ماده 1 – از تاریخ تصویب این قانون به منظور ارتقاء سطح دانش جامعه پزشکی کشور
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است هر 5 سال یک بار نسبت به بازآموزی و
نوآموزی جامعه پزشکی کشور (پزشک، دندانپزشک، دکتر داروساز، دکتر حرفهای و متخصص
علوم آزمایشگاهیتشخیص طبی و دکترای علوم بهداشتی) با همکاری سازمان نظام پزشکی
جمهوری اسلامی ایران اقدام نماید.
تبصره 1 – کلیه مشمولین موضوع ماده 1 این قانون موظفند حسب اعلام شوراهای هماهنگی
و برنامهریزی و نوآموزی استانهای مربوطه دردورههای (تئوری و عملی) بازآموزی و
نوآموزی علوم پزشکی که از سوی دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی استان مربوطه تشکیل
میگردد شرکتنمایند.
تبصره 2 – مدت شرکت مشمولین موضوع این ماده در دورههای تئوری و عملی بازآموزی و نوآموزی علوم پزشکی جزو سوابق خدمتی آنهامحسوب میگردد.
تبصره 3 – سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران موظف است همهماهه تازههای علوم پزشکی را از طریق نشریهای که با اخذ هزینههای مربوطه در اختیار شاغلین به حرف پزشکی و پیراپزشکی موضوع ماده فوقالذکر قرار میدهد به اطلاع جامعه پزشکی کشور برساند.
ماده 2 – به منظور برنامهریزی و هماهنگی در امر بازآموزی و نوآموزی جامعه پزشکی
شاغل در هر استان، شورایی به نام شورای هماهنگی وبرنامهریزی بازآموزی و نوآموزی
در هر استان با ترکیب زیر تشکیل میگردد:
1 – رئیس دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی استان مربوطه که ریاست شورا را بر عهده
دارد.
2 – رئیس سازمان نظام پزشکی مرکز استان مربوطه.
3 – معاونت آموزش دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی استان مربوطه.
4 – دو نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی استان مربوطه به
انتخاب رئیس دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی مربوطه.
5 – رئیس دانشکده رشته مربوطه در دانشگاه علوم پزشکی استان مربوطه حسب مورد.
تبصره – شوراهای هماهنگی و برنامهریزی و بازآموزی و نوآموزی استانها میتوانند
به منظور برنامهریزی دقیق گروههای تخصصی برنامهریزیبازآموزی و نوآموزی را حسب
مورد تشکیل دهند.
ماده 3 – به منظور ایجاد هماهنگی لازم در امر برنامهریزی بازآموزی و نوآموزی
جامعه پزشکی کشور و نظارت بر حسن اجراء برنامههای بازآموزیو نوآموزی علوم پزشکی
شورایی به نام شورای عالی بازآموزی و نوآموزی در وزارت بهداشت، درمان و آموزش
پزشکی با ترکیب زیر تشکیل میگردد:
1 – وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که ریاست شورای عالی را بر عهده خواهد داشت.
2 – رئیس کل سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران یا نماینده تامالاختیار و دائمی.
3 – معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که سمت دبیری شورای عالی را بر عهده خواهد داشت.
4 – معاونت بهداشتی و درمانی ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران.
5 – سه نفر از اعضاء هیأت علمی دانشگاههای علوم پزشکی به انتخاب و معرفی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
6 – دو نفر از کادر پزشکی به انتخاب کمیسیون بهداری و بهزیستی مجلس شورای اسلامی.
تبصره 1 – شورای عالی مذکور میتواند مسئولیت اجراء بازآموزی و نوآموزی موضوع این قانون را در استانهایی که فاقد دانشگاه یا دانشکده علومپزشکی بوده و یا دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی آنها قادر به بازآموزی و نوآموزی جامعه پزشکی استان مربوطه نمیباشند را به دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی استان دیگری واگذار نماید.
تبصره 2 – در آن تعداد از استانهای کشور که بیش از یک دانشگاه علوم پزشکی وجود
دارد، شورای عالی میتواند مسئولیت اجراء بازآموزی ونوآموزی جامعه پزشکی آن استان
را به یکی از دانشگاههای علوم پزشکی موجود در آن استان واگذار نماید و یا بین
دانشگاههای مذکور تقسیممسئولیت نماید.
تبصره 3 – شورای عالی بازآموزی و نوآموزی موضوع این ماده موظف است دستورالعملهای
اجرایی لازم را در چهارچوب این قانون و در زمانهایمناسب حسب مورد تهیه و برای
شوراهای هماهنگی و برنامهریزی استانها و دانشگاهها و دانشکدههای علوم پزشکی
مربوطه ابلاغ نماید. کلیه دستورالعملهای ابلاغی از سوی شورای مذکور برای شوراهای
استانها و دانشگاهها و دانشکدههای فوقالذکر لازمالاجرا خواهد بود.
ماده 4 – به موجب این قانون کلیه مشمولین این قانون موظفند به هنگام استفاده از خدمات و تسهیلات زیر:
1 – استفاده از بورسهای تحصیلی و فرصتهای مطالعاتی.
2 – شرکت در دورههای آموزشی و کنگرهها و کنفرانسهای خارج از کشور.
3 – شرکت در هیأتهای پزشکی اعزامی به مکه مکرمه و نظائر آن.
4 – استفاده از سهمیه اتومبیل اختصاص داده شده به کادر پزشکی.
5 – استفاده از تسهیلات اعتباری قرضالحسنه سیستم بانکی کشور که برای امور پزشکی اختصاص داده شده است.
6 – صدور و یا تمدید پروانه اجازه فعالیت پزشکی به صورت آزاد (شامل پروانه تأسیس مطب، پلیکلینیک، بیمارستان، آزمایشگاه، رادیولوژی،داروخانه و نظائر آنها).
7 – استفاده از سهمیه دارو، لوازم و وسایل طبی و بیمارستانی.
گواهی مربوط به شرکت در آخرین دوره بازآموزی و نوآموزی علوم پزشکی را به دستگاههای ارائه دهنده خدمات و تسهیلات تحویل دهند.
تبصره 1 – آن عده از مشمولین موضوع این ماده که عدم شرکت آنها در دوره بازآموزی و
نوآموزی مربوطه بر اساس تشخیص هیأت بدوی انتظامی سازمان نظام پزشکی شهرستان مربوطه
موجه باشد، از شمول ماده فوق مستثنی بوده و میتوانند از خدمات و تسهیلات موضوع
بندهای 7گانه این ماده با ارائه نظریه کتبی هیأت بدوی انتظامی سازمان نظام پزشکی
شهرستان مربوطه استفاده نمایند.
تبصره 2 – وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مجاز است هر 5 سال یک بار نسبت به
تمدید مجدد پروانه اجازه فعالیت موضوع بند 6 اینماده اقدام نماید و از تمدید مجدد
پروانه فعالیت آن عده از مشمولین موضوع این قانون که بدون عذر موجه در دوره
بازآموزی و نوآموزی علوم پزشکی مربوطه شرکت ننمایند خودداری نماید.
ماده 5 – اعتبار مورد نیاز جهت اجراء این قانون از منابع زیر تأمین میگردد:
1 – از محل حق ثبت نام شرکتکنندگان در دورههای بازآموزی و نوآموزی.
2 – از محل 1% درآمد شرکتهای دارویی (تولیدی و توزیعی) کشور.
تبصره 1 – کلیه شرکتهای دارویی (تولیدی و توزیعی) کشور موظفند همهساله 1% از کل
درآمد خود را جهت کمک به امر بازآموزی و نوآموزی جامعه پزشکی کشور به حساب
خزانهداری کل واریز نمایند.
تبصره 2 – سازمان برنامه و بودجه موظف است همهساله معادل درآمدی که از منابع
مقرر در بند 1 و بند 2 این ماده کسب میگردد را به صورتکمک تحت ردیف جداگانهای
در لایحه بودجه سال مربوطه جهت اجراء برنامه بازآموزی و نوآموزی جامعه پزشکی کشور
پیشبینی و منظور نماید.
ماده 6 – این قانون بر اساس اصل 85 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به تصویب
کمیسیون بهداری و بهزیستی مجلس شورای اسلامی رسیده است و برای مدت 5 سال به صورت
آزمایشی اجراء میگردد.
ماده 7 – مسئول اجراء دقیق این قانون وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده و
موظف است حداکثر ظرف مدت دو ماه آییننامه اجراییتفصیلی این قانون را با همکاری
سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران تهیه و به تصویب هیأت وزیران برساند.
تبصره – این قانون از تاریخ تصویب لازمالاجرا بوده و تمام یا آن قسمت از قوانین مغایر با این قانون لغو و بلااثر میگردد.
قانون فوق مشتمل بر هفت ماده و دوازده تبصره طبق اصل 85 قانون اساسی در جلسه مورخ
1369.7.22 کمیسیون بهداری و بهزیستی تصویب و در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ ششم
آبان ماه یک هزار و سیصد و شصت و نه مجلس شورای اسلامی با پنج سال مدت اجرای
آزمایشی آن موافقت شده بود در تاریخ 1369.8.17 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی