مصوب 1375,07,11
ماده واحده – موافقتنامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کرواسی مشتمل بر یک مقدمه و (۲۴) ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کرواسی
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کرواسی که از این پس «طرفهای متعاهد» نامیده می شوند با تمایل به گسترش و تنوع بیشتر در روابط تجاری و بالا بردن سطح همکاریهای اقتصادی و بازرگانی بر پایه برابری، عدم تبعیض و منافع متقابل تصمیم به انعقاد این موافقتنامه گرفتند و بدین منظور در موارد زیر توافق نمودند:
ماده ۱ – طرفهای متعاهد در چهارچوب قوانین و مقررات جاری در کشورهای خود اقدامات لازم را به منظور تسهیل، تقویت و متنوع کردن روابط تجاری انجام خواهند داد.
ماده ۲ – مبادلات تجاری بین دو کشور، در چهارچوب این موافقتنامه بر اساس مواد قراردادهای منعقد شده بین اشخاص حقیقی و حقوقی دو کشور و برابر قوانین و مقررات جاری در هر یک از دو کشور انجام خواهد گرفت.
ماده 3 – طرفهای متعاهد توافق نمودند، در چهارچوب این موافقتنامه و برابر قوانین و مقررات جاری در دو کشور تسهیلات لازم را در مورد صدور مجوز ورود و صدور کالا توسط مقامهای صلاحیتدار دو کشور فراهم آورند و نیز موافقت نمودند حقوق گمرکی و سود بازرگانی بیش از آنچه از محصولات مشابه سایر کشورها اخذ می شود، دریافت نشود.
ماده 4 – در چهارچوب این موافقتنامه سازمانهای مربوط دو کشور گواهی مبداء را در هر مورد جهت کالاهای صادر شده، به کشور یکدیگر صادر می نمایند. بدین منظور کالاهای تولیدی نیمه ساخته و یا ساخته شده در جمهوری اسلامی ایران، کالاهای ایرانی و کالاهای تولیدی نیمه ساخته و یا ساخته شده در جمهوری کرواسی، کالاهای کرواسی تلقی خواهند شد.
ماده ۵ – کالاهای مبادله شده بین دو کشور فقط با موافقت کشور صادرکننده و بر اساس قوانین و مقررات جاری در دو کشور می توانند به کشور ثالث صادر شوند.
ماده ۶ – در چهارچوب این موافقتنامه مبادلات کالا و خدمات بین دو کشور بر اساس استانداردهای کیفی بین المللی، قیمتهای جاری در بازارهای جهانی و دیگر شرایط منطبق با تجارت بین الملل صورت خواهد گرفت.
ماده ۷ – به منظور توسعه روابط تجاری و آشنایی با امکانات اقتصادی، تجاری و بازاریابی برای تولیدات و کالاهای یکدیگر، طرفهای متعاهد تبادل هیأتهای اقتصادی و نیز برگزاری سمینارها و کنفرانسهای تخصصی در هر یک از دو کشور را تشویق و در این مورد تسهیلات لازم را فراهم خواهند کرد.
ماده 8 – هر یک از طرف های متعاهد برابر قوانین و مقررات جاری در کشور خود اجازه برگزاری انواع نمایشگاهها را به مؤسسات و شرکتهای طرف دیگر خواهد داد و کلیه تسهیلات ممکن را برای این منظور بر اساس قواعد و مقررات جاری کشور متبوع فراهم خواهد کرد.
ماده 9 – طرفهای متعاهد در جهت توسعه روابط متقابل تجاری توجه لازم را نسبت به شرکت در نمایشگاههای بین المللی که در دو کشور برگزار می شود، مبذول نموده و مشارکت مؤسسات و شرکتهای تجاری کشور خود را در اینگونه نمایشگاهها ترغیب خواهند نمود. معافیت از حقوق گمرکی، سود بازرگانی و سایر عوارض مشابه برای اقلام و نمونه هایی که جهت نمایشگاه یا فروش در نظر گرفته میشود مشمول قوانین و مقررات کشوری خواهد بود که نمایشگاه در آن کشور برگزار میشود.
ماده ۱۰ – به منظور توسعه روابط بازرگانی بین دو کشور، طرفهای متعاهد موافقت نمودند اعطای تسهیلات غیرتعرفه ای متقابل به یکدیگر را مورد بررسی قرار دهند.
ماده 11 – کلیه پرداختهای بین دو کشور باید به ارز قابل تبدیل و برابر مقررات و قوانین ارزی رایج در دو کشور، یا بر اساس موافقتنامه های بین بانکی ویژه منعقد شده بین بانکهای مجاز دو طرف انجام گیرد.
ماده 12 – طرفهای متعاهد به منظور گسترش و توسعه روابط بازرگانی بین دو کشور، توافق نمودند سازمانها و مؤسسات خود را جهت نیل به اهداف این موافقتنامه با ایجاد تسهیلات در امور بانکی و حمایت از انعقاد و امضای توافقهای گوناگون همکاری و روابط بازرگانی بلندمدت بین شرکتهای ایرانی و کرواسی تشویق نمایند.
ماده ۱۳ – طرفهای متعاهد موافقت نمودند در چهارچوب قوانین و مقررات و نیز تشریفات قانونی جاری در دو کشور، رفتار تبعیض آمیز با افراد و شرکتهای طرف دیگر نداشته باشند و زمینه جبران خسارت مناسب را برای اموال و داراییهای اتباع و شرکتهای هر یک از دو طرف در قلمرو دیگری فراهم آورند.
ماده ۱۴ – طرفهای متعاهد موافقت خود را نسبت به رفتار مساوی بین اتباع دو کشور در مورد دستیابی به محاکم قضایی در سرزمین دیگری اعلام نمودند.
ماده 15 – طرفهای متعاهد به منظور توسعه روابط تجاری، شرکتها و سازمانهای مربوط خود را به اجرای روشهای تجارت بین الملل از جمله معاملات متقابل، معاملات جبرانی و سرمایه گذاری مشترک نظیر بیع متقابل تشویق خواهند نمود.
هر دو طرف در خصوص فهرست کالاها، خدمات و تجهیزاتی که قرار است بین دو کشور مبادله شود، در آینده نزدیک تصمیم لازم را اتخاذ خواهند نمود.
ماده 16 – طرفهای متعاهد به منظور ایجاد تسهیلات در توسعه مبادله خدمات و اطلاعات تجاری و اقتصادی بین دو کشور، با ایجاد دفاتر بازرگانی و مراکز بازرگانی در دو کشور موافقت نمودند.
ماده 17 – طرفهای متعاهد به منظور تسریع در اجرای مفاد توافق شده جهت توسعه مبادلات تجاری، توافق نمودند که اتاقهای بازرگانی دو کشور در امور مربوط همکاری نزدیکی داشته و راههای گسترش مبادلات تجاری فیما بین را مورد توجه قرار دهند.
ماده ۱۸ – مفاد این موافقتنامه حقوق هیچیک از طرفهای متعاهد را در اعمال هر نوع ممنوعیت و یا محدودیت در خصوص حفظ منافع ملی و یا حفظ بهداشت عمومی و یا جلوگیری از امراض و آفات حیوانی و نباتی محدود نمی کند.
ماده ۱۹ – طرفهای متعاهد در چهارچوب قانون حاکم در کشورهای متبوع خود، قوانین صادرات و واردات، مقررات تجاری خارجی و سایر رویه های قانونی مرتبط، تسهیلات لازم را جهت رسیدن به یک روند متوازن در مبادلات فیمابین فراهم خواهند کرد.
ماده 20 – به منظور اطمینان از اجرای این موافقتنامه و بحث و بررسی در خصوص مسایل اساسی گسترش روابط تجاری، طرفهای متعاهد تصمیم گرفتند کمیسیون مشترکی برای همکاریهای اقتصادی، تجاری، علمی و تکنولوژیکی، متشکل از نمایندگان هر دو طرف متعاهد ایجاد که سالیانه و بطور متناوب در پایتخت های جمهوری اسلامی ایران و جمهوری کرواسی تشکیل جلسه داده و موارد زیر را نیز پیگیری نماید:
1 – مروری بر اجرای این موافقتنامه
2 – بررسی امکان افزایش و تنوع تجارت بین طرفهای متعاهد.
3 – مطالعه و تسلیم پیشنهادات به طرفهای متعاهد به منظور اتخاذ روشهای اجرایی جهت توسعه تجارت.
4 – ارایه راه حل جهت رفع مشکلاتی که ممکن است در جریان اجرای این موافقتنامه بروز نماید.
ماده 21 – ترانزیت کالاهای هر یک از کشورهای متعاهد از کشور متعاهد دیگر، تابع مقررات مندرج در موافقتنامه حمل و نقل امضاء شده بین دو کشور می باشد.
ماده ۲۲ – کلیه اختلافات ناشی از تفسیر یا اجرای مفاد این موافقتنامه ابتدا از طریق مذاکرات دو جانبه و بطور دوستانه حل و فصل خواهد شد. در‌صورت عدم توافق در این زمینه، طرفهای متعاهد پس از تصویب مراجع صلاحیتدار دولتهای متبوع، به داوری مراجعه خواهند نمود.
ماده ۲۳ – پس از پایان مدت اعتبار این موافقتنامه، کلیه مفاد آن در مورد قراردادهایی که برابر مفاد این موافقتنامه به امضا رسیده، لازم الاجرا خواهد بود، مگر اینکه توافق دیگری بین دو طرف به منظور تسویه آنها بعمل آمده باشد.
ماده ۲۴ – این موافقتنامه از تاریخ اعلام هر یک از طرفهای متعاهد به طرف متعاهد دیگر، از راههای سیاسی، مبنی بر اینکه کلیه اقدامات لازم را برابر قوانین خود در خصوص لازم الاجرا شدن این موافقتنامه بعمل آورده است، برای یک دوره پنج ساله به مورد اجرا گذاشته خواهد شد. این موافقتنامه پس از گذشت مدت یاد شده خودبخود برای دوره‌های یکساله تمدید خواهد شد، مگر آنکه هر یک از طرفهای متعاهد طرف متعاهد دیگر را شش ماه قبل از پایان اعتبار این موافقتنامه از قصد خویش مبنی بر فسخ موافقتنامه مطلع نماید.
این موافقتنامه در یک مقدمه و (۲۴) ماده در تاریخ یازدهم اردیبهشت ۱۳۷۳ هجری شمسی برابر با اول می ۱۹۹۴ میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، کرواتی و انگلیسی در تهران تنظیم و به امضاء رسیده است که هر سه متن از اعتبار یکسان برخوردار می باشند.
در صورت بروز اختلاف در تفسیر متن، متن انگلیسی ملاک عمل خواهد بود.
از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف
دولت جمهوری کرواسی
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بیست و چهار ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ یازدهم مهرماه یکهزار و سیصد و هفتاد و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 29 /7 /1375 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی اکبر ناطق نوری