۲۰/۳۶۷۵ – ۱۳۷۵/۰۴/۱۱
نظر به اینکه در موارد متعدد مشاهده گردیده است در موافقتنامه های بین المللی که بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دیگر دولتها به امضای مقدماتی می رسد، متن فارسی با متون تنظیمی به زبان کشور طرف متعاهد یا زبان ثالثی که به عنوان زبان مرجع انتخاب شده است ، هماهنگی ندارد. و باعنایت به اینکه مجلس شورای اسلامی براساس اصل ( ۷۷ ) قانون اساسی باید متونی را تصویب نماید که منطبق با تعهداتی است که دولت در زبان مرجح و یا در صورت تساوی اعتبار متون ، در یکی از متون قراردادی برعهده گرفته است و از سوی دیگر تغییر و اصلاح موافقتنامه ها بعد از امضای مقدماتی باید با اطراف مقابل هماهنگ شود و این امر خصوصا در مواردی که ناشی از تطبیق ترجمه است مناسب نیست. علیهذا مقتضی است کلیه دستگاههای اجرایی نظارت نمایند که متون فارسی موافقتنامه ها قبل از امضای مقدماتی به طور دقیق با زبان مرجح قرارداد تطبیق ترجمه داده شود و در اجرای ماده ( ۴ ) آیین‌نامه چگونگی تنظیم و انعقاد توافقهای بین المللی (موضوع تصویبنامه شماره ۱۲۶۱۳/ت۹۱هـ مورخ ۹ / ۳ / ۱۳۷۱ ) به تایید اداره کل توافقهای بین المللی ریاست جمهوری برسد. طبعا در مواردی که متون نمونه در کمیسیون موضوع ماده (۱۲) آیین‌نامه اخیرالذکر تایید شده باشد اداره کل توافقهای بین المللی بعد از تصویب متن نمونه در کمیسیون مزبور متن فارسی را به یکی از زبانهای رایج تطبیق ترجمه خواهد داد تا در موارد مشابه ملاک عمل قرار گیرد و نیاز به مراجعه و تطبیق موردی نباشد مگر آنکه با توجه به نظرات طرف مقابل لازم باشد متن تغییر مهم و یا کلی بیابد که در این صورت موارد تغییر را برای تطبیق ترجمه ارسال خواهند نمود.
حسن حبیبی -معاون اول رییس جمهور