هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۴/۸/۱۰ بنا به پیشنهاد شماره ۸۴۱.۳۴.۳.۱ مورخ ۱۳۷۴.۱.۲۰ وزارت کشور و به استناد تبصره ماده واحده قانون الحاق یک تبصره به ماده واحده قانون راجع به تمرکز امور مربوط به تاکسیرانی شهر تهران زیر نظر شهرداری تهران مصوب ۱۳۵۹.۳.۲۸ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۷۲ – آییننامه اجرایی قانون یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
فصل اول: کلیات
ماده ۱- به منظور ایجاد تمرکز و هماهنگی در امور مربوط به تاکسیرانی و انواع سرویسهای تاکسی شهری در شهرها، وزارت کشور بر اساس مواد (۵۴) و (۸۴) قانون شهرداری – مصوب ۱۳۳۴ – اقدامات لازم را معمول میکند.
ماده ۲ – تاکسی عبارت از وسیله نقلیهای – اعم از سواری، استیشن یا هر خودروی مناسب دیگر – است که دارای مشخصات معین شده در این آییننامه است وبا امتیاز
بهرهبرداری که توسط شهرداری صادر میشود، به صورت یکی از سرویسهای تاکسی شهری به
جابجایی مسافر در درون شهر میپردازد.
تبصره ۱- [اصلاحی ۱۳۷۹/۶/۱۳]
انواع سرویسهای تاکسی شهری که با عناوین، رنگها و فرمهای گوناگون نظیر نارنجی و فرودگاه و موقت که با وسایل نقلیه سواری، استیشن یا خودروی مناسبدیگر یا آژانس مشغول به کار هستند، مشمول این آییننامه هستند.
تبصره ۲ – [الحاقی ۱۳۷۹/۶/۱۳]
وزارت صنایع مکلف است به منظور تبدیل تاکسیهای موقت، به تعداد لازم خودرو در اختیار وزارت کشور، به منظور توزیع بین متقاضیان واجد شرایط قرار دهد.
تبصره ۳ـ [الحاقی ۱۳۹۵/۱۰/۵]
شهرداری های کلانشهرها موظفند امتیاز بهرهبرداری تاکسی هایی را که به سن فرسودگی رسیده و دارندگان آنها نسبت به نوسازی خودروهای مذکور تا پایان همان سال اقدام ننموده اند، لغو نماید.
تبصره ۴ـ [الحاقی ۱۳۹۵/۱۰/۵]
سازمان برنامه و بودجه کشور موظف است سالانه و با هماهنگی وزارت کشور نسبت به تأمین یارانه سود تسهیلات اعطایی موردنیاز برای نوسازی تاکسی های فرسوده کلانشهرها اقدام نماید.
ماده ۳- تمرکز امور مربوط به تاکسیرانی، همچنین کلیه امور مربوط به حمل و نقل عمومی مسافر در درون شهر، در حیطه نظارت و مسئولیت شهرداری است.
تبصره – شهرداری میتواند به منظور رعایت مفاد این آییننامه، برای اشخاص حقوقی واجد شرایط، مجوز حمل و نقل عمومی مسافر درونشهری صادر نماید. اشخاص یاد شده بر
طبق مفاد این آییننامه و به نمایندگی از شهرداری به حمل و نقل عمومی مسافر درون شهری اقدام مینماید.
فصل دوم – پروانه اشتغال به حمل و نقل عمومی مسافر درونشهری با تاکسی (پروانه تاکسیرانی)
ماده ۴ – پروانه اشتغال به حمل و نقل عمومی مسافر درونشهری با تاکسی (پروانه تاکسیرانی) مجوزی است که پس از طی موفقیتآمیز مراحل مختلف مذکوردر این آییننامه، برای مدت معین (حداکثر ۱۲ ساعت در روز)، سرویس مشخص، مسیر و زمان معین توسط شهرداری صادر میشود. مجوز مذکور فقط برای اشتغال فرد با وسیله نقلیه مشخص است، اعم از این که وسیله نقلیه متعلق به دارنده مجوز باشد یا به اشخاص حقیقی یا حقوقی دیگر تعلق داشته باشد.
تبصره – شماره پروانه تاکسیرانی به عنوان کد شناسایی راننده نیز به کار خواهد رفت.
ماده ۵ – مراحل مختلف صدور پروانه تاکسیرانی به قرار زیر است:
الف – ثبت نام از متقاضی.
ب – امتحان ورودی مطابق با مفاد دستورالعمل امتحان که به تصویب شهرداری میرسد.
پ – تحقیق در مورد صلاحیت اخلاقی و اجتماعی متقاضی.
ت – مصاحبه حضوری.
ث – صدور پروانه تاکسیرانی مطابق مقررات موضوعه توسط شهرداری و در قبال اخذ گواهینامه معتبر رانندگی.
تبصره ۱ – با توجه به درج نوع و شماره گواهینامه رانندگی در پروانه تاکسیرانی، پروانه مزبور برای رانندگی با تاکسی به منزله کارت شهری موضوع آییننامه راهنمایی و رانندگی و گواهینامه رانندگی است.
تبصره ۲ – تعداد پروانه تاکسیرانی و پروانه بهرهبرداری از امتیاز سرویسهای تاکسی شهری در هر شهر، با رعایت ضوابط مصوب شورای عالی ترافیک، توسط شهرداری تعیین میشود.
تبصره ۳ – [الحاقی ۱۳۷۹/۶/۱۳]
در صورت عدم وجود تاکسی به تعداد مورد نیاز بر اساس تبصره (۲) این ماده شهرداری میتواند پروانه اشتغال موقت برای خودروهای شخصی واجد شرایط با رعایت مفاد این آییننامه تحت عنوان تاکسی موقت صادر نماید.
تبصره ۴ – [الحاقی ۱۳۷۹/۶/۱۳]
صدور پروانه اشتغال موقت تنها برای تنظیم امور صادر میشود.
تبصره ۵- [اصلاحی ۱۳۷۹/۶/۱۳]
هزینه خدمات و هزینه صدور پروانهها و مجوزهای موضوع این آییننامه و حق امتیاز پروانه بهرهبرداری حق امتیاز واگذاری نمایندگی به اشخاص حقوقی با تصویب شورای شهر یا جانشین قانونی آن و تأیید وزارت کشور توسط شهرداری از متقاضیان اخذ خواهد شد.
تبصره ۶- [اصلاحی ۱۳۷۹/۶/۱۳]
مدت اعتبار پروانه تاکسیرانی (۲) سال است و در صورت دارا بودن شرایط، هر بار تمدید آن برای (۲) سال دیگر توسط شهرداری مجاز است.
تبصره ۷- [اصلاحی ۱۳۷۹/۶/۱۳]
شهرداری موظف است نسخهای از پروانه تاکسیرانی را برای اطلاع راهنمایی و رانندگی یا هر مرجع ذیصلاح جانشین ارسال کند.
ماده ۶ – شرایط لازم برای دریافت پروانه تاکسیرانی به شرح زیر میباشد:
الف – داشتن حداقل (۲۳) سال سن.
ب – [اصلاحی ۱۳۷۹/۶/۱۳]
داشتن حداقل گواهی پایان دوره ابتدایی یا گواهی نهضت سوادآموزی معادل آن برای افرادی که کمتر از (۵۰) سال سن دارند و سواد خواندن و نوشتن برای افرادی که دارای بیش از (۵۰) سال سن هستند و موفقیت در امتحان شهرشناسی و گذراندن دوره آموزشی کوتاهمدت (توجیهی) مقررات تاکسیرانی.
پ – داشتن برگ پایان خدمت یا معافیت از خدمت وظیفه عمومی.
ت – دارا بودن گواهینامه معتبر رانندگی اتومبیل که حداقل یک سال از تاریخ دریافت آن گذشته باشد.
ث – [اصلاحی ۱۳۷۹/۶/۱۳]
داشتن تأهل یا داشتن افراد تحت تکفل بر اساس قوانین و مقررات مربوط با گواهی مراجع ذیصلاح.
ج – تابعیت جمهوری اسلامی ایران.
چ – نداشتن سوء پیشینه.
ح – عدم اشتهار به فساد اخلاقی.
خ – ارایه گواهی صحت بدنی و فکری و عدم اعتیاد به مواد مخدر و مشروبات الکلی.
د – محروم نبودن از حقوق اجتماعی یا اشتغال به رانندگی از طرف مراجع ذیصلاح.
ذ – التزام به رعایت شئون اسلامی
ر – نداشتن شغل دیگر.
تبصره – در صورت فقدان هر یک از شرایط یاد شده اعتبار پروانه خاتمه میپذیرد.
ماده ۷ – متقاضی صدور پروانه تاکسیرانی مکلف به سپردن تعهد رسمی مبنی بر عدم انجام تخلفات موضوع این آییننامه و قبول تصمیمهای هیأتهای انضباطی و رعایت دستورالعملهای صادر شده است.
ماده ۸ – امور زیر از تخلفات تاکسیرانی محسوب و مرتکبین تابع تصمیمهای هیأتهای انضباطی خواهند بود:
1 – امتناع از حمل مسافر یا حمل مسافر با شرایطی خارج از مقررات.
2 – عدم رعایت شئون اسلامی و اجتماعی.
3 – عدم انجام کشیکهای محوله و رعایت مقررات آن.
4 – اقدام به تاکسیرانی برای غیر از ساعت، مسیر و سرویسی که در پروانه قید شده است.
5 – ارتکاب به جرم در هنگام تاکسیرانی یا با استفاده از تاکسی.
6 – عدم رعایت نرخهای مصوب و عدم استفاده از تاکسیمتر در صورت نصب و الزام استفاده از آن.
7 – عدم رعایت مقررات مربوط به حمل مسافر و تکرار تخلفات راهنمایی و رانندگی.
8 – استفاده از پلاک شناسایی راننده دیگر در هنگام ارایه سرویس.
9 – نصب و استفاده از وسایل غیر مجاز که مخالف دستورالعملهای صادر شده باشد، در تاکسی.
فصل سوم – پروانه بهرهبرداری از امتیاز سرویسهای تاکسی شهری
ماده ۹ – ارایه انواع سرویسهای تاکسیشهری در هر شهر با مدیریت شهرداری صورت میگیرد و ارایه هر یک از انواع سرویسهای مذکور توسط اشخاص حقیقیو حقوقی واجد شرایط، مستلزم اخذ موافقتنامه اصولی و ارایه پروانه سرویس تاکسی شهری برای هر تاکسی از شهرداری است. پروانه مذکور در این آییننامه به اختصار “پروانه بهرهبرداری” نامیده میشود.
تبصره ۱ – شماره پروانه بهرهبرداری عنوان کد شناسایی وسیله نقلیه (تاکسی) را نیز خواهد داشت.
تبصره ۲ – اعتبار پروانه بهرهبرداری (۲) سال است و در صورت عدم تغییر شرایط مندرج در قرارداد، هر بار برای مدت (۲) سال دیگر قابل تمدید است.
ماده ۱۰ – شمارهگذاری وسایط نقلیه به عنوان تاکسی توسط مرجع شمارهگذاری با ارایه پروانه بهرهبرداری معتبر امکانپذیر است.
تبصره – فرم، رنگ، تعداد ارقام و حروف قابل درج در شماره تاکسی توسط شهرداری با هماهنگی سازمان شهرداریهای کشور و نیروی انتظامی تعیین خواهد شد.
ماده ۱۱ – پروانه بهرهبرداری به اشخاص حقیقی و حقوقی واجد شرایط قابل واگذاری است.
تبصره – برای شخص حقیقی واجد شرایط فقط یک پروانه بهرهبرداری صادر میشود.
ماده ۱۲ – شرایط اشخاص حقیقی برای دریافت پروانه بهرهبرداری به شرح زیر میباشد:
1 – داشتن پروانه تاکسیرانی معتبر.
2 – معرفی یک دستگاه وسیله نقلیه مناسب مطابق با ضوابط این آییننامه به عنوان تاکسی.
3 – انعقاد قرارداد در قالب مفاد ماده (۱۰) قانون مدنی به منظور قبول تعهدات و شرایط زیر: همچنین تصمیمهای هیأت انضباطی موضوع ماده (۱۵) این آییننامه:
الف – تعهد ارایه فقط یکی از سرویسهای تاکسی برابر مفاد قرارداد و روزانه حداقل یک نوبت کاری (۸) ساعته. حداکثر اضافه کار یک فرد که ارایه سرویس را در یک نوبت کاری (۸) ساعته قبول میکند، (۴) ساعت است که میزان آن توسط شهرداری در پروانه تاکسیرانی قید میشود. دارنده پروانه بهرهبرداری با موافقت شهرداری، اختیار ارایه همان سرویس در نوبت کاری دیگر را منوط به قید موضوع در قرارداد و معرفی فرد دارای پروانه تاکسیرانی دیگر دارد. در این صورت مسئولیتهای ارایه سرویس در نوبت کاری دیگر نیز کماکان به عهده دارنده پروانه بهرهبرداری است.
ب – اعلام زمان استفاده از مرخصی سالیانه به مدت یک ماه که ضمن آن ممکن است حداقل یک نوبت کاری ارایه سرویس تعطیل شود. دارنده پروانه بهرهبردار فقط در مدت مرخصی سالیانه میتواند به جای خود فرد دارای پروانه تاکسیرانی دیگری را برای ارایه سرویس در نوبت کاری مورد تعهد معرفی نماید.
پ – تعهد به انجام نوع سرویس و مسیر و زمانهای شروع و خاتمه هر نوبت کاری سرویس درج شده در پروانه تاکسیرانی.
ت – تقبل انجام برنامههای مربوط به کشیک.
ث – تعهد به انجام مرتب نظافت بیرون و داخل تاکسی و رعایت شئون اسلامی و اجتماع و عدم نصب لوازم و اشیای غیر مجاز در تاکسی برابر دستورالعملهای ارایه شده.
ج – تعهد به تهیه و استفاده از لباس فرم نظیف توسط راننده هنگام ارایه سرویس و نصب پلاک کد شناسایی راننده بر روی شیشه عقب خودرو برای رویت از خارج، همچنین نصب کد شناسایی راننده و وسیله نقلیه ( تاکسی) در داخل اتومبیل در محل قابل رویت مسافر برابر دستورالعملهای شهرداری.
چ – تعهد به عدم سپردن تاکسی برای ارایه سرویس به افراد فاقد پروانه تاکسیرانی معتبر و نیز بهرهبرداری از تاکسی در زمانی که پروانه بهرهبرداری توسط مراجع ذیربط طبق مقررات اخذ یا به طور موقت تا صدور پروانه بهرهبرداری جدید باطل شده است.
ح – تعهد به اعلام علت عدم ارایه سرویس ظرف (۴۸) ساعت از تاریخ توقف تاکسی به شهرداری.
خ – تعهد به رعایت نرخهای مصوب و نیز نصب و استفاده از تاکسیمتر طبق دستورالعملهای صادر شده.
د – تعهد به عدم امتناع از حمل مسافر، همچنین عدم اقدام به حمل مسافر با اعمال شرایط شخصی و خارج از مقررات.
ذ – تعهد به استفاده از تابلو “خارج از سرویس” در مواردی که بنا به دلایل نقص فنی اتومبیل یا پایان نوبت کاری یا بنا به اضطرار قابل توجیه، پذیرش مسافر ممکن نباشد.
ر – تعهد به توجه کامل به اخطارها و تذکرهای بازرسان شهرداری در امور تاکسیرانی.
ماده ۱۳ – اشخاص حقوقی با احراز شرایط زیر و دریافت پروانه بهرهبرداری میتوانند به نمایندگی از شهرداری اقدام به حمل و نقل عمومی مسافر در شهر بنمایند:
۱ – تأسیس شرکت با موضوع حمل و نقل عمومی مسافر درونشهری توسط انواع اتومبیلهای سواری، استیشن یا خودرو مناسب مدل بالا – که حداکثر (۵) مدل پایینتر از مدل همان سال باشد – برای انجام سرویسهایی که در موافقتنامه اصولی به اطلاع متقاضی میرسد.
تبصره ۱ – شرکتهای تعاونی ایجاد شده توسط اشخاص حقیقی که تا تاریخ تصویب این آییننامه دارای تاکسی بوده و در اجرای این آییننامه پروانه بهرهبرداری دریافت کرده باشند، مشروط به استفاده از پروانه بهرهبرداری تاکسی خود در شرکت، در اولویت هستند.
تبصره ۲ – شرکتهای تعاونی تاکسیرانی در امور غیر حمل و نقل اعم از خدمات رفاهی و پشتیبانی اعضا تابع قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران خواهند بود.
۲- [اصلاحی ۱۳۷۹/۶/۱۳]
شهرداری حداقل و حداکثر تعداد وسیله نقلیه را با توجه به نوع وسیله نقلیه اعم از ملکی یا قراردادی که شرکت میتواند به کار گیرد، بر اساس ضوابط و دستورالعملهای صادر شده از سوی شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور تعیین میکند
تبصره ۱ – چنانچه خودروی مناسب دیگری معرفی شود، حداقل تعداد توسط شهرداری اعلام خواهد شد. حداکثر تعداد آن اتومبیلهای ملکی و قراردادی هر شرکت نباید از هفت برابر تعداد اتومبیلهای شرکتی که کمترین تعداد وسیله نقلیه را دارد بیشتر باشد.
تبصره ۲ – شرکتهایی که با توجه به شرایط موضوع این ماده تأسیس و مشغول به کار میشوند، میتوانند در حدود معین شده در بند (۲) این ماده از اتومبیلهای واجد شرایط اشخاص حقیقی و حقوقی با تنظیم قرارداد در جهت ارایه سرویسهایی که در قرارداد مشخص میشود استفاده نمایند. در این صورت شرکت نسخه دوم قرارداد را به شهرداری ارایه و پس از اخذ پروانه بهرهبرداری به نام شرکت، اتومبیل را تحت نظارت خود مورد استفاده قرار میدهد. چنانچه هر شخص حقیقی دارای پروانه بهرهبرداری معتبر، مایل باشد تاکسی متعلق به وی توسط یکی از این شرکتها مورد استفاده قرار گیرد، باید ضمن انعقاد قرارداد با شرکت موردنظر، پروانه بهرهبرداری خود را به شرکت تسلیم کند. شرکت، پروانه بهرهبرداری وسیله نقلیه مذکور را به همراه نسخه دوم قرارداد به شهرداری ارایه و پروانه بهرهبرداری به نام شرکت دریافت میکند. پروانه بهرهبرداری شخصی که به این ترتیب در اختیار شهرداری قرار میگیرد، پس از خاتمه قرارداد و در صورتی که مالک اتومبیل همچنان واجد شرایط باشد، از طرف شهرداری به وی اعاده خواهد شد.
حداقل زمان قراردادها طبق ضوابطی خواهد بود که توسط شهرداری هر شهر تعیین میشود.
۳ – معرفی دفتر و توقفگاه مناسب با حداقل یک شماره تلفن.
۴ – انعقاد قرارداد و قالب مفاد ماده (۱۰) قانون مدنی برای ارایه سرویسهای محوله به نمایندگی از طرف شهرداری با قبول کلیه تعهدات و شرایط ذیل و تصمیمهای هیأتهای انضباطی:
الف – تعهد به ارایه سرویس تاکسی برابر مشخصات قرارداد حداقل یک نوبت کاری (۸) ساعت برای هر اتومبیل شرکت، توسط افراد دارای پروانه تاکسیرانی.
ب – تعهد به این که در هیچ زمان سرویس ارایه شده توسط اتومبیلهای شرکت کمتر از چهار پنجم تعداد اتومبیلهای معرفی شده نباشد. در غیر این صورت باید ظرف حداکثر (۲۴) ساعت شهرداری را مطلع کند.
پ – تعهد به تقبل انجام برنامههای کشیک و مقررات مربوط.
ت – تعهد به تهیه و استفاده از لباس هم شکل توسط رانندگان شرکت هنگام ارایه سرویس، همچنین نصب کد شناسایی راننده و وسیله نقلیه (تاکسی) در داخل اتومبیل در محل قابل رویت مسافر و شیشه عقب اتومبیل به نحوی که از بیرون قابل رؤیت باشد.
ج – تعهد به تجهیز شکرت به سیستم ارتباطی با ارایه اشتراک در سیستم ارتباطی شرکتهای مشابه در صورت اعلام شهرداری مبنی بر استفاده از سیستم ارتباطی، با رعایت قوانین و مقررات مربوط.
چ – تعهد مبنی بر عدن واگذاری سهام شرکت تحت هر عنوان به اشخاص دیگر، مگر با اطلاع شهرداری.
ح – تعهد به استفاده از تابلو “خارج از سرویس” در تاکسیهای شرکت در مواردی که بنا به دلایل فنی یا اضطراری قابل توجیه یا اتمام نوبت کاری پذیرش مسافر ممکن نباشد.
خ – تعهد به رعایت نرخهای مصوب و نصب و استفاده از تاکسیمتر برابر دستورالعملهای صادر شده.
د – تعهد به عدم امتناع از حمل مسافر، همچنین عدم اقدام به حمل مسافر با شرایط شخصی و خارج از مقررات.
ذ – تعهد به توجه کامل بر اخطارها و تذکرهای بازرسین شهرداری.
ر – تعهد به عدم استفاده از وسایط نقلیه که پروانه بهرهبرداری آن به نام شرکت نیست.
فصل چهارم – نحوه نقل و انتقال حقوق پروانه بهرهبرداری
ماده ۱۴ – انتقال حقوق متعارف اشخاص ناشی از داشتن پروانه بهرهبرداری معتبر فقط به اشخاصی که برابر مفاد این آییننامه واجد شرایط واگذاری پروانه بهرهبرداری باشند و با طی مراحل زیر از طریق شهرداری صورت میگیرد:
۱ – متقاضی انتقال، مشخصات کامل پروانه بهرهبرداری و مشخصات انتقال گیرنده را طی فرمی تسلیم دفتر مخصوص انتقالات پروانه بهرهبرداری تاکسی مستقر در شهرداری مینماید.
۲ – شهرداری بلافاصله و در صورت معتبر بودن پروانه بهرهبرداری، همچنین واجد شرایط بودن انتقال گیرنده فرم موافقتنامه اصولی انتقال را به متقاضی تسلیم میکند.
۳ – انتقال حقوق پروانه بهرهبرداری صرفاً به طور رسمی و با ثبت در دفاتر اسناد رسمی معرفی شده از طرف شهرداری ممکن است. دفاتر اسناد رسمی مذکور مکلفند بر اساس مشخصات موافقتنامه اصولی معتبر صادره از سوی شهرداری نسبت به ثبت اسناد معامله اقدام و پروانه بهرهبرداری مورد معامله را به مهر باطل شد که از سوی شهرداری در اختیار آنها گذارده میشود، ممهور کنند.
تبصره – وسیله نقلیه (تاکسی) در طول مدتی که پروانه بهرهبرداری مربوط به آن باطل یا مضبوط است، حق تردد ندارد و مختلف تحت پیگرد قرار میگیرد.
۴ – شخصی که حقوق پروانه بهرهبرداری به او منتقل شده است، پروانه بهرهبرداری باطل شده و تصویری از سند انتقال را به شهرداری تسلیم میکند شهرداری موظف است پروانه بهرهبرداری جدید به نام متقاضی صادر و آن را ظرف (۲۴) ساعت به وی تسلیم کند.
تبصره ۱ – چنانچه حقوق متعارف ناشی از پروانه بهرهبرداری معتبر به صورت قهری اعم از ارث یا در اثر اجرای احکام مراجع قضایی به اشخاص منتقل شود، پروانه بهرهبرداری از تاریخ انتقال رسمی حقوق مذکور از درجه اعتبار ساقط و باطل میشود. اشخاص صاحب حق مکلفند حداکثر ظرف سه ماه با رعایت مفاد این ماده و بندهای آن و با ارایه گواهی انحصار وراثت و حکم قطعی مرجع قضایی نسبت به درخواست صدور پروانه بهرهبرداری جدید به نام اشخاص واجد شرایط اقدام نمایند. در غیر این صورت، پس از انقضای مهلت یاد شده شهرداری میتواند بهای عادله روز متعلق به حقوق ناشی از داشتن پروانه بهرهبرداری را که توسط کارشناس رسمی دادگستری تعیین میشود، به اشخاص صاحب حق پرداخت و در صورت عدم مراجعه با سپردن بهای مذکور به صندوق ثبت، حقوق ناشی از داشتن پروانه بهرهبرداری را به خود منتقل کند. چنانچه صاحبان حقوق مذکور مایل باشند که شهرداری این حقوق را ابتیاع کند. شهرداری موظف استکه بهای حقوق مذکور را طبق قیمت عادله روز و با تقویم کارشناس رسمی دادگستری بپردازد. هزینه کارشناسی به تساوی توسط شهرداری و فروشنده پرداخت میشود.
تبصره ۲ – در صورتی که به استناد حکم انحصار وراثت یا حکم قطعی مراجع قضایی حقوق ناشی از پروانه بهرهبرداری معتبر به یک یا عدهای محجور (صغار،اشخاص غیر رشید، مجانین) تعلق یابد، به درخواست ولی یا قیم اشخاص محجور و نیز رضایت سایر صاحبان احتمالی حقوق و در خصوص ورثه سایر وراث در صورتی که تاکسی به تشخیص هیأت انضباطی وسیله امرار معاش اشخاص محجور باشد، تا هنگام رفع محجوریت از تمامی آنها، شهرداری با استفاده از حقوق پروانه بهرهبرداری توسط ولی یا قیم به نفع اشخاص محجور، از طریق معرفی اشخاص دارای پروانه تاکسیرانی برای هر نوبت کاری موافقت میکند.
ماده ۱۵ – در هر شهر توسط شهرداری به تعداد مورد نیاز هیأتهای سه نفر انضباطی به منظور رسیدگی به تخلفات تاکسیرانان و تاکسیداران و نیز وظایفی که دراین آییننامه ذکر شده است، مرکب از نماینده تاکسیداران دارای پروانه بهرهبرداری یا نماینده اشخاص حقوقی که به نمایندگی شهرداری اقدام به حمل و نقل عمومی مسافر مینمایند یا تاکسیرانان دارای پروانه تاکسیرانی (حسب مورد مطرح شده در هیأت) و نماینده شهرداری و نماینده شورای اسلامی شهر یا جانشین قانونی آن تشکیل خواهد شد.
تصمیمات هیأت قطعی و لازمالاجراست.
تبصره ۱ – جلسات هیأت مذکور به ریاست نماینده شورای اسلامی شهر یا جانشین قانونی وی و بنا به دعوت شهرداری، حداقل هر ماه یک بار، در محل تعیینشده توسط شهرداری و با حضور کلیه اعضا تشکیل و تصمیمهای هیأت با اکثریت دور رأی وقتی معتبر است که نماینده شهرداری یک از آن دو نفر باشد. رأی اقلیت نیز به صورت مستند و مستدل درج میشود.
تبصره ۲ – هیأت پس از وصول پرونده تخلفات از شهرداری، به ذینفع اعلام مینماید که ظرف ده روز توضیحات خود را کتباً برای هیأت ارسال کند. پس از انقضای مدت مذکور هیأت مکلف است ظرف یک ماه بر حسب مورد و بر اساس مقررات تصمیم مقتضی اتخاذ نماید.
تبصره ۳ – در صورتی که تخلف راننده و دارنده تاکسی از جرایم مندرج در سایر قوانین مملکتی از جمله قوانین جزایی باشد، علاوه بر اعمال تصمیمهای هیأت انضباطی، مراتب جهت اعمال مقررات کیفری مناسب به مراجع ذیصلاح قضایی نیز منعکس میشود.
تبصره ۴ – افرادی که پروانه تاکسیرانی آنها به صورت دایم باطل میشود، حق ثبت نام مجدد برای دریافت پروانه جدید نخواهند داشت.
ماده ۱۶ – شهرداری میتواند در تشکیل شرکتهای تعاونی مصرف، مسکن، خدمات فرهنگی، ورزشی و رفاهی، خدمات پزشکی و درمانی، خدمات تعمیرگاهی و تأمین لوازم یدکی، حمایت اقتصادی و صندوق قرضالحسنه برای تاکسیرانان و تاکسیداران اهتمام ورزیده و در حد امکان در زمینه تحقق نیازهای فوق مشارکت نماید.
ماده ۱۷ – شهرداری برای تنظیم و اداره امور تاکسیرانی در شهر میتواند در احداث ایستگاه تاکسی، ترمینالهای درون شهری، مرکز معاملات تاکسی و ایجاد جایگاهها توزیع موقت و ایجاد تسهیلات برای راهاندازی سیستمهای ارتباطی از جمله بیسیم، اقدامات لازم را معمول نماید.
تبصره – استفاده از دستگاههای بیسیم منوط به کسب مجوزهای قانونی لازم از دستگاهها ذیربط است.
ماده ۱۸ – کلیه ضوابط، آییننامهها و دستورالعملهای مغایر یا مفاد این آییننامه از تاریخ تصویب ملغی میشود.
ماده ۱۹ – در اجرای ماده (۶۲) قانون شهرداری وزارت کشور میتواند در ارتباط با مسئولیتهای شهرداریها در امور تاکسیرانی هماهنگیهای لازم را ایجاد نماید.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور