ماده واحده – موافقتنامه علمی و آموزشی بین دولتهای جمهوری اسلامی ایران و قطر مشتمل بر یک مقدمه و ۱۹ ماده تصویب و اجازه مبادله اسناد‌آن داده می‌شود.
موافقتنامه آموزشی و علمی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت قطر
نظر به تمایل دو کشور جمهوری اسلامی ایران و قطر به منظور تقویت روابط دوستانه موجود فیمابین دو کشور مسلمان و گسترش و توسعه این مناسبات بین دو ملت و نظر به تمایل طرفین برای همکاری بیشتر در زمینه‌های آموزشی، علمی و پرورشی طبق اصول و قوانین جاری در دو کشور، طرفین در زمینه‌های ذیل توافق کردند:
اول: – در زمینه آموزش عمومی
ماده ۱ – طرفین سعی و تلاش خویش را به منظور تقویت و گسترش ارتباط و توسعه آن در زمینه‌های مختلف آموزشی و پرورشی مبذول می‌کنند.
ماده ۲ – هر یک از طرفین تجربیات خود را در زمینه‌های آموزش بزرگسالان مبارزه با بیسوادی و آموزش استثنایی، تربیت تیزهوشان و فنی و حرفه‌ای به طرف دیگر ارائه می‌دهد.
ماده ۳ – هر یک از طرفین به اندازه امکانات موجود خود فرصتهای لازم در زمینه‌های
آموزش و پرورش و امکان شرکت در کنفرانسها و دوره‌های تدریس و تحصیل که در کشور
دیگر منعقد می‌شود را در اختیار طرف مقابل قرار می‌دهند. کما این که طرفین
برنامه‌های تهیه شده برای دوره‌های‌آموزشی و استثنایی را مبادله می‌کنند.
ماده ۴ – هر یک از طرفین متعهد می‌شود که در برنامه‌های درسی مدارس خود به اندازه
کافی از تاریخ و جغرافی و فرهنگ کشور مقابل گنجانده شود تا به این ترتیب دیدگاه
درست و صحیحی از دو کشور پایه‌ریزی گردد.
ماده ۵ – دو طرف به منظور توسعه و گسترش مناسبات علمی و آموزشی در زمینه‌های زیر اقدام می‌کنند:
*برپایی نمایشگاه‌های فنی مدارس در هر یک از دو کشور و تبادل دیدارها برای گروه‌های هنری مدارس.
*مبادله دیدارها و سفرهای دانش‌آموزان و گروه‌های ورزشی مدارس.
*مبادله تجربیات و نمونه‌ها در زمینه وسایل کمک‌آموزشی و برنامه‌های تلویزیونی آموزشی.
کلیه این اقدامات در چارچوب امکانات موجود در دو کشور از طریق توافق بین طرفین انجام می‌شود.
ماده ۶ – هر یک از طرفین به منظور گسترش ارتباط مؤسسات آموزشی، پرورشی، علمی و
تحقیقاتی دو کشور در سطوح مختلف تلاش و اقدام می‌کنند. این کار از طریق تجربیات،
مشورتها، مطالعات، تحقیقات و دیدار کارشناسان که به نوآوری در زمینه‌های آموزشی،
پرورشی و علمی کمک‌می‌کنند انجام می‌پذیرد.
ماده ۷ – دو طرف در مبادله تجربیات در زمینه فعالیتها و خدمات اجتماعی در مدارس همکاری می‌کنند.
ماده ۸ – هر یک از طرفین تسهیلاتی برای طرف مقابل جهت به دست آوردن اسناد و
نسخه‌های خطی آموزشی و پرورشی و مبادله و عاریه‌گیری آنها قائل می‌شود. همچنین
تسهیلاتی جهت تصویربرداری از میکروفیلم بین دو کشور طبق اصول و قوانین جاری در هر
کشور ایجاد می‌شود.
ماده ۹ – دو طرف برای بررسی وسایل و شرایط لازم جهت ارزشیابی مدارک پایانی تحصیلی
مخصوص هر یک از دو کشور و نمرات علمی دانشگاه‌ها و انستیتوهای عالی تلاش خویش را مبذول می‌دارند.
ماده ۱۰ – اجازه داده می‌شود که هر دو کشور در کشور دیگر طبق قوانین خود مدرسه یا مدارسی تأسیس نمایند.
دوم: در زمینه آموزش عالی
ماده ۱۱ – هر یک از طرفین برای طرف دیگر تعدادی بورسیه تحصیلی در دانشگاه‌ها و انستیتوهای علمی خود بر اساس نیاز و در حد امکانات و در چارچوب نظام آموزشی خود اختصاص می‌دهد.
ماده ۱۲ – دو طرف به مبادله استاد و مدرس جهت انجام سخنرانیها و برگزاری سمینارها طبق شرایطی که به توافق طرفین می‌رسد، اقدام می‌کنند.
ماده ۱۳ – طرفین در زمینه آموزش عالی از طریق مبادله اطلاعات و نشریه‌های علمی و
مجلات و نسخ خطی و مطبوعات و لیستهای مطالعات و تحقیقات علمی و ادبی و دیدار
کارشناسان متخصصین همکاری می‌کنند.
ماده ۱۴ – دو طرف دیدارها ملاقاتهایی بین گروه‌های علمی، فرهنگی و ورزشی دانشگاه‌ها ترتیب می‌دهند.
ماده ۱۵ – طرفین گسترش و توسعه مناسبات همکاری بین مؤسسات آموزشی عالی را تشویق می‌کنند. این کار از طریق مبادله تحقیقات و محققین انجام می‌شود.
سوم: مقررات عمومی
ماده ۱۶ –
1 – اعضای هیأتها و شرکت‌کنندگان در سمینارها و دوره‌ها و دیگر قضایای مربوط به
مبادله دیدارها بین دو کشور و همچنین تاریخ انعقاد این سمینارها و دیدارها از سوی
دو طرف مشخص و تعیین می‌شود و از طریق نامه حداقل یک ماه قبل از تاریخ برگزاری
سمینارها به طرف دیگر اطلاع داده می‌شود.
2 – به منظور اجرای مواد و بندهای مندرج در این موافقتنامه، هر کشوری که هیأت به
کشور دیگر می‌فرستد هزینه ایاب و ذهاب خود را به عهده‌می‌گیرد و کشور میزبان هزینه
اقامت و رفت و آمدها در داخل کشور خود و همچنین هزینه درمان اعضای هیأت میهمان را
طبق اصول جاری در کشور خود به عهده می‌گیرد.
ماده ۱۷ – به منظور اجرای مقررات و بندهای این موافقتنامه، کمیسیون مشترکی از دو کشور تشکیل می‌شود. کار این کمیسیون به شرح زیر است:
1 – تهیه طرحها و برنامه‌های تفصیلی جهت اجرای مقررات و مواد مندرج در موافقتنامه
و تعیین امکانات لازم و هزینه‌های آن به منظور پذیرش آنها از سوی طرفهای ذیربط.
2 – پیگیری اجرای مواد و بندهای موافقتنامه و ارزیابی نتایج آن.
3 – ارائه پیشنهادات جدید برای همکاری فیمابین در زمینه‌های مندرج در این
موافقتنامه. کمیسیون مشترک پیشنهادات خود را به وزرای ذیربط در دو کشور جهت صدور
دستورات لازم در خصوص برنامه‌های اجرایی این موافقتنامه، ارائه می‌دهد. دستورات و
تصمیمات بعد از پذیرش طبق قوانین‌جاری در دو کشور به مورد اجراء در می‌آید.
ماده ۱۸ – وزرای ذیربط در دو کشور ظرف دو ماه از تاریخ مبادله اسناد گواهی شده این موافقتنامه دستور و اوامر خود را برای تعیین اعضاء کمیسیون مشترک صادر می‌کنند.
ماده ۱۹ – این موافقتنامه از تاریخ مبادله اسناد گواهی شده به مورد اجراء گذاشته
می‌شود و برای مدت سه سال قابل اجراء است و در صورتی که هیچ‌یک از طرفین شش ماه
قبل از پایان مدت مزبور کتباً درخواست توقف این موافقتنامه را از طرف مقابل خود
دریافت ننماید، این موافقتنامه خود به خود‌برای سه سال دیگر قابل اجراء است. پایان
و توقف این موافقتنامه تأثیری بر طرح‌های آموزشی و پرورشی موجود یا در حال انجام نمی‌گذارد.
این موافقتنامه در شهر تهران در تاریخ ۱۴۱۲.۵.۳ هجری برابر با ۱۳۷۰.۸.۱۹ شمسی
مطابق با ۱۹۹۱.۱۱.۱۰ میلادی، در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی و عربی تهیه و به
امضای دو طرف رسیده است و هر یک از طرفین یک نسخه عربی و یک نسخه فارسی از آن را
نزد خود نگه می‌دارند و هر دو نسخه اعتبار واحدی دارند.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران – از طرف کشور قطر
دکتر محمدعلی نجفی – عبدالعزیز عبداله ترکی
وزیر آموزش و پرورش – وزیر آموزش و پرورش
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و موافقتنامه ضمیمه در جلسه روز سه شنبه سی و یکم فروردین ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۲.۲.۵ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی‌اکبر ناطق نوری