1370.11.16 – .62816ت503ه – 1370.11.26 – 451
هیأت وزیران در جلسه مورخ 1370.11.16 بنا به پیشنهاد مشترک سازمان امور اداری و
استخدامی کشور و وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان برنامه وبودجه و با عنایت
به اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب نمود:
1 – کلیه دستگاههای دولتی تابع قانون نظام هماهنگ پرداخت مصوب 1370.6.13،
شهرداریها، قوه قضاییه، نیروهای مسلح و نیروی انتظامی، مجازند به کارکنان خود اعم
از لشگری و کشوری (شامل مستخدمین رسمی، ثابت و پیمانی و کارگران دائمی مشمول
قانون کار و افرادی که به صورت خرید خدمت،قراردادی یا موقت به طور تمام وقت به
کار اشتغال دارند) به شرط رضایت از خدمات آنان معادل یک ماه مجموع حقوق و تفاوت
تطبیق و فوقالعاده شغل یامزایای شغل و تفاوت حداقل دریافتی آنان را به نسبت مدت
خدمت تمام وقت در سال 1370 و حداکثر تا مبلغ یکصد هزار ریال (100000 ریال) برای
کارکنانمتأهل و مبلغ هفتاد هزار ریال (70000 ریال) برای کارکنان مجرد به عنوان
پاداش (عیدی) آخر سال در بهمن ماه پرداخت نمایند. پرداخت هر گونه وجه دیگریتحت
عنوان پاداش (عیدی) آخر سال یا عناوین مشابه دیگر ممنوع میباشد.
تبصره – در صورتی که زن و شوهر هر دو کارمند باشند بر حسب اینکه کدام یک حقوق
بیشتر دریافت مینمایند یکی از آن دو تا یکصد هزار ریال (100000ریال) دیگری تا
هفتاد هزار ریال (70000 ریال) به عنوان پاداش (عیدی) آخر سال 1370 دریافت
مینمایند.
2 – دستگاههای مشمول این تصویبنامه مکلفند اعتبار مورد نیاز برای پرداخت پاداش
(عیدی) موضوع این تصویبنامه را از محل اعتبارات بودجه مصوبخود تأمین و پرداخت
نمایند و منحصراً آن مقدار از اعتبارات مورد نیاز دستگاههایی که در مرکز با تأیید
سازمان برنامه و بودجه و وزارت امور اقتصادی و داراییو در استانها با تأیید
سازمان برنامه و بودجه استان و اداره کل امور اقتصادی و دارایی استان مربوط از محل
اعتبارات دستگاه قابل تأمین نمیباشد از محلموجودی حساب مخصوصی که در بانک مرکزی
جمهوری اسلامی ایران با مجوز خاص به همین منظور اختصاص مییابد توسط خزانه پرداخت
خواهد شد.
3 – استفاده کارکنان پیمانی و خرید خدمت از پاداش (عیدی) موضوع این تصویبنامه
منوط به آن است که این قبیل افراد حداقل 6 ماه در سال 1370 در دستگاهمربوط به کار
اشتغال داشته و در موقع پرداخت پاداش مذکور نیز مشغول به کار بوده و وجهی تحت
عنوان عیدی و یا پاداش پایان سال و مشابه آن دریافتننموده باشند.
4 – خدمت نیمه وقت بانوان از لحاظ اجرای این تصویبنامه تمام وقت محسوب میشود
لیکن در محاسبه پاداش (عیدی) حقوق و فوقالعاده شغل خدمتنیمه وقت آنان به تناسب
مدت خدمت نیمه وقت در سال 1370 ملاک محاسبه قرار میگیرد.
5 – پرداخت پاداش (عیدی) به کارگران دائمی مشمول قانون کار که در دستگاههای
موضوع این تصویبنامه اشتغال دارند منوط به آن است که اینگونه کارگرانمشمول لایحه
قانون تأمین منافع کارگران…مصوب 1359.12.23 شورای انقلاب نباشند و از مزایای
قانون مزبور برخوردار نشوند.
6 – دستگاههای موضوع بند یک این تصویبنامه مجازند به بازنشستگان و مستمری بگیران
و موظفین خود که حقوق بازنشستگی یا وظیفه یا وظیفه مستمریدریافت میدارند مبلغ
پنجاه هزار ریال (50000 ریال) به عنوان پاداش (عیدی) آخر سال پرداخت نمایند.
پاداش (عیدی) موضوع این بند در مورد وراثمستخدمین مجموعا پنجاه هزار (000 50)
ریال میباشد.
7 – شهرداریهای سراسر کشور مجازند پاداش (عیدی) آخر سال 1370 کارکنان خود را با رعایت مقررات این تصویبنامه از محل منابع داخلی خود پرداخت نمایند.
8 – [الحاقی ۱۳۷۰/۱۲/۱۱]
مراجع صلاحیتدار در شرکتهای دولتی و بانکها و مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت و سایر شرکتهای دولتی و مؤسسات انتفاعی که شمول قوانین و مقررات عمومی بر آنها مستلزم ذکر نام است در صورتی که بخواهند به کارمندان خود پاداش (عیدی) بدهند مکلفند میزان آن را حداکثر به مبلغ مذکور در این تصویبنامه تعیین و از اعتبارات شرکت پرداخت نماید.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور