[به موجب بند ۶ ضوابط تعیین ارز مورد نیاز ماموران اعزامی به خارج از کشور، مصوب ۱۳۷۳ لغو شده است.]
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۲/۴/۱۳ بنا به پیشنهاد شماره .۱۱۸۹ه مورخ ۱۳۷۲.۴.۱۳ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ضوابط تعیین ارز مورد نیاز مأمورین اعزامی به خارج از کشور را به شرح زیر تصویب نمود:
۱ – کلیه وزارتخانه‌ها، سازمانها، شرکتهای و مؤسساتی که از بودجه عمومی استفاده می‌نمایند اعم از این که شمول قوانین بر آنها مستلزم ذکر نام باشد یا نباشد مشمول این ضوابط می‌باشند.
تبصره – سایر شرکتها و مؤسسات و بنگاه‌هایی که از بودجه عمومی استفاده نمی‌نمایند تابع مقررات آیین‌نامه‌های داخلی خود خواهند بود.
۲ – این ضوابط فقط ناظر به مأموریتهای کوتاه مدت (کمتر از سه ماه) می‌باشد و مأموریتهای بلندمدت تابع مقررات دیگر خواهد بود.
۳ – فوق‌العاده مأموریت مأمورین اعزامی مشمول، طبق جدول پیوست قابل پرداخت است.
تبصره – تأمین وجه ریالی فوق‌العاده مأموریت مأمورین به عهده سازمان اعزام‌کننده است. این وجه به رییس هیأت و در صورت مأموریت انفرادی به مأمور اعزامی پرداخت می‌شود و تأمین ارز توسط یکی از بانکهای کشور در قالب ارائه معرفی‌نامه – در صورتی که مجموع ارز مورد نیاز بیش از پانصد (۵۰۰) دلار باشد- خواهد بود.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور
>جدول: