1369.10.23 – .130432ت.426ه – 1369.10.26 – 406
&استخدام قضات و تشکیلات دادگستری – استخدام کشوری – بودجه
&سازمان امور اداری و استخدامی کشور
هیأت وزیران در جلسه مورخ 1369.10.19 بنا به پیشنهاد مشترک سازمان امور اداری و
استخدامی کشور، وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان برنامه وبودجه و با عنایت
به اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب نمود:
1 – وزارتخانهها و مؤسسات دولتی و دستگاههای اجرایی که در طول سال 1369 بیش از
(50%) بودجه جاری آنها از محل اعتبارات بودجه عمومی دولتتأمین شده است، از جمله
قوه قضایی (در مورد قضات و کارمندان خود) مجازند به کارکنان خود اعم از لشگری و
کشوری که از بودجه جای یا عمرانی حقوق ومزایا دریافت مینمایند ( شامل کارمندان
رسمی، پیمانی و کارگران دائمی مشمول قانون کار و افرادی که به موجب قرارداد خرید
خدمت به طور تمام وقت به کاراشتغال دارند) به شرط رضایت از خدمات آنان، معادل یک
ماه مجموع حقوق و تفاوت تطبیق و فوقالعاده شغل یا مزایای شغل و تفاوت حداقل
دریافتی آنان رابه نسبت مدت خدمت تمام وقت در سال 1369 و حداکثر تا مبلغ یکصد
هزار (100.000) ریال برای کارکنان متأهل و مبلغ هفتاد هزار (70.000) ریال
برایکارکنان مجرد به عنوان پاداش (عیدی) آخر سال، در بهمنماه پرداخت نمایند.
کارمندان متأهل زن که قانوناً افراد تحت تکفل نداشته باشند، به عنوان کارمند
مجردمحسوب میگردند. پرداخت هر گونه وجه دیگری تحت عنوان پاداش (عیدی) آخر سال
یا عناوین مشابه دیگر ممنوع میباشد.
2 – دستگاهها مشمول این تصویبنامه مکلفند اعتبار مورد نیاز برای پرداخت پاداش
(عیدی) موضوع این تصویبنامه را از محل اعتبارات بودجه مصوب خودتأمین و پرداخت
نمایند و منحصراً آن مقدار از اعتبارات مورد نیاز دستگاههایی که در مرکز با تأیید
سازمان برنامه و بودجه و وزارت امور اقتصادی و دارایی و دراستانها با تأیید
سازمان برنامه و بودجه استان و اداره کل امور اقتصادی و دارایی استان مربوط، از
محل اعتبارات دستگاه قابل تأمین نمیباشد از محل موجودیحساب مخصوصی که در بانک
مرکزی جمهوری اسلامی ایران با مجوز خاص به همین منظور اختصاص مییابد، توسط خزانه
پرداخت خواهد شد.
3 – استفاده کارمندان پیمانی و خرید خدمت از پاداش (عیدی9 موضوع این تصویبنامه،
منوط به آنست که این قبیل افراد حداقل شش ماه در سال 1369 دردستگاه مربوط به کار
اشتغال داشته و در موقع پرداخت پاداش مذکور نیز مشغول به کار بوده و وجهی تحت
عنوان عیدی و یا پاداش سال و مشابه آن دریافتننموده باشند.
4 – در اجرای آن تصویبنامه، معادل نصف مدت خدمت نیمه وقت بانوانی که از قانون
راجع به خدمت نیمه وقت بانوان استفاده مینمایند، خدمت تمام وقتمحسوب خواهد شد.
5 – پرداخت پاداش (عیدی) به کارگران دائمی مشمول قانون کار که در دستگاههای
موضوع این تصویبنامه اشتغال به کار دارند منوط به آنست که اینگونهکارگران مشمول
لایحه قانونی تأمین منافع کارگران…. مصوب 1359.2.23 شورای انقلاب جمهوری اسلامی
ایران نباشند و از مزایای قانون مزبور برخوردارنشوند.
6 – دستگاهها موضوع بند (1) این تصویبنامه و همچنین سایر شرکتهای دولتی مجازند
به بازنشستگان و مستمریبگیران و مؤظفین خود که از صندوقهایبازنشستگی کشوری،
بازنشستگی و وظیفه مستخدمین شرکتهای دولتی، بازنشستگی شهرداریها و همچنین
صندوقهای بازنشستگی ارتش، شهربانی،ژاندارمری حقوق بازنشستگی و یا وظیفه مستمری
دریافت میراند. مبلغ پنجاه هزار (50.000) ریال به عنوان عیدی آخر سال پرداخت
نمایند.
پاداش (عیدی) موضوع این بند در مور وراث مستخدمین مجموعاً پنجاه هزار (50.000)
ریال میباشد.
7 – شهردارهای سراسر کشور مجازند پاداش (عیدی) آخر سال 1369 کارکنان خود را با
رعایت مقررات این تصویبنامه از محل منابع داخلی خود پرداختنمایند.
8 – مراجع صلاحیتدار در شرکتهای دولتی و بانکها و مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت
و سایر شرکتهای دولتی و مؤسسات انتفاعی که شمول قوانین ومقررات عمومی بر آنها
مستلزم ذکر نام است، مکلفند پاداش ( عیدی) پایان سال کارکنان مربوط را حداکثر در
حدود مقررات این تصویبنامه تعیین و پرداختنمایند.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور