‌آیین‌نامه اجرایی قانون اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه قانون استخدام کشوری

تاریخ تصویب: ۱۳۶۹/۰۷/۰۸
تاریخ انتشار: ۱۳۶۹/۰۷/۲۱

80524ت267 – 1369.07.18

‌هیأت وزیران در جلسه مورخ 1369.7.8 بنا به پیشنهاد شماره 2513‌د مورخ 1369.5.7 سازمان امور اداری و استخدامی کشور و به استناد ماده (14)‌ قانون اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه قانون استخدام کشوری مصوب 1368 آیین‌نامه اجرایی قانون مزبور را به شرح زیر تصویب نمودند:


ماده 1 – در این آیین‌نامه قانون اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه قانون استخدام کشوری مصوب 1368.12.13 و صندوق بازنشستگی کارکنان دولت و رفاه‌ بازنشستگان به ترتیب “‌قانون” و “‌صندوق” نامیده می‌شود.


‌ماده 2 – برای تعیین حقوق بازنشستگی و ازکارافتادگی مستخدمینی که با سنوات خدمت کمتر از (30) سال بازنشسته و یا ازکارافتاده می‌شوند ((30).(1))‌ معدل خالص خالص حقوق و تفاوت تطبیق حقوق و فوق‌العاده شغل سه سال اشتغال آخر خدمت در سنوات خدمت مستخدم ضرب می‌گردد.

‌تبصره 1 – مدت اشتغال موضوع این آیین‌نامه عبارت از مدت زمانی است که مستخدم در آن مدت از حقوق و فوق‌العاده شغل یا عناوین مشابه بهره‌مند شده‌ است.

‌تبصره 2 – در محاسبه حقوق بازنشستگی مستخدمینی که به مجازات بازنشستگی با تقلیل گروه محکوم می‌شوند از تاریخی که به آخرین گروه استحقاقی خود‌ ارتقاء یافته‌اند حقوق و فوق‌العاده شغل گروه پایین‌تر ملاک عمل قرار می‌گیرد.


‌ماده 3 – در اجرای تبصره (2) ماده (1) قانون، گروه شغلی مستخدمین موضوع مواد (143) و (144) قانون استخدام کشوری در سه سال اشتغال آخر خدمت (‌به‌ تفکیک هر سال)، بر اساس قوانین و مقررات مربوط توسط شورای امور اداری و استخدامی کشور مشخص می‌گردد و فوق‌العاده شغل گروه‌های فوق‌الذکر در‌مدت مذکور توسط دبیرخانه شورای مزبور تعیین و ابلاغ خواهد شد تا در برقراری حقوق بازنشستگی و وظیفه مستخدم ملاک عمل قرار گیرد.

‌تبصره – در مورد کارمندانی که سه سال آخر خدمت و یا قسمتی از آن را در مأموریت ثابت خارج از کشور به سر برده‌اند. فوق‌العاده شغلی که قبل از اعزام به‌ مأموریت بر اساس گروه استحقاقی و طبق ضوابط مربوط، در داخل کشور به مستخدم تعلق می‌گرفته است ملاک محاسبه حقوق بازنشستگی و ازکارافتادگی قرار‌ خواهد گرفت.


‌ماده 4 – حداقل سن بازنشستگی برای مشمولین تبصره (2) ماده (2) قانون، به استثنای مشمولین بند “‌الف” ماده (74) و ماده (77) قانون استخدام کشوری به‌ ترتیب برای مردان و زنان معادل (50) سال و (45) سال می‌باشد.


‌ماده 5 – مشاغل تخصصی موضوع تبصره (3) ماده (3) و ماده (10) قانون عبارت از مشاغلی است که شاغل آن برای ورودیه اولین طبقه رشته شغلی بدون‌احتساب تجربه مربوط می‌بایستی دارای حداقل مدرک تحصیلی دانشگاهی یا معادل آن باشد. در سایر موارد مشاغل تخصصی به پیشنهاد دستگاه ذیربط و تأیید‌ شورای امور اداری و استخدامی کشور تعیین خواهد شد.

‌تبصره – دستگاه‌ها می‌توانند حداکثر به میزان ((4).(1)) ساعات کار مقرر هفتگی مستخدمین مشمول ماده (3) قانون را در مشاغل تخصصی، حسب مورد به‌ تناوب یا یکجا کاهش دهند.


‌ماده 6 – برای برخورداری از امتیازات مندرج در ماده (3) قانون، صرفاً سنوات خدمت مازاد بر (30) سال مستخدمین رسمی و یا ثابت و عناوین مشابه که‌حسب نیاز دستگاه و بعد از تاریخ 1369.1.1 انجام شده باشد به استثنای ایامی که بابت آن به مستخدم فوق‌العاده شغل و یا عناوین مشابه پرداخت نشده است،‌ملاک محاسبه قرار می‌گیرد.


‌ماده 7 – در موادی که مستخدمین از پرداخت کسور بازنشستگی بابت خدمت مازاد بر (30) سال (‌موضوع تبصره 2 ماده 3 قانون) معاف می‌باشند دستگاه متبوع‌ مستخدم مکلف است قبلاً تأیید لازم را در خصوص پرداخت کسور بازنشستگی توسط مستخدم به مدت (30) سال تمام، از صندوق کسب نماید.
‌صندوق مکلف است در صورت تکمیل بودن مدارک، تأییدیه مزبور را حداکثر ظرف مدت یک ماه صادر نماید.


‌ماده 8 – به استثنای مقررات مربوط به بازنشستگی مشمولان تبصره (2) ماده (2) قانون (‌که صرفاً از نظر شرط سابقه خدمت تابع مقررات مربوط به خود‌ می‌باشند) و نیز مقررات بازنشستگی اجباری ( که بر اساس سن مستخدم، دستگاه مکلف به بازنشستگی وی می‌باشد)، از تاریخ لازم‌الاجرا شدن قانون کلیه‌ قوانین و مقررات مربوط به بازنشستگی با سنوات ارفاقی و یا بازنشستگی زودرس (‌کمتر از 25 سال و با رعایت شرایط سنی مقرر در قانون) در کلیه مؤسسات و‌ شرکت‌های دولتی و شهرداریها و مؤسساتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است، ملغی می‌باشد.


ماده 9 – در اجرای ماده (4) قانون از تاریخ 1369.1.1 حداکثر حقوق بازنشستگی و وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (‌جمع پرداختی به وراث) معادل ((3).(4)) و حداقل آن معادل ((5).(2)) بالاترین رقم جدول حقوق موضوع ماده (32) قانون استخدام کشوری، تعیین می‌گردد.


ماده 10 – حقوق بازنشستگی، وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (‌جمع پرداختی به وراث) بر اساس ماده (5) قانون به طریق زیر محاسبه می‌شود:
‌حاصل ضرب “‌سنوات خدمت بدون ارفاق” با “‌آخرین حقوق بازنشستگی، وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (‌جمع پرداختی به وراث)” بخش بر:
“‌جمع مدت خدمت یا سنوات ارفاقی” برابر است با:
“‌مبلغ واقعی حقوق بازنشستگی یا وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (‌جمع پرداختی به وراث)”
‌و همچنین حاصل ضرب: “‌جمع درصد افزایش‌های موضوع ماده (5) قانون” با “‌مبلغ واقعی حقوق بازنشستگی، وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (‌جم پرداختی به وراث)” برابر است با: “‌مبلغ افزایش موضوع ماده (5) قانون از تاریخ 1369.1.1 به بعد”‌ و همینطور مجموع:
“‌مبلغ افزایش موضوع ماده (5) قانون” و “‌آخرین حقوق بازنشستگی، وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (‌جمع پرداختی به وراث)” برابر است با: “‌مبلغ حقوق بازنشستگی، وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (‌جمع پرداختی به وراث) بر اساس ماده (5) قانون”


‌ماده 11 – دستگاه‌های مذکور در ماده (7) قانون مکلفند حداکثر ظرف یک ماه کسور بازنشستگی سهم مستخدم و خود را محاسبه و به صندوق واریز نمایند.


‌ماده 12 – سازمان امور اداری و استخدامی کشور مجاز است دستورالعملهای لازم برای اجرای این آیین‌نامه را تهیه و ابلاغ نماید.
‌سازمان امور اداری و استخدامی کشور همچنین مسئول پاسخگویی به دستگاه‌ها راجع به کلیه مواردی از این آیین‌نامه است که واجد ابهام می‌باشد.


‌ماده 13 – هر گونه تغییر در مفاد این آیین‌نامه بنا به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیأت وزیران صورت خواهد گرفت.

حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور