ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اوگاندا، مشتمل بر یک مقدمه و (۱۸) ماده و یک ضمیمه به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اوگاندا
مقدمه:
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اوگاندا که عضو کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین‌المللی که در تاریخ ۱۳۲۳.۹.۱۶ هجری شمسی برابر با ۷ دسامبر ۱۹۴۴ میلادی در شیکاگو جهت امضا مفتوح گردیده، می‌باشند و از این پس طرفهای متعاهد خوانده می‌شود با تمایل یکسان به انعقاد‌موافقتنامه‌ای به منظور تاسیس و بهره‌برداری از سرویسهای هوایی منظم بین و ماورای سرزمینهای خود نسبت به موارد زیر موافقت نمودند:
ماده ۱ – تعاریف
به جز در مواردی که فحوای عبارت، معنی دیگری را ایجاب نماید، از لحاظ این موافقتنامه:
الف – اصطلاح “کنوانسیون” به کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین‌المللی که در تاریخ
شانزدهم آذر ماه سال یکهزار و سیصد و بیست و سه هجری شمسی برابر با هفتم دسامبر
سال یکهزار و نهصد و چهل و چهار میلادی در شیکاگو برای امضا مفتوح شد، اطلاق
می‌شود و شامل هر الحاقیه‌ای که به‌موجب ماده (۹۰) کنوانسیون یاد شده و هر اصلاحیه
الحاقیه یا کنوانسیونی که به موجب مواد (۹۰) و (۹۴) آن تصویب شده است، تا جایی که این موارد برای هر دو طرف متعاهد نافذ باشد خواهد بود.
ب – اصطلاح ” مقامهای هواپیمایی” در مورد جمهوری اسلامی ایران به “رییس سازمان
هواپیمایی کشوری” و هر شخص یا مقامی که مجاز به انجام‌وظایف فعلی آن سازمان باشد،
و در مورد دولت جمهوری اوگاندا وزیر مسوول هواپیمایی کشوری یا هر شخص یا مقامی که مجاز به انجام وظایف فعلی آن باشد، اطلاق می‌شود.
پ – اصطلاح “شرکت هواپیمایی تعیین شده” به یک شرکت هواپیمایی که به موجب مفاد
ماده (۳) این موافقتنامه تعیین شده و اجازه فعالیت یافته‌باشد، اطلاق می‌شود.
ت – اصطلاح “ظرفیت” در مورد یک هواپیما، به میزان بارگیری موثر آن هواپیما در یک
مسیر یا قسمتی از مسیر و اصطلاح “ظرفیت” در مورد “سرویس‌توافق شده” به ظرفیت
هواپیما در چنین سرویسی ضرب در دفعات پرواز هواپیمای یاد شده طی زمان معین در تمام یا قسمتی از مسیر، اطلاق می‌شود.
ث – اصطلاح “سرزمین” در مورد یک کشور به مناطق خاکی و آبهای سرزمینی مجاور آن که
تحت حاکمیت و سلطه آن کشور است، اطلاق می‌شود.
ج – اصطلاحات “سرویس هوایی”، “سرویس هوایی بین‌المللی”، “شرکت هواپیمایی و
“توقف به منظورهای غیر حمل و نقل” به ترتیب دارای همان معانی است که در ماده(۹۶) کنوانسیون به آنها داده شده است.
چ – اصطلاح “نرخ” به قیمتی که بایستی برای حمل مسافر، بار همراه و غیر همراه
پرداخت گردد و شرایطی که قیمتها به موجب آنها اعمال می‌گردد از‌جمله قیمتها و
شرایط مقرر برای آژانسها (نمایندگی‌ها) و سایر خدمات جنبی به استثنای دستمزدها و
شرایط حمل پست می‌باشد، اطلاق می‌شود.
ح – اصطلاح “جدول” به جدول مسیرهای پیوست این موافقتنامه و اصلاحات آن که طبق
مفاد ماده (۱۵) این موافقتنامه مورد توافق قرار می‌گیرد، اطلاق می‌گردد. جدول جزو لاینفکی از این موافقتنامه را تشکیل خواهد داد.
بجز در مواردی که فحوای عبارت معنی دیگری را ایجاب نماید، کلماتی که مبتنی بر
مفهوم مفرد باشد شامل مفهوم جمع و بالعکس خواهد بود.
بدیهی است که عناوین مواد موافقتنامه حاضر، معانی هیچ یک از مقررات آن را به نحوی از انحا محدود نمی‌کند یا توسعه نمی‌دهد.
ماده ۲ – اعطای حقوق
۱- هر طرف متعاهد حقوق تصریح شده در این موافقتنامه را جهت انجام سرویسهای هوایی بین‌المللی منظم به وسیله شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر به شرح زیر به طرف متعاهد دیگر اعطا می‌کند:
الف – پرواز بدون فرود از فراز سرزمین طرف متعاهد دیگر،
ب – توقف در سرزمین یاد شده به منظورهای غیر حمل و نقل، و
پ – توقف در سرزمین یاد شده در نقاطی که برای آن مسیر، در جدول مسیر پیوست
موافقتنامه حاضر مشخص شده است به منظور سوار و پیاده کردن مسافر، بار و پست در حمل و نقل بین‌المللی.
۲- استفاده از آزادی پنجم حقوق حمل و نقل، مشروط به پیشنهاد شرکتهای هواپیمایی
تعیین شده کشور اعطاکننده و تصویب مقامهای صلاحیتدار طرفهای متعاهد می‌باشد.
۳- هیچ یک از مفاد این موافقتنامه به گونه‌ای تلقی نخواهد شد که شرکت هواپیمایی یک
طرف متعاهد محق باشد در سرزمین طرف متعاهد دیگر، در‌قبال مزد یا کرایه، مسافر، بار
یا پست به مقصد نقطه دیگری در سرزمین طرف متعاهد دیگر حمل کند.
۴- در مناطق جنگی یا تحت اشغال نظامی یا در مناطقی که بدین طریق تحت تاثیر قرار
گرفته‌اند انجام این قبیل سرویسها منوط به تصویب مقامهای صلاحیتدار مربوط خواهد بود.
ماده ۳- تعیین و اجازه
۱- هرطرف متعاهد حق دارد یک یا چند شرکت هواپیمایی را برای انجام سرویسهای مورد
توافق در مسیرهای مشخص شده تعیین و هر شرکت هواپیمایی تعیین شده را حذف کند یا
تغییر دهد و مراتب را به طور کتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید.
۲- پس از دریافت اعلامیه تعیین، مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر با رعایت مفاد
بندهای (۳) و(۴) این ماده به شرکت هواپیمایی تعیین شده، بدون تاخیر اجازه مربوط را اعطا خواهند کرد.
۳- مقامهای هواپیمایی یک طرف متعاهد می‌توانند از شرکتی که توسط طرف متعاهد دیگر
تعیین شده بخواهند که مقامهای یاد شده را قانع سازد که‌شرایط مقرر در قوانین و
مقرراتی را که به طور معمول برای انجام سرویسهای هوایی بین‌المللی برابر مفاد
کنوانسیون توسط مقامهای یاد شده اعمال می‌شود، داراست.
۴- هرطرف متعاهد حق دارد، در هر مورد که کشور متعاهد یاد شده، قانع نشده باشد که
مالکیت عمده و کنترل موثر شرکت هواپیمایی مربوط، در دست‌طرف متعاهدی که شرکت
(شرکتهای) هواپیمایی را تعیین نموده یا اتباع طرف متعاهد یاد شده است، از اعطای
اجازه بهره‌برداری موضوع بند (۲) این‌ماده امتناع ورزد و یا هر شرطی را که برای
اعمال حقوق مشخص شده در ماده (۲) موافقتنامه حاضر توسط آن شرکت هواپیمایی تعیین
شده لازم بداند‌وضع نماید. مشروط بر اینکه هرگاه طرف متعاهد شرکتی را تعیین نماید
که در تملک یک یا چند دولت باشد طبق مواد (۷۷) و (۷۸) کنوانسیون شیکاگو‌شرط مقرر در بالا اعمال نگردد.
۵- در هر زمان پس از آن که مفاد بندهای (۱) و(۲) این ماده به مرحله عمل درآمده
باشد، شرکت هواپیمایی که بدین نحو تعیین شده و اجازه کسب‌نموده، می‌تواند
بهره‌برداری از سرویسهای مورد توافق را آغاز کند، مشروط بر آن که بهره‌برداری از
این سرویسها مادامی که نرخی برابر مفاد ماده (۱۰) این موافقتنامه در مورد سرویسهای یاد شده لازم‌الاجرا نشده، انجام نپذیرد.
ماده ۴- تعلیق و لغو
۱- هر طرف متعاهد حق دارد در موارد مشروح زیر اجازه بهره‌برداری صادره را لغو یا
استفاده از حقوق مشخص شده در ماده (۲) این موافقتنامه را در‌مورد شرکت هواپیمایی
تعیین شده طرف متعاهد دیگر معلق نماید یا هر شرطی را که ممکن است برای استفاده از این حقوق لازم باشد وضع نماید:
الف – در هر موردی که قانع نشده باشد مالکیت عمده و کنترل موثر آن شرکت هواپیمایی
در دست طرف متعاهدی که شرکت یاد شده را تعیین نموده یا‌اتباع طرف متعاهد یاد شده است، یا
ب – در موردی که شرکت هواپیمایی یاد شده قوانین یا مقررات طرف متعاهدی را که این حقوق را اعطا نموده است رعایت نکند،
پ – در موردی که شرکت هواپیمایی یاد شده به هر نحوی از انحا عملیات بهره‌برداری را
برابر مقررات موافقتنامه حاضر انجام ندهد.
۲- جز در مواردی که لغو یا تعلیق یا وضع شرایط یاد شده در بند (۱) این ماده به
صورت فوری برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین یا مقررات لازم‌باشد، اعمال این حق
فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر انجام خواهد گرفت. چنین مشورتی بین مقامهای هواپیمایی در اسرع وقت پس از‌دریافت درخواست مشورت آغاز خواهد شد.
ماده ۵- شمول قوانین و مقررات
۱- قوانین و مقررات یک طرف متعاهد که ناظر به ورود یا خروج هواپیمایی که به امر
هوانوردی بین‌المللی اشتغال دارد از سرزمین آن یا ناظر به‌بهره‌برداری و هوانوردی
چنین هواپیماهایی حین پرواز بر فراز یا در داخل سرزمین طرف متعاهد یاد شده
می‌باشند، نسبت به هواپیماهای شرکت‌هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر مجری
خواهد بود.
۲- قوانین و مقررات یک طرف متعاهد که ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافران و
کارکنان و بار یا پست از سرزمین آن از قبیل تشریفات ورود و‌خروج و مهاجرت و نیز
مقررات گمرکی و بهداشتی است در مورد مسافران و کارکنان و بار یا پست حمل شده توسط
هواپیمای شرکت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر، در زمانی که در سرزمین یاد
شده باشد اعمال خواهد شد.
۳- هر طرف متعاهد نسخه‌هایی از قوانین و مقررات مربوط مندرج در این ماده را بنا به
تقاضا در اختیار طرف متعاهد دیگر خواهد گذاشت.
۴- شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد مجاز خواهد بود نمایندگی خود را در
سرزمین طرف متعاهد دیگر دایر نماید. در صورت تعیین یک‌نمایندگی کل یا نمایندگی
فروش کل، این نمایندگی برابر قوانین و مقررات مربوط جاری هر یک از طرفهای متعاهد
منصوب خواهد شد.
۵- انتقال درآمدهای حاصله توسط شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد، برابر
مقررات تسعیر ارزهای خارجی قابل اجرا در دو کشور صورت‌خواهد گرفت. طرفها همه
امکانات خود را برای تسهیل در انتقال درآمدهای حاصله مزبور پس از کسر مخارج به کار
خواهند گرفت.
ماده ۶- معافیت از حقوق گمرکی، سود بازرگانی و سایر عوارض
۱- هواپیمای شرکت تعیین شده یک طرف متعاهد که سرویسهای بین‌المللی را مورد
بهره‌برداری قرار می‌دهد و مواد سوختی و روغن موتور و سایر‌مواد مصرفی فنی و وسایل
یدکی و لوازم مورد نیاز جاری و خواربار موجود در هواپیماهای شرکت هواپیمایی یک طرف
متعاهد که مجاز به استفاده از‌مسیرها و سرویسهای موضوع موافقتنامه حاضر می‌باشند،
به هنگام ورود یا خروج از سرزمین طرف متعاهد دیگر براساس عمل متقابل از
پرداخت‌حقوق گمرکی، سود بازرگانی و هزینه‌های بازرسی و سایر عوارض یا هزینه‌های
ملی معاف خواهند بود حتی اگر مواد یاد شده زمانی مورد استفاده قرار‌گیرد یا به
مصرف برسد که هواپیماهای یاد شده بر فراز آن سرزمین در پرواز باشند.
۲- سوخت و روغن موتور و مواد مصرفی فنی و وسایل یدکی و لوازم مورد نیاز جاری و
خواربار وارد شده به سرزمین یک طرف متعاهد توسط طرف‌متعاهد دیگر یا اتباع آن که
فقط به منظور استفاده در هواپیماهای طرف متعاهد اخیرالذکر می‌باشند، براساس عمل
متقابل از پرداخت حقوق گمرکی،سود بازرگانی و هزینه‌های بازرسی و سایر عوارض و
هزینه‌های ملی معاف خواهند بود.
۳- سوخت و روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی و وسایل یدکی و لوازم مورد نیاز جاری و
خواربار که در سرزمین یک طرف متعاهد، بار هواپیماهای‌شرکت هواپیمایی طرف متعاهد
دیگر می‌شوند و در سرویسهای بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرند، براساس عمل
متقابل از پرداخت حقوق گمرکی،سود بازرگانی و مالیاتها و هزینه‌های بازرسی و سایر
عوارض و هزینه‌های ملی معاف خواهد بود.
۴- لوازم جاری هوانوردی و همچنین مواد و لوازم نگاهداری شده در هواپیماهای شرکت
هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد، تنها با موافقت‌مقامهای گمرکی سرزمین طرف
متعاهد دیگر در آن سرزمین قابل تخلیه است. در این صورت می‌توان این مواد را تا
زمانی که برابر مقررات گمرکی به‌طور مجدد صادر شود و یا ترتیب دیگری در مورد آن
داده شود تحت نظارت مقامهای نامبرده قرار داد.
۵- مسافران، اثاثیه مسافر و باری که از سرزمین یک طرف متعاهد در ترانزیت مستقیم
می‌باشند و از حریمی که در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته‌خارج نمی‌شوند، فقط
مشمول کنترل ساده‌ای خواهند بود. اثاثیه مسافر و باری که در ترانزیت مستقیم است از
حقوق گمرکی، سود بازرگانی و سایر‌مالیاتهای مشابه معاف خواهد بود.
۶- اسناد رسمی حاوی آرم رسمی شرکت هواپیمایی مانند برچسب چمدان، بلیط هواپیما،
بارنامه، کارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمان‌بندی که‌در داخل سرزمین هر طرف
متعاهد برای استفاده اختصاصی شرکت هواپیمایی تعیین شده طرف متعاهد دیگر وارد شده
باشد از کلیه حقوق گمرکی،سود بازرگانی و یا مالیاتها براساس عمل متقابل معاف
خواهد بود.
ماده ۷- هزینه‌های فرودگاهی
۱- هر یک از طرفهای متعاهد می‌تواند برای استفاده از فرودگاهها و سایر تاسیسات تحت
کنترل خود هزینه‌های عادلانه و مناسبی را وضع نموده یا‌اجازه وضع آن را بدهد.
۲- با وجود این، هریک از طرفهای متعاهد موافقت دارد که این هزینه‌ها از آنچه
هواپیماهای تعیین شده آن طرف متعاهد که در سرویسهای مشابه‌بین‌المللی تردد
می‌نماید و برای استفاده از این فرودگاهها و تاسیسات می‌پردازند، تجاوز نکند.
ماده ۸- مقررات ظرفیت و تصویب برنامه‌های پرواز
۱- شرکتهای هواپیمایی تعیین شده دو طرف متعاهد از رفتار عادلانه و متساوی برخوردار
خواهند بود تا بتوانند برای انجام سرویسهای مورد توافق در‌مسیرهای مشخص شده از
فرصتهای متساوی بهره‌مند باشند.
۲- در انجام سرویسهای مورد توافق، شرکتهای هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد
منافع شرکت هواپیمایی طرف دیگر را منظور خواهد داشت تا‌من غیر حق در سرویسهای طرف
دیگر در تمام یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود.
۳- هدف اصلی سرویسهای مورد توافق که توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد
انجام می‌شود تامین ظرفیت کافی با ضریب بار مناسب‌برای رفع نیازمندیهای جاری
پیش‌بینی شده معقول حمل مسافر و بار و پست بین سرزمین طرف متعاهد تعیین کننده شرکت
هواپیمایی و سرزمین طرف‌متعاهد دیگر است.
۴- با درنظر گرفتن اصول مندرج در بندهای (۱)،(۲)و(۳) این ماده، شرکت هواپیمایی
تعیین شده هر طرف متعاهد، همچنین می‌تواند ظرفیتی را برای‌برآورده کردن
نیازمندیهای حمل و نقل بین سرزمینهای کشورهای ثالث مندرج در جدول مسیرهای پیوست
این موافقتنامه و سرزمین طرف متعاهد دیگر‌تامین نماید.
۵- ظرفیتی که عرضه می‌شود از جمله تعداد سرویسها و نوع هواپیمای مورد استفاده
شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد در سرویسهای‌مورد توافق براساس پیشنهاد
شرکتهای هواپیمایی تعیین شده، مورد موافقت مقامهای هواپیمایی قرار خواهد گرفت.
شرکتهای هواپیمایی تعیین شده‌چنین توصیه‌ای را پس از شور لازم بین خود و رعایت
اصول مندرج در بندهای ۱،۲ و۳ این ماده به عمل خواهند آورد.
۶- در صورت عدم توافق بین شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد، مسایل مشروح
در بند (۵) بالا از طریق توافق بین مقامهای هواپیمایی دو طرف متعاهد حل و فصل
خواهد شد. تا زمانی که این توافق حاصل نشده، ظرفیت عرضه شده توسط شرکتهای هواپیمایی تعیین شده بدون تغییر‌باقی خواهد ماند.
۷- شرکت هواپیمایی تعیین شده هر طرف متعاهد حداکثر سی (۳۰) روز پیش از شروع سرویسها
در مسیرهای مشخص شده، برنامه‌های پرواز را به‌مقامهای هواپیمایی طرف متعاهد دیگر
برای تصویب تسلیم خواهد نمود. در مورد تغییرات بعدی نیز از همین قرار عمل خواهد
شد. این محدودیت‌زمانی را می‌توان در موارد خاص با تصویب مقامهای نامبرده کاهش داد.
ماده ۹- شناسایی گواهینامه‌ها و پروانه‌ها
گواهینامه‌های قابلیت پرواز و گواهینامه‌های صلاحیت و پروانه‌هایی که توسط یک طرف
متعاهد صادر شده یا اعتبار یافته و هنوز به قوت خود باقی‌باشد، توسط طرف متعاهد
دیگر برای بهره‌برداری از مسیرها و سرویسهای موضوع این موافقتنامه معتبر شناخته
خواهد شد، مشروط بر این که شرایط‌صدور یا اعتبار این گواهینامه‌ها و پروانه‌ها
مساوی یا بیش از حداقل استانداردهایی باشد که به موجب کنوانسیون وضع شده یا خواهد
شد. درهرحال‌هرطرف متعاهد این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که در مورد پرواز از
فراز سرزمین خود از شناسایی گواهینامه‌های صلاحیت و پروانه‌هایی که برای‌اتباع آن
توسط طرف متعاهد دیگر یا هر دولت دیگری صادر شده یا اعتبار یافته خودداری نماید.
ماده ۱۰- نرخهای حمل و نقل هوایی
۱- نرخهای مورد اجرا توسط شرکتهای هواپیمایی طرفهای متعاهد در سرویسهای مورد توافق
در سطح معقولی خواهد بود که با توجه به کلیه عوامل‌مربوط از جمله هزینه
بهره‌برداری و سود معقول و خصوصیات سرویس و نرخهای شرکتهای هواپیمایی دیگر که در
تمام یا قسمتی از همان مسیرها‌سرویسهای منظم انجام می‌دهند وضع می‌شود.
۲- نرخهای موضوع بند (۱) این ماده براساس قواعد زیر تعیین می‌شود:
الف – هرگاه شرکتهای هواپیمایی تعیین شده دو طرف متعاهد، عضو یک اتحادیه
بین‌المللی شرکتهای هواپیمایی با مکانیسم تعیین نرخ باشند و یک‌قطعنامه نرخ، ناظر
بر سرویسهای مورد توافق از پیش وجود داشته باشد، نرخها براساس این قطعنامه بین
شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای‌متعاهد توافق خواهد شد.
ب – هرگاه قطعنامه‌ای درباره نرخ ناظر بر سرویسهای مورد توافق وجود نداشته باشد یا
یک یا هیچ‌یک از شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای‌متعاهد عضو اتحادیه شرکتهای
هواپیمایی موضوع بند (الف) بالا نباشند، شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای
متعاهد در مورد نرخهایی که برای‌سرویسهای مورد توافق اعمال می‌شود بین خود توافق
خواهند نمود.
پ – نرخهایی که بدین ترتیب مورد توافق قرار می‌گیرد لااقل سی(۳۰) روز پیش از تاریخ
پیشنهادی اجرا برای تصویب به مقامهای هواپیمایی طرفهای‌متعاهد تسلیم خواهد شد. این
محدودیت زمانی به شرط موافقت مقامهای یاد شده قابل کاهش است.
ت – در صورتی که شرکتهای هواپیمایی تعیین شده طرفهای متعاهد نتوانند درباره نرخهای
قابل اجرا به توافق برسند یا در صورتی که یک طرف متعاهد شرکت هواپیمایی خود را به
منظور انجام سرویسهای مورد توافق تعیین ننموده باشد و یا چنانچه در فاصله پانزده
(۱۵) روز اول از دوره سی (۳۰) روزه موضوع بند (پ) این ماده، مقامهای هواپیمایی یک
طرف متعاهد عدم رضایت خود را از هریک از نرخهای توافق شده بین شرکتهای هواپیمایی
طرفهای‌متعاهد برابر بندهای (الف) و(ب) این ماده به مقامهای هواپیمایی طرف متعاهد
دیگر اعلام دارد، مقامهای هواپیمایی طرفهای متعاهد اهتمام خواهند‌نمود در مورد
نرخهای مناسب به توافق برسند لیکن هیچ نرخی قبل از تصویب مقامهای هواپیمایی هر طرف
متعاهد به موقع اجرا در نخواهد آمد.
۳- نرخهای تعیین شده به موجب مفاد این ماده تا زمانی که نرخهای جدید تعیین نشده باشد، به قوت خود باقی خواهد ماند.
ماده ۱۱- امنیت هوانوردی
۱- طرفهای متعاهد در راستای حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بین‌الملل، تاکید
می‌نمایند که تعهد آنان در قبال یکدیگر برای حفظ امنیت هواپیمایی کشوری در برابر
اعمال مداخله غیر قانونی، جزو جدا نشدنی این موافقتنامه را تشکیل می‌دهد. طرفهای
متعاهد بدون تحدید کلیت حقوق و‌تعهدات خود به موجب حقوق بین‌الملل، به ویژه برابر
با مفاد کنوانسیون راجع به جرایم و برخی اعمال ارتکابی دیگر در هواپیما، امضا شده
در توکیو به‌تاریخ بیست و سوم شهریور ماه سال یکهزار و سیصد و چهل و دو هجری شمسی
برابر با چهاردهم سپتامبر یکهزار و نهصد و شصت و سه میلادی،کنوانسیون راجع به
جلوگیری از تصرف غیر قانونی هواپیما، امضا شده در لاهه به تاریخ بیست و پنجم آذر
ماه سال یکهزار و سیصد و چهل و نه هجری‌شمسی برابر شانزدهم دسامبر سال یکهزار و
نهصد و هفتاد و کنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیر قانونی علیه امنیت
هواپیمایی کشوری، امضا‌شده در مونترال به تاریخ اول مهرماه سال یکهزار و سیصد و
پنجاه هجری شمسی برابر با بیست و سوم سپتامبر سال یکهزار و نهصد و هفتاد و
یک‌میلادی و نیز هر کنوانسیون دیگر مربوط به امنیت هواپیمایی کشوری عمل خواهند کرد.
۲- طرفهای متعاهد کلیه مساعدتهای لازم را برای جلوگیری از اعمال تصرف غیر قانونی
هواپیماهای کشوری و سایر اعمال غیر قانونی علیه امنیت این‌هواپیماها، مسافران و
خدمه آنها، فرودگاهها و تاسیسات هوانوردی و هر نوع تهدید دیگر علیه امنیت
هواپیمایی کشوری را بنابه تقاضا در مورد یکدیگر‌به عمل خواهند آورد.
۳- طرفهای متعاهد باید در روابط دوجانبه خود برابر مقررات امنیت هوانوردی تعیین
شده از سوی سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری که به عنوان‌ضمایم کنوانسیون
هواپیمایی کشوری بین‌المللی شناخته شده‌اند تا حدودی که این مقررات امنیتی در مورد
طرفها قابل اجراست عمل نمایند. آنها باید از‌گردانندگان هواپیماهایی که محل ثبت آن
هواپیماها یا محل اصلی کار و یا اقامت دایم آنها در سرزمین طرفها می‌باشد و نیز
گردانندگان فرودگاههای واقع در سرزمینهای خود بخواهند که برابر مقررات امنیت هوانوردی یاد شده عمل نمایند.
۴- هر طرف متعاهد موافقت دارد که می‌توان از این گردانندگان هواپیماها درخواست
نمود تا مقررات امنیت هوانوردی مورد اشاره در بند(۳) فوق را که‌از طرف متعاهد دیگر
از لحاظ ورود به سرزمین خود، خروج از آن یا در مدت توقف در آنجا مقرر کرده رعایت
کنند. هر طرف متعاهد باید اطمینان‌حاصل کند که در سرزمین او اقدامات کافی برای
حفاظت از هواپیما و بازرسی مسافران، خدمه، لوازم همراه مسافر، اثاثیه مسافر، بار و
خواربار هواپیما‌قبل و در زمان سوار شدن مسافران یا بارگیری به گونه موثر انجام
می‌شود. هرطرف متعاهد همچنین باید با هر درخواست طرف متعاهد دیگر برای
انجام اقدامات امنیتی ویژه معقول برای مقابله با یک تهدید خاص برخورد مثبت داشته باشد.
۵- هنگامی که حادثه یا خطر بروز حادثه تصرف غیر قانونی هواپیماهای کشوری یا دیگر
اعمال غیر قانونی علیه امنیت این هواپیماها، مسافران و خدمه آن، فرودگاهها یا
تاسیسات هوانوردی رخ دهد، طرفهای متعاهد باید با تسهیل ارتباطات و دیگر اقدامات
مناسب به منظور پایان دادن سریع و امن حادثه‌یاد شده یا خطر مربوط به آن یکدیگر را یاری نمایند.
۶- هنگامی که یک طرف متعاهد به این نتیجه برسد که طرف متعاهد دیگر از مفاد این
ماده تخطی کرده است، طرف متعاهد اول می‌تواند تقاضای مشاوره فوری با طرف متعاهد
دیگر نماید. شکست طرفین متعاهد در دستیابی به نتایج رضایت‌بخش ظرف مدت سی(۳۰) روز
از تاریخ دریافت‌تقاضای مزبور شرایط را برای تعلیق، لغو، محدود کردن و یا مشروط
نمودن مجوزهای بهره‌برداری یا فنی صادره برای شرکت یا شرکتهای هواپیمایی‌طرف دیگر
فراهم می‌کند. در صورت فوریت امر، یک طرف متعاهد می‌تواند پیش از خاتمه مدت سی (۳۰) روز اقدام به اتخاذ تدابیر موقتی نماید.
ماده ۱۲- تسلیم آمار
مقامهای هواپیمایی هر طرف متعاهد، اطلاعات و آمار مربوط به حمل و نقل انجام شده
در سرویسهای مورد توافق توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده خود به یا از سرزمین طرف
متعاهد دیگر را که به طور معمول توسط شرکت هواپیمایی تعیین شده تهیه و به مقامهای
هواپیمایی ملی خود ارایه می‌کند،بنابر تقاضا در اختیار مقامهای هواپیمایی طرف
متعاهد دیگر قرار خواهد داد. کلیه اطلاعات اضافی آماری حمل و نقل مورد درخواست
مقامهای‌هواپیمایی یک طرف متعاهد از مقامهای هواپیمایی طرف متعاهد دیگر در صورت تقاضا مورد شور و توافق بین دو طرف متعاهد قرار خواهد گرفت.
ماده ۱۳- مشاوره و اصلاحات
۱- هرطرف متعاهد یا مقامهای هواپیمایی آن می‌توانند در هرزمان از طرف متعاهد دیگر یا مقامهای هواپیمایی آن تقاضای مشاوره نمایند.
۲- مشاوره مورد تقاضای یک طرف متعاهد یا مقامهای هواپیمایی آن در فاصله شصت(۶۰) روز از تاریخ دریافت تقاضا آغاز خواهد شد.
۳- هر نوع اصلاح این موافقتنامه پس از آنکه دو طرف متعاهد انجام تشریفات قانون
اساسی خود مربوط به انعقاد و لازم‌الاجرا شدن موافقتنامه‌های بین‌المللی را به
یکدیگر اطلاع داده باشند، لازم‌الاجرا خواهد شد.
۴- با وجود مفاد بند (۳) اصلاح جدول مسیر ضمیمه این موافقتنامه ممکن است به طور
مستقیم بین مقامهای هواپیمایی طرفهای متعاهد مورد توافق‌قرار گیرد. این اصلاحات پس
از تایید از طریق تبادل یادداشت دیپلماتیک، لازم‌الاجرا خواهد شد.
ماده ۱۴- حل اختلافات
۱- هرگاه در مورد تفسیر یا اجرای این موافقتنامه و ضمیمه (ضمایم) آن بین طرفهای
متعاهد اختلافی بروز نماید، طرفهای متعاهد در مرحله نخست‌اهتمام خواهند نمود تا
اختلاف را از طریق مذاکره حل و فصل نمایند.
۲- هرگاه طرفهای متعاهد نتوانند اختلاف را از طریق مذاکره حل و فصل نمایند،
می‌توانند توافق نمایند موضوع را برای کسب نظر مشورتی به هر شخص یا هیاتی ارجاع کنند.
۳- چنانچه طرفهای متعاهد نتوانند به موجب بندهای (۱) و(۲) فوق در مورد حل اختلاف
به نتیجه برسند، برابر قوانین و مقررات مربوط، اختلاف به‌یک دیوان داوری سه نفره
ارجاع خواهد شد که هرطرف متعاهد یک داور را معین خواهد کرد و دو داور تعیین شده
درباره داور سوم توافق خواهند‌نمود. هریک از طرفهای متعاهد ظرف شصت (۶۰) روز پس از
وصول تقاضای ارجاع اختلاف به دیوان داوری، از طریق مجرای دیپلماتیک به تعیین‌داور
خود مبادرت خواهد نمود و داور سوم نیز ظرف شصت(۶۰) روز بعد از آن تعیین خواهد شد.
چنانچه هریک از طرفهای متعاهد ظرف مدت مقرر‌داور خود را تعیین نکند، یا داوران
منتخب ظرف مدت مذکور در مورد داور سوم به توافق نرسند بنابه تقاضای هریک از طرفهای
متعاهد، رییس شورای‌سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری برحسب مورد داور یا داورها
را تعیین خواهد نمود، مشروط بر اینکه چنانچه رییس شورای سازمان
بین‌المللی‌هواپیمایی کشوری از اتباع هرطرف متعاهد باشد، از نایب رییس ارشد شورا و
در صورتی که نامبرده نیز چنین ملیتی داشته باشد، از عضو ارشد شورا که‌در چنین وضع
تابعیتی نباشد، درخواست خواهد شد که حسب مورد داور یا داورها را تعیین نماید. درهرحال داور سوم از اتب
اع یک دولت ثالث خواهد‌بود و به عنوان رییس دیوان داوری عمل خواهد کرد.
۴- دیوان داوری آیین کار خود را تعیین خواهد نمود.
۵- طرفهای متعاهد تعهد می‌نمایند تصمیمات گرفته شده به موجب این ماده را رعایت کنند.
