ماده واحده – موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی پاکستان برای معافیت از پرداخت مالیات بر درآمد مؤسسات، حاصل از فعالیتهای کشتیرانی در حمل و نقل بین‌المللی مشتمل بر یک مقدمه و (۶) ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد مصوب آن داده می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی پاکستان برای معافیت متقابل از پرداخت مالیات بر در آمد مؤسسات، حاصل از فعالیتهای کشتیرانی در حمل و نقل بین‌المللی
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی پاکستان نظر به علائق خود جهت عقد یک موافقتنامه برای معافیت متقابل از پرداخت مالیات بر درآمد مؤسسات، حاصل از فعالیتهای کشتیرانی در حمل و نقل بین‌المللی به شرح ذیل موافقت نمودند:
ماده ۱ – مالیاتهای موضوع موافقتنامه
1 – مالیاتهای موجود که مشمول موافقتنامه حاضر می‌شود به قرار ذیل می‌باشد :
الف – در مورد جمهوری اسلامی ایران. مالیات بر در آمد.
ب – در مورد جمهوری اسلامی پاکستان. مالیات بر در آمد، مالیات فوق‌العاده و سورشارژ.
2 – این موافقتنامه همچنین شامل کلیه مالیاتهایی خواهد بود که علاوه بر مالیاتهای فعلی وضع و برقرار می‌شود، در صورتی که نوعاً نظیر و مشابه آن باشد.
ماده ۲ – تعاریف
1 – در موافقتنامه حاضر بجز در مواردی که متن مفهوم دیگری را ایجاب نماید.
الف – اصطلاح “یک دولت متعاهد” و “دولت متعاهد دیگر” حسب مورد متن به ایران یا پاکستان اطلاق می‌شود.
ب – اصطلاح “مؤسسه یک دولت متعاهد” عبارت است از مؤسسه‌ای که اداره و مدیریت امور آن به طور کامل در قلمرو همان دولت متعاهد صورت‌می‌گیرد.
ج – اصطلاح “حمل و نقل بین‌المللی” عبارت است از هر نوع حمل با کشتی به استثنای مواردی که کشتی صرفاً در نقاط واقع در قلمرو یک دولت متعاهد عمل می‌کند.
د – اصطلاح “فعالیتهای کشتیرانی” عبارت است از فعالیتهای حرفه‌ای حمل و نقل
دریایی مسافر، کالا، موجودات زنده و پست توسط یک کشتی تحت مالکیت یا به هر عنوان
مدیریت یک مؤسسه دولت متعاهد شامل بلیط و دیگر اسناد مشابه برای چنین حمل و نقلی.
2 – در اجرای این موافقتنامه توسط هر یک از دولتین متعاهدین هر اصطلاحی که در آن
تعریف نشده باشد دارای همان معنایی است که قوانین جاری مربوط به مالیاتهای موضوع
این موافقتنامه در قلمرو آن دولت دارد مگر آنکه مفاد موافقتنامه مفهوم دیگری را ایجاب نماید.
ماده ۳ – معافیت متقابل مالیاتی
مؤسسات یک دولت متعاهد بابت در آمد حاصل از فعالیتهای کشتیرانی در حمل و نقل بین‌المللی با رعایت تعاریف مندرج در ماده ۲ این موافقتنامه از پرداخت مالیات به دولت متعاهد دیگر معاف خواهند بود.
ماده ۴ – مشاوره و تبادل اطلاعات متقابل
مقامات ذیصلاح دولتین متعاهدین بر اساس رضایت متقابل جهت حل هر نوع اشکال یا شبهه
ناشی از تفسیر یا اجرای این موافقتنامه تلاش خواهند‌کرد. دولتین متعاهدین همچنین
پیرامون نظامهای مالیاتی، قوانین و مقررات مربوطه به تبادل اطلاعات ضروری مبادرت خواهند ورزید.
ماده ۵ – لازم‌الاجرا شدن
موافقتنامه حاضر بعد از مبادله یادداشت کتبی بین دولتین مربوط مبنی بر انجام و
رعایت تشریفات قانونی در کشورهای ذیربط لازم‌الاجرا خواهد بود و مفاد آن از تاریخ
یازدهم دی ماه ۱۳۶۷ هجری شمسی برابر با اول ژانویه ۱۹۸۹ به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
ماده ۶ – فسخ
اعتبار موافقتنامه حاضر نامحدود است اما هر یک از دولتین متعاهدین در صورت تمایل
به فسخ قرار داد حاضر می‌تواند با صدور یک اخطار شش‌ماهه قبلی مراتب را به دولت
متعاهد دیگر ابلاغ نماید در این صورت موافقتنامه حاضر از تاریخ اول ژانویه سال
متعاقب سالی که اخطار مزبور ابلاغ شده است منقضی می‌شود.
موافقتنامه حاضر در اسلام‌آباد به تاریخ ۲۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۹ هجری شمسی برابر با روز ۱۲ ماه مه سال ۱۹۹۰ میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی و انگلیسی که هر دو از اعتبار مساوی برخوردار است منعقد گردید.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران محسن نوربخش وزیر امور اقتصادی و دارایی
از طرف دولت جمهوری اسلامی پاکستان احسان‌الحق پیراجا وزیر مشاور برای امور دارایی ،اقتصاد و برنامه‌ریزی و توسعه
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به موافقتنامه شامل یک مقدمه و شش ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سوم مهرماه یک هزار و سیصد و هفتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۰.۷.۱۴ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی