‌قانون لزوم بازآموزی و نوآموزی جامعه پزشکی کشور و ارتقای سطح دانش پزشکی آنها

تاریخ تصویب: ۱۳۶۹/۰۸/۰۶
تاریخ انتشار: ۱۳۶۹/۰۹/۰۷

‌ماده ۱ – از تاریخ تصویب این قانون به منظور ارتقاء سطح دانش جامعه پزشکی کشور وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است هر ۵‌ سال یک بار نسبت به بازآموزی و نوآموزی جامعه پزشکی کشور (‌پزشک، دندانپزشک، دکتر داروساز، دکتر حرفه‌ای و متخصص علوم آزمایشگاهی‌ تشخیص طبی و دکترای علوم بهداشتی) با همکاری سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران اقدام نماید.

‌تبصره ۱ – کلیه مشمولین موضوع ماده ۱ این قانون موظفند حسب اعلام شوراهای هماهنگی و برنامه‌ریزی و نوآموزی استانهای مربوطه در‌ دوره‌های (‌تئوری و عملی) بازآموزی و نوآموزی علوم پزشکی که از سوی دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی استان مربوطه تشکیل می‌گردد شرکت‌نمایند.

‌تبصره ۲ – مدت شرکت مشمولین موضوع این ماده در دوره‌های تئوری و عملی بازآموزی و نوآموزی علوم پزشکی جزو سوابق خدمتی آنها‌ محسوب می‌گردد.

‌تبصره ۳ – سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران موظف است همه‌ماهه تازه‌های علوم پزشکی را از طریق نشریه‌ای که با اخذ هزینه‌های‌ مربوطه در اختیار شاغلین به حرف پزشکی و پیراپزشکی موضوع ماده فوق‌الذکر قرار می‌دهد به اطلاع جامعه پزشکی کشور برساند.


‌ماده ۲ – به منظور برنامه‌ریزی و هماهنگی در امر بازآموزی و نوآموزی جامعه پزشکی شاغل در هر استان، شورایی به نام شورای هماهنگی و‌ برنامه‌ریزی بازآموزی و نوآموزی در هر استان با ترکیب زیر تشکیل می‌گردد:
1 – رئیس دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی استان مربوطه که ریاست شورا را بر عهده دارد.
2 – رئیس سازمان نظام پزشکی مرکز استان مربوطه.
3 – معاونت آموزش دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی استان مربوطه.
4 – دو نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی استان مربوطه به انتخاب رئیس دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی مربوطه.
5 – رئیس دانشکده رشته مربوطه در دانشگاه علوم پزشکی استان مربوطه حسب مورد.

‌تبصره – شوراهای هماهنگی و برنامه‌ریزی و بازآموزی و نوآموزی استانها می‌توانند به منظور برنامه‌ریزی دقیق گروههای تخصصی برنامه‌ریزی‌ بازآموزی و نوآموزی را حسب مورد تشکیل دهند.


‌ماده ۳ – به منظور ایجاد هماهنگی لازم در امر برنامه‌ریزی بازآموزی و نوآموزی جامعه پزشکی کشور و نظارت بر حسن اجراء برنامه‌های بازآموزی‌ و نوآموزی علوم پزشکی شورایی به نام شورای عالی بازآموزی و نوآموزی در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با ترکیب زیر تشکیل می‌گردد:
1 – وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که ریاست شورای عالی را بر عهده خواهد داشت.
2 – رئیس کل سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران یا نماینده تام‌الاختیار و دائمی.
3 – معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که سمت دبیری شورای عالی را بر عهده خواهد داشت.
4 – معاونت بهداشتی و درمانی ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران.
5 – سه نفر از اعضاء هیأت علمی دانشگاههای علوم پزشکی به انتخاب و معرفی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
6 – دو نفر از کادر پزشکی به انتخاب کمیسیون بهداری و بهزیستی مجلس شورای اسلامی.

تبصره ۱ – شورای عالی مذکور می‌تواند مسئولیت اجراء بازآموزی و نوآموزی موضوع این قانون را در استانهایی که فاقد دانشگاه یا دانشکده علوم‌ پزشکی بوده و یا دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی آنها قادر به بازآموزی و نوآموزی جامعه پزشکی استان مربوطه نمی‌باشند را به دانشگاه یا دانشکده‌ علوم پزشکی استان دیگری واگذار نماید.

‌تبصره ۲ – در آن تعداد از استانهای کشور که بیش از یک دانشگاه علوم پزشکی وجود دارد، شورای عالی می‌تواند مسئولیت اجراء بازآموزی و‌ نوآموزی جامعه پزشکی آن استان را به یکی از دانشگاههای علوم پزشکی موجود در آن استان واگذار نماید و یا بین دانشگاههای مذکور تقسیم‌ مسئولیت نماید.

‌تبصره ۳ – شورای عالی بازآموزی و نوآموزی موضوع این ماده موظف است دستورالعملهای اجرایی لازم را در چهارچوب این قانون و در زمانهای‌ مناسب حسب مورد تهیه و برای شوراهای هماهنگی و برنامه‌ریزی استانها و دانشگاهها و دانشکده‌های علوم پزشکی مربوطه ابلاغ نماید. کلیه‌ دستورالعملهای ابلاغی از سوی شورای مذکور برای شوراهای استانها و دانشگاهها و دانشکده‌های فوق‌الذکر لازم‌الاجرا خواهد بود.


‌ماده ۴ – به موجب این قانون کلیه مشمولین این قانون موظفند به هنگام استفاده از خدمات و تسهیلات زیر:
1 – استفاده از بورس‌های تحصیلی و فرصتهای مطالعاتی.
2 – شرکت در دوره‌های آموزشی و کنگره‌ها و کنفرانسهای خارج از کشور.
3 – شرکت در هیأتهای پزشکی اعزامی به مکه مکرمه و نظائر آن.
4 – استفاده از سهمیه اتومبیل اختصاص داده شده به کادر پزشکی.
5 – استفاده از تسهیلات اعتباری قرض‌الحسنه سیستم بانکی کشور که برای امور پزشکی اختصاص داده شده است.
6 – صدور و یا تمدید پروانه اجازه فعالیت پزشکی به صورت آزاد (‌شامل پروانه تأسیس مطب، پلی‌کلینیک، بیمارستان، آزمایشگاه، رادیولوژی،‌ داروخانه و نظائر آنها).
7 – استفاده از سهمیه دارو، لوازم و وسایل طبی و بیمارستانی.
گواهی مربوط به شرکت در آخرین دوره بازآموزی و نوآموزی علوم پزشکی را به دستگاههای ارائه دهنده خدمات و تسهیلات تحویل دهند.

‌تبصره ۱ – آن عده از مشمولین موضوع این ماده که عدم شرکت آنها در دوره بازآموزی و نوآموزی مربوطه بر اساس تشخیص هیأت بدوی انتظامی‌ سازمان نظام پزشکی شهرستان مربوطه موجه باشد، از شمول ماده فوق مستثنی بوده و می‌توانند از خدمات و تسهیلات موضوع بندهای ۷‌گانه این ماده‌ با ارائه نظریه کتبی هیأت بدوی انتظامی سازمان نظام پزشکی شهرستان مربوطه استفاده نمایند.

‌تبصره ۲ – وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مجاز است هر ۵ سال یک بار نسبت به تمدید مجدد پروانه اجازه فعالیت موضوع بند ۶ این‌ ماده اقدام نماید و از تمدید مجدد پروانه فعالیت آن عده از مشمولین موضوع این قانون که بدون عذر موجه در دوره بازآموزی و نوآموزی علوم پزشکی‌ مربوطه شرکت ننمایند خودداری نماید.


‌ماده ۵ – اعتبار مورد نیاز جهت اجراء این قانون از منابع زیر تأمین می‌گردد:
1 – از محل حق ثبت نام شرکت‌کنندگان در دوره‌های بازآموزی و نوآموزی.

۲ – [اصلاحی ۱۳۷۱/۹/۴]
از محل یک درصد فروش شرکتهای دارویی (‌تولیدی و توزیعی) کشور.

‌تبصره ۱ – کلیه شرکتهای دارویی (‌تولیدی و توزیعی) کشور موظفند همه‌ساله ۱% از کل درآمد خود را جهت کمک به امر بازآموزی و نوآموزی‌ جامعه پزشکی کشور به حساب خزانه‌داری کل واریز نمایند.‌

‌تبصره ۲ – [اصلاحی ۱۳۷۱/۹/۴]
معادل پنجاه درصد (۵۰%) درآمدی که از منابع مقرر در بندهای ۱ و ۲ این ماده کسب و به خزانه واریز می‌گردد به عنوان درآمد اختصاصی‌ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از محل اعتبار ردیف مربوط در اختیار آن وزارت قرار می‌گیرد تا با رعایت قانون نحوه انجام امور مالی و‌ معاملاتی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی مصوب ۱۳۶۹.۱۰.۱۸ جهت کمک به امر بازآموزی و نوآموزی جامعه پزشکی کشور هزینه‌ گردد.
‌پنجاه درصد (۵۰%) بقیه درآمد موضوع این تبصره به حساب درآمد عمومی کشور واریز خواهد شد.


‌ماده ۶ – این قانون بر اساس اصل ۸۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به تصویب کمیسیون بهداری و بهزیستی مجلس شورای اسلامی رسیده‌ است و برای مدت ۵ سال به صورت آزمایشی اجراء می‌گردد.


‌ماده ۷ – مسئول اجراء دقیق این قانون وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده و موظف است حداکثر ظرف مدت دو ماه آیین‌نامه اجرایی‌ تفصیلی این قانون را با همکاری سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران تهیه و به تصویب هیأت وزیران برساند.

[‌آیین‌نامه اجرایی قانون لزوم بازآموزی و نوآموزی جامعه پزشکی کشور و ارتقاء سطح دانش پزشکی آنها]

‌تبصره – این قانون از تاریخ تصویب لازم‌الاجرا بوده و تمام یا آن قسمت از قوانین مغایر با این قانون لغو و بلااثر می‌گردد.


‌قانون فوق مشتمل بر هفت ماده و دوازده تبصره طبق اصل ۸۵ قانون اساسی در جلسه مورخ ۱۳۶۹.۷.۲۲ کمیسیون بهداری و بهزیستی تصویب و در‌ جلسه علنی روز یکشنبه مورخ ششم آبان ماه یک هزار و سیصد و شصت و نه مجلس شورای اسلامی با پنج سال مدت اجرای آزمایشی آن موافقت‌ شده بود در تاریخ ۱۳۶۹.۸.۱۷ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.

‌رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی