ماده واحده – موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکمنستان مشتمل بر یک مقدمه و (۲۰) ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکمنستان
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکمنستان که از این پس “طرفهای متعاهد” نامیده می‌شوند، با تمایل به تسهیل حمل و نقل جاده‌ای مسافر و کالا بین دو کشور و نیز به صورت ترانزیت از سرزمین‌های خود، به شرح زیر توافق نمودند:
ماده ۱ – مقررات موافقتنامه حاضر در مورد حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا از یا به قلمرو یک طرف متعاهد و به صورت ترانزیت از قلمرو طرف متعاهد دیگر، با استفاده از وسایل نقلیه ثبت شده در قلمرو طرفین متعاهد اعمال خواهد شد.
ماده ۲- از نظر این موافقتنامه:
۱- اصطلاح “متصدی حمل و نقل” به هر شخص حقیقی یا حقوقی مقیم و تبعه جمهوری اسلامی ایران و یا ترکمنستان اطلاق می‌شود که برابر قوانین و مقررات طرف متعاهد مربوط مجاز به انجام عملیات حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا می‌باشد.
۲- اصطلاح “وسیله نقلیه” عبارت است از هر وسیله نقلیه جاده‌ای دارای نیروی محرکه مکانیکی که یا برای حمل بیش از هشت نفر مسافر بدون در نظر‌گرفتن راننده یا برای حمل و نقل کالا و یا کشیدن وسایل نقلیه ساخته شده باشد.
۳- اصطلاح “سرویس اتوبوسرانی منظم” به حمل و نقل مسافر بین قلمرو دو طرف متعاهد، برابر مسیر تعیین شده قبلی در چهارچوب برنامه‌ها و تعرفه‌های ملی دو طرف اطلاق می‌شود.
۴- اصطلاح “حمل و نقل ترانزیتی” به حمل و نقل مسافر و کالا از طریق قلمرو یک طرف متعاهد بین نقاط مبدا و مقصد واقع در خارج از قلمرو طرف متعاهد یاد شده اطلاق می‌شود.
ماده ۳- هریک از طرفهای متعاهد در چهارچوب قوانین داخلی خود اجازه تاسیس دفاتر و یا تعیین نمایندگان و یا نمایندگیها در محلهای توافق شده بین طرفهای متعاهد را به متصدیان حمل و نقل طرف متعاهد دیگر اعطا خواهد نمود.
ماده ۴- هریک از دو طرف متعاهد هیچ نوع مالیات یا عوارض وارداتی یا صادراتی (از جمله حقوق و عوارض گمرکی) را بر وسایل نقلیه عبوری طرف متعاهد دیگر از طریق سرزمین خود، وضع نخواهد کرد به جز در موارد زیر:
الف- عوارض استفاده از تاسیسات زیربنایی جاده‌ای (عوارض جاده و پل)،
ب – عوارض ناشی از افزایش وزن، ابعاد یا بار وسیله نقلیه دارای بار از میزان مجاز برابر قوانین داخلی طرفهای متعاهد.
ماده ۵- چنانچه متصدیان حمل و نقل و رانندگان یک طرف متعاهد دیگر، مقررات عبور و
مرور و حمل و نقل را نقض کنند، مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد اخیرالذکر مقامهای
صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر را مطلع خواهند نمود.
مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد اخیرالذکر، مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد یاد شده
را از اقدامهای به عمل آمده مطلع خواهند نمود.
ماده ۶- یک کمیسیون مشترک مرکب از نمایندگان دو طرف متعاهد تشکیل خواهد شد. وظایف
کمیسیون مشترک به شرح زیر می‌باشد:
الف – نظارت بر اجرای صحیح مفاد این موافقتنامه،
ب – بررسی و ارایه پیشنهاد جهت حل مشکلات احتمالی که به طور مستقیم بین مقامهای
صلاحیتدار یاد شده در ماده(۱۹) این موافقتنامه حل و فصل‌نگردیده‌است،
ج – بررسی سایر مسایلی که در محدوده این موافقتنامه قرار می‌گیرد و ارایه
توصیه‌های لازم به منظور حل آنها،
د – رسیدگی به سایر موارد مربوط به حمل و نقل جاده‌ای مورد تایید دو طرف.
کمیسیون مشترک در صورت لزوم براساس تقاضای هریک از طرفهای متعاهد به صورت متناوب
در جمهوری اسلامی ایران و ترکمنستان تشکیل جلسه خواهد داد.
طرفهای متعاهد از قبل دستور جلسه‌ای را که قرار است در کمیسیون مشترک مورد بحث
قرار گیرد در چهارچوب شرح وظایف یاد شده در بالا از طریق‌مجاری سیاسی تهیه خواهند نمود.
کمیسیون مشترک می‌تواند پیشنهادهایی را جهت اصلاح هریک از مواد این موافقتنامه توصیه و جهت تصویب به مقامهای صلاحیتدار تسلیم نماید.
ماده ۷- متصدی حمل و نقل یک طرف متعاهد می‌تواند پس از کسب مجوز سالیانه از مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر، سرویس اتوبوسرانی منظم یا یک سرویس ترانزیتی منظم مسافر را از طریق قلمرو طرف متعاهد دیگر دایر نماید.
ماده ۸- طرفهای متعاهد توافق نمودند حمل و نقل کالا توسط وسایل نقلیه بین دو کشور و به صورت ترانزیت از قلمرو هریک از طرفهای متعاهد بدون هیچگونه محدودیتی انجام پذیرد.
ماده ۹- وسایل نقلیه ثبت شده در قلمرو یک طرف متعاهد نمی‌توانند مسافر و یا کالا را بین دو نقطه واقع در قلمرو طرف متعاهد دیگر جابجا نمایند.
ماده ۱۰- حمل اسلحه، مهمات و تجهیزات نظامی و مواد منفجره بین قلمرو دو طرف
متعاهد یا به صورت ترانزیت از طریق قلمرو هریک از دو طرف متعاهد، منوط به اخذ
پروانه ویژه‌ای می‌باشد که برای این منظور برابر قوانین داخلی طرف متعاهد مربوط صادر می‌شود.
کالاهایی که به علل بهداشت انسانی، حیوانی و نباتی اجازه ورود ندارند حق عبور ترانزیتی را نیز نخواهند داشت.
ماده ۱۱- طرفهای متعاهد کلیه اقدامهای لازم را به منظور تسهیل و تسریع تشریفات گمرکی و سایر امور مربوط به حمل مسافر و کالا تا سرحد امکان به‌عمل خواهند آورد.
ماده ۱۲- پلاک وسایل نقلیه و اسناد زیر برابر کنوانسیون عبور و مرور در جاده‌ها (منعقد شده به تاریخ هفدهم آبان سال یکهزار و سیصد و چهل و هفت برابر هشتم نوامبر سال یکهزار و نهصد و شصت و هشت میلادی) صادر خواهد شد:
۱- اسناد ثبت وسیله نقلیه،
۲- گواهینامه رانندگی،
مدارک یاد شده بالا مورد قبول مقامهای صلاحیتدار طرفهای متعاهد خواهد بود.
ماده ۱۳- سوخت داخل مخزنهای استاندارد وسایل نقلیه از پرداخت حقوق گمرکی، سود
بازرگانی و دیگر عوارض و مالیاتها معاف خواهد بود. مخزن‌استاندارد مخزنی است که
توسط سازنده وسیله نقلیه تعبیه شده باشد.
ماده ۱۴- قطعه یدکی تعویض شده یا دوباره صادر خواهد شد یا تحت نظارت مقامهای
گمرکی از حیز انتفاع ساقط شده (منظور از ساقط نمودن از حیز‌انتفاع، اعراض
می‌باشد) و یا به این مقامهای صلاحیتدار تسلیم خواهد شد.
ورود قطعات یدکی مشمول قوانین و مقررات داخلی طرفهای متعاهد خواهد بود.
ماده ۱۵- هریک از طرفهای متعاهد باید وسایل نقلیه مورد بهره‌برداری در امر حمل و
نقل بین‌المللی جاده‌ای کالا و یا مسافر بین دو کشور و یا به صورت‌ترانزیتی از
طریق قلمرو طرفهای متعاهد را در چهارچوب قوانین و مقررات لازم‌الاجرای خود مشمول
شرایط بیمه شخص ثالث نماید.
ماده ۱۶- پرداختهای بین طرفهای متعاهد در ارتباط با حمل و نقل جاده‌ای در چهارچوب
قوانین و مقررات داخلی آنها صورت خواهد گرفت.
ماده ۱۷- در موارد بروز تصادف، از کار افتادن وسیله نقلیه یا مشکلات دیگر،:
مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهدی که در قلمرو آن چنین اتفاقی افتاده‌است، گزارش و
نتایج بررسی و سایر اطلاعات لازم را در اختیار طرف متعاهد دیگر قرار خواهند داد.
ماده ۱۸- متصدیان حمل و نقل و خدمه وسایل نقلیه ثبت شده در قلمرو یک طرف متعاهد،
موظف به اجرای قوانین و مقررات حمل و نقل جاده‌ای طرف متعاهد دیگر می‌باشند.
سایر موارد مربوط به حمل و نقل که در این موافقتنامه مورد پیش‌بینی قرار نگرفته
است مشمول قوانین، مقررات طرفهای متعاهد خواهد بود.
ماده ۱۹- مقامهای صلاحیتدار مسوول اجرای این موافقتنامه عبارت هستند از:
الف – در جمهوری اسلامی ایران:
وزارت راه و ترابری،
ب – در ترکمنستان:
وزارت راه و ترابری
ماده ۲۰- این موافقتنامه از تاریخ مبادله یادداشتهای مبنی بر تایید تصویب آن برابر قوانین داخلی طرفهای متعاهد لازم‌الاجراست و برای مدت یک سال معتبر خواهد بود.
این موافقتنامه خودبخود برای دوره‌های یک ساله بعدی تمدید خواهد شد مگر اینکه هریک از طرفهای متعاهد نظر خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه، حداقل سه ماه قبل از تاریخ انقضای آن به طور کتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید.
این موافقتنامه در تاریخ دوم آبان ماه سال یکهزار و سیصد و هفتاد و دو هجری شمسی برابر با بیست و چهارم ماه اکتبر سال یکهزار و نهصد و نود و سه میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، ترکمنی و انگلیسی در عشق‌آباد تنظیم گردید که کلیه متون دارای اعتبار یکسان بوده و در صورت بروز اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی معتبر خواهد بود.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت ترکمنستان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بیست ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ ۱۳۷۵/۹/۱۸ مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۵/۹/۲۸ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی اکبر ناطق نوری