۱۲۵۱۸۸ت.۲۲۶ک – ۱۳۶۹.۱۲.۱۵
اکثریت وزراء عضو کمیسیون امور زیربنایی و صنعت هیأت دولت در جلسه مورخ ۱۳۶۹.۱۱.۳۰ بنا به پیشنهاد شماره ۱.۹۶۹۰ مورخ ۱۳۶۹.۱۰.۱۷ وزارت مسکن و شهرسازی و
به استناد ماده (۱۳) قانون نظام معماری و ساختمانی مصوب ۱۳۵۲ آییننامه مقاومسازی ساختمانها در برابر زلزله را به شرح زیر، بنا به پیشنهاد تصویب نمودند:
ماده ۱ – کلیه ساختمانهای گروه (۱) و (۲) (ساختمانهای با اهمیت زیاد و متوسط) موضوع بند ۱ – ۵ آییننامه طرح ساختمانها در برابر زلزله (موضوع تصویبنامه شماره ۱۱۹۱۳۸ت۹۶۹ مورخ ۱۳۶۷.۱۲.۲۷) به استثنای ساختمانهای مسکونی یا مختلط مسکونی تجاری دارای کمتر از (۱۲) واحد مسکونی یا مسکونی و تجاری (که مقاومسازی آنها به اختیار ملاک خواهد بود) اعم از آن که متعلق به بخش دولتی و عمومی یا بخش خصوصی باشند باید ظرف مدت یک سال از تاریخ ابلاغ این آییننامه در مقابل زلزله تا حداکثر امکان مقاوم شوند و مالکیت این قبیل ساختمانها موظفند ساختمانهای خود را طبق اصول فنی و با نظارت مهندسین مجاز دارای گواهینامه مخصوص صادر شده از طرف وزارت مسکن و شهرسازی که در این آییننامه اختصاراً “مهندسین مجاز” نامیده میشوند یا مهندسین مشاوره سازه که صلاحیت آنها به تأیید سازمان برنامه و بودجه رسیده باشد، در برابر زلزله تقویت نمایند و گواهی “انجام عملیات مقاومسازی” دریافت دارند و نسخهای از این گواهی را جهت ضبط در پرونده ساختمان به شهرداری محل تسلیم نمایند.
تبصره ۱ – میزان ایمنی متناسب با امکان اجرایی ناشی از وضع ساختمان و بر طبق آییننامه طرح ساختمانها در برابر زلزله خواهد بود.
تبصره ۲ – صدور پروانه انجام عملیات تکمیل و توسعه و تعمیر اساسی کلیه ساختمانهای مشمول این بند و تمدید پروانههای مربوط به ادامه فعالیت آن دسته از ساختمانهایی که طبق مقررات این ماده اجرای ضوابط مقاومسازی درباره آنها الزامی است و فعالیت آنها نیاز به دریافت مجوز دارد، موکول به اجرای این ضوابط خواهد بود.
تبصره ۳ – در برنامهریزی برای مقاومسازی ساختمان در برابر زلزله از نظر نوع ساختمان الویت با ساختمانهای امدادی و درمانی میباشد و از نظر منطقهای اولویت با استانهای گیلان و زنجان خواجه بود.
ماده ۲ – شهرداریهای سراسر کشور موظفند تا تاریخ اول فروردین ماه ۱۳۷۱ برای کلیه ساختمانهای موضوع ماده (۱) این تصویبنامه که در داخل محدوده و حریم شهرها قرار گرفتهاند شناسنامهای که در آن وضعیت مقاومت ساختمان در برابر زلزله بر طبق آییننامه طرح ساختمانها در برابر زلزله مشخص شده باشد، تنظیم نمایند.
ماده ۳ – وزارت مسکن و شهرسازی موظف است از طریق برگزاری دوره آموزش کوتاه مدت و امتحان، مهندسین مجاز از گزینش و گواهینامه احراز صلاحیت برای طراحی و نظرات بر عملیات مقاومسازی را به ایشان اعطا نماید. شهرداریها موظفند اساسی و آدرس مهندسین مجاز مقیم در حوزه خود یا شهرهای مجاور قابل دسترسی را به نحو مقتضی در معرض اطلاع مالکیت ساختمانها قرار دهند.
ماده ۴ – عملیات مقاومسازی که توسط مالک ساختمان انجام خواهد گرفت شامل مراحل ذیل است:
1 – استفاده از خدمات مهندسین مجاز با مهندسین مشاور رشته سازه برای بازدید از ساختمان و تهیه گزارش میزان مقاومت در برابر زلزله و لزوم یا عدم لزوم مقاومسازی.
2 – تهیه طرح مقاومسازی در صورت لزوم توسط مهندسین مجاز یا مهندسین مشاور رشته سازه.
3 – اجرای طرح مقاوم سازی تحت نظارت مهندسین مجاز.
4 – اخذ گواهینامه انجام عملیات مقاومسازی.
5 – ثبت گواهینامه انجام عملیات مقاومسازی در پرونده ساختمان در شهرداری محل.
ماده ۵ – بانکها با توجه به مقررات مربوط حتیالمقدور تسهیلات اعتباری لازم را با شرایط مناسب برای اجرای طرحهای مقاومسازی در اختیار مالکین ساختمانها قرار خواهند داد.
ماده ۶ – مهندسین مجاز پس از قبول مسئولیت انجام خدمات طرح و نظارت موظفند بر نحوه اجرای طرحهای مقاومسازی نظارت نموده و پس از خاتمه عملیات مقاومسازی، انجام عملیات را با درجه میزان ایمنی ساختمان در برابر زلزله گواهی و به شهرداری اعلام نمایند.
ماده ۷ – شهرداریها گواهینامههای انجام عملیات مقاومسازی موضوع ماده (۱) این تصویبنامه را که توسط مهندسین مجاز صادر شده بدون اخذ هر گونه وجهی، پرونده ساختمان مربوط ضبط نموده و از تاریخ اول فروردین ماه میگیرد مراتب انجام یا عمد انجام عملیات مقاومسازی را قید خواهند نمود.
ماده ۸ – وزارت مسکن و شهرسازی نظارت عمومی بر عملیات مقاومسازی و نحوه عمل مهندسین مجاز را به عهده دارد و دستورالعملهای لازم در مور روشهای فنی برای مقاومسازی انواع ساختمانها را حداکثر ظرف مدت (۶) ماه به عنوان راهنما منتشر خواهد نمود.
ماده ۹ – وزارت مسکن و شهرسازی برای پاسخگویی به سئوالات فنی دستگاههای اجرایی و سازمانهای دولتی و عمومی در زمینه مقاومسازی ساختمانهای خود و نیز ارائه مشورتهای مهندسی در مورد ساختمانهای ویژهای که در آییننامه طرح ساختمانها در برابر زلزله (استاندارد ۲۸۰۰) دستورالعملی برای آنها درج نگردیده است کمیتهای تحت عنوان “کمیته ایمنی ساختمان در برابر زلزله” متشکل از اساتید و افراد ذخیره و صاحبنظر در کلیه رشتههای مهندسی زلزله، تشکیل خواهد داد.
این کمیته به عنوان یک مرجع مشورتی در زمینه مسائل فنی مربوط به ایمنسازی ساختمانها در برابر زلزله در سطح ملی تلقی خواهد شد.
این تصویبنامه در تاریخ ۱۳۶۹.۱۲.۱۲ به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور