ماده واحده – ماده ۱۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ و اصلاحات بعدی به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۰۰ – در صورتی که مدعی نتواند اقامتگاه مدعی علیه را معین کند و بر دفتر دادگاه هم غیر معلوم باشد، مفاد دادخواست و پیوست‌های آن به درخواست مدعی و به دستور دادگاه، نسبت به اشخاص حقوقی دو نوبت متوالی در روزنامه رسمی و نسبت به اشخاص حقیقی دو نوبت متوالی در یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار که از طرف قوه قضائیه در مرکز و شهرستان‌ها برای انتشار آگهی‌ها تعیین می‌گردد، آگهی خواهد شد.
فاصله بین انتشار دومین آگهی تا روز جلسه دادرسی نباید کمتر از بیست روز باشد. در ذیل آن تصریح می‌گردد چنانچه ابلاغ بعدی از طریق آگهی لازم شود فقط یک نوبت در روزنامه آگهی خواهد شد و مدت آن ده روز است. مدعی علیه که وقت دادرسی به طریق فوق به وی اعلام شده است می‌تواند اقامتگاه خود را به دادگاه معرفی کند. در این صورت ابلاغ‌های بعدی به اقامتگاهی که معین کرده است، به عمل خواهد آمد. مدعی نیز می‌تواند هر زمان از اقامتگاه مدعی‌علیه مطلع شود درخواست ابلاغ را به اقامتگاه او بنماید.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده در جلسه روز یکشنبه بیست و پنجم تیر ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۴.۵.۱ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی‌اکبر ناطق نوری