[به موجب ماده ۲۰ آیین‌نامه تشخیص صلاحیت مشاوران، مصوب ۱۳۸۳/۴/۳ لغو شده است.]
37022ت115ک – 1369.07.01
اکثریت وزراء عضو کمیسیون امور زیربنایی و صنعت هیأت دولت در جلسه مورخ 1369.5.15 با توجه به اختیارات تفویضی موضوع تصویب‌نامه شماره 93648ت911 مورخ 1368.10.23 هیأت وزیران، بنا به پیشنهاد سازمان برنامه و بودجه و به استناد ماده (22) قانون برنامه و بودجه مصوب 1351 آیین‌نامه “تشخیص صلاحیت و رتبه‌بندی واحدهای خدمات مشاوره” را به شرح زیر تصویب نمودند:
فصل اول – تعاریف و کلیات
ماده 1 – اشخاص حقیقی و حقوقی حائز شرایط برای انجام خدمات مشاوره (خدمات موضوع ماده 2 این آیین‌نامه) در پنج نو به شرح زیر تعریف و تشخیص صلاحیت و رتبه‌بندی می‌شوند.
1 – (نوع اول) واحدهای خدمات مشاوره ایرانی غیر دولتی و غیر عمومی.
الف – کارشناس (شخص حقیقی) ایرانی خدمات مشاوره – شخص حقیقی ایرانی با تحصیلات
دانشگاهی ( حداقل لیسانس) و تجربه مفید و مؤثر در زمینه کار‌مورد نظر می‌باشد که
بر طبق این آیین‌نامه واجد صلاحیت شناخته شود.
ب – شرکت خدمات مشاوره ایرانی غیر دولتی و غیر موخی – شخصیت حقوقی غیر دولتی و غیر
مومی ایرانی است که برای انجام خدمات مشاوره و یا‌مجموعه خدمات مشاوره و ساخت به
طور توام طبق قوانین و مقررات مربوط به صورت شرکت در داخل کشور به ثبت رسیده است و
صد درصد سهم‌الشرکه آن‌متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی غیر دولتی و غیر عمومی
ایرانی می‌باشد.
2 – (نوع دوم) شرکتها و مؤسسات خدمات مشاوره ایرانی در بخش دولتی و عمومی
الف – شرکتهای خدمات مشاوره ایرانی در بخش دولتی و عمومی – شرکتهایی هستند که
صد درصد سهم‌الشرکه آنها به دولت و یا مؤسسات و یا سازمانهای‌وابسته به دولت یا
نهادهای انقلاب اسلامی و یا سازمانهای عمومی تعلق دارد و به موجب قانون برای انجام
خدمات مشاوره و یا مجموعه خدمات مشاوره و‌ساخت به طور توأم مجاز شناخته شده باشند.
ب – مؤسسات و دفاتر فنی خدمات مشاوره بخش دولتی و عمومی – آن دسته از مؤسسات و
واحدهای فنی، علمی و تحقیقاتی دولتی و یا وابسته به دولت و‌یا نهادهای انقلاب
اسلامی و یا سازمانهای عمومی هستند که در شرح وظائف قانونی آنها انجام خدمات
مشاوره و یا مجموعه خدمات مشاوره و ساخت به طور‌توأم، برای سایر دستگاه‌های اجرایی
پیش‌بینی نشده باشد.
تبصره – دستگاه‌هایی که مطابق مقررات قانونی مجاز به انجام خدمات مشاوره برای
پروژه‌های خود باشند طبق مقررات مذکور عمل خواهند کرد.
3 (نوع سوم) شرکتهای خدمات مشاوره مختلط (دولتی و غیر دولتی) ایرانی – شرکتهایی
هستند که به موجب مقررات برای انجام خدمات مشاوره و یا‌مجموعه مشاوره و ساخت به
طور توأم، تأسیس شده‌اند و صد درصد سهم‌الشرکه آن متعلق به شرکتها، سازمانها و
مؤسسات دولتی و عمومی و یا وابسته به‌دولت، نهادهای انقلاب اسلامی و یا شرکتهای و
سازمانهای تحت سرپرستی یا مدیریت ارگانهای فوق‌الذکر و اشخاص حقیقی ایرانی است.
4 – (نوع چهارم) واحدهای خدمات مشاوره خارجی.
الف – کارشناس خارجی ممتاز برای خدمات مشاوره – شخص حقیقی غیر ایرانی با تحصیلات
دانشگاهی حداقل لیسانس و دارای تجربه ممتاز در زمینه کار‌مورد نظر است که بر طبق
مفاد این آیین‌نامه برای کارهای تخصصی معین و مشخص تعیین صلاحیت می‌شود.
