قانون موافقتنامه تاسیس مرکز جنوب

تاریخ تصویب: ۱۳۷۶/۰۱/۲۰
تاریخ انتشار: ۱۳۷۶/۰۳/۰۶

‌ماده واحده – موافقتنامه تاسیس مرکز جنوب مشتمل بر یک مقدمه و (۲۰) ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.


‌بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

موافقتنامه تاسیس مرکز جنوب

‌مقدمه:
‌کشورهای در حال توسعه عضو این موافقتنامه،
– با تقدیر از عملکرد کمیسیون جنوب، از جمله گزارش آن کمیسیون تحت عنوان “‌چالش در جنوب” و تقدیر از فعالیتهای مرکز جنوب به خاطر‌ همکاری دوساله آن با کمیسیون جنوب و با تایید توصیه‌های گزارش یاد شده و قطعنامه شماره ۴۶.۱۵۵ مجمع عمومی سازمان ملل متحد در خصوص‌ گزارش کمیسیون جنوب که دولتها و سازمانهای بین‌المللی را در جهت اجرای توصیه‌هایش دعوت به همکاری می‌نماید و
‌با تاکید بر نیاز به همکاری نزدیک و موثر بین کشورهای در حال توسعه،
‌با تاکید بر اهمیت برقراری شیوه‌هایی در جهت تسهیل و ارتقای همکاریهای جنوب- جنوب در جنوب به معنای عام،
‌به شرح زیر موافقت نموده‌اند:

‌ماده ۱- تاسیس و مرکز سازمان
۱- اعضای این موافقتنامه، بدینوسیله مرکز جنوب را تاسیس می‌نمایند که از این پس “‌مرکز” خوانده می‌شود.
۲- دفتر مرکزی این مرکز در ژنو خواهد بود. مرکز اجازه خواهد داشت تا دفاتر منطقه‌ای داشته باشد.

‌ماده ۲- اهداف
‌مرکز دارای اهداف زیر خواهد بود:
‌الف – ارتقای همکاری و تشریک مساعی جنوب، آگاهیهای جنوب و دانش متقابل و تفاهم در میان کشورها و مردم جنوب.
ب – ارتقای انواع مختلف همکاریها و اقدامات جنوب- جنوب، ارتباطات جنوب- جنوب،
شبکه‌سازی و تبادل اطلاعات و در راستای نیل به این‌اهداف همکاری با گروهها و اشخاص
مربوط که علاقمند و قادر به تبادل نظرات و یا همکاری با مرکز به خاطر یک هدف مشترک باشند،
ج – مشارکت به منظور همکاری جنوب در سطح وسیع در ارتقای منافع مشترک و حضور هماهنگ
با کشورهای در حال توسعه در مجامع بین‌المللی که‌ به موضوعات جنوب- جنوب، شمال- جنوب و نیز سایر مسایل جهانی می‌پردازند.
‌د – مشارکت به منظور نیل به تفاهم و همکاری متقابل بهتر بین جنوب و شمال براساس
تساوی و عدالت برای همه و بدین منظور ایجاد دمکراسی و‌تقویت سازمان ملل متحد و مجموعه سازمانهای وابسته آن،
ه – گسترش دیدگاهها و رهیافتهای مشترک بین کشورهای جنوب با توجه به موضوعات
اقتصادی، سیاسی و استراتژیک جهانی مربوط به مفاهیم‌ توسعه، حاکمیت و امنیت،
‌و – انجام تلاشهای مداوم در جهت توسعه و حفظ ارتباط با افراد علاقمند و صاحبنظر،
سازمانهای بین‌الدولی و غیر دولتی، به ویژه سازمانهای جنوب،‌ و تشکیلات تحقیقاتی و علمی و همچنین نهادهای ملی و بین‌المللی،
‌ز – ایجاد تسهیلات لازم برای تمامی کشورهای در حال توسعه و افراد و گروههای
علاقمند به منظور دسترسی به انتشارات مرکز و نتایج اقدامات آن،‌ بدون توجه به
عضویت، به منظور استفاده و بهره‌مندی جنوب به عنوان یک کل در تعقیب اهداف مذکور در این ماده.

‌ماده ۳- وظایف
‌مرکز در جهت نیل به اهدافش، به انجام وظایف زیر خواهد پرداخت:
‌الف – تلاش و کمک در تدوین نقطه‌نظرات جنوب در خصوص موضوعات مهم سیاستگذاری، برای
مثال تهیه تجزیه و تحلیلهای سیاسی متمرکز از‌ طریق تشکیل گروههای کاری و مشورتهای
متخصصین، توسعه و حفظ همکاری نزدیک و مشارکت با شبکه‌ای از موسسات، سازمانها و
افراد به ویژه‌سازمانها و افراد جنوب. در این زمینه مرکز همچنین اجرای سیاستها و
اقدامات پیشنهاد شده در گزارش “‌چالش در جنوب” را ترغیب و در صورت اقتضا‌ آنها را بازنگری و به روز خواهد کرد،
ب – در صورت اقتضا، ارایه آرا و پیشنهادهای عملی برای بررسی توسط دولتهای جنوب،
موسسات همکاری جنوب- جنوب، سازمانهای بین‌الدولی و‌سازمانهای غیر دولتی و بطور کلی جامعه،
ج – پاسخ به مسایل و رخدادهای تازه در چهارچوب صلاحیت، منابع و وظیفه‌ای که بر
عهده دارد و همچنین پاسخگویی به احتیاجات ویژه یا‌درخواستهای مربوط به مشاوره
سیاستگذاری، درخواست حمایت فنی یا سایر حمایتها از نهادهای جمعی جنوب همچون نهضت
عدم تعهد، گروه ۷۷،‌گروه ۱۵ و سایر نهادها،
‌د – وظایف بالا ضمن اقدامات زیر انجام می‌پذیرد:
– تبیین و اجرای برنامه‌های تجزیه و تحلیل، پژوهش و مشاوره،
– جمع‌آوری، تنظیم، تحلیل و انتشار اطلاعات مربوط درباره همکاری جنوب- جنوب، روابط
شمال و جنوب، سازمانهای چندجانبه و سایر‌موضوعات مربوط به جنوب،
– در دسترس نهادن و توزیع گسترده نتایج کار مرکز و در صورت امکان عرضه نظرات و
مواضعی که بازتاب تجزیه و تحلیل و مذاکرات موسسات و‌ کارشناسان جنوب می‌باشد از
طریق انتشارات، رسانه‌های گروهی، ابزار الکترونیکی و سایر ابزار مناسب،
ه – در صورت اقتضا، مشارکت دادن همه‌جانبه سازمانهای بین‌الدولی، غیر دولتی به
ویژه سازمانهای جنوبی و همچنین تشکیلات تحقیقاتی و علمی و‌ سایر نهادها در کار و
فعالیتهای مرکز که مکمل صلاحیتهای مرکز در گسترش همکاری گسترده جنوب و فراهم ساختن منابع می‌شود.

‌ماده ۴- روشهای کار
‌مرکز مسوولیتهای خود را به روشهای زیر انجام می‌دهد:
‌الف – مرکز، به عنوان دستگاهی پویا و اقدام‌گرا در خدمت کشورها و مردم جنوب خواهد
بود. مرکز براساس رویه ایجاد شده از سوی کمیسیون جنوب‌ و مرکز، طی فعالیت دو سال
اول آن که به صورت روشی مورد عمل کمیسیون بوده است، از استقلال کامل معنوی برخوردار می‌باشد،
ب – مرکز به صورت غیر اداری و انعطاف‌پذیر فعالیت نموده و روشهای کار کمیسیون را
که از آغاز مورد استفاده بوده، ادامه داده و آنها را بهبود خواهد‌ بخشید. وظایف و
ساختار مرکز به صورت ادواری مورد بررسی قرار می‌گیرد تا پاسخگوی نیازهای رو به
افزایش بوده و ساختار و روشهای کار مرکز را با‌ واقعیتهای در حال دگرگونی تطبیق دهد،
ج – مرکز وظایف خود را علنی انجام داده و به عنوان نهادی مستقل با تمرکز در موضوعات اساسی باقی خواهد ماند.

‌ماده ۵- عضویت
‌عضویت در مرکز برای کلیه کشورهای جنوب، اعضای گروه ۷۷ و چین که نام آنها در پیوست درج گردیده و دیگر کشورهای در حال توسعه که شورای‌ نمایندگان آنها را واجد عضویت تلقی نموده، آزاد است.

‌ماده ۶- ارکان
‌مرکز مرکب از شورای نمایندگان، هیات مدیره و دبیرخانه است.

‌ماده ۷- شورای نمایندگان
۱- شورای نمایندگان که از این پس “‌شورا” نامیده می‌شود بالاترین رکنی است که توسط
این موافقتنامه ایجاد شده است. “‌شورا” متشکل از یک نماینده‌ از هر کشور عضو است.
نمایندگان باید اشخاص عالیرتبه واز نظر تعهد و مساعدت در امر توسعه جنوب و همکاری جنوب- جنوب شناخته شده باشند.
۲- شورا از بین اعضای خود باید شخصی را به عنوان رییس- که مدت سه سال عهده‌دار این
پست خواهد بود انتخاب نماید- انتخاب مجدد او بلامانع‌ است. رییس، جلسات شورا را برگزار نموده و ریاست آنها را به عهده خواهد داشت.
۳- شورا باید حداقل هر سه سال یکبار جلسه عادی برگزار نماید. جلسات فوق‌العاده در صورت درخواست یک سوم اعضا می‌تواند از سوی رییس‌برگزار شود.
۴- شورا آیین کار خود را تدوین و تصویب می‌کند.
۵- شورا فعالیتهای گذشته، حال و آینده مرکز را بررسی خواهد کرد، به ویژه شورا نظر
عمومی و توصیه‌های ویژه در خصوص فعالیتهای آینده مرکز را‌ ارایه خواهد نمود. همچنین
وظایف دیگری را که در این موافقتنامه به آن محول شده انجام می‌دهد.
۶- شورا گزارشهای سالانه مدیر اجرایی، کار مرکز و برنامه‌های مربوط به ایجاد منابع
مالی و بودجه‌ها و صورت حسابهای ارایه شده توسط هیات مدیره‌ را برابر با ماده (۱۰) مورد بررسی قرار خواهد داد.
۷- شورا تلاش خواهد نمود تصمیماتش را به اتفاق آرا اتخاذ نماید. در صورتی که کلیه
تلاش‌ها به منظور دستیابی به اتفاق آرا ناموفق بوده و توافقی‌ حاصل نشده باشد، شورا
به عنوان آخرین اقدام، تصمیمات را با اکثریت دو سوم اعضای حاضر و رای دهنده اتخاذ
خواهد کرد. هریک از کشورهای‌ عضو یک رای در شورا خواهد داشت.
۸- نقطه نظرات ارایه شده در نشستهای شورا و توصیه‌های آن، راهنمای هیات مدیره و مدیر اجرایی در برنامه‌ریزی و اجرای مرحله بعدی اقدامات مرکز‌ با عنایت کامل به این الزام که مرکز در هرزمان بدور از بدهی‌ها و کسری بودجه باشد، خواهد بود.

‌ماده ۸- هیات مدیره
۱- هیات مدیره مرکز که از این پس “‌هیات مدیره” نامیده می‌شود، مرکب از (۹) عضو
انتخابی شورا به علاوه رییس می‌باشد. عضویت در شورا براساس‌ موازنه جغرافیایی
گسترده میان کشورهای جنوب خواهد بود.
‌رییس پس از مشورتهای گسترده با اعضای شورا، هیات مدیره و سایر افراد حاضر در جنوب
فهرستی از نامزدهای عضویت در هیات مدیره را جهت‌بررسی و تصویب به شورا ارایه خواهد کرد.
۲- اعضای هیات مدیره برای مدت (۳) سال انتخاب خواهند شد. یک عضو هیات مدیره به هیچ
وجه نمی‌تواند بیش از سه دوره متوالی انتخاب شود.‌اعضای هیات مدیره براساس صلاحیت
شخصی خود انجام وظیفه خواهند کرد. این افراد بایستی از نظر صداقت و تواناییهای
فردی در حد والایی‌شناخته شده و در موارد مربوط به صلاحیت خویش به روشنفکری، تخصص
در کار معروف و در توسعه و ارتقای همکاری جنوب- جنوب فعال بوده‌ باشند.
۳- شورا باید روش مناسبی جهت تضمین تداوم و تحول در عضویت هیات مدیره و نیز
ترتیبات پر کردن پستهای خالی شده در اثر فوت یا استعفای‌ اعضایی از هیات مدیره را به تصویب برساند.
۴- رییس هیات مدیره بوسیله شورا و از میان فهرست محدودی که توسط هیات مدیره پس از
مشورت با اعضای شورا و سایر موسسات جنوب و افراد‌ برجسته جنوب تهیه شده انتخاب
خواهد شد، نامزدهای معرفی شده جهت بررسی توسط شورا بایستی از نظر استقلال فکر،
توان فکری، تجارب با‌ارزش و تواناییهای مدیریتی شناخته شده باشند. رییس به مدت سه
سال انتخاب خواهد شد. یک فرد به هیچ وجه نمی‌تواند بیش از سه دوره به ریاست‌ انتخاب شود.
۵- هیات مدیره حداقل یکبار در سال، اجلاس عادی تشکیل خواهد داد. نشستهای فوق‌العاده ممکن است به درخواست رییس برگزار شود.
۶- هیات مدیره آیین کار خود را تهیه و تصویب خواهد کرد.
۷- هیات مدیره گزارش سالانه مدیر اجرایی، برنامه کاری مرکز، برنامه ایجاد منابع
مالی، بودجه و صورت حساب سالانه را که به صورت خارجی‌ حسابرسی می‌شود بررسی و تصویب
خواهد نمود. هیات مدیره گزارش سالانه، برنامه‌های کاری و ایجاد منابع مالی، بودجه
و صورت حسابها را پس از‌ تصویب به شورا تسلیم خواهد کرد.
۸- هیات مدیره، مدیر اجرایی یاد شده در بند (۱) ماده (۹) را به پیشنهاد رییس، انتخاب خواهد نمود.
۹- هیات مدیره همچنین وظایفی را که ممکن است توسط این موافقتنامه یا شورا به آن محول شود، انجام خواهد داد.
۱۰- سایر افراد جنوب در صورت اقتضا به دعوت هیات مدیره می‌توانند در جلسات آن شرکت کنند.
۱۱- هیات مدیره تلاش خواهد نمود تصمیماتش به اتفاق آرا اتخاذ شود. در صورتی که
کلیه اقدامات جهت کسب اتفاق آرا ناموفق بوده و توافقی‌ حاصل نشده باشد، هیات مدیره
به عنوان آخرین اقدام تصمیمات را براساس اکثریت نسبی آرا اعضای حاضر و رای‌دهنده
اتخاذ خواهد کرد در صورتی‌که تعداد آرا مساوی باشد رای رییس هیات مدیره قاطع خواهد بود.

‌ماده ۹- دبیرخانه
۱- دبیرخانه مرکز متشکل از گروه کوچکی از دستیاران با تجربه و متعهد خواهد بود که
ریاست آن بر عهده مدیر اجرایی که از افراد سرشناس جنوب‌ خواهد بود، می‌باشد.
۲- دبیرخانه با یک شبکه جهانی از موسسات و افراد همکاری خواهد کرد. تشکیلات
دبیرخانه باید مطابق با حداقل نیاز، برای اجرای صحیح وظایف‌مرکز نگهداشته شود.
۳- دبیرخانه به رییس هیات مدیره، هیات مدیره و شورا در انجام وظایفشان کمک خواهد
کرد. دبیرخانه به ویژه کارهای اساسی را به منظور تحقق‌اهداف و وظایف مرکز، با
عنایت به مشورت مدیر اجرایی با رییس، بر عهده خواهد گرفت. دبیرخانه همچنین گزارش
سالانه مدیر اجرایی را که در بند(۶) ماده (۷) و بند (۷) ماده (۸) بدان اشاره شده تهیه خواهد کرد.
۴- دبیرخانه پیش‌نویس مقررات اداری و مالی و مقررات مربوط به کارمندان را براساس
رویه سازمان ملل متحد تهیه خواهد کرد. این مقررات به هیات‌مدیره تسلیم و توسط شورا جهت تصویب مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

‌ماده ۱۰- امور مالی
۱- هیات مدیره با همکاری رییس هیات مدیره و اعضای شورا، مسوول تامین بودجه برای
رفع احتیاجات مرکز در جهت تحقق اهداف مندرج در ماده(۲) می‌باشد.
۲- از دولتهای عضو خواسته می‌شود تا در تامین مالی مرکز بطور داوطلبانه مشارکت
نمایند. مرکز همچنین می‌تواند از دیگر منابع دولتی و غیر دولتی،‌ ترجیحا از منابع
جنوب از جمله منابع بین‌المللی، منطقه‌ای، زیرمنطقه‌ای و بخش تجاری کمکهایی را
بپذیرد. جهت برنامه‌ها و پروژه‌های خاص، منابع‌مالی اضافی در نظر گرفته می‌شود.
۳- بخشی از کمکها به صندوق ذخیره‌ای واریز شود که جهت ایجاد درآمد برای حمایت از
فعالیتهای مرکز تشکیل خواهد شد. صندوق مزبور توسط‌مدیر اجرایی اداره خواهد شد و وی
در مقابل رییس هیات مدیره برای تضمین مدیریت حرفه‌ای مناسب صندوق مسوول بوده و از
طریق او در مقابل‌هیات مدیره و شورا پاسخگو خواهد بود. حسابهای این صندوق تابع
حسابرسی مستقل سالانه بوده و در کنار دیگر حسابهای مرکز به تصویب هیات‌مدیره رسیده
و برای بررسی شورا در جلسات عادی به شورا تسلیم می‌شود.
۴- سال مالی، یک دوره (۱۲)‌ماهه- از اول ژانویه (‌برابر با ۱۱ دی ماه) تا ۳۱
دسامبر (‌برابر با ۱۰ دی ماه) سال بعد را در بر می‌گیرد. بودجه سال آتی و‌حسابهای
حسابرسی شده خارجی سال قبل براساس بند (۷) ماده (۸) و بند (۶) ماده (۷) تسلیم هیات مدیره و شورا می‌شود.
۵- وضعیت و چشم‌اندازهای مالی مرکز توسط شورا در هر یک از جلسات عادی مورد بررسی قرار می‌گیرد.

‌ماده ۱۱- شخصیت، اهلیت حقوقی، مزایا و مصونیت‌ها
۱- مرکز واجد شخصیت حقوقی بین‌المللی می‌باشد. به علاوه، واجد اهلیت معامله، تملک و استفاده از اموال منقول و غیر منقول و نیز اقامه دعاوی‌ حقوقی می‌باشد.
۲- مرکز از مزایا و مصونیتهایی که بطور معمول به سازمانهای بین‌الدولی اعطا می‌شود برخوردار است.
۳- مرکز تلاش خواهد نمود موافقتنامه‌ای در مورد مقر خود با دولت سوییس راجع به وضعیت، مزایا و مصونیتهایش منعقد نماید.

‌ماده ۱۲- تفسیر
‌هر اختلافی بین کشورهای عضو در ارتباط با تفسیر یا اجرای این موافقتنامه که از طریق مساعی جمیله هیات مدیره و یا رییس آن حل نشود به یک‌ هیات داوری که توسط هیات مدیره تعیین می‌شود ارجاع داده خواهد شد.

‌ماده ۱۳- امضا، امضای نهایی، تنفیذ، پذیرش، تصویب
۱- این موافقتنامه برای امضای کلیه دولتها، به گونه‌ای که در ماده (۵) تعریف شده‌اند از دهم شهریور تا پنجم مهرماه سال ۱۳۷۳ هجری شمسی برابر با‌ اول تا بیست و هفتم سپتامبر سال ۱۹۹۴ میلادی در مرکز جنوب واقع در ژنو، مفتوح خواهد بود. این موافقتنامه متعاقبا برای امضا در مقر سازمان ملل‌ متحد در نیویورک از هشتم مهر تا بیست و چهارم آذرماه سال ۱۳۷۳ هجری شمسی برابر با سی‌ام سپتامبر تا پانزدهم دسامبر سال ۱۹۹۴ میلادی مفتوح‌ خواهد بود.
۲- این موافقتنامه منوط است به :
‌الف – امضا بدون قید تنفیذ، پذیرش یا تصویب (‌امضای نهایی)
ب – امضا با قید تنفیذ، پذیرش یا تصویب.
۳- اسناد تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق به امین اسناد تودیع خواهد شد و وی مدیر اجرایی مرکز را از هر تودیع سند مطلع خواهد نمود.

‌ماده ۱۴- الحاق
‌این موافقتنامه برای الحاق دولتهای موضوع ماده (۵) مفتوح خواهد بود. اسناد الحاق به امین اسناد تودیع خواهد شد.

‌ماده ۱۵- لازم‌الاجرا شدن
۱- این موافقتنامه شصت روز پس از تودیع دهمین سند تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق یا امضای بدون قید تنفیذ، پذیرش یا تصویب لازم‌الاجرا‌ خواهد شد.
۲- در مورد هر کشور عضوی که پس از تودیع دهمین سند تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق
یا امضای بدون قید تنفیذ، پذیرش یا تصویب (‌امضای‌ نهایی)، این موافقتنامه را امضای
نهایی، تنفیذ، پذیرش یا تصویب نماید یا به آن محلق شود، این موافقتنامه از شصتمین
روز پس از تاریخ امضای نهایی یا‌تودیع سند تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق کشور عضو مزبور لازم‌الاجرا خواهد شد.

‌ماده ۱۶- حق شرط
‌هیچگونه حق شرطی نسبت به این موافقتنامه مجاز نمی‌باشد.

‌ماده ۱۷- اصلاحیه‌ها
۱- هر کشور عضو می‌تواند اصلاحیه‌هایی را برای این موافقتنامه پیشنهاد نماید. برای تصویب اصلاحیه‌های مزبور رای دو سوم اکثریت شورا لازم‌ است.
۲- اصلاحیه‌ها در صورتی که سه چهارم کشورهای عضو، آنها را پذیرفته باشند، در مورد کلیه کشورهای عضو لازم‌الاجرا خواهد شد. اسناد پذیرش‌اصلاحیه‌ها به امین اسناد تودیع خواهد شد.

‌ماده ۱۸- انصراف
۱- هر کشور عضو می‌تواند با تقدیم یک اعلامیه کتبی به امین اسناد از این موافقتنامه اعلام انصراف نماید. امین اسناد اعلامیه مزبور را به آگاهی مدیر‌ اجرایی مرکز و کشورهای عضو خواهد رساند.
۲- اعلام انصراف (۶۰) روز بعد از دریافت اعلامیه توسط امین اسناد اعتبار می‌یابد.

‌ماده ۱۹- فسخ
۱- این مرکز تا زمانی که شورا با مشورت هیات مدیره تصمیم به تصفیه خود بگیرد و پس از آن نیز تا زمانی که برای انحلال مرکز ضروری باشد‌ موجودیت خود را حفظ خواهد کرد.
۲- پس از ادای کل بدهیهای معوقه مرکز، شورا نسبت به فروش داراییهای باقی‌مانده با درنظر گرفتن بازگشت این سرمایه‌ها به نسبت سهم کلیه‌ مساعدت‌کنندگان به مرکز و یا انتقال آنها برای فعالیتهای حمایت همکاری جنوب- جنوب و کارهای توسعه‌ای غیر انتفاعی تصمیم‌گیری خواهد نمود.
۳- این موافقتنامه پس از انحلال مرکز از اعتبار ساقط می‌شود.

‌ماده ۲۰- امین اسناد
‌دبیر کل سازمان ملل متحد، امین اسناد این موافقتنامه خواهد بود.

‌بنا به مراتب بالا، نمایندگان امضاکنندگان زیر که از طرف دولت متبوع خویش مجاز می‌باشند، این موافقتنامه را امضا نمودند.

‌این موافقتنامه از روز ۱۳۷۳.۶.۱۰ هجری شمسی برابر با اول سپتامبر ۱۹۹۴ میلادی ‌در یک نسخه واحد به زبان انگلیسی در شهر ژنو برای امضا مفتوح می‌باشد.

‌پیوست

۱- افغانستان
۲- الجزایر
۳- آنگولا
۴- آنتیگوا و باربودا
۵- آرژانتین
۶- باهاما
۷- بحرین
۸- بنگلادش
۹- باربادوس
۱۰- بلیز
۱۱- بنین
۱۲- بوتان
۱۳- بولیوی
۱۴- بوتسوانا
۱۵- برزیل
۱۶- برونئی دارالسلام
۱۷- بورکینافاسو
۱۸- بروندی
۱۹- کامبوج
۲۰- کامرون
۲۱- دماغه سبز
۲۲- جمهوری آفریقای ‌مرکزی
۲۳- چاد
۲۴- شیلی
۲۵- کلمبیا
۲۶- کومور
۲۷- کنگو
۲۸- کاستاریکا
۲۹- ساحل عاج
۳۰- کوبا
۳۱- قبرس
۳۲- جمهوری دموکراتیک خلق کره
۳۳- جیبوتی
۳۴- دومنیکا
۳۵- جمهوری دومنیکن
۳۶- اکوادور
۳۷- مصر
۳۸- السالوادور
۳۹- گینه استوایی
۴۰- اتیوپی
۴۱- فیجی
۴۲- گابن
۴۳- گامبیا
۴۴- غنا
۴۵- گرانادا
۴۶- گواتمالا
۴۷- گینه
۴۸- گینه بیسائو
۴۹- گویان
۵۰- هائیتی
۵۱- هندوراس
۵۲- هندوستان
۵۳- اندونزی
۵۴- جمهوری اسلامی ایران
۵۵- عراق
۵۶- جامائیکا
۵۷- اردن
۵۸- کنیا
۵۹- کویت
۶۰- جمهوری دمکراتیک خلق لائو
۶۱- لبنان
۶۲- لسوتو
۶۳- لیبریا
۶۴- جماهیر عربی لیبی
۶۵- ماداگاسکار
۶۶- مالاوی
۶۷- مالزی
۶۸- مالدیو
۶۹- مالی
۷۰- مالت
۷۱- جزایر مارشال
۷۲- موریتانی
۷۳- مائوریتوس
۷۴- میکرونزی
۷۵- مغولستان
۷۶- مراکش
۷۷- موزامبیک
۷۸- میانمار
۷۹- نامیبیا
۸۰- نپال
۸۱- نیکاراگوئه
۸۲- نیجر
۸۳- نیجریه
۸۴- عمان
۸۵- پاکستان
۸۶- پاناما
۸۷- گینه پاپوای نو
۸۸- پاراگوئه
۸۹- پرو
۹۰- فیلیپین
۹۱- قطر
۹۲- جمهوری کره
۹۳- رومانی
۹۴- رواندا
۹۵- سن‌کیتزونویس
۹۶- سن‌لوچیا
۹۷- سن وینسنت وگرنادیس
۹۸- ساموا
۹۹- سائوتوما و پرینسیپ
۱۰۰- عربستان سعودی
۱۰۱- سنگال
۱۰۲- سیشلز
۱۰۳- سیرالئون
۱۰۴- سنگاپور
۱۰۵- جزایر سالمون
۱۰۶- سومالی
۱۰۷- افریقای جنوبی
۱۰۸- سریلانکا
۱۰۹- سودان
۱۱۰- سورینام
۱۱۱- سوازیلند
۱۱۲- جمهوری عربی سوریه
۱۱۳- تایلند
۱۱۴- توگو
۱۱۵- تونگا
۱۱۶- ترینیداد و توباگو
۱۱۷- تونس
۱۱۸- اوگاندا
۱۱۹- امارات متحده عربی
۱۲۰- جمهوری متحده تانزانیا
۱۲۱- اوروگوئه
۱۲۲- وانواتو
۱۲۳- ونزوئلا
۱۲۴- ویتنام
۱۲۵- یمن
۱۲۶- یوگسلاوی (‌نمی‌تواند در فعالیتهای گروه ۷۷ شرکت نماید)
۱۲۷ – زئیر
۱۲۸- زامبیا
۱۲۹- زیمبابوه
۱۳۰- جمهوری خلق چین


قانون فوق مشتمل بر ماده‌واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بیست ماده و یک پیوست در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیستم فروردین ماه یکهزار و سیصد و هفتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۶/۲/۱۴ به تایید شورای نگهبان رسیده‌است.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی‌اکبر ناطق نوری