۱۵۲۹۵۶ت۴۸۰ه – ۱۳۶۹.۱۲.۰۶
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۹.۱۲.۱ بنا به پیشنهاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور و به استناد تبصره (۲) ماده واحده قانون مقررات استخدامی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مصوب ۱۳۶۹.۵.۳۰ آییننامه اجرای قانون مزبور را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱ – مشمولین این آییننامه عبارتند از کلیه کارکنان رسمی یا ثابت یا دائم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و مؤسسات و شرکتهای وابسته به آن بهاستثنای کارکنان سازمان تأمین اجتماعی.
تبصره ۱ – در این آییننامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و مؤسسات و شرکتهای دولتی وابسته به آن اختصاراً “وزارتخانه” و قانون مقررات استخدامی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مصوب ۱۳۶۹.۵.۳۰ اختصاراً “قانون” نامیده میشود.
تبصره ۲ – اعضای هیأت علمی دانشگاههای علوم پزشکی تابع مقررات آییننامه استخدامی هیأت علمی دانشگاه تهران و الحاقات و اصلاحات بعدی آن میباشند و کارکنان شرکتهای مشمول قانون که طبق مقررات قانونی تأسیس گردیدهاند تابع مقررات استخدامی شرکتهای دولتی مصوب ۱۳۵۲.۳.۵ خواهند بود.
ماده ۲ – کلیه کارکنان رسمی یا ثابت یا دائم “وزارتخانه” که در تاریخ ۱۳۶۹.۵.۳۰ در خدمت بودهاند بر اساس مقررات این آییننامه با قانون استخدام کشوری و کارکنان ثابت یا دائم شرکتهای مشمول قانون با مقررات استخدامی شرکتهای دولتی، تطبیق وضع مییابند.
ماده ۳ – “وزارتخانه” مکلف است گروه و طبقه شغلی کارکنان مشمول قانون را بر اساس پست ثابت سازمانی یا شغل مستمر مورد تصدی و شرایط احراز آنان در تاریخ تصویب قانون با رعایت طرحهای طبقبندی مشاغل و آییننامهها و ضوابط مربوط به آن تطبیق وضع دهد و پایه آنان را در گروه مربوط با احتساب کلیه سنوات خدمت دولتی تا تاریخ ۱۳۶۹.۵.۳۰ به ازای هر دو سال یک پایه تعیین نماید.
تبصره ۱ – کارکنانی که واجد شرایط احراز پست یا شغل مورد تصدی در تاریخ تصویب قانون نباشند در همان پست یا شغل ابقا میگردند و طبقه شغلی و گروه استحقاقی با توجه به شرایط احراز آنان و بر اساس طرحهای طبقهبندی مشاغل، آییننامه و ضوابط مربوط تعیین خواهد شد.
در صورتی که فرد واجد شرایط احراز طبق یک رشته شغلی مربوط نیز نباشد در طبق مزبور تخصیص مییابد و از فوقالعاده شغل آن برخوردار خواهد شد لیکن گروه استحقاقی وی با توجه به شرایط احراز تحصیلی و تجربی تعیین میگردد.
تبصره ۲ – آن دسته از مستخدمینی که مدرک تحصیلی آنان بر اساس مقررات گذشته جهت تصدی پست سازمانی مربوط، مطلوب یا مرتبط تلقی گردیده باشد تا زمانی که در همان رشته شغلی یا رشته شغلی مشابه اشتغال داشته باشد مدرک تحصیلی آنان مطلوب تلقی خواهد شد.
تبصره ۳ – پستهای ثابت سازمانی یا شغل مستمر عبارتند از پستهای ثابت سازمانی و مشاغل مستمری که در اجرای قانون نحوه تعدیل نیروی انسانی دستگاههای دولتی به تصویب سازمان امور اداری و استخدامی کشور میرسد. در سایر موارد تشکیلات مصوب مورد عمل در تاریخ ۱۳۶۹.۵.۳۰ ملاک تطبیق وضعیت خواهد بود.
ماده ۴ – در صورتی که جمع حقوق رتبه و درجه و فوقالعاده شغل یا جمع حقوق گروه و پایه و مزایای شغل مستخدمین مشمول قانون پس از تطبیق وضع با قانون استخدام کشوری یا مقررات استخدامی شرکتهای دولتی کمتر از مجموع حقوق گروه و پایه و فوقالعاده شغل یا مزایای شغل آنان گردد، مابهالتفاوت بهعنوان تفاوت تطبیق حقوق و مزایای به آنان پرداخت خواهد شد و از لحاظ تعیین حقوق بازنشستگی و وظیفه و ازکارافتادگی و حقوق آمادگی به خدمت ملاک محاسبه قرار میگیرد. هر گونه افزایش حقوق و فوقالعاده شغل یا مزایای شغل اینگونه مستخدمین از تفاوت تطبیق مذکور کسر خواهد شد.
ماده ۵ – کمیته اجرایی قانون استخدام کشوری در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و مؤسسات وابسته و دانشگاههای علوم پزشکی و کمیته اجرایی طرح طبقهبندی مشاغل در شرکتهای دولتی وابسته به وزارت مزبور مسئولیت اجرای مفاد این آییننامه را به عهده دارند.
ماده ۶ – عدم اشتغال به خدمت در تاریخ ۱۳۶۹.۵.۳۰ در موارد زیر مانع تطبیق وضع نخواهد بود:
1 – کارکنانی که در حال استفاده از مرخصی بدون حقوق میباشند بر اساس پست ثابت سازمانی قبل از شروع مرخصی بدون حقوق تطبیق وضع داده میشوند.
2 – موادی که مشمولین قانون از طرف مراجع صلاحیتدار تحت تعقیب قرار گرفته باشند در صورت صدور موقوفی تعقیب یا صدور حکم برائت از سوی مراجع مذکور با رعایت مقررات این آییننامه تطبیق وضع داده میشوند، کارکنانی که محکومیت مییابند پس از تحمل کیفر، چنانچه اعاده به خدمت آنان مانعی نداشتهباشد از تاریخ اعاده به خدمت با رعایت مقررات این آییننامه و بر اساس پست ارجاعی و چنانچه پستی جهت ارجاع به آنان وجود نداشته باشد بر اساس پست قبل از محکومیت یا همطراز آن، تطبیق وضع مییابند.
3 – کارکنانی که به علت بیماری صعبالعلاج در مرخصی بسر میبرند بر اساس آخرین پست قبل از مرخصی ناشی از بیماری صعبالعلاج، تطبیق وضع داده میشوند.
4 – کارکنانی که در حالت آمادگی به خدمت بسر میبرند بر اساس پست قبل از آمادگی به خدمت تطبیق وضع مییابد و حقوق آنان بر اساس مقررات قانون استخدام کشوری پرداخت خواهد شد.
ماده ۷ – “وزارتخانه” موظف است حداکثر ظرف مدت شش ماه از تاریخ تصویب این آییننامه نسبت به برقراری فوقالعاده سختی شرایط محیطی کار و نوبتکاری طبق آییننامه مربوط اقدام نماید. تاریخ برقراری فوقالعاده مذکور زمان اجرای تطبیق وضع میباشد.
تبصره ۱ – حداکثر میزان فوقالعاده سختی شرایط “محیط کار موضوع تصویبنامه شماره ۵۴۹۱۰ت۶۳۰ مورخ ۱۳۶۶.۸.۹ در مور مستخدمین مراکز بهداشتی و درمانی، آموزشی و تحقیقاتی مشمول این آییننامه با تشخیص سازمان امور اداری و استخدامی کشور (۳۰۰۰۰) ریال تعیین میگردد.
تبصره ۲ – در مورد کارکنانی که قبل از تاریخ ۱۳۶۹.۵.۳۰، مشمول دریافت حق صعوبت کار و نوبت کاری بودهاند چنانچه میزان فوقالعاده سختی شرایط محیط کار و نوبت کاری که طبق این ماده برای آنان برقرار میگردد از میزان حق صعوبت کار و نوبت کاری دریافت کمتر باشد به شرط عدم تغییر محل خدمت و شرایط محیط کار، مابهالتفاوت مربوط به آنان قابل پرداخت خواهد بود.
ماده ۸ – مفاد این آییننامه از تاریخ ۱۳۶۹.۵.۳۰ لازمالاجرا میباشد.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور