[به موجب تصوینامه شماره ۱۲۶۳۲۷ت۱۷۶۱۱ه – ۱۳۷۶/۱/۲۶ لغو شده است.]
شماره ۱۲۱۵۶۵.۲۰ت۱۷۶۱ک – ۱۳۷۵.۱۱.۱۶
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۵.۱۱.۳ بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌های بازرگانی و راه و ترابری و در اجرای ردیف (۱) بند “ج” تبصره (۲۵) قانون برنامه پنجساله دوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۳ – آیین‌نامه اجرایی ردیف (۱) بند “ج” تبصره یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱ – در این آیین‌نامه، عبارات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:
قانون برنامه دوم:
قانون برنامه پنجساله دوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۳ –
شرکتها: شرکتهای حمل و نقل دولتی اعم از هوایی، دریایی و زمینی (جاده‌ای و راه‌آهن)
دبیرخانه: دبیرخانه کمیته موضوع ماده (۳) مستقر در مرکز توسعه صادرات ایران.
متقاضی حمل: متقاضی حمل کالاهای صادراتی به خارج کشور.
ماده ۲ – به منظور ایجاد تسهیلات و تسریع لازم در حمل و نقل کالاهای صادراتی توسط
شرکتها، وزارت راه و ترابری موظف است با همکاری وزارت بازرگانی، حداکثر ظرف سه
(۶۳) ماده ضمن بررسی وضعیت موجود، در جهت حذف مقررات، ضوابط، مراحل و عملیات غیر
ضرور در گردش کار حمل و نقل‌کالاهای صادراتی اقدام و در صورت نیاز پیشنهادهای لازم را جهت تصویب مراجع ذیربط ارایه نماید.
ماده ۳ – به منظور قابل رقابت نمودن قیمت کالاهای صادراتی کشور در بازارهای جهانی و اجرای وظایف و مسئولیتهای مقرر در این آیین‌نامه، کمیته‌ای در مرکز توسعه صادرات ایران تشکیل می‌شود.
کمیته مذکور متشکل از نمایندگان تام‌الاختیار مرکز توسعه صادرات ایران به عنوان رییس کمیته، (معاونت ذیربط وزارت راه و ترابری و معاونت وزارت بازرگانی مرتبط با اموال حمل و نقل خواهد بود.)
ماده ۴ – وظایف و اختیارات کمیته موضوع ماده (۳) این آیین‌نامه به شرح زیر تعیین می‌شود:
الف – تعیین نحوه اولویت‌بندی و جزئیات اجرایی آن در حمل و نقل کالاهای صادراتی
شرکتها، به ویژه بررسی و تعیین فهرست کالاهای صادراتی که به لحاظ‌مزیتهای نسبی، و
یا سایر معیارهای مورد نظر از اولویت حمل بالاتری برخوردار هستند.
ب – تعیین میزان تخفیف اعطایی به حمل و نقل کالاهای صادراتی توسط شرکتها، متناسب با گروه‌های مختلف کالایی و مسیرهای مختلف.
پ – بررسی و تعیین نوع، میزان و ضوابط تسهیلات قابل اعطا توسط شرکتها برای حمل و
نقل کالاهای صادراتی و در صورت ضرور ارسال موارد لازم جهت تصویب مراجع ذیربط به روش‌های مقتضی.
ت – برسی و تعیین شعب کمیته حسب ضرورت در استانها.
ث – تصویب حدود اختیارات و وظایف و شیوه کار شعب کمیته.
ج – بررسی و تعیین نحوه هماهنگی در حمل و نقل کالاهای صادراتی توسط شرکتها.
چ – بررسی مسایل و مشکلات حمل و نقل کالاهای صادراتی توسط شرکتها، رسیدگی به
طرح‌ها و نظرات و اصل شده و اتخاذ تصمیمات مقتضی در چهارچوب وظایف و اختیارات مقرر.
ح – تعیین فرمهای آماری، اطلاعاتی و گزارش‌گیری مورد نیاز کمیته جهت ابلاغ به شرکتها.
خ – پیشنهاد اصلاح و تکمیل آیین‌نامه و یا طرح سایر مصوبات و مقررات مورد نیاز به روش‌های مقتضی.
د – تعیین نمایندگی کمیته در هر کدام از شرکتها.
ذ – بررسی و معرفی شرکتها جهت برخورداری از تسهیلات و معافیت‌های مقرر.
ر – انجام سایر وظایفی که طبق ضوابط مزبور به عهده کمیته است.
ماده ۵ – جلسات کمیته حداقل ماهی یک بار حسب دعوت دبیرخانه و در محل آن تشکیل خواهد شد.
تبصره – در موارد ضروری هر کدام از اعضای دیگر کمیته می‌توانند درخواست تشکیل جلسه نموده و دبیرخانه موظف به دعوت اعضا و تشکیل جلسه خواهد‌بود.
ماده ۶ – رسمیت جلسات و تصمیمات آن با اکثریت اعضا و آرا می‌باشد.
تبصره ۱ – کمیته حسب نیاز از شرکتها و سایر اشخاص حقیقی و حقوقی جهت حضور در جلسه و شنیدن نظرات و پیشنهادات آنان دعوت می‌نماید.
تبصره ۲ – ابلاغ تصمیمات کمیته از طریق دبیرخانه آن می‌باشد.
ماده ۷ – دبیرخانه مکلف است حداقل سه روز قبل از تشکیل جلسات، دستور جلسه و سوابق و گزارش‌های مربوط را جهت اعضا ارسال نماید.
ماده ۸ – مصوبات کمیته در محدوده وظایف و اختیارات مقرر، برای کلیه شرکتها لازم‌الاجرا می‌باشد.
ماده ۹ – دبیرخانه مکلف است تصمیمات اتخاذ شده را تا حصول نتیجه پیگیری و نتیجه را به کمیته گزارش نماید.
تبصره – در مواردی که تصمیمات کمیته در اجرا با موانع و مشکلاتی مواجه باشد،
دبیرخانه ضمن ارایه گزارش به کمیته، یک نسخه از آن را به همراه توضیحات لازم جهت
اطلاع و اتخاذ تصمیمات مقتضی به “شورای عالی توسعه صادرات غیر نفتی” و به ویژه وزرای ذیربط منعکس می‌نماید.
ماده ۱۰ – در صورت نیاز و با تصویب کمیته، شعبات کمیته در استانها تشکیل خواهد شد.
حدود اختیارات، وظایف و چگونگی انجام امور توسط شعب، بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب کمیته می‌رسد.
ماده ۱۱ – شرکتها مکلفند جابجایی و حمل کالاهای صادراتی به ویژه کالاهای فسادپذیر را در اولویت قرار دهند.
جزئیات امر به موجب مصوبات کمیته خواهد بود.
ماده ۱۲ – شرکتها موظفند تسهیلات، برنامه حمل، فهرست قراردادهای مربوط، ظرفیت
خالی، کارهای مقرر برای حمل کالاهای صادراتی و سایر اطلاعات مورد‌نظر کمیته را طبق
برنامه زمان‌بندی و به روش‌های مقتضی که کمیته تعیین می‌نماید به اطلاع
صادرکنندگان و متقاضیان حمل برسانند.
ماده ۱۳ – مقتضای حمل، جهت استفاده از اولویتها، تسهیلات و تخفیفات مقرر، ابتدا
به هر کدام از شرکتهای مورد نظر مراجعه و پس از مذاکره و توافق، نسبت‌به عقد قرارداد حمل اقدام می‌نماید.
تبصره ۱ – متقاضی حمل، در صورت عدم توفیق در انعقاد قرارداد حمل با شرکتها، مراتب
را از طریق تکمیل فرم مخصوصی که جهت رسیدگی توسط کمیته تعیین و در اختیار شرکتها
قرارداده شده است به نمایندگی کمیته مستقر در شرکت مورد نظر جهت اقدامات بعدی منعکس می‌نماید.
تبصره ۲ – نمایندگی کمیته، در جهت رفع موانع و مشکلات و انعقاد قرارداد حمل پیگیری نموده و در صورت عدم توفیق، مراتب را طی گزارشی به کمیته اعلام می‌کند.
تبصره ۳ – کمیته موظف است حداکثر ظرف مهلت یک هفته به این قبیل موارد رسیدگی و تصمیمات مقتضی را اتخاذ نماید.
در صورتی که کالای مورد نظر فسادپذیر باشد کمیته حداکثر ظرف سه روز اقدام خواهد نمود.
ماده ۱۴ – شرکتها مکلفند گزارش عملکرد ماهانه خود را در رابطه با اجرای آیین‌نامه
و مصوبات کمیته در قالب فرمهای مقرر به طور مستمر به دبیرخانه ارسال نمایند.
تبصره – کمیته به طور مستمر گزارش عملکرد شش ماهه شرکتها را تنظیم و همراه با
بررسی و تحلیل‌های لازم و در صورت ضرور ارایه پیشنهادهای مناسب،جهت اطلاع وزرای
بازرگانی و راه و ترابری و نیز شورای عالی توسعه صادرات غیر نفیت و اتخاذ تصمیمات مقتضی ارسال می‌نماید.
ماده ۱۵ – شرکتها (هوایی) موظفند با برنامه‌ریزی و اقدامات لازم، زمان انتظار
بارگیری محموله‌های صادراتی به ویژه اقلام فسادپذیر را به حداقل زمان ممکن
و‌حداکثر تا پنج (۵) ساعت قبل از پرواز تقلیل دهند.
ماده ۱۶ – شرکتها (هوایی) به نحوی که کمیته بار رعایت جوانب امر مقرر می‌دارد،
مکلفند درصد معینی از ظرفیت بار هواپیماهای باری در مسیرهای مختلف را جهت حمل
کالاهای صادراتی به ویژه کالاهای فسادپذیر تخصیص دهند.
تبصره – تعیین فهرست اقلام کالاهای فسادپذیر به عهده کمیته می‌باشد.
ماده ۱۷ – شرکتها موظفند طبق تصمیمات و برنامه‌ریزیهای کمیته نسبت به برقراری
خدمات حمل و نقل برای کلیه مقاصد کالاهای صادراتی، در طول برنامه پنجساله دوم
اقدامات مقتضی را به عمل آورند.
ماده ۱۸ – شرکت گسترش خدمات بازرگانی موظف است به منظور توسعه و ایجاد تسهیلات و
امکانات مورد نیاز و متناسب با نگهداری کالاهای صادراتی در‌مبادی خروجی کالا
برنامه‌ریزی و اقدامات لازم را حداکثر تا پایان برنامه دوم به عمل آورند.
ماده ۱۹ – کمیته می‌تواند در جهت اعطای اولویتها و تسهیلات مورد نیاز شرکتها، پس
از بررسی‌های لازم و هماهنگی با مراجع ذیربط، اقدامات مقتضی را به‌عمل آورند و
شرکتها را جهت برخورداری از آنها به این گونه مراجع معرفی نماید.
تبصره ۱ – اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران موظف است بابت تضمین کارانه‌های تیر کالاهای صادراتی، چک شرکتهای حمل و نقل را بپذیرد.
تبصره ۲ – وزارت بازرگانی و سایر دستگاه‌های عرضه کننده خدمات موظفند تأمین کالا و خدمات مورد نیاز شرکتها را در اولویت قرار دهند.
تبصره ۳ – کلیه مراجع ذیربط موظفند حداکثر همکاری را با کمیته معمول دارند.
ماده ۲۰ – شرکتهای حمل و نقل غیر دولتی (ایرانی) در صورتی که اولویتها، تخفیفها و تسهیلات منظور شده در این آیین‌نامه و مصوبات کمیته را همچون شرکتها، جهت حمل و نقل کالاهای صادراتی قایل شوند، با تأیید و معرفی کمیته می‌توانند از معافیتها و تسهیلات مقرر جهت شرکتها برخوردار شوند.
ماده ۲۱ – تغییرات و اصلاحات مورد نیاز در این آیین‌نامه بنا به پیشنهاد وزارتخانه‌های بازرگانی و راه و ترابری به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور