‌تعیین ارقام حداکثر و حداقل مندرج در مواد ۱ و ۲ لایحه قانونی مربوط به حداکثر و حداقل حقوق مستخدمین شاغل و بازنشسته‌ و آماده به خدمت

تاریخ تصویب: ۱۳۶۹/۰۷/۲۹
تاریخ انتشار: ۱۳۶۹/۰۸/۱۵

[‌افزایش حداقل حقوق مستخدمین شاغل، بازنشسته و آماده به خدمت]

[‌تنفیذ تصویب‌نامه راجع به حداکثر و حداقل حقوق مستخدمین شاغل و بازنشسته و آماده به خدمت مصوب سال ۱۳۶۹ برای‌ اجرا در سالهای ۱۳۷۰ و ۱۳۷۱]

شماره ۶۶۲۲۶ت۲۸۸ه – ۱۳۶۹.۰۸.۱۲

‌هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۹.۷.۲۹ بنا به پیشنهاد شماره .۲۸۸۰‌د مورخ ۱۳۶۹.۶.۴ سازمان امور اداری و استخدامی کشور و به استناد ماده (۸) لایحه‌ قانونی مربوط به حداکثر و حداقل حقوق مستخدمین شاغل و بازنشسته و آماده به خدمت مصوب ۱۳۵۸.۲.۴ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران تصویب‌ نمودند:

[اصلاحی ۱۳۶۹/۹/۵]

‌ارقام حداکثر و حداقل مندرج در مواد (۱) و (۲) لایحه قانونی مربوط به حداکثر و حداقل حقوق مستخدمین شاغل و بازنشسته و آماده به خدمت مصوب ۱۳۵۸.۲.۴ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران به ترتیب به مبلغ (۴۰۰.۰۰۰) ریال و (۵۶/۰۰۰) ریال تعیین می‌گردد.

‌تبصره ۱ – منظور از حداکثر و حداقل حقوق و مزایای قابل پرداخت، جمع حقوق و مزایای مستخدمین قبل از وضع کسور قانونی می‌باشد.

‌تبصره ۲ – مفاد این تصویب‌نامه علاوه بر دستگاه‌های مشمول قانون مزبور در مورد کارکنان و مدیران منصوب از طرف دولت نیز مجری است.

‌تبصره ۳ – این تصویب‌نامه جایگزین تصویب‌نامه شماره ۵۴۴۴۰ت۴۲۱ مورخ ۱۳۶۸.۴.۲۹ می‌گردد و از تاریخ ۱۳۶۹.۸.۱ لازم‌الاجراست.

‌حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور