ماده واحده – موافقتنامه اصلاح موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای امضا شده به تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۹ (۱۲ می ۱۹۸۰) مشتمل بر یک مقدمه و (۷) ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موافقتنامه اصلاح موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای امضا شده در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۹ هجری شمسی برابر با ۱۲ می ۱۹۸۰ میلادی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه با تمایل به ترغیب و تسهیل روابط حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای کالا و مسافر، اصلاحات زیر را در موافقتنامه امضا شده مورخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۹ (۱۲ می ۱۹۸۰) مورد توافق قرار دادند:
ماده ۱- تعریف واژه سهمیه از ماده (۲) موافقتنامه حذف می‌شود.
ماده ۲- ماده (۸) موافقتنامه به شرح زیر اصلاح می‌شود:
وسیله نقلیه ثبت شده در قلمرو یکی از طرفهای متعاهد، مجاز به حمل کالا و مسافر بین دو نقطه واقع در قلمرو طرف متعاهد دیگر نمی‌باشد.
ماده ۳- ماده (۹) موافقتنامه حذف می‌شود.
ماده ۴- ماده (۱۱) موافقتنامه به شرح زیر اصلاح می‌شود:
الف – حمل عبوری جهانگردان و خدمات حمل و نقل مسافر بین دو نقطه، توسط وسیله نقلیه ثبت شده در قلمرو یک طرف متعاهد و یا از قلمرو طرف متعاهد دیگر، منوط به اخذ پروانه حمل نخواهد بود.
ب – یک متصدی حمل، مجاز به حمل مسافر از قلمرو طرف متعاهد دیگر به مقصد کشور ثالث نمی‌باشد، مگر آنکه پروانه حمل ویژه‌ای از مقامهای صلاحیتدار طرف یاد شده اخذ نماید.
ج – یک وسیله نقلیه خالی مسافربری ثبت شده در قلمرو یک طرف متعاهد، نمی‌تواند به قصد حمل مسافر وارد قلمرو طرف متعاهد دیگر شود، مگر آنکه پروانه حمل ویژه‌ای به این منظور صادر شده باشد.
ماده ۵- ماده (۱۲) موافقتنامه به شرح زیر اصلاح می‌شود:
۱- عملیات حمل و نقل کالا توسط متصدیان حمل و نقل هریک از طرفهای متعاهد، در موارد زیر بدون هر گونه محدودیت و نیاز به پروانه حمل انجام‌خواهد گرفت.
الف – بین قلمرو طرفهای متعاهد.
ب – به صورت عبوری از قلمرو هریک از طرفهای متعاهد.
۲- حمل و نقل کالاهای هریک از طرفهای متعاهد که توسط انواع روشهای حمل به مراکز تخلیه و بارگیری انتقال یافته است، از نقاط یاد شده واقع در قلمرو یک طرف متعاهد به قلمرو طرف متعاهد دیگر، توسط وسایل نقلیه دو طرف، منوط به صدور پروانه حمل می‌باشد.
تعداد پروانه‌های یاد شده، سالانه و به صورت سهمیه مساوی توسط کمیسیون مشترک، مذکور در ماده(۷) تعیین می‌شود.
۳- حمل و نقل کالا از قلمرو هریک از طرفهای متعاهد به قلمرو یک کشور ثالث و برعکس، منوط به صدور پروانه حمل خواهد بود.
تعداد پروانه‌های یاد شده، همه ساله براساس عمل متقابل توسط کمیسیون مشترک مذکور در ماده (۷) تعیین خواهد شد.
۴- یک پروانه حمل برای یک وسیله نقلیه و یک سفر رفت و برگشت معتبر بوده و غیر قابل انتقال است. پروانه‌ها به صورت رایگان ارایه خواهد شد.
ماده ۶- مواد (۱۳) و (۱۴) موافقتنامه حذف می‌شوند.
ماده ۷- این موافقتنامه، طبق قوانین ملی طرفها تصویب شده و از تاریخ مبادله یادداشتهای مبنی بر تایید تصویب آن، لازم‌الاجرا خواهد شد.
موافقتنامه حاضر در تاریخ ۱۳۷۴.۹.۲۱ برابر با ۱۹۹۵.۱۲.۱۲ در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی، ترکی و انگلیسی در تهران به امضا رسیده است که هر دو نسخه دارای اعتبار یکسان بوده و در موارد اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی معتبر خواهد بود.
از طرف جمهوری اسلامی ایران – از طرف جمهوری ترکیه
اکبر ترکان وزیر راه و ترابری
اوغوز تزمن وزیر حمل و نقل
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و هفت ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و یکم شهریورماه یکهزار و سیصد و هفتاد و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱/۷/۱۳۷۵ به تایید نگهبان رسیده است
رییس مجلس شورای اسلامی ـ علی اکبر ناطق نوری