۶- مخارج دیوان داوری، شامل هزینه‌ها و دستمزدهای داوران به نسبت مساوی بین طرفهای
متعاهد تقسیم خواهد شد. هرگونه مخارجی که توسط رییس شورا در رابطه با
دستورالعملهای بند (۳) این ماده به وجود آید به عنوان بخشی از هزینه‌های دیوان داوری محسوب خواهد شد.
ماده ۱۵- فسخ
۱- هرطرف متعاهد می‌تواند در هر زمان قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه به
طور کتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید. این اعلام همان زمان به اطلاع سازمان
بین‌المللی هواپیمایی کشوری خواهد رسید.
۲- در این صورت موافقتنامه دوازده ماه پس از دریافت اعلام فسخ توسط طرف متعاهد
دیگر فسخ خواهد شد، مگر آن که اعلام فسخ پیش از پایان این‌مدت با تراضی طرفین پس
گرفته شود. در صورت عدم اعلام وصول از سوی طرف متعاهد دیگر، اعلام فسخ چهارده روز
پس از وصول آن به سازمان‌بین‌المللی هواپیمایی کشوری دریافت شده تلقی خواهد شد.
ماده ۱۶- مطابقت با کنوانسیونهای چندجانبه
چنانچه کنوانسیون یا موافقتنامه چندجانبه حمل و نقل هوایی در مورد هردو طرف
متعاهد لازم‌الاجرا شود، این موافقتنامه و ضمیمه (ضمایم) آن به‌گونه‌ای اصلاح
خواهد شد تا با مقررات چنین کنوانسیون یا موافقتنامه‌ای تطبیق نماید.
ماده ۱۷- ثبت
این موافقتنامه و ضمیمه (ضمایم) آن و کلیه اصلاحات آن نزد سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده ۱۸- لازم‌الاجرا شدن
این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هرطرف متعاهد به طرف متعاهد دیگر دایر بر
رعایت الزامات قانون اساسی خود درباره لازم‌الاجرا شدن این موافقتنامه به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
بنا به مراتب فوق نمایندگان تام‌الاختیار امضاکننده زیر که از طرف دولتهای متبوع
خود مجاز می‌باشند، این موافقتنامه را دریک مقدمه و هجده ماده و یک ضمیمه امضا نمودند.
این موافقتنامه در تاریخ چهاردهم بهمن‌ماه سال یکهزار و سیصد و هفتاد و چهار هجری
شمسی برابر با سوم فوریه سال یکهزار و نهصد و نود و شش میلادی در دو نسخه اصلی به
زبانهای فارسی، انگلیسی که هر دو متن دارای اعتبار یکسان می‌باشند، در تهران تنظیم شد.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت جمهوری اوگاندا
ضمیمه
جدول مسیرها
الف – مسیرهایی که قرار است توسط شرکت هواپیمایی (شرکتهای هواپیمایی) تعیین شده جمهوری اسلامی ایران مورد بهره‌برداری قرار گیرد.
نقاط مبدا نقاط واسط مقصد نقاط ماورا
هر نقطه‌ای در کلیه نقاط فرودگاه کلیه نقاط
ایران بین‌المللی انتبه
ب – مسیرهایی که قرار است توسط شرکت هواپیمایی (شرکتهای هواپیمایی) تعیین شده دولت جمهوری اوگاندا مورد بهره‌برداری قرار گیرد.
نقاط مبدا نقاط واسط مقصد نقاط ماورا
هر نقطه‌ای در کلیه نقاط تهران کلیه نقاط
اوگاندا
تذکر:
۱- هریک از شرکتهای هواپیمایی می‌تواند نقاط واسط و نقاط ماورای مشخص شده در ضمیمه
این موافقتنامه را مورد بهره‌برداری قرار دهد، مشروط بر‌اینکه بین نقاط یاد شده و
سرزمین طرف متعاهد دیگر، آزادی پنجم حقوق حمل و نقل اعمال نشود مگر اینکه بدین
منظور براساس توصیه شرکتهای‌هواپیمایی تعیین شده، توافقی بین طرح‌های متعاهد به عمل آمده باشد.
۲- نقاط واسط و نقاط ماورا در هریک از مسیرهای مشخص شده بنابه انتخاب شرکتهای هواپیمایی در هر یا کلیه پروازها قابل حذف است.
۳- تعداد پروازها و انواع هواپیماهای شرکتهای هواپیمایی تعیین شده در صورت تصویب مقامهای هواپیمایی طرفهای متعاهد بین شرکتهای هواپیمایی تعیین شده توافق خواهد شد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و هجده ماده و یک ضمیمه در جلسه علنی روز چهارششنبه مورخ ۱۳۷۵/۱۲/۸ مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۵/۱۲/۲۲ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی اکبر ناطق نوری