ب – شرکتها و مؤسسات خدمات مشاوره خارجی – شرکتها یا مؤسسات خدمات مشاوره‌ای
هستند که در خارج از ایران رسماً تأسیس شده‌اند و برای انجام‌خدمات مشاوره یا
مشاوره و ساخت، مجاز باشند.
5 – (نوع پنجم) گروه همکاری خدمات مشاوره.
الف – گروه همکاری خدمات مشاوره – مشارکت دو یا چند واحد خدمات مشاوره ایرانی یا
خارجی متشکل از انواع چهارگانه فوق است که در داخل کشور به‌ثبت رسیده است و برای
اجرای خدمات مشاوره‌ای یک کار معین که ماهیت و حجم آن نیاز به همکاری چند واحد
خدمات مشاوره دارد، بوجود می‌آید.
ب – گروه همکاری خدمات مشاوره و ساخت – مشارکت دو یا چند واحد خدمات مشاوره (از
انواع چهارگانه فوق) با واحد ساخت ایرانی یا خارجی است که‌در داخل کشور به ثبت
رسیده است و برای اجرای خدمات مشاوره و ساخت به طور توأم، در مورد یک کار معین که
ماهیت و حجم آن نیاز به همکاری گروهی‌دارد، بوجود می‌آید.
تبصره – این آیین‌نامه ضوابط تشخیص صلاحیت برای واحدهایی است که فقط خدمات مشاوره
را انجام می‌دهند. ضوابط تشخیص صلاحیت واحدهایی که هم‌در خدمات مشاوره و هم در
مجموعه خدمات مشاوره و ساخت به طور توأم فعالیت می‌نمایند طبق آیین‌نامه دیگری است
که ظرف شش ماه پس از ابلاغ این‌تصویب‌نامه توسط سازمان برنامه و بودجه تهیه و به
تصویب کمیسیون امور زیربنایی و صنعت هیأت وزیران خواهد رسید و تا زمان ابلاغ
آیین‌نامه مزبور تعیین‌صلاحیت این واحدها به صورت موردی با پیشنهاد دستگاه اجرایی،
توسط سازمان برنامه و بودجه انجام خواهد شد.
ماده 2 – خدمات مشاوره عبارتست از انجام مطالعات، طراحی و نظارت توسط اشخاص حقیقی
و حقوقی موضوع ماده (1) این آیین‌نامه، که در نظام فنی و‌اجرایی طرح‌های عمرانی
کشور تحت عنوان خدمات مشاوره شناسایی می‌شود و دارای تقسیمات زیر است.
1 – رسته خدمات مشاوره، مجموعه خدمات مشاوره به رسته‌هایی است که هر یک از چند
رشته تخصصی مرتبط با هم تشکل یافته‌اند.
2 – رشته خدمات مشاوره، عبارت است از مجموعه خدمات مشاوره در یک رشته تخصصی معین.
3 – گرایش خدمات مشاوره، عبارت است از تخصصهای مشخصی در داخل یک رشته تخصصی معین.
تبصره 1 – رسته‌ها، رشته‌ها و گرایشهای خدمات مشاوره به شرح جدول پیوست این
آیین‌نامه می‌باشد.
تبصره 2 – چنانچه ایجاد گرایش، رشته یا رسته‌ای علاوه بر موارد مذکور در جدول
موضوع این ماده ضرورت پیدا کند پیشنهاد آن با هماهنگی دستگاه اجرایی‌ذیربط توسط
سازمان برنامه و بودجه برای تصویب به کمیسیون امور زیربنایی و صنعت هیأت دولت
ارائه می‌شود.
تبصره 3 – جداول مربوط به شرایط احراز صلاحیت و رتبه‌بندی در رشته‌ها و گرایشهای
موضوع این ماده میمه این آیین‌نامه می‌باشد. در مورد رسته خدمات‌تحقیقاتی، رشته‌ها
و جداول مربوط، متعاقباً توسط سازمان برنامه و بودجه با همکاری دستگاه‌های ذیربط
تهیه و پس از تصویب کمیسیون امور زیربنایی و‌صنعت هیأت دولت ابلاغ می‌گردد.
ماده 3 – امتیاز، حد نصاب امتیاز، رتبه و درجه در این آیین‌نامه به شرح زیر تعریف
می‌گردد.
1 – امتیاز – نمراتی است که به هر یک از عوامل لازم برای تشخیص صلاحیت و رتبه‌بندی
(که اصطلاحاً به آنها ضوابط تشخیص صلاحیت و رتبه‌بندی اطلاق‌می‌شود) بر اساس جداول
و مقررات این آیین‌نامه تعلق می‌گیرد.
2 – حد نصاب امتیاز – حداقل مجموع امتیازاتی است که هر واحد خدمات مشاوره باید از
عوامل لازم برای تشخیص صلاحیت و رتبه‌بندی کسب نماید. حد‌نصاب امتیاز برای هر درجه
معین از رتبه مربوط به گرایش یا رشته خاص، درجه اول مربوط شخص شده است.
3 – رتبه – عددی است که میزان توان فنی واحد خدمات مشاوره را در یک رشته یا گرایش
معین نشان می‌دهد و تعیین کننده مبلغ حداقل و حداکثر کار مناسب‌برای هر یک از
واحدهای خدمات مشاوره در یک رشته یا گرایش می‌باشد. عدد رتبه به ترتیب از توان فنی
کمتر به بیشتر، افزایش می‌یابد و با توجه به شرایط و‌ضوابط این آیین‌نامه و جداول
مربوط به آن، تعیین می‌گردد.
4 – درجه – طبقه‌بندی واحدهای خدمات مشاوره در یک رتبه می‌باشد و بر اساس
امتیازاتی که واحدهای خدمات مشاوره از افراد فنی غیر از حداقل افراد فنی‌لازم برای
کسب رتبه تحصیل می‌کنند و بر حسی حد نصاب امتیاز کسب شده، تعیین می‌گردد. هر درجه
از یک رتبه نشان‌دهنده تعداد کار مجاز خواهد بود و در‌جداول پیوست این آیین‌نامه
تعیین شده است.
ماده 4 – تعداد کار مجاز و مبلغ حداقل و حداکثر کار مناسب، در این آیین‌نامه به
شرح زیر تعریف می‌گردد.
1 – تعداد کار مجاز عبارتست از حداکثر تعداد کارهایی که می‌توان به یک واحد خدمات
مشاوره در هر درجه معین از رتبه مربوط به یک گرایش یا رشته خاص،ارجاع نمود.
2 – حداقل کار مناسب در یک رتبه مربوط به یک رشته یا گرایش مشخص عبارتست از حداقل
مبلغ یک کار ( و یا حق‌الزحمه در مورد رشته‌هایی که حق‌الزحمه‌در آنها ملاک است)
که می‌توان به واحد خدمات مشاوره حائز آن رتبه ارجاع نمود.
3 – حداکثر کار مناسب در یک رتبه مربوط به یک رشت یا گرایش مشخص عبارتست از حداکثر
مبلغ یک کار ( و یا حق‌الزحمه در مورد رشته‌هایی که‌حق‌الزحمه در آنها ملاک است)
که می‌توان به واحد خدمات مشاوره حائز آن رتبه ارجاع نمود.
تبصره – ارقام حداقل و حداکثر کار مناسب در صورت لزوم با توجه به شاخص‌های تعدیل
قیمتها، توسط سازمان برنامه و بودجه تغییر داده می‌شود.
ماده 5 – سایر اصطلاحات به کار رفته در این آیین‌نامه طبق تعاریف مندرج در قانون
برنامه و بودجه و آیین‌نامه و ضوابط مربوط به آن، قانون محاسبات مومی،آیین‌نامه
معاملات دولتی و دیگر مقررات مربوط می‌باشد.
فصل دوم – شرایط عمومی احراز صلاحیت انواع واحدهای خدمات مشاوره.
——————————————————–
ماده 6 – شرایط عمومی احراز صلاحیت واحدهای خدمات مشاوره ایرانی غیر دولتی و غیر
عمومی به شرح زیر تعیین می‌گردد.
الف – کارشناس (شخص حقیقی) خدمات مشاوره ایرانی.
1 – شرایط عمومی احراز صلاحیت کارشناس خدمات مشاوره به شرح زیر است:
1 – 1 – تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران.
1 – 2 – دارا بودن تحصیلات دانشگاهی (حداقل لیسانس) در رشته تخصصی مورد نظر و
تجربه مؤثر و مفید طبق جدول مربوط.
1 – 3 – در دوران محرومیت یا محکومیت و یا ممنوعیت در کارهای خدمات مشاوره و
پیمانکاری و یا عامل مدیریت پیمانکاری نباشد.
2 – کارشناس خدمات مشاوره برای انجام خدمات مشروحه زیر تشخیص صلاحیت می‌شود.
2 – 1 – انجام خدمات مشاوره‌ای (مطالعه – طراحی – نظارت) که از نظر کیفی و کمی بر
اساس جدول مربوط در حد ارجاع به شرکتها و مؤسسات خدمات‌مشاوره نیستند.
2 – 2 – انجام بخشی از خدمات مشاوره نظیر تهیه برآورد، تهیه صورت وضعیت و رسیدگی
به صورت وضعیت و تهیه مشخصات فنی و نقشه‌های اجرایی‌بخشی از کار که قسمت اصلی آن
تهیه شده باشد، تهیه اسناد و مدارک مناقصه و همکاری دربرگزاری مناقصه.
2 – 3 – انجام خدمات تخصصی تحقیقاتی که در آن نیاز به یک تخصص و تجربه خاص
می‌باشد.
