ماده واحده – به دولت اجازه داده می‌شود نسبت به تأسیس استانی با عنوان استان گلستان، به مرکزیت شهر گرگان که مطابق نقشه پیوست، مشتمل بر شهرستانهای زیر می‌باشد، اقدام نماید:
۱ – شهرستان گرگان به مرکزیت شهر گرگان، شامل بخشهای مرکزی و آق‌قلا.
۲ – شهرستان گنبد قابوس به مرکزیت شهر گنبد قابوس، شامل بخشهای مرکزی، آزادشهر، رامیان و داشلی برون.
۳ – شهرستان مینودشت به مرکزیت شهر مینودشت، شامل بخشهای مرکزی، کلاله، گالیکش و مراوه تپه.
۴ – شهرستان ترکمن به مرکزیت شهر بندر ترکمن، شامل بخشهای مرکزی و گمیشان.
۵ – شهرستان کردکوی به مرکزیت شهر کردکوی، مشتمل بر بخش مرکزی.
۶ – شهرستان علی‌آباد به مرکزیت شهر علی‌آباد، مشتمل بر بخش مرکزی.
۷ – شهرستان بندرگز به مرکزیت شهر بندرگز، شامل بخشهای مرکزی و نوکنده.
تبصره ۱ – با انتزاع واحدها و شهرستانهای فوق از محدوده استان مازندران، پرسنل سازمانی، وسایل و تجهیزات، بودجه و اعتبارات مربوط، به تناسب جمعیت و وضعیت جغرافیائی از محل امکانات قبلی کسر و به استان جدید تخصیص و منتقل می‌شود.
هیأت پنج نفره‌ای به ریاست معاون اول ریاست جمهوری و عضویت وزراء کشور و امور اقتصادی و دارایی و رئیس سازمان برنامه و بودجه و دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی کشور موظف‌اند مفاد این تبصره را حداکثر ظرف چهار ماه به مرحله اجرا درآورند.
تبصره ۲ – دولت موظف است در سال ۱۳۷۷ طبق ضوابط و شرایط تقسیمات کشوری، ارتقاء بخشهای آق‌قلا، آزادشهر، رامیان، کلاله و مراوه‌تپه به شهرستان را بررسی و اتخاذ تصمیم نماید.
تبصره ۳ – هرگونه تغییرات بعدی مربوط به این استان تابع قوانین و مقررات تقسیمات کشوری می‌باشد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و سه تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ شانزدهم آذرماه یکهزار و سیصدو هفتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۶/۱۰/۳ به تایید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی‌اکبر ناطق نوری