شماره 27116ت93ک – ۱۳۷۳/۸/۲۲
اکثریت وزرای عضو شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ ۱۳۷۳/۷/۹ با توجه به اختیار تفویضی هیأت وزیران (موضوع تصویب‌نامه شماره 16632ت 30ه مورخ 1373.2.13) به استناد بند (د) ماده (۴) قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران – مصوب 1372 – و با عنایت به تأیید مقام معظم فرماندهی کل قوا، مقررات امنیتی و انتظامی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران را به شرح زیر، تصویب نمودند:
فصل اول – تعاریف
ماده 1 – در این تصویب‌نامه، واژه‌های زیر به جای عبارتهای مشروح مربوط به کار می‌رود:
کشور: کشور جمهوری اسلامی ایران
شورای عالی: شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران.
منطقه: هر یک از مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران.
سازمان: سازمان هر منطقه آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران.
شورای تأمین: شورای تأمین ویژه منطقه آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران.
نیروی انتظامی: نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران.
فصل دوم: مقررات امنیتی
ماده 2 – به منظور بررسی اتفاقات، جریان‌ها و رویدادهای عمده و اساسی امنیتی و گرفتن تصمیم‌ها و اندیشیدن تدبیرهای هماهنگ برای پیشگیری و رویارویی با موارد مربوط، شورای تأمین ویژه مناطق آزاد تجاری – صنعتی به مسئولیت مدیر عامل سازمان و رییس هیأت مدیره منطقه آزاد زیر نظر شورای تأمین استان تشکیل می‌شود و عهده‌دار وظایف مذکور در ماده (3) این تصویب‌نامه خواهد بود.
ماده 3 – شرح وظایف شورای تأمین:
الف – جمع‌بندی و بررسی خبرها و گزارش‌ها و تجزیه و تحلیل‌های مربوط به وقایع حساس امنیتی، سیاسی و اجتماعی منطقه آزاد برای بهره‌برداری سریع، به‌منظور ترسیم وضع موجود و پیش‌بینی تحول‌های آینده.
ب – گزارش وضع امنیتی، سیاسی و اجتماعی منطقه به شورای تأمین استان.
ج – تبیین حدود وظایف و اختیارات هر یک از ارگان‌ها و نهادها در رابطه با امنیت داخلی منطقه در چهارچوب وظایف تعیین شده آنها.
د – پیگیری و ارزیابی نتایج به دست آمده از اجرای تصمیم‌ها گرفته شده در شورای تأمین.
ه – ایجاد هماهنگی و ارتباط نزدیک با شورای تأمین شهرستان همجوار.
تبصره: هر منطقه که از لحاظ جغرافیایی قسمتی از یک شهرستان را تشکیل می‌دهد، باید با شورای تأمین شهرستان مورد نظر ارتباط نزدیک داشته باشند. موارد اختلاف برای تصمیم‌گیری به شورای تأمین استان مربوط اجرا خواهد شد.
ماده 4 – اعضای شورای تأمین:
الف – مدیر عامل سازمان و رییس هیأت مدیره منطقه، که ریاست شورای تأمین را به عهده دارد.
ب – نماینده استاندار (معاون سیاسی یا فرماندار مربوط)
ج – فرمانده منطقه ویژه انتظامی.
د – فرمانده نیروی نظامی مستقر در منطقه (در صورت استقرار در منطقه آزاد)
ه – مسئول اداره اطلاعات منطقه.
1 – 4 – شورای تأمین تنها به منظور مشورت در امور امنیتی تشکیل می‌شود و
تصمیم‌گیری در امور مذکور به عهده مدیر عامل سازمان و رییس هیأت مدیره منطقه است.
2 – 4 – تشکیل شورای تأمین، به دعوت مدیر عامل سازمان و رییس هیأت مدیره منطقه ماهی یک بار، الزامی است. جلسات فوق‌العاده، به پیشنهاد رییس شورای تأمین یا دو نفر از اعضا تشکیل می‌شود.
3 – 4 – چنانچه موضوع مورد بررسی در جلسه شورای تأمین به دستگاه اجرایی خاصی ارتباط داشته باشد، دعوت از بالاترین مقام اجرایی آن دستگاه مستقر در منطقه الزامی است.
4 – 4 – دبیرخانه شورای تأمین در محل ستاد مستقر در منطقه زیر نظر مدیر عامل سازمان و رییس هیأت مدیره منطقه تشکیل می‌شود و شرح وظایف آن در اولین جلسه شورای تأمین تنظیم و تصویب خواهد شد. رییس دبیرخانه با حکم مدیر عامل سازمان و رییس هیأت مدیره منطقه تعیین می‌شود.
ماده 5 – استاندار جلسات شورای تأمین استان را که مربوط به منطقه آزاد می‌باشد با حضور مدیر عامل سازمان و رییس هیأت مدیره منطقه تشکیل می‌دهد.
جلسات فوق‌العاده شورای تأمین استان که مربوط به منطقه آزاد می‌باشد، به تشخیص استاندار یا پیشنهاد رییس شورای تأمین تشکیل می‌شود.
فصل سوم – مقررات انتظامی
ماده 6 – تأمین امنیت و آسایش عمومی و ایجاد نظم و در قلمرو مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران به عهده نیروی انتظامی است.
تبصره: نیروی انتظامی برای انجام مأموریت فوق موظف به تشکیل منطقه ویژه انتظامی برای هر منطقه خواهد بود.
1 – 6 – منطقه ویژه انتظامی از نظر سلسله مراتب و تشکیلات سازمانی زیر نظر فرمانده نیروی انتظامی می‌باشد.
2 – 6 – فرمانده منطقه ویژه انتظامی بنا به پیشنهاد مدیر عامل سازمان و رییس هیأت مدیره منطقه و تصویب فرماندهی نیروی انتظامی منصوب می‌شد.
3 – 6 – فرمانده منطقه ویژه انتظامی در اجرای قوانین و مقررات با هماهنگی مدیر عامل سازمان منطقه انجام وظیفه می‌نماید.
4 – 6 – فرمانده منطقه ویژه انتظامی موظف به ایجاد ارتباط و هماهنگی لازم با فرماندهی ناحیه انتظامی می‌باشند.
5 – 6 – کلیه نیروهای منطقه ویژه انتظامی تابع مقررات استخدامی و انضباطی و کیفری نیروی انتظامی می‌باشند.
تبصره: پرسنل منطقه ویژه انتظامی از تسهیلاتی و مزایای ویژه‌ای برخوردار خواهند بود که به موجب آیین‌نامه‌ای که توسط دبیرخانه و نیروی انتظامی تهیه و تنظیم خواهد شد، تعیین می‌شود.
ماده 7 – کلیه امکانات منطقه ویژه انتظامی از لحاظ تأسیساتی، تجهیزاتی و تدارکاتی، پشتیبانی و غیره توسط سازمان تأمین و نگهداری خواهد شد.
تبصره: تهیه و تأمین تجهیزات خاص نظامی انتظامی به عهده نیروی انتظامی است.
1 – 7 – آموزش‌های عمومی و تخصصی در سطوح مختلف با توجه به درجات و پست‌های پرسنل منطقه ویژه انتظامی که از سوی نیروی انتظامی تعیین می‌شود و نیز سایر آموزش‌های اضافی که مورد درخواست رییس منطقه می‌باشد، بعد از تأمین اعتبارات مورد نیاز از سوی منطقه، در حداقل زمان ممکن توسط نیروی انتظامی انجام خواهد شد.
2 – 7 – کلیه امکانات، تجهیزات، وسایل، ساختمان‌ها و تأسیساتی که توسط سازمان تهیه در اختیار منطقه ویژه انتظامی قرارداده می‌شود، اموال مناطق آزاد است و تنها باید در محدوده جغرافیایی همان منطقه و برای اجرای مأموریت‌ها محول شده مورد استفاده قرار گیرد.
3 – 7 – وجوه حاصل از اخذ جرایم رانندگی، شماره‌گذاری و صدور پروانه‌ها، که توسط منطقه ویژه انتظامی در هر منطقه دریافت می‌شود، در حساب مشترکی که توسط منطقه در یکی از شعب بانک‌ها افتتاح می‌شود واریز و بنا به پیشنهاد فرمانده منطقه ویژه انتظامی و تصویب مدیر عامل تنها به منظور بهبود همان امور مصرف می‌شود.
ماده 8 – شرح وظایف و تشکیلات منطقه ویژه انتظامی مناطق آزاد:
1 – 8 – انجام همه کارهایی که به موجب قوانین و مصوبات مربوط مناطق آزاد و دستور مدیر عامل به عهده منطقه ویژه انتظامی، محول می‌شود.
2 – 8 – اجرای مقررات مربوط به ورود و خروج اتباع بیگانه، راهنمایی و رانندگی، اماکن عمومی و مرزبانی در مناطق آزاد برابر آیین‌نامه‌های مربوط.
3 – 8 – سازمان و تشکیلات و ترکیب پرسنل منطقه ویژه انتظامی، بر اساس نیاز و خواسته منطقه، توسط نیروی انتظامی تأمین می‌شود.
4 – 8 – نیروی انتظامی پرسنل موجود حفاظتی – انتظامی مناطق آزاد را در مراکز آموزشی خود می‌پذیرد و پس از طی دوره‌ها لازم در منطقه ویژه انتظامی همان منطقه به خدمت می‌گمارد.
این تصویب‌نامه در تاریخ 1373.8.17 به تأیید مقام محترم ریاست جمهور رسیده است.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور