رأی وحدت رویه شماره ۶۲۲ – ۱۳۷۶/۱۱/۲۱ هیات عمومی دیوان عالی کشور: بند ۲ ماده ۱۸ قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب

تاریخ تصویب: ۱۳۷۶/۱۱/۲۱
تاریخ انتشار: ۱۳۷۷/۰۱/۲۹

‌مقررات ماده ۱۸ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب سال ۷۳ تضمینی است در جهت تأمین صحت آراء محاکم و عاری بودن احکام از‌ اشتباه و مستفاد از بند ۲ ماده ۱۸ قانون مزبور به قرینه جمله شرطیه مندرج در قسمت اخیر آن اینست که اشتباه در رأی صادره آن چنان واضح و بین‌ باشد که چنانچه به قاضی صادرکننده رأی تذکر داده شود موجب تنبه وی گردد لیکن حتمیت لزوم تذکر به قاضی صادر کننده رأی و حصول تنبه او از آن‌ استنباط نمی‌شود همینقدر که قاضی دیگری که شأنا” و قانونا” در مقامی است که می‌تواند بر اجرای صحیح قوانین نظارت نماید پی به اشتباه رأی صادره‌ ببرد و مطلب را کتبا” و مستدلا” عنوان کند مرجع تجدید نظر را رأسا” به اعمال مقررات تبصره ذیل ماده ۱۸ مکلف می‌نماید و با این کیفیت رأی شماره ۱۲۰ ـ ۷۶.۲.۹ شعبه بیستم دادگاه تجدید نظر استان تهران که با این نظر مطابقت دارد به اکثریت آراء صحیح و منطبق با موازین قانونی تشخیص‌ می‌گردد.
این رأی طبق ماده ۳ از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال ۱۳۳۷ برای دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.