تاریخ تصویب ۱۳۷۶.۱.۱۷
ماده واحده – قانون موافقتنامه همکاریهای فرهنگی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و
دولت جمهوری تاجیکستان، مشتمل بر یک مقدمه و(۱۷) ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه
مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
[z]موافقتنامه همکاریهای فرهنگی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری
تاجیکستان
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری تاجیکستان که از این پس "طرفهای متعاهد"
نامیده می‌شوند، با تمایل به تحکیم روابط فرهنگی و‌مودت اسلامی بین دو ملت دوست و
برادر، و برای بسط و گسترش همکاری در زمینه‌های فرهنگی ، علمی و آموزشی تصمیم به
انعقاد موافقتنامه به‌شرح زیر گرفتند:
ماده ۱ – طرفهای متعاهد کوشش خواهند کرد با استفاده از تمامی راههای ممکن، روابط
فرهنگی بین دو کشور را براساس حقوق متقابل و احترام به‌قوانین و مقررات داخلی
یکدیگر گسترش دهند و مردم کشور خویش را با فرهنگ و تمدن یکدیگر آشنا سازند.
ماده ۲- طرفهای متعاهد همکاری در زمینه‌های فرهنگی، علمی، فنی، آموزشی، هنری و
سایر امور مربوط را تشویق و تسهیل خواهند نمود و بدین‌منظور اقدامات زیر را معمول
خواهند داشت:
الف – مبادله کتب، نشریات، عکس، اسلاید، نوار، فیلم، میکروفیلم و کارشناس در
زمینه‌های آموزشی ، تاریخی، فرهنگی، هنری، باستان شناسی،معماری، مردم شناسی،
جهانگردی، هنرهای سنتی و ورزشی،
ب – مبادله گروههای فرهنگی، هنری و علمی در زمینه‌های مورد علاقه،
پ – برگزاری هفته‌های فرهنگی و فیلم، جلسات سخنرانی و شبهای شعر،
ت – تشکیل نمایشگاههای مختلف از جمله نمایشگاههای کتاب، آثار هنرهای تجسمی، هنرهای
سنتی، صنایع دستی و علمی و شرکت در‌نمایشگاهها و جشنواره‌های ملی و بین‌المللی در
کشور مقابل،
ث – همکاری بین کتابخانه‌های ملی و مراکز اسناد و مدارک دو کشور،
ج – گنجاندن مطالب و اطلاعات مفید و صحیح از تاریخ، فرهنگ و جغرافیای کشور طرف
دیگر در کتابهای درسی خود،
چ – همکاری در زمینه چاپ، نشر و مطبوعات و ایجاد تسهیلات لازم در این زمینه،
ح – همکاری بین مراکز ملی تولید فیلم و تبادل فیلمهای سینمایی و سایر آثار تصویری.
ماده ۳ – طرفهای متعاهد همکاری بین دانشگاهها، موسسات علمی، آموزشی، پژوهشی و
مراکز فرهنگی، هنری و اسلامی دو کشور را در حدود قوانین‌و مقررات داخلی خود تشویق
خواهند کرد.
ماده ۴ – طرفهای متعاهد مبادله استادان، محققان، علما، دانشمندان، معلمان و
کارشناسان آموزشی و هنرمندان را تشویق و تسهیلات لازم را جهت‌مسافرت آنان فراهم
خواهند آورد.
ماده ۵ – طرفهای متعاهد یکدیگر را از تشکیل اجلاسها، سمینارها، کنفرانسها،
سمپوزیومها، گردهماییها، مسابقات ، جشنواره‌های علمی، آموزشی،پژوهشی، فرهنگی،
هنری و ورزشی ملی و بین‌المللی که در کشورشان برگزار می‌گردد آگاه و ضمن دعوت از
نمایندگان طرف دیگر تسهیلات لازم را‌جهت شرکت آنها فراهم خواهند ساخت.
ماده ۶ – طرفهای متعاهد در حدود امکانات خود بورسهای تحصیلی، فنی و حرفه‌ای را در
رشته‌های مورد علاقه در اختیار طرف دیگر قرار خواهند داد.
ماده ۷ – طرفهای متعاهد ضمن رعایت شوون ملی و مذهبی کشور مقابل در مطبوعات خویش،
همکاری بین سازمانها و موسسات رادیویی و‌تلویزیونی، سینمایی، مطبوعاتی و خبرگزاری
یکدیگر را تشویق و تسهیلات لازم را به منظور مبادله اطلاعات و تجربیات و اعزام
کارشناس معمول‌خواهند داشت و نسبت به افتتاح دفاتر نمایندگی در کشورهای یکدیگر
اقدامات مقتضی را به عمل خواهند آورد.
ماده ۸ – طرفهای متعاهد با تاسیس مراکز و انجمنهای فرهنگی در کشورهای یکدیگر
موافقت نموده و تسهیلات لازم را بدین منظور فراهم خواهند‌آورد.
ماده ۹ – طرفهای متعاهد ایجاد مساجد، مدارس علوم دینی و مراکز عام‌المنفعه را در
کشور خویش تشویق و نسبت به مبادله مدرسان و طلاب علوم‌دینی همکاریهای لازم را به
عمل خواهند آورد.
ماده ۱۰ – طرفهای متعاهد شرایط و ضوابط لازم جهت ارزشیابی گواهینامه‌های تحصیلی و
علمی مدارس، آموزشگاهها و دانشگاههای یکدیگر را مورد‌بررسی قرار خواهند داد.
ماده ۱۱ – طرفهای متعاهد همکاری بین سازمانهای ورزشی دو کشور را تشویق و موجبات
برگزاری مسابقات دوستانه بین تیمهای ورزشی را فراهم و‌نسبت به تبادل و استخدام
مربی در رشته‌های مورد علاقه خویش اقدامات لازم را به عمل خواهند آورد.
ماده ۱۲ – طرفهای متعاهد جهانگردی بین دو کشور را که وسیله موثری برای ارتقای
تفاهم متقابل بین دو ملت است تشویق خواهند نمود.
ماده ۱۳ – طرفهای متعاهد گسترش و ترویج زبان فارسی و تاجیکی را تشویق و تسهیلات
لازم را به این منظور برای یکدیگر فراهم خواهند ساخت.
ماده ۱۴ – طرفهای متعاهد به منظور تسهیل در اجرای این موافقتنامه و انجام تمامی
امور مربوط به همکاریهای فرهنگی دو کشور نمایندگان فرهنگی به‌کشورهای یکدیگر اعزام
خواهند نمود.
ماده ۱۵ – به منظور اجرای این موافقتنامه، دو طرف مبادرت به تنظیم برنامه مبادلات
فرهنگی، علمی و آموزشی خواهند نمود و وسایل و امکانات‌لازم را در اختیار یکدیگر
قرار خواهند داد.
ماده ۱۶ – طرفهای متعاهد، این موافقتنامه را برابر قوانین داخلی خود به تصویب
می‌رسانند و این موافقتنامه از تاریخ آخرین اعلامیه رسمی دو طرف‌مبنی بر تصویب آن
لازم‌الاجرا می‌شود.
ماده ۱۷ – این موافقتنامه پس از لازم‌الاجرا شدن برای مدت پنج سال معتبر می‌باشد
و در پایان این مدت خود به خود برای دوره‌های پنج ساله دیگر‌تمدید خواهد شد، مگر
اینکه یکی از دو طرف شش ماه قبل از انقضای مدت یاد شده به صورت کتبی تمایل خود را
جهت تجدیدنظر در مفاد و یا فسخ‌آن اعلام نماید.
این موافقتنامه در تاریخ بیست و هفتم تیر ماه یکهزار و سیصد و هفتاد و چهار هجری
شمسی برابر با هجدهم جولای سال یکهزار و نهصد و نود و پنج‌میلادی در شهر تهران در
دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، تاجیکی و انگلیسی تنظیم و امضا گردید که هر سه متن
از اعتبار یکسان برخوردار خواهد‌بود.
در صورت بروز هرگونه اختلاف نظر در مورد تفسیر این موافقتنامه متن انگلیسی ملاک
عمل قرار خواهد گرفت.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت جمهوری تاجیکستان
تاریخ تایید شورای نگهبان ۱۳۷۶.۱.۱۹