۱۰۶۹۳۵ت۱۶۴۱۰ه – ۱۳۷۵.۰۹.۲۰
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۵.۹.۱۴ بنا به پیشنهاد شماره ۲۶۳۹ – ۲۱ مورخ ۱۳۷۵.۱۲.۱۶ سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد ماده (۴۵) قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین – مصوب ۱۳۷۳ – آیین‌نامه اجرایی بندهای “ب، ج و د” ماده (۴۵) قانون مزبور را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱ – منظور از “قانون” “سازمان” در این آیین‌نامه، قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در مواد معین مصوب ۱۳۷۳ و سازمان حفاظت محیط‌زیست می‌باشد.
ماده ۲ – مبالغ حق‌الزحمه ارائه خدمات کارشناسی و آزمایشگاهی که در اجرای قانون اجازه دریافت وجه در مقابل ارائه خدمات آزمایشگاهی و حق‌الزحمه کارشناسی مصوب ۱۳۶۱ دریافت می‌گردد به حسابهای جداگانه‌ای که توسط خزانه افتتاح شده یا می‌شود واریز و معادل صد درصد مبالغ واریزی از محل اعتبار مربوط در قانون بودجه کل کشور در اختیار سازمان قرار می‌گیرد تا به ترتیب زیر به مصرف برسد:
الف – درآمد حاصل از ارائه خدمات آزمایشگاهی در زمینه خرید وسایل و تجهیزات آزمایشگاهی، توسعه و تکمیل آزمایشگاه‌های سازمان و آموزش کارکنان آزمایشگاه‌های مذکور به مصرف خواهد رسید.
ب – درآمد حاصل از ارائه خدمات کارشناسی در زمینه انجام فعالیتهای مطالعاتی و پژوهشی زیست محیطی و تشویق کارشناسان، با رعایت قوانین و مقررات مربوط به مصرف خواهد رسید.
ماده ۳ – درآمد حاصل از انجام امور تندیس آرایی (تاکسیدرمی) جانوران برای مؤسسات
علمی و تحقیقاتی و موزه‌ها و اشخاص حقیقی و حقوقی و همچنین نمایشگاه‌ها که در
اجرای قانون راجع به اجازه تاکسیدرمی جانوران برای اشخاص حقیقی و حقوقی در قابل
دریافت حق‌الزحمه مصوب ۱۳۶۰ اخذ و بر اساس‌بند “ج” ماده (۴۵) قانون در اختیار
سازمان قرار می‌گیرد، در زمینه توسعه و تکمیل موزه ملی تاریخ طبیعی سازمان و تجهیز
کارگاه‌های مربوط و برگزاری نمایشگاه‌های حیات وحش و پرداخت حق‌الزحمه انجام
فعالیتهای هنری و تخصصی در موزه مذکور و کارگاه‌های تندیس آرایی به مصرف خواهد رسید.
ماده ۴ – [اصلاحی ۱۳۷۹/۲/۲۵]
کارخانجات، کارگاه‌ها و واحدهای صنعتی و معدنی موظفند یک در هزار فروش تولیدات خود را در هر سال به حساب جداگانه‌ای واریز و از محل وجوه این حساب هزینه‌های مربوط به حفاظت محیط زیست و کنترل آلودگیها را طبق مقررات این آیین‌نامه پرداخت نمایند.
ماده ۵ – [اصلاحی ۱۳۷۹/۲/۲۵]
مخارج و هزینه‌هایی که کارخانجات و کارگاه‌ها و واحدهای صنعتی و معدنی در اجرای بند “د” ماده (۴۵) قانون و مقررات این آیین‌نامه به تشخیص و تحت نظر سازمان هزینه می‌نمایند، جزء هزینه‌های قابل قبول مالیاتی آنان منظور خواهد شد.
تبصره – در صورتی که یک در هزار فروش تولیدات کارخانجات و کارگاه‌های صنعتی و معدنی مذکور پس از انجام هزینه‌های مقرر در این آیین‌نامه در پایان سال مالی تماماً به مصرف نرسیده باشد، معادل آن در سال‌های بعد قابل هزینه بوده و جزء هزینه‌های قال قبول مالیاتی سالی که وجوه مزبور در آن به مصرف رسیده است محاسبه خواهد شد.
ماده ۶ – با توجه به اینکه تشخیص درآمد حاصل از فروش تولیدات کارخانجات و
کارگاه‌ها و اجرای بند “د” ماده (۴۵) از طریق رسیدگی به حسابهای مالیاتی
آنان میسر می‌باشد، ادارات کل امور اقتصادی و دارایی استانها پس از رسیدگی به
حسابهای آنها و تشخیص رقم درآمد و مالیات متعلقه، بنا به درخواست سازمان درآمد هر
یک از کارخانجات و کارگاه‌ها و واحدهای صنعتی را به سازمان یا ادارات کل حفاظت
محیط زیست استانها (به عنوان یکی از مراجع ذیربط موضوع ماده ۲۳۲ قانون مالیاتهای مستقیم) اعلام خواهند نمود.
تبصره – کارخانجات، کارگاه‌ها و واحدهای صنعتی و معدنی موظفند بنا به درخواست سازمان مبالغ یک در هزار موضوع بند “د” ماده (۴۵) قانون را رأساً و یا در صورتی که عملیات فروش تولیدات و عرضه خدمات خود را از طریق دفاتر مرکزی یا دفاتر فروش در نقاط دیگر و یا به صورت فعالیتهای تکمیلی و تبدیلی از طریق مؤسسات دیگر انجام می‌دهند، از طریق دفاتر فروش ذیربط به سازمان اعلام نمایند.
ماده ۷ – کارخانجات و کارگاه‌ها و واحدهای صنعتی موظفند منفرداً یا مشترکاً در چارچوب واحدهای مستقر در شهرکها و مجتمع‌های صنعتی، در زمینه حفظ محیط زیست و جبران زیان ناشی از آلودگیها و ایجاد فضای سبز مشجر و جذاب آلودگیها تحت نظر و با موافقت قبلی سازمان حسب مورد اقدامات زیر را از محل وجوه موضوع ماده (۴) این آیین‌نامه به عمل آورند:
الف – انجام مطالعات و تحقیقات کاربردی جهت پیشگیری و کنترل آلودگی ناشی از فعالیت منابع آلوده‌کننده.
ب – تأمین و نصب دستگاه‌ها و ایستگاه‌های اندازه‌گیری کنترل آلودگی هوا و ایجاد آزمایشگاه و سیستمهای تصفیه فاضلاب.
ج – تهیه و تأمین تجهیزات و وسایل مناسب برای پیگیری و جلوگیری و یا کاهش مؤثر آلودگیها.
د – پرداخت هزینه‌های کارشناسی و خدمات فنی رفع آلودگیها.
ه – ایجاد فضای سبز مشجر در محوطه کارخانجات و کارگاه‌ها و واحدهای صنعتی و معدنی و سایر نقاط به تشخیص سازمان.
ز- [الحاقی ۱۳۷۷/۶/۱۱]
برگزاری دوره‌های آموزشی وارایه آموزش لازم‌درجهت ترویج مسائل مربوط به حفاظت محیط زیست و کنترل آلودگیها و همچنین تنویر افکار عمومی و اشاعه فرهنگ زیست محیطی تحت نظر سازمان.
ماده ۸ – در صورتی که حفظ محیط زیست و پیشگیری و ممانعت از آلودگی و ایجاد فضای سبز در سطح یک منطقه وسیع یا شهرستان و یا استان به تشخیص سازمان ضرورت داشته باشد به نحوی که تأمین امکانات و وجوه مذکور از عهده یک واحد صنعتی و معدنی خارج باشد، سازمان هزینه‌های انجام فعالیت مذکور را بر اساس طرح مصوب با تعیین سهم هر یک از کارخانجات و کارگاه‌ها مشخص و مراتب را جهت پرداخت هزینه‌های اجرای طرح از محل وجوه موضوع ماده (۴) این آیین‌نامه به آنان اعلام خواهد نمود
تبصره – طرح‌های زیست‌محیطی موضوع این ماده در هر استان به تصویب کمیسیونی به ریاست استاندار و عضویت مدیران کل سازمان حفاظت محیط زیست، صنایع، امور اقتصادی و دارایی، برنامه و بودجه و معادن و فلزات و رؤسای سازمان کشاورزی و جهاد سازندگی استان مربوط خواهد رسید. مدیر کل سازمان حفاظت محیط زیست استان سمت دبیر کمیسیون فوق را بر عهده خواهد داشت.
ماده ۹ – تشخیص اولویت انجام فعالیتها و هزینه‌های موضوع مواد (۷) و (۸) این آیین‌نامه با توجه به شرایط هر منطقه و نوع و میزان آلودگی محیط زیست و نوع فعالیت کارخانجات و کارگاه‌ها و واحدهای صنعتی و معدنی بر عهده سازمان می‌باشد.
ماده ۱۰ – سازمان بر نحوه انجام تکالیفی که کارخانجات، کارگاه‌ها و واحدهای صنعتی
و معدنی به موجب مقررات این آیین‌نامه و مفاد بند “د” ماده (۴۵) قانون بر عهده
دارند نظارت خواهد نمود. وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی ذیربط و صاحبان و مسئولان
کارخانجات و کارگاه‌ها موظفند در اجرای بند “د” ماده (۴۵) قانون همکاری لازم را با سازمان به عمل آورد.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور