ماده 1 – حقوق مبناء مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری برابر است با حاصل ضرب ضریب حقوق ماده 32 قانون مذکور در عدد مبنا که بر اساس مقاطع تحصیلی و گروه مربوط به شرح جدول زیر که جایگزین جدول حقوق موضوع ماده 33 قانون استخدام کشوری می‌شود تعیین می‌گردد:
سطح تحصیلات گروه عدد مبنا
—————————————————————
پایان دوره ابتدایی و کمتر 1 370
پایان دوره راهنمایی 2 420
– 3 460
پایان دوره متوسطه 4 500
– 5 540
فوق دیپلم 6 590
– 7 640
لیسانس 8 700
فوق لیسانس 9 760
– 10 820
دکترا 11 880
—————————————————————
تبصره 1 – فواصل اعداد مبناء گروههای متوالی بعد از گروه 11 به ترتیب 60 خواهد
بود.
تبصره 2 – اعداد مبناء حقوق ماهانه مقامات به شرح زیر تعیین می‌گردد:
الف – معاونین وزراء 1300
ب – استانداران، سفراء 1400
ج – وزراء، نمایندگان مجلس شورای اسلامی
معاونین رئیس جمهور، معاونین قوه قضائیه
و رئیس کل دیوان محاسبات 1500
د – معاون اول رئیس جمهور، نواب رئیس مجلس
شورای اسلامی و اعضای شورای نگهبان 1600
ه – رؤسای سه قوه 1700
تبصره 3 – مقامات مذکور پس از پایان دوران تصدی به ترتیب در گروههای 13 الی 17
جدول فوق تخصیص می‌یابند و حقوق هر یک از آنان بر‌اساس عدد مبنای گروه مربوط تعیین
خواهد شد.
ماده 2 – از اول فروردین ماه سال 1370 حقوق مستخدمین در هر سال با در نظر گرفتن
خدمت قابل توجه آنان در سال قبل به شرح زیر تعیین‌می‌گردد:
(ضریب افزایش سنواتی + 1) حقوق سال قبل = حقوق هر سال
ضریب افزایش سنواتی سالانه بر اساس ارزشیابی شاغلین به میزان 3، 4 و 5 درصد خواهد
بود.
تبصره 1 – مستخدمینی که حقوق آنان با این قانون تطبیق داده می‌شود در قبال هر سال
از سنوات خدمت خود تا پایان سال 1369 از افزایش‌سنواتی به میزان 3% حقوق مبناء در
گروههای مربوط که بر اساس مقاطع تحصیلی آنان تعیین خواهد شد برخوردار خواهند
گردید.
تبصره 2 – افزایش سنواتی برای هر یک از مقامات موضوع تبصره 2 ماده 1 بر اساس عدد
مبناء مربوط محاسبه خواهد شد.
تبصره 3 – مشمولین تبصره (3) ماده (1) در صورت اشتغال در هر یک از دستگاههای
دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی و مؤسسات و شرکتهایی‌که شمول حکم بر آنها مستلزم
ذکر نام است از افزایش سنواتی بر اساس اعداد مبنای گروه مربوط برخوردار خواهند شد.
ماده 3 – جدول و نحوه ارتقاء گروه مستخدمین با در نظر گرفتن ارزش کار، میزان
مسئولیتها، اهمیت وظایف، سوابق تجربی، تحصیلات و ارزشیابی‌شاغلین تعیین خواهد شد
که در زمان تطبیق حقوق و مزایای کارکنان شاغل و همچنین در اجرای موضوع ماده 2 این
قانون نیز ملاک عمل قرار خواهد‌گرفت. تعداد گروههای قابل تخصیص در هر مقطع تحصیلی
با در نظر گرفتن عوامل فوق 5 الی 7 گروه تعیین می‌گردد.
تبصره 1 – مستخدمینی که ارتقاء گروه می‌یابند حقوق آنان بر اساس عدد مبناء در
گروه جدید به اضافه مجموع افزایشهای سنواتی در گروه قبل‌تعیین می‌گردد.
تبصره 2 – مستخدمینی که مشاغل آنان دارای ویژگیهای خاص و پیچیده بوده و از حساسیت
بالایی برخوردار است و یا دارای مهارتهای خاص و‌خارق‌العاده می‌باشند در یکی از
گروههای جدول موضوع ماده یک تخصیص می‌یابند.
تبصره 3 – مستخدمینی که به درجه رفیع شهادت نائل شده یا می‌شوند همواره در دو
گروه بالاتر از مستخدمین شاغل و مشابه تخصیص می‌یابند و‌بر اساس گروه تعیین شده از
افزایش سنواتی سالانه کماکان برخوردار خواهند شد.
تبصره 4 – دولت می‌تواند در موارد زیر به مستخدمین یک الی دو گروه تشویقی علاوه
بر گروه استحقاقی آنان اعطاء نماید:
الف – آزادگان
ب – جانبازان انقلاب اسلامی.
ج – رزمندگانی که حداقل 9 ماه متوالی و یا یک سال متناوب در جبهه‌های نبرد حق علیه
باطل خدمت نموده باشند.
د – مدیران
ه – مستخدمینی که خدمات برجسته انجام داده باشند.
ماده 4 – تحصیلات غیر رسمی مستخدمینی که قابلیت انطباق با مدارک تحصیلی رسمی را
داشته باشند با مدارک تحصیلی رسمی همطراز خواهند‌شد.
ماده 5 – با رعایت سقف اعتبارات مربوط به فوق‌العاده شغل مشمولین این قانون حداقل
فوق‌العاده شغل مستخدمین شاغل برابر با 25% حقوق مبناء‌گروه مربوط تعیین می‌گردد
که با در نظر گرفتن نوع کار و وظایف و مسئولیتها تا 75% حقوق مبناء آنان قابل
افزایش است.
تبصره 1 – فوق‌العاده شغل متصدیان مشاغل مدیریت و سرپرستی علاوه بر فوق‌العاده
شغل موضوع این ماده تا 25% حقوق مبناء آنان قابل افزایش‌است.
تبصره 2 – فوق‌العاده شغل آن دسته از مستخدمینی که تصدی مشاغل تخصصی و تحقیقی و
آموزشی را به عهده دارند علاوه بر موارد فوق تا 25%حقوق مبناء آنان قابل افزایش
است.
ماده 6 – جدول موضوع ماده 1 این قانون تا پایان مدت آزمایشی آیین‌نامه استخدامی
کارگزاران مجلس شورای اسلامی جایگزین جدول متوسط‌حقوق موضوع ماده 16 آیین‌نامه
مزبور می‌گردد.
ماده 7 – سایر دستگاههای دولتی که دارای مقررات استخدامی خاص می‌باشند می‌توانند
با پیشنهاد بالاترین مقام دستگاه و تصویب هیأت وزیران از‌نظر ضوابط پرداخت مشمول
این قانون (قانون استخدام کشوری) شوند.
ماده 8 – تغییر جدول حقوق موضوع ماده یک این قانون بجز مورد پیش‌بینی شده در ماده
6 این قانون منحصراً در مورد مشمولین قانون استخدام‌کشوری قابل اجراء بوده و تسری
آن به مشمولین دیگر قوانین استخدامی منوط به اجرای ماده 7 این قانون خواهد بود و
این تغییر هیچگونه تأثیری در‌افزایش حقوق و مزایای نیروهای مسلح ( قوای نظامی و
انتظامی) نخواهد داشت.
تبصره – دولت مکلف است با در نظر گرفتن تغییرات ناشی از اجرای این قانون نسبت به
تغییر و اصلاح درصد و یا میزان پرداخت فوق‌العاده‌های‌مواد 39 و 40 مشمول قانون
استخدام کشوری در حدود اعتبارات مصوب اقدام نماید.
ماده 9 – از تاریخ 1370.1.1 حقوق قضات به شرح زیر محاسبه می‌گردد:
(سنوات خدمت قابل قبول x ضریب افزایش سنواتی + عدد مبناء) ضریب حقوق = حقوق
تبصره 1 – ضریب حقوق موضوع این ماده معادل ضریب حقوق اعضای رسمی هیأت علمی
(آموزشی و پژوهشی) شاغل و بازنشسته دانشگاهها‌و مؤسسات آموزش عالی مصوب 1368 مجلس
شورای اسلامی و تغییرات بعدی آن خواهد بود.
تبصره 2 – عدد مبناء به ترتیب گروههای شغلی قضات که حداقل دارای دانشنامه لیسانس
قضایی و یا معادل آن باشند به شرح زیر تعیین می‌گردد:
گروه (1) 80
گروه (2) 90
گروه (3) 100
گروه (4) 110
گروه (5) 120
گروه (6) 130
گروه (7) 140
گروه (8) 150
تبصره 3 – در محاسبه حقوق دارندگان مشاغل قضایی کمتر از لیسانس و معادل آن
(موضوع ماده واحده قانون تعیین وضعیت کسانی که سه سال در‌دادسراهای انقلاب اسلامی
اشتغال بکار قضایی داشته‌اند) 10 واحد از عدد مبنای هر گروه کسر خواهد شد.
تبصره 4 – ضریب افزایش سنواتی تا پایان سال 1369 برابر (3) و از اول سال 1370
برابر با (5) تعیین می‌گردد.
تبصره 5 – ضوابط مربوط به تغییر مقام و ارتقاء گروه قضات با در نظر گرفتن سوابق
تجربی در امور قضایی، تحصیلات، ارزشیابی و توانایی آنان در‌انجام امور محوله بر
اساس آیین‌نامه‌ای است که به پیشنهاد وزیر دادگستری به تصویب رئیس قوه قضائیه
خواهد رسید.
تبصره 6 – عبارت "قضات دادگستری" به عنوان ردیف (5) به بند (ه) تبصره (43) قانون
بودجه سال 1364 افزوده می‌شود.
تبصره 7 – فوق‌العاده شغل قضات به میزان مقرر در ماده 5 این قانون و تبصره‌های آن
بنا به پیشنهاد مشترک وزارت دادگستری و سازمان امور اداری‌و استخدامی کشور به
تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
ماده 10 – حقوق بازنشستگی و وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (جمع پرداختی به
وراث) قضات و مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام‌کشوری و مستخدمینی که از لحاظ
بازنشستگی و وظیفه مشمول مقررات مزبور و مشترک صندوق بازنشستگی کشوری می‌باشند و
تا تاریخ1370.1.1 بازنشسته، ازکارافتاده و یا فوت شده‌اند از تاریخ مزبور به میزان
20% دریافتی آنان افزایش می‌یابد.
ماده 11 – از تاریخ 1370.1.1 حداکثر حقوق بازنشستگی و وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه
وراث (جمع پرداختی به وراث) موضوع قانون راجع به‌تعیین حداکثر حقوق بازنشستگی و
وظیفه مصوب خرداد ماه سال 1361 معادل دو برابر حقوق مبناء گروه 11 جدول حقوق موضوع
این قانون و حداقل‌آن معادل حقوق مبناء گروه 4 جدول مزبور تعیین می‌گردد.
تبصره – حداکثر حقوق بازنشستگی و وظیفه موضوع این ماده شامل مستخدمینی است که از
تاریخ 1370.1.1 به بعد بازنشسته، ازکارافتاده و یا‌فوت می‌شوند.
ماده 12 – تا زمانی که احکام مربوط به تطبیق وضع مستخدمین مشمول این قانون بر
اساس مقررات فوق‌الذکر صادر نشده است حقوق آنان بر‌مبنای حقوق اسفند ماه سال 1369
و با رعایت کامل مقررات مورد عمل در تاریخ مذکور به طور علی‌الحساب برای مدت 6 ماه
قابل پرداخت خواهد‌بود.
ماده 13 – این قانون در سال 1370 قابل اجراء است و بودجه آن از ردیف 503137 قابل
پرداخت است و کسری آن از محل اعتبار ردیف 503145قانون بودجه سال 1370 تأمین
می‌گردد.
ماده 14 – آیین‌نامه‌های اجرایی این قانون حداکثر ظرف شش ماه توسط سازمان امور
اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب هیأت وزیران‌خواهد رسید.
قانون فوق مشتمل بر چهارده ماده و بیست و یک تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ
بیست و پنجم فروردین ماه یک هزار و سیصد و هفتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در
تاریخ 1370.2.1 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی