۳۶۰۱۰ت۱۴۳۹۳ه – ۱۳۷۴.۱۱.۱۱
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۴.۱۱.۸ بنا به پیشنهاد شماره .۴۹۱۵د مورخ ۱۳۷۳.۸.۳ سازمان امور اداری و استخدامی کشور و به استناد ماده (۷) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت – مصوب ۱۳۷۰ – آیین‌نامه پرداخت هزینه ایاب و ذهاب داخل شهر و حومه را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱ – هزینه ایاب و ذهاب موضوع این آیین‌نامه فقط به آن دسته از متصدیان مشاغلی که وظیفه آنان ایجاب می‌کند به مراکز مختلف ادارات و اقصی نقاط شهر رفت و آمد کنند و از هیچ نوع وسیله نقلیه اداری اعم از موتورسیکلت، خودرو سواری و وانت استفاده نمی‌کنند، پرداخت می‌شود.
ماده ۲ – به کلیه متصدیان مشاغلی که شغل آنان ایجاب می‌کند به صورت مستمر به مراکز مختلف ادارات و اقصی نقاط شهر رفت و آمد کنند، حداکثر مبلغ (۱۵۰۰۰) ریال در ماه پرداخت می‌شود.
ماده ۳ – به کارمندانی که در مواقع ضرورت بر حسب دستور رییس اداره به وزارتخانه‌ها یا ادارات دولتی دیگر مراجعه می‌کنند، هزینه تردد به نرخ معمول پرداخت می‌شود.
تبصره – مجموع مبلغ قابل پرداخت موضوع این ماده به مستخدمان مورد نظر در ماه، از مبلغ موضوع ماده (۲) این آیین‌نامه بیشتر نیست.
ماده ۴ – به کلیه متصدیان مشاغلی که در سطح ادارات دولتی در شهرستانها به منظور مأموریتهای محول شده از سوی مقامات مسئول مجبورند در سطح شهرستان و حومه رفت و آمد کنند، برای هر نوبت، هزینه تردد به نرخ معمول در محل داده می‌شود، مشروط به این که حداکثر مبلغ پرداختی به آنان، بابت هزینه‌یاد شده از دو سوم مبلغ موضوع ماده (۲) این آیین‌نامه تجاوز نکند.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور