۱۵۱۲۰۴ت۵۱۵ه – ۱۳۶۹.۱۲.۲۲
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۹.۱۲.۱ بنا به پیشنهاد مجمع عمومی شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران (موضوع نامه شماره ۱۸۸۷۹.۱۱ مورخ۱۳۶۹.۱۱.۲۰ وزارت راه و ترابری) و به استناد بند (۸) ماده (۱۰) قانون اساسنامه شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران (سهامی خاص) مصوب ۱۳۶۶، آیین‌نامه استخدامی شرکت مزبور را به شرح زیر تصویب نمود:
آیین‌نامه استخدامی شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران (سهامی خاص)
فصل اول – کلیات
ماده ۱ – شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران در این آیین‌نامه اختصاراً شرکت نامیده می‌شود.
ماده ۲ – در این آیین‌نامه اصطلاحت زیر به شرح مذکور تعریف می‌گردند:
1 – استخدام: عبارت است از پذیرفته‌شدن شخص به خدمت شرکت طبق ضوابط این آیین‌نامه.
2 – مستخدم: شخصی است که بر اساس ضوابط این آیین‌نامه برای مدت محدود یا نامحدود شرکت استخدام می‌شود.
3 – خدمت: عبارت است از مجموعه وظایف، کارها و مسئولیتهای که مستخدم به موجبات احکام، ابلاغیها و دستورات مراجع ذیربط شرکت عهده‌دار می‌شود.
4 – حکم رسمی: عبارت است از دستور کتبی مقامات صلاحیتدار شرکت که در چارچوب وظایف و اختیارات محول شده به آنها و در حدود قوانین و مقررات این آیین‌نامه صادر می‌گردد.
5 – شغل: عبارت است از مجموعه وظایف و مسئولیتهای مرتبط و مستمر و مشخص که از طرف شرکت به عنوان کار واحد شناخته شده است.
6 – پست ثابت سازمانی: عبارت است از محلی در سامان شرکت که به طور مستمر و رای یک شغل و ارجاع آن به کی مستخدم در نظر گرفته شده است اعم از اینکه دارای متصدی یا بدون متصدی باشد.
7 – پست موقت سازمانی: عبارت از محلی است در سازمان شرکت که برای انجام کار غیرمستمر و برای ارجاع به مستخدمین غیر رسمی به طور موقت در نظر گرفته می‌شود.
8 – طبقه شغل: مجموعه‌ای از مشاغل و درجاتی از مشاغل است که از لحاظ وسایل و مسئولیتها همسنخ و همسطح می‌باشند.
9 – انتصاب: عبارت است از تخصیص یک پست سازمانی بدون متصدی اعم از ثابت یا موقت به مستخدم، اعم از آن که با تغییر طبقه شغلی همراه باشد یا نباشد.
ماده ۳ – کلیه شرکتهای که به موجب قانون و اساسنامه شرکت به طور وابسته به شرکت ایجاد می‌گردند می‌توانند چنانچه در اساسنامه آنها قید گردد مشمول مقررات این آیین‌نامه باشند.
ماه ۴ – شرکت کلیه فعالیتهای قابل واگذاری به سایر بخشها را با رعایت صرفه اقتصادی و اجتماعی و حسب مقررات مالی شرکت واگذار می‌نماید و در این صورت هیچگونه مسئولیت و تعهدی در قبال کارکنان پیمانکاران و مشاوران و طرفهای قرارداد با شرکت، ندارد.
ماده ۵ – افرادی که برای مشاغل کارگری استخدام شده یا می‌شوند تابع مقررات قانون کار خواهند بود.
ماده ۶ – تخصیص پست ثابت سازمانی به مستخدم رسمی منوط به تحقق شرایط ذیل است:
1 – وجود پست سازمانی بدون متصدی.
2 – دارای بودن شرایط احراز طبقه شغلی مندرج در طرح طبقه‌بندی مشاغل شرکت که پست مزبور در آن تخصیص یافته است.
ماده ۷ – به منظور نظارت بر اجرای مقررات این آیین‌نامه شورای اجرایی مرکب از معاونان مدیر عامل در امور اداری و مالی، نیروی انسانی و آموزش و طرح و بررسیها و دو نفر از متخصصان و صاحب‌نظران به انتخاب مدیر عامل تشکیل می‌گردد. وظایف شورای اجرایی به شرح زیر است:
1 – تهیه و تدوین دستورالعملهای اجرایی مواد این آیین‌نامه و ارائه آن به هیأت مدیره شرکت جهت تصویب.
2 – تعیین نحوه تخصیص پستهای ثابت سازمانی به طبقات شغلی و اجرای آن.
3 – نظارت بر اجرای تطبیق وضع مستخدمین شرکت با ضوابط این آیین‌نامه.
4 – تشخیص تجربیات، تحصیلات و دوره‌های آموزش مؤثر و غیر مؤثر از لحاظ شرایط احراز پستهای سازمانی.
5 – ارائه پیشنهاد مورد اصلاح این آیین‌نامه و دستورالعملهای مربوط به طرح طبقه‌بندی مشاغل، به مدیر عالم شرکت جهت طی مراحل تصویب مراجع ذیربط.
6 – نظارت بر اجرای مقررات این آیین‌نامه.
7 – اظهار نظر و اتخاذ تصمیم در مورد نحوه اجرای و شمول مقررات این آیین‌نامه.
فصل دوم – ورود به خدمت
ماده ۸ – استخدام در شرکت به دو صورت زیر امکانپذیر است:
1 – استخدام رسمی که به موجب حکم رسمی و برای تصدی یکی از پستهای ثابت سازمانی بدون متصدی انجام می‌پذیرد. مستخدمین رسمی شرکت مشمول مقررات این آیین‌نامه می‌باشند.
2 – استخدام غیر رسمی که به موجب قرارداد و برای مدت معین و کار مشخص و تصدی یک از پستهای موقت سازمانی بدون متصدی انجام می‌پذیرد. مستخدمین غیر رسمی مشمول مقررات استخدام پیمانی یا مقررات خاصی که به تصویب هیأت مدیره شرکت می‌رسد، می‌باشند.
ماده ۹ – برای تصدی پستهای ثابت سامانی بدون متصدی، شرکت در صورت نیاز ابتدا از طریق انتقال مستخدمین رسمی سایر دستگاه‌های دولتی یا دعوت به‌کار مستخدمین آماده به خدمت واجد شرایط استفاده و در غیر این صورت نسبت با استخدام مستخدمین جدید حسب مقررات این آیین‌نامه اقدام خواهد شد.
ماده ۱۰ – استخدام رسمی افراد در شرکت از طریق امتحان یا مسابقه انجام می‌شود.
ماده ۱۱ – برای استخدام رسمی افراد در شرکت شرایط زیر لازم است:
1 – تابعیت جمهوری اسلامی ایران.
2 – داشتن حداقل (۱۸) سال تمام و حداکثر (۴۰) سال، سن و بای مشاغل تخصصی به تشخیص هیأت مدیره، حداکثر سن (۴۵) سال خواهد بود.
3 – اعتقاد به یکی از ادیان رسمی مقرر در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
4 – نداشتن سابقه محکومیت جزایی مؤثر.
5 – عدم اعتیاد به مواد مخدر.
6 – داشتن صحت مزاج و توانایی انجام کاری که برای آن استخدام می‌شود.
7 – انجام خدمت وظیفه عمومی یا داشتن معافیت دائم در صورت مشمول بودن.
8 – دارا بودن سایر شرایط مورد نیاز برای تصدی مشاغل مربوط که توسط شرکت تعیین می‌شود.
تبصره – استخدام اتباع بیگانه تابع قوانین و مقررات عمومی کشور خواهد بود.
ماده ۱۲ – افرادی که برای استخدام رسمی در شرکت انتخاب می‌شوند در آغاز خدمت یک
دوره آزمایشی را که حداقل (۶) ماده و حداکثر دو سال خواهد بود طی خواهند کرد و در
صورت تأیید صلاحیت آنان در پایان دوره آزمایشی حکم قطعی استخدام آنان صادر خواهد
شد. مستخدمین آزمایشی در طول خدمت‌آزمایشی در حکم مستخدم رسمی محسوب می‌شوند.
تبصره (۱) چنانچه در طول خدمت آزمایشی مستخدم برای ادامه خدمت صالح تشخیص داده نشود از خدمت در شرکت برکنار می‌شود و حقوق مرخصی استحقاقی استفاده نشده وی، پرداخت می‌گردد.
تبصره (۲) – مستخدمین رسمی مستعفی شرکت که مجدداً به استخدام رسمی شرکت در می‌آیند حسب تشخص شرکت از طی دوره خدمت آزمایشی معاف خواهند بود.
ماده ۱۳ – استخدام افراد برای پستهای موقت سازمانی و آن تعداد از پستهای ثابت
سازمانی که مستخدم رسمی برای تصدی آنها وجود نداشته باشد بر اساس‌مقررات استخدام
پیمانی یا مقررات خاص موضوع بند (۲) ماده (۸) این آیین‌نامه که به تصویب هیأت مدیره شرکت می‌رسد، انجام می‌گیرد.
فصل سوم – آموزش و ارزشیابی
ماده ۱۴ – به منظور افزایش معلومات و مهارتها و کارآیی کارکنان، شرکت موظف است
نظام آموزش کارکنان شامل دوره‌های کارآموزی و آموزشهای توجیهی بدو خدمت و حین
خدمت، دوره‌های آموزشی بلندمدت همطراز با تحصیلات عالی دانشگاهی، تحصیلات دوره
آموزش عمومی و اعزام به بورسهای داخلی و خارج پس از کسب مجوزهای لازم و با رعایت مقررات مربوط، را تهیه و اجرا نماید.
ماده ۱۵ – شرکت می‌تواند در مقابل پرداخت هزینه دوره‌های کارآموزی و آموزشی و
اعزام به بورس از مستخدم به طور رسمی و محضری تا (۳) برابر مدت دوره تعهد انجام
خدمت اخذ نماید. چنانچه مستخدم نتواند دوره را با موفقیت به انجام برساند و یا از
عهده انجام تمام مدت خدمت تعهد شده بر نیآید. چنانچه مستخدم نتواند دوره را با
موفقیت به انجام برساند و یا از عهده انجام تمام مدت خدمت تعهد شده بر نیآید،
هزینه‌های ناشی از اجرای دوره و یا مدت باقیمانده از‌تعهد خدمت به نسبت هزینه صرف
شده توسط شرکت از مستخدم اخذ می‌گردد.
ماده ۱۶ – به منظور سنجش کارآیی و شایستگی مستخدمین و ارزیابی عملکرد آنان نظام
ارزشیابی کارکنان توسط شرکت برای دوره‌های ارزشیابی یک ساله تهیه، تدوین و اجرا
می‌گردد تا بر اساس نتایج آن نسبت به تشویق کارکنان (از قبیل اعطای ترفیع، افزایش
حقوق، ارتقاء شغلی، اعزام به بورس و مأموریتهای‌آموزشی و پاداش و به کارگیری در
مشاغل مدیریتی) و یا تنبیه آنان ترفیع، افزایش حقوق، ارتقاء شغلی، اعزام به بورس و
مأموریتهای آموزشی و پاداش و به‌کارگیری در مشاغل مدیریتی) و یا تنبیه آنان (از
قبیل تنزیل شغلی، عمد محاسبه تمام و یا قسمتی از سنوات خدمت در دوره ارزشیابی) اقدام نماید.
فصل چهار – طبقه‌بندی مشاغل و حقوق و مزایا
ماده ۱۷ – حقوق مبنا مستخدمین رسمی مشمول این آیین‌نامه به شرح زیر محاسبه می‌شود:
حاصلضرب (امتیازات شغل و شاغل) در (ضریب ریالی) برابر است با حقوق مبنا
تبصره ۱ – جمع امتیازات شغل و شاغل حداقل (۴۰۰) امتیاز و حداکثر (۲۵۰۰) امتیاز خواهد بود.
تبصره ۲ – ضریب ریالی با توجه به عوامل مؤثر در معیشت و میزان تورم و به طور هماهنگ با ضریب موضوع ماده (۳۳) قانون استخدامی کشوری با تصویب‌هیأت مدیره تعیین می‌گردد.
تبصره ۳ – عوامل تعیین کننده امتیازات شغل و شاغل موضوع این ماده به شرح زیر می‌باشند:
1 – عامل شغل که شامل عناصر پیچیدگی وظایف، حساسیت شغل، مسئولیتهای مالی و اداری و
فنی و سایر عوامل تشکیل دهنده شغل بوده و در (۲۰) رده طبقه‌بندی شده و تا (۱۷۰۰) امتیاز برای آن تعیین می‌گردد.
2 – عامل تحصیلات که تا (۵۰۰) امتیاز برای آن منظور می‌گردد.
3 – عامل دوره‌های آموزشی مورد تأیید شرکت که تا (۳۰۰) امتیاز برای آن منظور می‌گردد.
4 – عامل خدمت ویژه، که عبارت است از ارائه خدمات ویژه و دریافت تشویقات کتبی مدیران و سنوات خدمت در جبهه و نقاط محروم و سایر عوامل مشابه و امتیاز آن حداکثر تا (۵۰۰) تعیین می‌گردد.
ماده ۱۸ – امتیاز سرپرستی که بر اساس تصویب هیأت مدیره به کلیه مدیران شرکت تعلق می‌گیرد و در صورت برکناری از مدیریت امتیاز مزبور حذف می‌شود، حداکثر معادل (۵۰۰) خواهد بود.
ماده ۱۹ – به ازای هر سال خدمت در شرکت و کسب تجربه جدید بر اساس ارزشیابی عملکرد مستخدم حداکثر تا (۶%) حقوق مبنای عامل شغل به حقوق مستخدم اضافه می‌گردد.
ماده ۲۰ – انتصاب و تغییر پست سازمانی مستخدم بنا به پیشنهاد سرپرست واحد مربوط و تصویب بالاترین مقام اجرایی انجام می‌شود.
تبصره – انتصاب و تغییر پست مدیران کل و معاونین آنها بنا به پیشنهاد معادن ذیربط و تصویب هیأت مدیره انجام می‌شود.
ماده ۲۱ – انتصاب مستخدم به پست سازمانی که بیش از دو طبق شغلی مستخدم بالاتر باشد، ممنوع است.
تبصره – مستخدمینی که به لحاظ اخذ مدرک تحصیلی یا تخصصی حائز شرایط احراز پستهای سازمانی طبقات بالاتر می‌شوند مشمول محدودیت این ماده نمی‌باشند.
ماده ۲۲ – در صورت ضرورت و با رضایت مستخدم می‌توان پستی حداکثر تا دو طبقه پایین‌تر از طبقه پست مورد تصدی به وی ارجاع نمود و در صورت عدم رضایت، مستخدم آماده به خدمت می‌شود.
تبصره – تنزل طبقه شغلی مستخدم در دوران خدمت وی بیش از دو طبقه مجاز نیست.
ماده ۲۳ – جایگزینی تجربه مؤثر به جای سطح تحصیلی پیش‌بینی شده در طرح طبقه‌بندی مشاغل شرکت دو مقطع تحصیلی بالاتر مجاز می‌باشد.
ماده ۲۴ – ایام اشتغال، مرخصی استحقاقی، مأموریت، خدمت وظیفه، غیبت موجه و حداکثر چهار ماه از ایام مرخصی استعلاجی سالانه از لحاظ عامل تجربه جزء خدمت محسوب می‌گردد.
تبصره – احتساب مدت مأموریت آموزشی جزء خدمت از لحاظ عامل تجربه منوط به اعلام رضایت از پیشرفت تحصیلی مستخدم توسط مرکز آموزش ذیربط است.
ماده ۲۵ – فوق‌العاده‌های اضافه کار ساعتی و نوبت کاری و مأموریت خارج از کشور و
خارج از مرکز و شرایط محیط کار و مأموریت روزانه و کسر صندوق و تضمین و همچنین حق
تدریس و تحقیق و تألیف و ترجمه و مشاوره و کارشناسی و حضور در جلسه و هزینه‌های
سفر و حلم اثاثیه و نقل مکان و حق تأهل،اولاد، ایاب و ذهاب، کمکهای غیر نقدی به
طور هماهنگ با مقررات و آیین‌نامه‌های قانون استخدام کشوری و اصلاحات بعدی آن توسط هیأت مدیره تعیین‌می‌گردد.
تبصره – در صورتی که اضافه کار در روز تعطیل و یا شب انجام شده باشد بر مبنای ((۱۰۰).(۱)) حقوق ماهیانه محاسبه می‌گردد.
ماده ۲۶ – در صورت تعیین استاندارد برای بعضی مشاغل، به کار اضافه بر استاندارد، فوق‌العاده کارانه تعلیق می‌گیرد.
تبصره – هر گونه پرداخت فوق‌العاده اضافه کار ساعتی به مستخدمین این قبیل مشاغل ممنوع است.
ماده ۲۷ – برای هر ساعت کار در ایام تعطیلات رسمی معادل (۱۰۰).(۱) حقوق ماهانه به عنوان فوق‌العاده اشتغال در ایام تعطیل پرداخت می‌گردد.
تبصره – فوق‌العاده اشتغال در ایام تعطیل به کارکنانی که از فوق‌العاده نوبت کاری یا کیلو متراژ یا اضافه کار و مأموریت استفاده می‌کنند تعلق نمی‌گیرد.
ماده ۲۸ – به مأموران قطارها و وسایل نقلیه ریالی در قبال انجام وظایف محوله در امور سیر و حرکت فوق‌العاده کیلومتراژ پرداخت می‌گردد.
تبصره – پرداخت فوق‌العاده‌های مأموریت روزانه و اضافه کار ساعتی در روزهایی که فوق‌العاده کیلومتر از به مستخدمین تعلق می‌گیرد، ممنوع است.
ماده ۲۹ – عیدی کارمندان شرکت در پایان هر سال بر اساس تصویب‌نامه هیأت وزیران و
در صورت وجود اعتبار تا یک ماه حقوق به نسبت ماه‌ها کارکرد مستخدم در سال مربوط، به وی پرداخت می‌گردد.
ماده ۳۰ – به منظور تشویق و قدرشناسی از خدمات کارمندان، شرکت می‌تواند در سال تا یک ماه حقوق مستخدم را به عنوان پاداش به وی پرداخت نماید.
تبصره – شرکت می‌تواند به مستخدمینی که بازنشسته یا ازکارافتاده می‌شوند تا دو ماه پاداش حسن انجام خدمت پرداخت نماید.
ماده ۳۱ – مستخدمینی که منشاء خدمات برجسته در جهت صرف‌جویی اصولی و جلوگیری از
ضرر و زیان و باعث پیشرفت سریع کار و یا افزایش تولید یا درآمد باشند، تا دو ماه
حقوق در سال به عنوان پاداش ویژه قابل پرداخت است.
تبصره – به مستخدمینی که کارهای ارزنده و شایسته‌ای که منشاء اثرات وسیع در
سیستم‌های فنی واداری و مالی شرکت است انجام دهند حسب مورد با تأیید و تصویب هیأت
مدیره تا دو برابر آخرین حقوق طبقه شغلی قابل اعطا است. مبلغ پاداش موضوع این تبصره توسط هیأت مدیره با رعایت سقف مذکور تعیین‌می‌گردد.
ماده ۳۲ – کمکهای غیر نقدی بر اساس تبصره (۵۶) قانون بودجه سال ۱۳۶۳ کل کشور و آیین‌نامه اجرایی آن و تغییرات بعدی، پرداخت خواهد بود.
فصل پنجم – مرخصی، مأموریت و انتقال
ماده ۳۳ – مأموریت یا انتقال مستخدمین رسمی شرکت به وزارتخانه‌ها، مؤسسات و
شرکتهای دولتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است و نهادهای انقلاب اسلامی
و همچنین مأموریت یا انتقال مستخدمین رسمی یا ثابت یا عناوین مشابه دستگاه‌های فوق به شرکت، با رعایت مقررات مربوط بلامانع است.
ماده ۳۴ – مستخدمین رسمی شرکت که در یکی از رشته‌های تحصیلی دانشگاهی مور نیاز شرکت، ادامه تحصیل می‌دهند: با تأیید مدیر عامل از مأموریت تحصیلی تا سی ماه استفاده خواهند نمود.
تبصره – تغییر پست سازمانی مستخدم مأمور به تحصیل، بلامانع است.
ماده ۳۵ – به ازای هر سال خدمت مستخدمین (۳۰) روز مرخصی استحقاقی با استفاده از حقوق و فوق‌العاده‌های خارج از مرکز و خارج از کشور و شرایط محیط کار و تضمین و نوبت کاری به آنان اعطا می‌گردد.
تبصره – روزهای تعطیل که در طول مدت مرخصی استحقاقی واقع است جزء مدت مرخصی محاسبه می‌گردد.
ماده ۳۶ – استفاده از مرخصی استحقاقی موکول به تقاضای کتبی مستخدم و موافقت مدیر
واحد مربوط می‌باشد و در صورت عدم موافقت مدیر، با توافق کارمند نسبت به اعطای
مرخصی درخواستی در مدت (۶) ماده بعد، اقدام خواهد شد. چنانچه بنا به ضرورت مستخدم
در حال مرخصی استحقاقی به کار دعوت شود مانده مرخصی استفاده نشده وی ذخیره خواهد شد.
ماده ۳۷ – موافقت با مرخصی استحقاقی ذخیره شده در زمان بازنشستگی الزامی است و در صورت عدم استفاده، حقوق و فوق‌العاده‌های مربوط در مدت مزبور به مستخدم اعطا می‌گردد.
ماده ۳۸ – عدم حضور مستخدم در محل خدمت تا (۳) روز در موارد زیر موجه می‌باشد و آب تأیید مراتب توسط مدیر واحد مربوط حب مورد به عنوان مرخصی استعلاجی و یا استحقاقی مستخدم محسوب خواهد شد.
1 – بیماری مستخدم.
2 – بیماری و کسالت شدید وابستگان درجه اول مستخدم.
3 – فوت وابستگان سببی و نسبی تا طبقه سوم.
4 – صاحب اولاد شدن مستخدم.
4 – احضار مستخدم به مراجع قضایی برای ادای توضیحات و تحقیقات.
ماده ۳۹ – اعطای مرخصی یا استفاده از حقوق و فوق‌العاده‌های مندرج در ماده (۳۴) علاوه بر مرخصی استحقاقی سالانه در موارد زیر انجام خواهد شد:
1 – اولین ازدواج دائم به مدت (۴) روز.
2 – صاحب اولاد شدن تا سومین فرزند به مدت (۲) روز.
3 – فوت بستگان درجه یک برای هر مورد به مدت (۲) روز.
4 – ادای فرایض حج تمتع که نصف مدت مورد نیاز از محل مرخصی استحقاقی ذخیره شده و یا آینده مستخدم و نصف دیگر توسط شرکت اعطا خواهد شد.
ماده ۴۰ – حداکثر (۱۵) روز از مرخصی استحقاقی استفاده نشده مستخدم در هر سال، خیره می‌شود و مستخدم می‌تواند در هر سال تا چهار ماه از مرخصی استحقاقی ذخیره شده خود استفاده نماید.
ماده ۴۱ – مستخدم در حال مرخصی استحقاقی می‌تواند درخواست تمدید مرخصی نماید و چنانچه عدم تأیید تمدید مرخصی توسط مدیر مربوط به وی ابلاغ گردد ضروری است به محض خاتمه مدت مرخصی استحقاقی اعطایی در محل خدمت خود حاضر باشد.
تبصره – حفظ پست سازمانی مستخدم در حال استفاده از مرخصی است استحقاقی الزامی می‌باشد مگر در مورد مستخدمینی که پایان مرخصی استحقاقی آنها منتهی به بازنشستگی می‌گردد.
ماده ۴۲ – چنانچه مستخدم در مدت استفاده از مرخصی استحقاقی بیمار شود مدت بیماری به عنوان مرخصی استعلاجی محسوب می‌شود و معادل آن به ذخیره مرخصی استحقاقی مستخدم اضافه می‌گردد.
ماده ۴۳ – تعطیلات فصلی یا بین دو ترم تحصیلی مستخدم مأمور به تحصیل و بورس تا میزان یک ماه در سال به عنوان مرخصی استحقاقی استفاده شده وی منظور می‌گردد.
ماده ۴۴ – به دوران مرخصی بدون حقوق، آمادگی خدمت، تعلیق، غیبت موجه، برکناری از
خدمت، انفصال، خدمت وظیفه عمومی و مرخصی استعلاجی مازاد بر چهار ماه در هر سال
مرخصی استحقاقی تعلق نمی‌گیرد.
ماده ۴۵ – در صورت ابتلای مستخدمین به بیماریهایی که مانع از انجام خدمت آنان
باشد مرخصی استعلاجی اعطا می‌گردد. مستخدم به محض ابتلای به بیماری به فوریت واحد
مربوط را مطلع و گواهی پزشکی معالج را برای تأیید توسط پزشک معتمد شرکت به واحد مزبور تسلیم می‌نماید.
تبصره – برای مدت بیماری تا (۳) روز تأیید پزشک معتمد شرکت ضروری نمی‌باشد و مدیریت واحد می‌تواند اتخاذ تصمیم نماید.
ماده ۴۶ – مدت مرخصی استعلاجی در طول سال حداکثر (۴) ماه خواهد بود و در این مدت
حقوق و فوق‌العاده‌های متعلقه به مستخدم پرداخت می‌گردد. در‌صورت صعب‌العلاج بودن
بیماری که مرخصی استعلاجی آن در سال بیش از (۴) ماه باشد در مدت مازاد بر چهار ماه
فقط حقوق مستخدم بوی پرداخت می‌گردد و سایر فوق‌العاده‌های متعلقه بوی پرداخت نخواهد شد و حفظ پست سازمانی وی نیز اجباری نیست.
ماده ۴۷ – به مستخدمین زن برای زایمان بار اول سه ماه و برای زایمانهای بعدی دو ماه معذوریت داده می‌شود. تشخیص تاریخ شروع معذوریت با پزشک معالج می‌باشد.
ماده ۴۸ – مستخدم می‌تواند با موافقت شرکت از مرخصی بودن حقوق استفاده نماید حداکثر مدت مجاز برای مرخصی بدون حقوق در طول خدمت (۳) سال می‌باشد.
تبصره ۱ – حفظ پست سازمانی مستخدم در ایام مرخصی بودن حقوق الزامی نیست.
تبصره ۲ – مدت مرخصی بدون حقوق از لحاظ بازنشستگی، اضافه حقوق سنواتی و سوابق
تجربی محسوب نخواهد شد. در صورت استفاده مستخدم از مرخصی بودن حقوق برای ادامه
تحصیلات عالی و اخذ مدرک تحصیلی در رشته تخصصی مورد نیاز شرکت، با پرداخت کسور
مربوط مدت مزبور جزء سابقه‌خدمت از لحاظ بازنشستگی و وظیفه منظور خواهد شد و در
این صورت مرخصی بدون حقوق تا دو سال دیگر قابل افزایش می‌باشد.
تبصره ۳ – استفاده از مرخصی بدون حقوق منوط به پایان دوره آزمایشی و استفاده از ذخیره مرخصی استحقاقی بر اساس مقررات این آیین‌نامه خواهد بود.
تبصره ۴ – اعطای مرخصی بدون حقوق به مستخدمین آزمایشی که در طول خدمت آزمایشی با ارائه مدرک به تشخیص شرکت نیاز به استفاده از مرخصی بدون حقوق داشته باشند حداکثر تا دو ماه متوالی با رعایت مقررات امکانپذیر می‌باشد.
فصل ششم – رفاه و حفظ حقوق استخدامی
ماده ۴۹ – [اصلاحی ۱۳۷۲/۶/۱۷]
به منظور تشویق کارکنان و پس‌انداز و آینده‌نگری، صندوق پس‌انداز کارکنان با شخصیت حقوقی مستقل و بر اساس مقررات قانون تجارت توسط راه‌آهن تأسیس می‌شود. هیأت مدیره راه‌آهن عهده‌دار تهیه اساسنامه و ضوابط اجرایی مربوط خواهد بود هیأت مدیره و بازرس صندوق توسط مدیر عامل راه‌آهن انتخاب می‌شود. هر ماه تا (۶%) از حقوق مستخدمان به عنوان سهم مستخدم کسر و به علاوه مبلغی به عنوان سهم شرکت به صندوق مزبور واریز می‌گردد.
جمع سهم مستخدم و سهم شرکت در هر حال از (۱۰%) حقوق مستخدم بیشتر نخواهد بود.
تبصره ۱ – [اصلاحی ۱۳۷۲/۶/۱۷]
کلیه وجوه و اموال و تعهدات صندوق فعلی پس‌انداز کارکنان به صندوق مذکور منتقل می‌شود.
تبصره ۲ – [اصلاحی ۱۳۷۲/۶/۱۷]
از محل وجوه صندوق و کمکهای شرکت به کارکنان وام پرداخت می‌شود.
ماده ۵۱ – شرکت موظف است کلیه کارکنان خود را در برابر بیماریها، نقص عضو و فوت ناشی از کار و حوادث، بیمه نماید.
ماده ۵۲ – شرکت شرایط مساعد بهداشتی و ایمنی و ایجاد محیط مناسب کار را برای مستخدمین فراهم می‌آورد و به متصدیان مشاغلی که ماهیت کار آنان ایجاد نماید، لباس کار و وسایل ایمنی می‌دهد.
ماده ۵۳ – کارکنان شرکت و خانواده درجه یک آنها از بلیط قطار رایگان سالیانه، استفاده می‌نمایند.
ماده ۵۴ – به منظور تقویت جسم و روح کارکنان شرکت مجاز است در مورد ایجاد و توسعه ورزشگاه‌ها و باشگاه‌ها و پلاژها، اقدام نماید.
تبصره – شرکت به منظور استفاده مأمورین خود و خانواده آنها در موارد ضروری نسبت به ایجاد خوابگاه‌ها، آسایشگاه‌ها، مهمانسراها و زائرسراها اقدام خواهد نمود.
ماده ۵۵ – شرکت نسبت به تأمین غذای آن عده از کارمندانی که ساعات رسمی کارشان ایجاب نماید در محل کار غذا صرف کنند، به نحوی اقدام می‌نماید که تا (۲۵%) بهای آن را مستخدم پرداخت نماید.
ماده ۵۶ – شرکت می‌تواند به منظور نگهداری فرزندان کمتر از هفت سال مستخدمین در ساعات اداری، اقدام به تأسیس مهد کودک نماید.
ماده ۵۷ – مستخدمین زن می‌توانند با توافق شرکت طبق قانون خدمت نیمه وقت بانوان مصوب ۱۳۶۲.۹.۱۰ و قانون نحوه اجرای آن، از خدمت نیمه وقت استفاده نمایند.
ماده ۵۸ – مستخدم رسمی می‌تواند با یک ماه اعلام قبلی از خدمت در شرکت استعفاء نماید. استعفاء از تاریخی تحقق می‌یابد که شرکت به موجب حکم رسمی با آن موافقت نموده باشد.
تبصره – استخدام مجدد مستخدم مستعفی بلامانع است و شرکت می‌تواند اینگونه
مستخدمین را از برخی آزمایش‌ها و طی دوره آزمایشی معاف نماید. در‌صورت پرداخت کسور
بازنشستگی سهم مستخدم مربوط به مدت خدمت قبلی، سابقه مزبور از لحاظ بازنشستگی محسوب می‌گردد.
ماده ۵۹ – کسور بازنشستگی سهم مستخدم و پس‌انداز و حقوق مدت مرخصی استحقاقی استفاده نشده حسب مقررات این آیین‌نامه به مستخدمین اخراجی، انفصال دائم، مستعفی و بازخرید شده، پرداخت می‌گردد.
ماده ۶۰ – پرداخت حق تأهل، حق اولاد، حق ایاب و ذهاب و حق مسکن بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب هیأت مدیره می‌رسید.
فصل هفتم – تکالیف عمومی مستخدمین
ماده ۶۱ – مستخدمین شرکت موظفند ضمن حضور در ساعات مقرر اداری در محل خدمت وظایف محول شده را انجام دهند.
ماده ۶۲ – مستخدم در چارچوب مقررات شرکت موظف به اطلاعت از اوامر و احکام رؤسای مافوق خود می‌باشد و چنانچه حکم یا امر مافوق را بر خلاف مقررات تشخیص دهد، مغایرت مزبور را به مقام مافوق کتباً اطلاع می‌دهد و بعد از آن در صورت تأکید مدیر، مستخدم دستور صادره را اجرا می‌کند.
ماده ۶۳ – انجام هر گونه عملی توسط مستخدم که موجب ایجاد وقفه در امور شرکت شود ممنوع است.
ماده ۶۴ – قبول انتصاب و نشانهای دول بیگانه از طرف مستخدم شرکت ممنوع است مگر با اجازه دولت.
ماده ۶۵ – رسیدگی به تخلفات اداری مستخدمین و تعیین مجازات آنها طبق قانون رسیدی به تخلفات اداری کارکنان دولت مصوب ۱۳۶۵.۱۲.۲۵ و آیین‌نامه مربوط خواهد بود.
تبصره – در مورد سوانح و حوادث راه‌آهن و یا غلتهای ناشی از عمل فنی، با رعایت مقررات عمومی طبق دستورالعملی که به تصویب هیأت مدیره می‌رسد رسیدگی خواهد شد.
ماده ۶۶ – مجموع ساعات کار در هفته طبق مقررات عمومی کشور می‌باشد و توزیع و نحوه حضور در ساعات مقرر کار هفتگی توسط مدیر عالم شرکت تعیین خواهد شد.
فصل هشتم – پایان خدمت و سایر مقررات
ماده ۶۷ – حقوق بازنشستگی و وظیفه ازکارافتادگی و کسورات قانون و سایر مقررات مربوط به امور بازنشستگی و وظیفه طبق فصل بازنشستگی قانون استخدام کشوری و سایر قوانین و مقررات بعدی در این زمینه، می‌باشد.
ماده ۶۸ – برکناری مستخدم رسمی از پست ثابت سازمانی فقط بر اساس مواد این آیین‌نامه امکانپذیر است.
ماده ۶۹ – در صورتی که به علت انحلال بعضی از واحدهای شرکت و حذف پستهای سازمانی بوجود یکی یا تعدادی از مستخدمین رسمی احتیاج نباشد مستخدم یا مستخدمین مزبور به حال آماده به خدمت در می‌آیند.
تبصره – حداکثر مدت آماده به خدمت یک سال خواهد بود و در صورتی که مستخدم در خلال این مدت به یکی از پستهای سازمانی شرکت منصوب نشود و یا به مؤسسات دولتی دیگر منتقل نگردد، پس از اتمام یک سال با مستخدم آماده به خدمت بر اساس قوانین و مقررات عمومی در این مورد، رفتار خواهد شد.
ماده ۷۰ – به مستخدمین آماده به خدمت تا (۶) ماه اول ((۳).(۲)) حقوق و تفاوت تطبیق و پس از آن ((۳).(۱)) حقوق و تفاوت تطبیق پرداخت می‌گردد.
تبصره – در دوران آمادگی به خدمت بر مبنای تمام حقوق از مستخدم کسور بازنشستگی کسر و سوابق مزبور برای محاسبه بازنشستگی قابل قبول خواهد بود.
ماده ۷۱ – استفاده از مستخدمین آماده به خدمت در پستهایی که جدیداً ایجاد می‌شود و
یا پستهایی که بدون متصدی هستند با رعایت شرایط احراز و خصوصیات مندرج در مشاغل و
پست سازمانی، انجام می‌گیرد. چنانچه تا یک ماه از تاریخ ابلاغ حکم رسمی انتصاب
مستخدم آماده به خدمت به پست مزبور،در محل خدمت خود حاضر شنود آمادگی خدمت نامبرده ادامه می‌باشد.
ماده ۷۲ – وضع استخدامی مستخدمین رسمی منحصراً یکی از حالات زیر می‌باشد:
1 – اشتغال وضع مستخدمی است که در پست معینی انجام وظیفه می‌کند.
2 – مرخصی وضع مستخدمی است که از مرخصی استحقاقی یا مرخصی بدون حقوق استفاده می‌کند.
3 – معذوریت وضع مستخدمی است که از مرخصی استعلاجی استفاده می‌کند.
4 – آمادگی به خدمت وضع مستخدمی است که مطابق مقررات این آیین‌نامه تصدی پستی سازمانی را به عهده نداشته و در انتظار ارجاع پست سازمانی را به‌عهده نداشته و در انتشار ارجاع پست سازمانی است.
5 – مأموریت وضع مستخدمی است که به طور موقت مأمور انجام وظیفه‌ای غیر از وظیفه اصلی در ارتباط با فعالیتهای شرکت گردیده است و یا طبق مقررات این آیین‌نامه موقتاً در سایر دستگاه‌های دولتی مشغول کار شده است.
6 – خدمت وظیفه وضع مستخدمی است که طبق قوانین مربوط به انجام خدمت وظیفه عمومی یا خدمت دوره احتیاط مشغول است.
7 – خدمت آزمایشی وضع مستخدمی است که به استخدام شرکت درآمده است و در حال گذاردن دوره آزمایشی برابر مقررات این آیین‌نامه می‌باشد.
8 – بازنشستگی وضع مستخدمی است که طبق مقررات این آیین‌نامه به موجب حکم رسمی از حقوق بازنشستگی استفاده می‌کند.
9 – ازکارافتادگی وضع مستخدامی است که قادر به کار کردن نمی‌باشد و از حقوق وظیفه مربوط استفاده می‌کند.
10 – تعلیق وضع مستخدمی است که طبق حکم مقامات صلاحیتدار به علت صدور کیفرخواست از طرف مقامات قضایی یا به علت تصمیم هیأت رسیدگی به تخلفات اداری از ادامه خدمت ممنوع می‌شود.
11 – انفصال موقت وضع مستخدمی است که به موجب حکم قطعی هیأت رسیدگی به تخلفات اداری یا دادگاه کیفری اصالتاً یا تبعاً برای مدت معینی از اشتغال به خدمت ممنوع است.
12 – انفصال دائم وضع مستخدمی است که به موجب حکم قطعی هیأت رسیدگی به تخلفات اداری یا دادگاه کیفری اصالتاً یا تبعاً برای همیشه از خدمات شرکت محروم است.
13 – استعفا وضع مستخدمی است که طبق مفاد این آیین‌نامه از خدمت شرکت مستعفی شده است.
14 – غیبت موجه وضع مستخدمی است که به تشخیص شرکت بر اثر حادث یا واقعه‌ای قادر به حضور در محل خدمت نباشد، اعم از اینکه اراده او در وقوع آن‌حوادث یا واقعه‌ای قادر به حضور در محل خدمت نباشد، اعم از اینکه اراده او در وقوع آن حادثه یا واقعه دخالت داشته یا نداشته باشد.
15 – اخراج وضع مستخدمی است که به موجب رأی قطعی هیأت رسیدگی به تخلفات اداری اخراج می‌گردد.
ماده ۷۳ – در صورتی که مستخدم رسمی برای انجام خدمت وظیفه عمومی احضار شود مدت خدمت مزبور جزء سابقه خدمت او محسوب می‌شود.
تبصره – مستخدمی که برای انجام خدمت وظیفه عمومی احضار می‌شود مکلف است حداکثر
ظرف دو ماه پس از اتمام خدمت وظیفه، آمادگی خود را برای خدمت در شرکت اعلام دارد و
شرکت مکلف است مستخدمین مذکور را به خدمت بگمارد و در صورتی پست سازمانی مناسب
برای ارجاع به آنان موجود‌نباشد اینگونه مستخدمین به حال آماده به خدمت در خواهند آمد.
ماده ۷۴ – مستخدم رسمی که به حال تعلیق درآمده است پس از احراز برائت قطعی از
اتهام یا اتهامات منتسبه به خدمت گمارده خواهد شد و مدت تعلیق جزء سابقه خدمت او
محسوب می‌گردد و حقوق مدت تعلیق، به وی پرداخت خواهد شد.
چنانچه برای مستخدم رسمی که از حالت تعلیق خارج می‌شود پست سازمانی موجود نباشد، به صورت آماده به خدمت در خواهد آمد.
ماده ۷۵ – مستخدم رسمی که به موجب حکم قطعی هیأت رسیدگی به تخلفات اداری یا
دادگاه کیفری اصالتاً یا تبعاً به انفصال موقت محکوم می‌شود بعد از اتمام مدت
انفصال، به خدمت گمارده می‌شود. چنانچه پست سازمانی برای اینگونه مستخدمین موجود
نباشد به حال آماده به خدمت در می‌آیند. مدت انتفاصل‌موقت جزء سابقه خدمت محسوب نخواهد شد.
ماده ۷۶ – در صورتی که مستخدم رسمی استحقاق مرخصی داشته باشد و فوت شود تمام حقوق و فوق‌العاده‌های مربوط به مرخصی استحقاق به وراث قانونی وی پرداخت خواهد شد.
ماده ۷۷ – در موادی که حکمی در این آیین‌نامه پیش‌بینی نشده باشد طبق مقررات استخدامی شرکتهای دولتی رفتار خواهد شد.
تبصره – انطباق مقررات استخدامی شرکتهای دولتی با شرایط و ضوابط این آیین‌نامه و دستورالعملهای آن، به تصویب هیأت مدیره می‌رسد.
ماده ۷۸ – کلیه مزایای پیش‌بینی شده برای جانبازان و رزمندگان و آزادگان و خانواده معظم شهدا و سایر اقشاری که به نحوی بر اساس قوانین و مقررات عمومی مزایای ویژه به آنان تعلیق گرفته و یا می‌گیرد با تصویب هیأت مدیره و انطباق با رویه‌های اداری و استخدامی شرکت، اعمال خواهد گردید.
فصل نهم – تطبیق
ماده ۷۹ – شرکت مکلف است کلیه مستخدمین رسمی راه‌آهن را که طبق تبصره یک ماده
واحده قانون تشکیل شرکت سهامی راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران و اساسنامه آن مصوب سال
1366 به شرکت منتقل شده‌اند، با مقررات این آیین‌نامه تطبیق وضع دهد.
ماده ۸۰ – در صورتی مبلغ حقوق مستخدم رسمی پس از تطبیق وضع استخدامی او با مقررات
این آیین‌نامه از مجموع مبلغ حقوق، حق تأهل، و مدد معاش اولاد وی که طبق قانون
مستحق دریافت آن است کمتر شود تفاوت این دو مبلغ را به عنوان تفاوت تطبیق حقوق
دریافت خواهد کرد و (۵۰%) هر گونه ترفیع‌سنوات آتی مستخدم از تفاوت تطبیق مزبور تا
زمان استهلاک کامل کسر خواهد شد.
ماده ۸۱ – در صورتی که پس از تصویب سازمان تفصیلی شرکت و ارجاع پستهای ثابت
سازمانی به مستخدمین تعدادی از مستخدمین رسمی متصدی پستی نباشند آماده به خدمت
محسوب شده و با آنها طبق مقررات این آیین‌نامه رفتار می‌گردد.
ماده ۸۲ – کلیه دستورالعملهای مربوط به این آیین‌نامه توسط شرکت تهیه و به تصویب هیأت مدیره شرکت خواهد رسید.
تبصره – تا زمانی که دستورالعملهای مربوط به این آیین‌نامه به تصویب هیأت مدیره نرسیده است مقررات جاری موجود معتبر و لازم‌الاجرا خواهند بود.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور