شماره ۹۱۳۶ت۲۲۷ه – ۱۳۷۳.۰۶.۱۹
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۳.۶.۹ بنا به پیشنهاد وزارت کشور و موافقت وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارایی و مسکن و شهرسازی و به استناد ماده (۴) قانون نوسازی و عمران شهری – مصوب ۱۳۴۷ – تصویب نمود:
۱ – بهای اراضی موضوع (۴) قانون نوسازی و عمران شهری در همه شهرهای مشمول ماده (۲) قانون یاد شده به مأخذ ارزش معاملاتی سال ۱۳۷۲ که توسط کمیسیون مقرر در ماده ۶۴ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفندماه ۱۳۶۶ تعیین شده است، برای سال ۱۳۷۳ با کسر ۵۰%، سال ۱۳۷۲ با کسر ۴۰%، سال ۱۳۷۵ با کسر ۳۰%، سال ۱۳۷۶ با کسر ۲۰%، سال ۱۳۷۷ با کسر ۱۰% و سال ۱۳۷۸ معادل دفترچه ارزش معاملاتی یاد شده، مشروط بر اینکه بهای تعیین شده فوق از بهای سال ۱۳۷۲ (موضوع تصویب‌نامه شماره ۵۴۸۶۶ت۵۴۴ه مورخ ۷۱.۱۲.۲۳) به اضافه ۱۰% کمتر نشود، تعیین می‌شود.
تبصره ۱ – در شهرهایی که برای آنها ارزش معاملاتی سال ۷۲ تعیین نشده است آخرین ارزش معاملاتی مصوب ملاک عمل قرار گیرد.
تبصره ۲ – اراضی که در شهرها برای آنها ارزش معاملاتی تعیین نشده است، یا املاک پشت جبهه‌ای که در اثر طرح‌های جدید شهرداری بر معبر تازه احداث شده واقع می‌شوند و در ارزش معاملاتی، قیمتی برای آنها پیش‌بینی نشده است، تا تعیین قیمت با توجه به متن تبصره‌ها ماده (۶۴) قانون مالیاتهای مستقیم، بهای آنها مطابق بالاترین ارزش معابر هم عرض موجود در منطقه و در صورت نبودن معبر هم عرض در منطقه مربوط با بالاترین ارزش معابر هم عرض مناطق همجوار محاسبه شوند.
۲ – بهای ساختمانها و مستحدثات از ابتدای سال ۱۳۷۳ لغایت سال ۱۳۷۸، به ترتیب ۱۰%، ۲۰%، ۳۰%، ۴۰%، ۵۰% و ۶۰% نسبت به بهای تعیین شده سال ۱۳۷۲ افزایش می‌یابد و در کلیه شهرهای مشمول ماده (۲) قانون نوسازی و عمران شهری ملاک عمل قرار گیرد.
۳ – بهای اراضی و ساختمانها و مستحدثات در سال ۱۳۷۲ به میزان ملاک عمل در سال ۱۳۷۱ (موضوع تصویب‌نامه شماره ۵۴۸۶۶ت۵۴۴ه مورخ ۷۱.۱۲.۲۳) محاسبه خواهد شد.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور