[به موجب تصویبنامه شماره ۷۸۹۰۳ت۲۰۶۲۸هـ – ۱۳۷۷/۱۲/۱۵ لغو شده است.]
شماره ۱۲۳۱۰ت۱۵۷۴۷هـ – ۱۳۷۴/۱۰/۱۲
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۴.۹.۱۹ بنا به پیشنهاد وزارت بازرگانی و به استناد ماده (۱۱) قانون مقررات صادرات و واردات – مصوب ۱۳۷۲ – تصویب نمود:
۱ – صادرات کالا در بازارچه‌های رمزی صرفاً با ارایه تعهدنامه کتبی صادرکننده که به تأیید مسئول بازارچه مرزی رسیده باشد، قابل انجام بوده و نیاز به ارایه تعهد ارزی نمی‌باشد.
۲ – [اصلاحی ۱۳۷۵/۹/۲۸]
ورود و ترخیص کالا در بازارچه‌های مرزی صرفاً با ارایه فاکتور فروش غرفه‌های بازارچه‌های مرزی کشور مقابل امکان‌پذیر بوده و نیاز به ارایه سایر مدارک از‌قبیل پروفورما و بارنامه حمل نمی‌باشد. ثبت آماری در محل هر بازارچه توسط نماینده وزارت بازرگانی انجام خواهد شد.
در مواردی که کشور مقابل فاقد بازارچه مرزی بوده و در نتیجه ارایه فاکتور فروش امکان‌پذیر نیست، قیمت کالاهای وارداتی توسط گمرک تعیین می‌شود.
۳ – ورود هر نوع کالا از طریق بازارچه‌های مرزی موکول به صدور کالا بوده و در هر سال ارزش کالاهای قابل ورود و صدور هر بازارچه هر یک تا سقف ۵میلیون دلار (جمعاً ده میلیون دلار) تعیین می‌گردد.
۴ – کلیه کالاهای مجاز در بازارچه‌های مرزی قابل داد و ستد می‌باشند.
۵ – کلیه اشخاص حقیقی ساکن در مناطق مرزی و اشخاص حقوقی که در مناطق مذکور فعالیت می‌نمایند، مجاز به فعالیت در بازارچه‌های مرزی هستند.
۶ – آن دسته از بازارچه‌های مرزی که با مجوز مقامات و مراجع ذیصلاح ایجاد شده‌اند در صورت موافقت ریاست جمهوری مشمول این مقررات خواهند بود.
۷ – به منظور ایجاد تأسیس مورد نیاز گمرک بازارچه‌های مرزی مبلغ یک میلیارد (۱.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال از محل اعتبارات مربوط به هزینه‌های پیش‌بینی‌نشده در اختیار گمرک ایران قرار گیرد تا پس از مبادله موافقت‌نامه با سازمان برنامه و بودجه هزینه شود.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور