ماده واحده – موافقتنامه همکاریهای فرهنگی، علمی، فنی و آموزشی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری زیمبابوه مشتمل بر یک مقدمه و (۸) ماده که در تاریخ ۱۳۷۰.۷.۱۷ هجری شمسی (۹ اکتبر ۱۹۹۱ میلادی) در “حراره” به امضاء رسیده است، تصویب و اجازه مبادله اسناد آن‌داده می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری زیمبابوه (که از این پس طرفین قرارداد خطاب می‌شوند) در رابطه با همکاریهای فرهنگی، علمی، فنی و آموزشی
با تمایل به تحکیم شالوده روابط دوستانه متقابل و اجرای همکاریهای دوجانبه فرهنگی، علمی، فنی و آموزشی موجود بین دو کشور.
با تعمیق این که چنین همکاریهایی نقش مؤثری در تحکیم تفاهم متقابل و تقویت روابط صمیمانه موجود بین ملت خواهد داشت، بنا بر این طرفین قرارداد به ترتیب زیر توافق کرده‌اند:
ماده ۱ – طرفین قرارداد در چارچوب حوزه قوانین خود تسهیلات لازم برای مبادله امور هنری، فرهنگی و تمدن بین مردم یکدیگر را فراهم خواهند کرد‌و بدین منظور در موارد ذیل موافقت می‌نمایند:
الف – مبادله کتاب، نشریات، روزنامه، مجله، عکس، اسلاید، پوستر، فیلم، میکروفیلم
و نوار در زمینه‌های فرهنگی، آموزشی، علمی و هنری و نیز مطالبی که حاوی اطلاعات
تفصیلی و صحیح مربوط به تاریخ، فرهنگ و جغرافیای هر یک از طرفین باشد.
ب – مبادله هنرمندان و گروه‌های هنری در زمینه‌های مورد توافق قرار گرفته دو طرف.
پ – تدارک تسهیلات لازم در موارد ممکن برای دانشمندان، محققین و نیز اعضای
انجمنهای فرهنگی و سازمانهای جوانان هر دو کشور برای دیدار از‌آثار باستانی، نقاط
مورد علاقه، کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مؤسسات فرهنگی هر یک از دو کشور.
ت – برپایی نمایشگاه‌های هنری، ملی و سنتی و نیز نمایشگاه‌های علمی، کتابخانه‌ها و آثار تاریخی.
ث – برگزاری هفته فرهنگی و نیز هفته فیلم و سخنرانی و تشویق توریسم.
ج – مبادله برنامه‌های رادیو و تلویزیون.
ماده ۲ – طرفین قرارداد:
الف – مبادله استادان دانشگاه، معلمین، دانشمندان، فضلاء، محققین، ناطقین و
خبرنگاران را مورد تشویق قرار می‌دهند.
ب – ایجاد تسهیلات و همکاری در میان دانشگاه‌ها، مؤسسات و سازمانهای آموزشی
فرهنگی، علمی و هنری و کتابخانه‌ها و موزه‌های موجود در دو کشور طبق مقررات
لازم‌الاجرای هر یک از دو کشور را افزایش می‌دهند.
ماده ۳ – طرفین قرارداد:
الف – تسهیلات همکاری بین سازمانها و آژانسهای رادیو، تلویزیون، سینما، مطبوعات و اخبار را افزایش می‌دهند.
ب – همکاری بین سازمانهای ورزشی را افزایش داده و امکانات برگزاری مسابقات دوستانه
بین تیمهای ورزشی خود فراهم می‌آورند.
پ – مبادله برنامه‌ها در زمینه توسعه امور جوانان و آموزش دوره‌های مدیریت را مورد تشویق قرار می‌دهند.
ت – مبادله مربیان جوان در زمینه تکنولوژی منسوجات بافندگی را مورد تشویق قرار می‌دهند.
ماده ۴ – به منظور تسهیل در اجرای موافقتنامه، طرفین قرارداد نمایندگان خود را
برای مشاوره و ایجاد رابطه با کشورهای یکدیگر اعزام می‌دارند و این نمایندگان به
تنظیم برنامه‌های مبادلات فرهنگی مبادرت خواهند نمود.
ماده ۵ – طرفین قرارداد در حوزه صلاحیت خود هزینه‌های مالی ناشی از اجرای
موافقتنامه حاضر را بر اساس عمل متقابل به شکل زیر متعهد می‌شوند:
کشور فرستنده کلیه هزینه‌های رفت و برگشت سفر به کشور پذیرنده را متقبل می‌شود، و
در عین حال کشور پذیرنده نیز کلیه هزینه‌های مربوط به اقامت‌آنان در کشور را به عهده می‌گیرد.
ماده ۶ – این موافقتنامه پس از امضای طرفین و تصویب توسط دولتهای طرفین قرارداد
لازم‌الاجرا می‌شود و برای مدت چهار سال پس از آن معتبر‌خواهد بود.
این موافقتنامه برای یک سال دیگر به طور خود به خود تمدید می‌شود مگر آن که یکی
از طرفین با دادن اخطار کتبی شش ماه قبل به طرف مقابل، قصد خود را از پایان دادن
به این موافقتنامه اعلام دارد.
ماده ۷ – با انقضا یا پایان گرفتن این موافقتنامه، مقررات آن و و مقررات هر
پروتکل، قرارداد، موافقتنامه یا توافق جداگانه که ناشی از این موافقتنامه باشد،
کماکان بر طرح‌های جاری پذیرفته شده یا آغاز شده بر اساس آن نافذ خواهد بود. این
طرح‌های و تعهدات تا مرحله تکامل ادامه می‌یابد.
ماده ۸ – هر گونه اختلاف نظر پیرامون تفسیر موافقتنامه حاضر از طریق مجاری دیپلماتیک حل و فصل می‌شود.
در حراره به تاریخ هفدهم مهر ماه ۱۳۷۰ برابر با نهم اکتبر ۱۹۹۱ در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی و انگلیسی که هر دو نسخه از اعتبار یکسان برخوردار است به امضاء رسید.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و موافقتنامه ضمیمه (شامل یک مقدمه و ۸ ماده) در جلسه روز سه شنبه سیزدهم مردادماه یک هزار و سیصد و هفتاد و یک مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۱.۵.۲۱ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی‌اکبر ناطق نوری