای عضو اتحادیه که عضو کمیته اجرایی نیستند به عنوان ناظر در جلسات
پذیرفته خواهند شد.
۱۰- کمیته اجرایی آیین‌نامه داخلی خود را تصویب می‌نماید.
ماده ۱۵- دفتر بین‌المللی
۱-
الف – انجام وظایف اداری اتحادیه به عهده دفتر بین‌المللی است که از اتحادیه دفتر اتحادیه با دفتر اتحادیه‌ای که بر اساس کنوانسیون بین‌المللی برای حمایت آثار ادبی و هنری تشکیل یافته به وجود می‌آید.
ب – دفتر بین‌المللی به ویژه نقش دبیرخانه ارکان مختلف اتحادیه را ایفا می‌نماید.
پ – مدیر کل سازمان عالیترین مقام اجرایی اتحادیه و نماینده آن است.
۲- دفتر بین‌المللی اطلاعات مربوط به حمایت مالکیت صنعتی را جمع آوری و منتشر می‌نماید. هر کشور اتحادیه متن قوانین جدید و نیز متون رسمی مربوط به حمایت مالکیت صنعتی را در کوتاهترین زمان برای دفتر بین‌المللی ارسال می‌دارد. علاوه بر این، تمامی انتشارات اداره مالکیت صنعتی خود را که بطور مستقیم مربوط به حمایت مالکیت صنعتی است و از نظر دفتر بین‌المللی برای فعالیتهایش مفید باشد برای دفتر یاد شده ارسال می‌دارد.
۳- دفتر بین‌المللی یک نشریه ماهانه منتشر می‌کند.
۴- دفتر بین‌المللی برای هر کشور عضو اتحادیه بنا به درخواست، اطلاعاتی را در مورد مسایل مربوط به حمایت مالکیت صنعتی ارسال می‌دارد.
۵- دفتر بین‌المللی برای تسهیل حمایت مالکیت صنعتی به انجام مطالعات و خدمات مبادرت می‌کند.
۶- مدیر کل و هر عضو اداری که توسط وی انتخاب می‌شود بدون حق رای در تمام اجلاسیه‌های مجمع، کمیته اجرایی و هر کمیته دیگر کارشناسان یا گروه کاری شرکت می‌کنند. مدیر کل یا هر عضو اداری که توسط وی انتخاب می‌شود، از لحاظ سمت، دبیر این ارکان خواهد بود.
۷-
الف – دفتر بین‌المللی برحسب ارایه طریق مجمع و با همکاری کمیته اجرایی برای تجدیدنظر در مقررات کنوانسیون به جز مواد (۱۳) تا (۱۷) مقدمات برگزاری کنفرانسهایی را فراهم می‌نماید.
ب – دفتر بین‌المللی می‌تواند در مورد فراهم کردن مقدمات برگزاری کنفرانس‌های تجدیدنظر با سازمان‌های بین‌الدولی و بین‌المللی غیر دولتی مشورت نماید.
پ – مدیر کل و اشخاصی که توسط وی معین می‌شوند بدون حق رای در مذاکرات این کنفرانسها شرکت می‌کنند.
۸ – دفتر بین‌المللی تمام وظایف دیگری را که برای آن مقرر است انجام می‌دهد.
ماده ۱۶ – امور مالی
۱ –
الف – اتحادیه دارای یک بودجه است.
ب – بودجه اتحادیه مشتمل بر درآمدها و هزینه‌های اصلی اتحادیه، سهم آن در بودجه هزینه‌های مشترک اتحادیه‌ها و نیز در صورت لزوم، مبلغی است‌که در اختیار بودجه کنفرانس سازمان قرار داده می‌شود.
پ – هزینه‌های مشترک اتحادیه‌ها هزینه‌هایی است که نه تنها اختصاص به “اتحادیه” نداشته بلکه همچنین به یک یا چند اتحادیه دیگر که بوسیله سازمان اداره می‌شود مربوط باشد. سهم “اتحادیه” در هزینه‌های مشترک متناسب با منافعی است که اتحادیه در آنها دارد.
۲ – بودجه اتحادیه با توجه به ضرورت هماهنگی آن با بودجه‌های سایر اتحادیه‌ها که بوسیله سازمان اداره می‌گردند، معین می‌شود.
۳ – بودجه اتحادیه از منابع زیر تأمین می‌شود:
یک – حق السهم هریک از کشورهای اتحادیه،
دو – حق‌الزحمه‌ها و هزینه‌های دریافتی بابت خدماتی که توسط دفتر بین‌المللی در رابطه با اتحادیه انجام می‌گیرد،
سه – عایدی فروش نشریات دفتر بین‌المللی در مورد اتحادیه و حق‌الامتیازهای مربوط به این نشریات،
چهار – هدایا، اموال مورد وصیت و کمک‌های مالی،
پنج – اجاره بها، بهره و سایر درآمدهای متفرقه.
۴ –
الف – هر کشور اتحادیه از نظر تعیین حق السهم خود در بودجه در طبقه معینی قرار می‌گیرد و حق السهم‌های سالانه خود را بر اساس واحدهایی که در زیر مقرر است می‌پردازد:
طبقه اول : ۲۵
طبقه دوم : ۲۰
طبقه سوم : ۱۵
طبقه چهارم: ۱۰
طبقه پنجم: ۵
طبقه ششم : ۳
طبقه هفتم: ۱
ب – هر کشور به هنگام تسلیم سند تصویب یا الحاق طبقه‌ای را که مایل است در آن قرار گیرد اگر پیش از این تعیین نکرده باشد معلوم می‌کند. هر کشور می‌تواند طبقه خود را تغییر دهد.
هر گاه طبقه پایین‌تری را انتخاب کند باید مراتب را در یکی از جلسات عادی به اطلاع مجمع برساند. این تغییر طبقه از آغاز سال تقویمی بعد از جلسه یاد شده نافذ خواهد گردید.
پ – حق السهم سالانه هر کشور عبارت از مبلغی است که نسبت آن به مبلغ مجموع حق السهم‌های سالانه تمامی کشورها در بودجه برابر با نسبت موجود بین واحدهای طبقه‌ای که کشور یاد شده در آن طبقه رده‌بندی شده و تعداد کل واحدهای مجموع کشورها می‌باشد.
ت – حق السهم‌ها در اول ژانویه برابر با یازدهم دی ماه هر سال پرداخت می‌گردند.
ث – کشوری که در پرداخت حق السهم‌های خود تأخیر نماید، هرگاه مبلغ حق السهم معوقه آن برابر یا بیش از مبلغ حق السهم‌هایی باشد که برای مدت دو سال کامل گذشته به عهده او بوده، در هیچ یک از ارکان اتحادیه که عضو آن می‌باشد حق رای نخواهد داشت. با این حال تا مدتی که رکن یاد شده چنین تشخیص دهد که تأخیر ناشی از وجود شرایط استثنایی و غیرقابل احتراز بوده است، کشور مورد بحث می‌تواند مجاز گردد که حق رای خود را در رکن یاد شده حفظ کند.
ج – در موردی که قبل از دوره مالی جدید بودجه تصویب نشده باشد، بودجه در همان سطح بودجه سال قبل به گونه‌ای که در مقررات مالی پیش‌بینی‌شده خواهد بود.
۵ – مبلغ حق‌الزحمه‌ها و هزینه‌های دریافتی مربوط به خدماتی که توسط دفتر بین‌المللی در رابطه با اتحادیه انجام می‌گیرد توسط مدیر کل معین می‌شود و وی مراتب را به اطلاع مجمع و کمیته اجرایی خواهد رسانید.
۶ –
الف – اتحادیه دارای یک تنخواه‌گردان است که با پرداخت در یک نوبت توسط هر کشور عضو اتحادیه ایجاد می‌شود. اگر تنخواه‌گردان کافی نباشد، مجمع برای افزایش آن تصمیم خواهد گرفت.
ب – مبلغ پرداخت اولیه هر کشور بابت تنخواه‌گردان یاد شده در بالا یا مبلغی که به لحاظ مشارکت خود در افزایش آن باید بپردازد متناسب با حق السهم این کشور در سالی است که در آن تنخواه‌گردان ایجاد شده یا برای افزایش آن اتخاذ تصمیم گردیده است.
پ – نسبت و کیفیت پرداخت بنابر پیشنهاد مدیر کل و پس از اظهار نظر کمیته هماهنگی سازمان توسط مجمع معین می‌گردد.
۷-
الف – در موافقتنامه‌ای که با کشور محل استقرار سازمان درباره مقر سازمان منعقد می‌گردد پیش‌بینی خواهد شد که هرگاه تنخواه‌گردان کفایت نکند این کشور به سازمان کمک مالی (مساعده) بدهد. مبلغ این کمک و شرایط اعطای آن در هر مورد، موکول به موافقتنامه جداگانه‌ای با کشور مورد بحث و سازمان خواهد بود. تا هنگامی که این کشور ملزم به پرداخت کمک مالی است از لحاظ سمت در کمیته اجرایی دارای یک کرسی خواهد بود.
ب – کشور یاد شده در قسمت (الف) و سازمان هرکدام حق دارند با اعلام کتبی تعهد پرداخت کمک مالی را فسخ نمایند. فسخ، سه سال پس از پایان سالی که طی آن اعلام فسخ شده نافذ خواهد گردید.
۸- حسابرسی حساب‌ها بر اساس روش پیش‌بینی شده در مقررات مالی، توسط یک یا چند کشور عضو اتحادیه یا توسط بازرسان خارجی که توسط مجمع و با رضایت خود آنها معین می‌شوند، انجام می‌گیرد.
ماده ۱۷ – اصلاح مواد (۱۳) تا (۱۷)
۱- هر کشور عضو مجمع، کمیته اجرایی یا مدیر کل می‌توانند نسبت به مواد (۱۳) ، (۱۴)، (۱۵) و (۱۶) و این ماده پیشنهادهای اصلاحی مطرح سازند. این پیشنهادها حداقل شش ماه قبل از بررسی در مجمع توسط مدیر کل برای کشورهای عضو مجمع ارسال خواهد شد.
۲- هر گونه اصلاح مواد یاد شده در بند (۱) به تصویب مجمع می‌رسد. تصویب منوط به حصول اکثریت سه چهارم آرا است.
با این حال، هر گونه اصلاح ماده (۱۳) و این بند مستلزم حصول اکثریت چهار پنجم آرا می‌باشد.
۳- هر گونه اصلاح مواد یاد شده در بند (۱) یک ماه پس از دریافت اطلاعیه‌های کتبی توسط مدیر کل مبنی بر پذیرش آن برابر روشهای قانون اساسی‌مربوط از طرف سه چهارم کشورهایی که به هنگام تصویب اصلاحیه عضو مجمع بوده‌اند، لازم‌الاجرا خواهد شد. هر گونه اصلاح مواد یاد شده که بدین ترتیب مورد تصویب واقع شود، تمام کشورهایی را که به هنگام لازم‌الاجرا شدن اصلاحیه عضو مجمع بوده‌اند یا پس از آن به عضویت آن درآیند در بر‌خواهد گرفت. با وجود این، هر گونه اصلاح که تعهدات مالی کشورهای عضو اتحادیه را افزایش دهد تنها شامل تعدادی از آنها خواهد شد که پذیرش اصلاح یاد شده را اعلام نموده‌اند.
ماده ۱۸ – تجدیدنظر در مواد (۱) تا (۱۲) و (۱۸) تا (۳۰)
۱- این کنوانسیون برای طرح اصلاحاتی که موجب پیشبرد نظام اتحادیه شود، مورد تجدید نظر قرار خواهد گرفت.
۲- بدین منظور به طور متوالی کنفرانسهایی در یکی از کشورهای عضو اتحادیه بین نمایندگان کشورهای یاد شده تشکیل می‌شود.
۳- اصلاحات مربوط به مواد (۱۳) تا (۱۷) تابع مقررات ماده (۱۷) است.
ماده ۱۹ – موافقتنامههای ویژه
بدیهی است کشورهای عضو اتحادیه این حق را برای خود محفوظ می‌دارند که بین خود موافقتنامههای ویژه‌ای را برای حمایت مالکیت صنعتی تا حدودی که این موافقتنامه‌ها با مقررات این کنوانسیون مغایرت نداشته باشند، منعقد نمایند.
ماده ۲۰ – تصویب یا الحاق به اتحادیه توسط کشورها؛ لازم‌الاجرا شدن
۱-
الف – هریک از کشورهای عضو اتحادیه که این سند را امضا می‌کند می‌تواند آن را تصویب نماید و اگر آن را امضا نکرده است می‌تواند به آن ملحق شود. اسناد تصویب و الحاق به مدیر کل تسلیم می‌شود.
ب – هریک از کشورهای عضو اتحادیه می‌تواند در سند تصویب یا الحاق خود اعلام دارد که تصویب یا الحاق او نسبت به مواد زیر قابل اجرا نیست:
یک – مواد (۱) تا (۱۲)، یا
دو – مواد (۱۳) تا (۱۷).
پ – هریک از کشورهای عضو اتحادیه که برابر قسمت (ب) یکی از دو گروه مواد یاد شده در قسمت بالا را از شمول تصویب یا الحاق خود مستثنی دارد، در هر زمان پس از آن می‌تواند اعلام کند که تصویب یا الحاق خود را شامل این دسته از مواد نیز می‌کند. اعلامیه یاد شده به مدیر کل تسلیم می‌گردد.
۲-
الف – مواد (۱) تا (۱۲) در مورد اولین ده کشور عضو اتحادیه که اسناد تصویب یا الحاق خود را بدون اعلام جزء (یکم) قسمت (ب) بند (۱) تسلیم داشته‌اند سه ماه پس از تسلیم دهمین سند تصویب یا الحاق لازم‌الاجرا خواهد شد.
ب – مواد (۱۳) تا (۱۷) در مورد اولین ده کشور عضو اتحادیه که اسناد تصویب یا الحاق خود را بدون اعلام جزء (دوم) قسمت (ب) بند (۱) تسلیم داشته‌اند، سه ماه پس از تسلیم دهمین سند تصویب یا الحاق لازم‌الاجرا خواهد شد.
پ – با رعایت لازم‌الاجرا شدن اولیه هریک از دو دسته مواد یاد شده در جزء‌های (یکم) و (دوم) قسمت (ب) بند (۱) برابر مقررات قسمتهای (الف) و(ب) و با رعایت مقررات قسمت (ب) بند (۱)، مواد (۱) تا (۱۷) در مورد هر کشور عضو اتحادیه غیر از کشورهای یاد شده در قسمتهای (الف) و (ب)که سندی مبنی بر تصویب یا الحاق تسلیم نماید یا هر کشور اتحادیه که بر اساس قسمت (پ) بند (۱) اعلامیه‌ای تسلیم دارد، سه ماه پس از تاریخ اعلام مدیر کل دایر بر سپردن سند یاد شده لازم‌الاجرا می‌شود، مگر آنکه در سند یا در اعلامیه یاد شده تاریخ مؤخری تعیین شده باشد.
در مورد اخیر، این سند نسبت به کشور یاد شده در تاریخی که به این ترتیب تعیین گردیده لازم‌الاجرا می‌شود.
۳- مواد (۱۸) تا (۳۰) در مورد هر کشور عضو اتحادیه که سند تصویب یا الحاق خود را تسلیم دارد در نخستین تاریخی که یکی از دو دسته مواد یاد‌شده در قسمت (ب) بند (۱)، برابر قسمتهای (الف)، (ب) و (پ) بند (۲) در مورد این کشور لازم‌الاجرا می‌شود، لازم‌الاجرا خواهد شد.
ماده ۲۱ – الحاق کشورهایی که عضو اتحادیه نیستند؛ لازم‌الاجرا شدن
۱- هر کشوری که عضو اتحادیه نیست، می‌تواند به این سند ملحق شود و با این عمل عضو اتحادیه گردد. اسناد الحاق به مدیر کل تسلیم می‌گردد.
۲-
الف – این سند در مورد هر کشوری که عضو اتحادیه نیست و سند الحاق خود را یک ماه یا بیشتر قبل از تاریخ لازم‌الاجرا شدن مقررات آن تسلیم داشته‌است در تاریخی که مقررات یاد شده برابر قسمتهای (الف) و (ب) بند (۲) ماده (۲۰) برای بار اول لازم‌الاجرا می‌شود، لازم‌الاجرا خواهد شد، مگر آنکه در سند الحاق تاریخ دیگری تعیین شده باشد، با وجود این:
یک – هرگاه مواد (۱) تا (۱۲) در این تاریخ لازم‌الاجرا نشده باشد، چنین کشوری در دوره موقتی که تا زمان لازم‌الاجرا شدن این مقررات باقی است به‌جای مقررات یاد شده، تابع مواد (۱) تا (۱۲) سند لیسبن خواهد بود.
دو – در صورتی که در این تاریخ مواد (۱۳) تا (۱۷) لازم‌الاجرا نشده باشد، چنین کشوری در دوره موقتی که تا زمان لازم‌الاجرا شدن این مقررات باقی‌است به جای مقررات یاد شده، تابع ماده (۱۳) و بندهای (۳) ، (۴) و (۵) ماده (۱۴) سند لیسبن خواهد بود.
اگر کشوری در سند الحاق خود تاریخی مؤخر بر این تاریخ تعیین نماید، سند حاضر در تاریخ یاد شده در مورد این کشور لازم‌الاجرا می‌شود.
ب – سند حاضر در مورد هر کشوری که عضو اتحادیه نیست و سند الحاق خود را در تاریخی مؤخر بر تاریخ لازم‌الاجرا شدن فقط یک دسته از مواد این‌سند یا در تاریخی که حداقل یک ماه مقدم بر آن است تسلیم داشته ، با رعایت مندرجات قسمت (الف) سه ماه پس از تاریخی که مدیر کل الحاق او را اعلام نماید لازم‌الاجرا می‌شود، مگر آنکه در سند الحاق تاریخ مؤخری تعیین شده باشد.
در مورد اخیر، این سند در تاریخی که به این گونه تعیین شده در مورد این کشور لازم‌الاجرا می‌شود.
۳- این سند در مورد هر کشوری که عضو اتحادیه نیست و پس از تاریخ لازم‌الاجرا شدن کامل این سند یا حداقل یک ماه قبل از این تاریخ سند الحاق خود را تسلیم داشته، سه ماه پس از تاریخ اعلام الحاق آن کشور توسط مدیر کل لازم‌الاجرا می‌گردد، مگر آنکه در سند الحاق تاریخ مؤخری تعیین شده باشد.
در مورد اخیر، این سند در تاریخی که به این گونه تعیین شده در مورد آن کشور لازم‌الاجرا می‌گردد.
ماده ۲۲ – نتایج تصویب یا الحاق
با رعایت استثنائات احتمالی پیش‌بینی شده در قسمت (ب) بند (۱) ماده (۲۰) و بند (۲) ماده (۲۸) تصویب یا الحاق به خودی خود شامل پذیرش تمامی مواد و برخورداری از تمامی امتیازات مقرر در این سند می‌گردد.
ماده ۲۳ – الحاق به سندهای قبلی
پس از لازم‌الاجرا شدن کامل این سند هیچ کشوری نمی‌تواند به اسناد قبلی این کنوانسیون ملحق شود.
ماده ۲۴ – سرزمین‌ها
۱- هر کشوری می‌تواند در سند تصویب یا الحاق خود اعلام دارد یا پس از آن در هر تاریخی به مدیر کل به طور کتبی اطلاع دهد که این کنوانسیون در‌مورد تمام یا قسمتی از سرزمین‌هایی که در اعلامیه یا اطلاعیه تعیین شده و مسئولیت روابط خارجی آنها به عهده آن کشور است قابل اجرا می‌باشد.
۲- کشوری که چنین اعلام داشته یا اطلاع داده در هر زمان می‌تواند به مدیر کل اطلاع دهد که قابلیت اجرای این کنوانسیون از آن پس در مورد تمام یا قسمتی از سرزمینهای یاد شده خاتمه می‌یابد.
۳-
الف – هر اعلامیه‌ای که برابر بند (۱) صورت گیرد همزمان با تاریخ مندرج در سند تصویب یا الحاق نافذ خواهد گردید و هر اطلاعیه‌ای که برابر این بند صادر شود سه ماه پس از اعلام آن توسط مدیر کل نافذ خواهد شد.
ب – هر گونه اطلاعیه‌ای که برابر بند (۲) انجام شود دوازده ماه پس از دریافت آن توسط مدیر کل نافذ خواهد شد.
ماده ۲۵ – اجرای کنوانسیون در سطح داخلی
۱- هر کشور طرف این کنوانسیون متعهد می‌گردد برای تضمین اجرای این کنوانسیون، بر اساس قانون اساسی خود ، تدابیر لازم اتخاذ نماید.
۲- بدیهی است هنگامی که کشوری سند تصویب یا الحاق خود را تسلیم می‌دارد قادر خواهد بود براساس قوانین داخلی خود مقررات این کنوانسیون را اجرا نماید.
ماده ۲۶ – انصراف
۱- این کنوانسیون بدون محدودیت زمانی لازم‌الاجرا خواهد ماند.
۲- هر کشوری می تواند با ارسال اطلاعیه‌ای برای مدیر کل این سند را فسخ نماید. این فسخ شامل فسخ تمام اسناد قبلی نیز خواهد بود و تنها در مورد کشور فسخ کننده مؤثر می‌باشد و کنوانسیون در مورد سایر کشورهای اتحادیه نافذ بوده و به طور کامل لازم‌الاجرا خواهد ماند.
۳- فسخ یک سال پس از تاریخ دریافت اطلاعیه توسط مدیر کل نافذ خواهد گردید.
۴- اختیار فسخ که در این ماده پیش‌بینی شده نمی‌تواند قبل از انقضای مدت پنج سال از تاریخ عضویت یک کشور در اتحادیه از طرف آن کشور اعمال گردد.
ماده ۲۷ – اجرای سندهای قبلی
۱- این سند در روابط بین کشورهایی که در مورد آنها اجرا می‌شود و تا حدودی که اجرا می‌گردد جایگزین کنوانسیون پاریس مورخ بیستم مارس سال۱۸۸۳ میلادی برابر اول فروردین ماه سال ۱۲۶۲ هجری شمسی و اسناد تجدیدنظر شده بعدی آن است.
۲-
الف – در مورد کشورهایی که این سند قابل اجرا نیست یا به طور کامل قابل اجرا نمی‌باشد ولی سند لیسبن مورخ ۳۱ اکتبر ۱۹۵۸ برابر با ۱۰ آبان ماه سال ۱۳۳۷ هجری شمسی در مورد آنها اجرا می‌گردد، سند اخیر به طور کامل یا در حدودی که این سند برابر بند (۱) جایگزین آن نمی‌شود لازم‌الاجرا خواهد ماند.
ب – همچنین در مورد کشورهایی که نه این سند – به طور کلی یا جزئی – و نه سند لیسبن هیچ کدام لازم‌الاجرا نیست، سند لندن مورخ دوم ژوئن ۱۹۳۴ برابر با سیزدهم خرداد ماه سال ۱۳۱۳ هجری شمسی به طور کامل یا در حدودی که این سند برابر بند (۱) جایگزین آن نمی‌شود، لازم‌الاجرا خواهد ماند.
پ – همچنین در مورد کشورهایی که نه این سند – به طور کلی یا جزئی – و نه سند لیسبن و نه سند لندن هیچ کدام لازم‌الاجرا نیستند، سند لاهه مورخ ششم نوامبر ۱۹۲۵ برابر با شانزدهم آبان ماه سال ۱۳۰۴ هجری شمسی به طور کلی یا در حدودی که این سند برابر بند (۱) جایگزین آن نیست، لازم‌الاجرا می‌ماند.
۳- کشورهایی که عضو اتحادیه نیستند و طرف این سند می‌شوند آن را در مورد هر کشور اتحادیه که طرف این سند نیست یا هر چند طرف آن است اعلامیه پیش‌بینی شده در جزء اول قسمت (ب) بند (۱) ماده (۲۰) را صادر نموده است اجرا می‌نمایند.
کشورهای یاد شده تصدیق می‌نمایند که کشور یاد شده اتحادیه می‌تواند در روابط خود با آنها مقررات جدیدترین سندی را که به آن پیوسته است بکار بندد.
ماده ۲۸ – اختلافات
۱- هر گونه اختلاف بین دو یا چند کشور عضو اتحادیه در مورد تفسیر یا اجرای این کنوانسیون که از طریق مذاکره فیصله نیابد، ممکن است توسط هر یک از کشورهای طرف اختلاف بر اساس اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری از طریق دادخواستی به دیوان یاد شده ارجاع شود، مگر آنکه کشورهای طرف اختلاف در مورد راه حل دیگری به توافق برسند. دفتر بین‌المللی توسط کشور دادخواست دهنده از اختلافی که به دیوان ارجاع شده مستحضر خواهد گردید و مراتب را به اطلاع کشورهای دیگر اتحادیه خواهد رسانید.
۲- هر کشور می‌تواند هنگام امضاء این سند یا هنگام تسلیم سند تصویب یا الحاق اعلام نماید که خود را در مورد مقررات بند (۱) متعهد نمی‌داند. در مورد هر گونه اختلاف موجود بین این کشور و هر کشور دیگر اتحادیه مقررات بند (۱) قابل اجرا نمی‌باشد.
۳- هر کشوری که مراتب مندرج در بند (۲) را اعلام داشته باشد می‌تواند در هر موقع با ارسال اطلاعیه‌ای برای مدیر کل آن را مسترد نماید.
ماده ۲۹ – امضاء، زبانها، وظایف امین اسناد
۱-
الف – این سند در یک نسخه به زبان فرانسوی به امضا رسیده و به دولت سوئد سپرده خواهد شد.
ب – متون رسمی پس از مشورت با دولتهای ذی‌نفع به وسیله مدیر کل به زبانهای آلمانی، انگلیسی، اسپانیولی، ایتالیایی، پرتغالی، روسی و زبانهای دیگری که مجمع ممکن است تعیین کند، تنظیم خواهد گردید.
پ – در صورت بروز اختلاف نظر در تفسیر متون مختلف، متن فرانسوی معتبر خواهد بود.
۲- این سند تا تاریخ سیزده ژانویه ۱۹۶۸ برابر با بیست و چهارم اسفند ماه سال ۱۳۴۶ هجری شمسی در استکهلم برای امضا مفتوح خواهد بود.
۳- مدیر کل دو نسخه رونوشت از متن امضا شده این سند را که صحت آن توسط دولت سوئد گواهی شده برای دولتهای تمام کشورهای اتحادیه و در صورت تقاضا برای سایر کشورها ارسال خواهد داشت.
۴- مدیر کل این سند را در دبیرخانه سازمان ملل متحد به ثبت خواهد رسانید.
۵- مدیر کل، امضاها و سپردن اسناد تصویب یا الحاق و اعلامیه‌های مندرج در این اسناد یا اعلامیه‌هایی که در اجرای قسمت (ب) بند (۱) ماده (۲۰) انجام می‌گیرد، لازم‌الاجرا شدن هر یک از مقررات این سند، اطلاعیه‌های فسخ و اطلاعیه‌هایی را که در اجرای ماده (۲۴) به عمل می‌آید را به اطلاع دولتهای تمام کشورهای اتحادیه می‌رساند.
ماده ۳۰ – مقررات موقتی
۱- تا هنگامی که نخستین مدیر کل انجام وظایف خود را آغاز نماید، هر گونه اشاره‌ای که در این سند به دفتر بین‌المللی سازمان یا به مدیر کل شده است، به ترتیب، اشاره به دفتر اتحادیه یا مدیر آن تلقی خواهد شد.
2- کشورهای عضو اتحادیه که نسبت به مواد (۱۳) تا (۱۷) متعهد نشده‌اند، می‌توانند در صورت تمایل پس از لازم‌الاجرا شدن کنوانسیون موجد سازمان، تا مدت پنج سال، حقوق پیش‌بینی شده در مواد (۱۳) تا (۱۷) این سند را اعمال کنند، به گونه‌ای که اگر نسبت به مواد یاد شده متعهد بودند عمل می‌کردند.
هر کشوری که مایل به اعمال این حقوق باشد، اطلاعیه‌ای کتبی به این منظور به مدیر کل تسلیم می‌نماید که نفوذ آن از تاریخ وصول خواهد بود. این قبیل کشورها تا انقضای مدت یاد شده عضو مجمع تلقی خواهند شد.
۳- تا مدتی که تمام کشورهای عضو اتحادیه عضو سازمان نشده‌اند، دفتر بین‌المللی سازمان وظیفه دفتر اتحادیه و مدیر کل ، وظیفه مدیر این دفتر را انجام خواهند داد.
۴- هنگامی که تمام کشورهای اتحادیه به عضویت سازمان درآیند، حقوق، تکالیف و اموال دفتر اتحادیه به دفتر بین‌المللی سازمان انتقال می‌یابد.
در تایید مراتب بالا، امضاء کنندگان زیر با داشتن اختیارات قانونی، این سند را امضاء نمودند.
در تاریخ چهاردهم ماه ژوئیه سال یکهزار و نهصد و شصت و هفت میلادی برابر با بیست و چهارم تیرماه سال یکهزار و سیصد و چهل و شش هجری شمسی در استکهلم تنظیم گردید.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن اصلاحات به عمل آمده در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ ۱۷ آبان ۱۳۷۷ مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۲۷/۸/۱۳۷۷ به تایید شورای نگهبان رسیده است .
رییس مجلس شورای اسلامی ـ علی اکبر ناطق نوری