2 – 4 – بررسی و اعلام نظر در مورد مسائل قراردادی و حل اختلاف در مورد خدمات
مشاوره و پیمانکاری فیمابین دستگاه‌های اجرای، مهندسان مشاور و‌پیمانکاران و
سازندگان.
2 – 5 – عیب‌یابی پروژه‌های اجرا شده و پیشنهاد ترمیم آنها، بررسی و اظهارنظر نسبت
به خدمات و کارهای انجام شده و یا در دست انجام و نحوه بهره‌برداری از‌آنها.
ب – شرکت خدمات مشاوره ایرانی غیر دولتی و غیر عمومی.
1 – شرکا و مدیران شرکت در شرکتهای پیمانکاری و یا شرکتهای پیمانکار مدیریت و
مؤسسات و شرکتهای خدمات مشاوره و دیگر شرکتهای و یا سازمانهایی که‌این قبیل خدمات
را انجام می‌دهند، سهامدار نباشند.
تبصره – مشارکت شرکت در واحدهای خدمات مشاوره نوع پنج بلامانع است.
2 – شرکا و مدیران شرکت مشمول ممنوعیت‌های مقرر در اصل (141) قانون اساسی جمهوری
اسلامی ایران و قانون منع مداخله کارمندان دولت در معاملات‌دولتی، نباشد.
3 – شرکت واجد شرایط و امتیازات لازم برای احراز صلاحیت در رتبه‌بندی مورد نظر از
رشته یا گرایشهای مربوط، طبق ضوابط این آیین‌نامه و جداول مربوط به‌آن باشد.
4 – اعضای هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت باید دارای شرایط لازم برای افراد مذکور
ردیفهای (1) و (2) و (3) جداول مربوط به شرایط احراز صلاحیت و‌رتبه‌بندی در رشته و
گرایشهای موضوع ماده (2) این آیین‌نامه بوده و به طور تمام وقت در شرکت شاغل
باشند.
تبصره – اعضای هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت در مورد شرکتهایی که در چند رشته یا
گرایش تشخیص صلاحیت می‌شوند لااقل در یکی از رشته‌ها یا‌گرایش‌ها باید دارای حداقل
شرایط لازم طبق مفاد این بند باشند.
5 – شرکت و اعضای هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت در دوران محرومیت یا محکومیت و یا
ممنوعیت در کارهای خدمات مشاوره و پیمانکاری و یا عامل‌مدیریت پیمانکاری نباشد.
6 – افراد فنی لازم موضوع جداول شرایط احراز صلاحیت به طور تمام وقت در شرکت شاغل
باشند.
تبصره – اعضای نیمه وقت هیأت علمی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی و مؤسسات
تحقیقاتی می‌توانند طبق مقررات مربوط جزو شرکا و یا افراد فنی لازم‌باشند.
ماده 7 – شرایط عمومی صلاحیت شرکتها و مؤسسات خدمات مشاوره ایرانی در بخش دولتی و
عمومی.
الف – شرکتهای خدمات مشاوره ایرانی در بخش دولتی و عمومی.
1 – صد درصد سهام یا دارایی آنها متعلق به دولت و یا مؤسسات وابسته به دولت یا
نهادهای انقلاب اسلامی باشد. مشروط بر آن که واحدهای خدمات‌مشاوره وابسته به بخش
دولتی و عمومی در آن سهامدار نباشند.
2 – واجد شرایط و امتیازات لازم برای احراز صلاحیت در رتبه مورد نظر از رشته یا
گرایش مربوط بر طبق ضوابط این آیین‌نامه و جداول مربوط به آن باشد.
3 – افراد فنی لازم موضوع جداول شرایط احراز صلاحیت و رتبه‌بندی (پیوست این
آیین‌نامه) باید به طور تمام وقت در شرکت شاغل باشند (به استثنای مورد‌مذکور در
تبصره بند 6 قسمت “ب” ماده 6) و مدیر عامل شرکت باید از بین افراد فنی لازم انتخاب
شده باشد.
ب – مؤسسات و دفاتر فنی ایرانی خدمات مشاوره در بخش دولتی و عمومی.
1 – واجد شرایط و امتیازات لازم برای احراز صلاحیت در رتبه مورد نظر را رشته یا
گرایش مربوط بر طبق ضوابط این آیین‌نامه و جداول مربوط به آن باشد.
2 – وظائف و مسئولیت‌های واگذار شد را رأساً تقبل نموده و با رعایت مقررات مربوط به
انجام رساند.
تبصره – تشخیص صلاحیت مؤسسات و دفاتر فنی ایرانی خدمات مشاوره در بخش دولتی و
عمومی به صورت موردی خواهد بود.
ماده 8 – شرایط عمومی احراز صلاحیت شرکتهای خدمات مشاوره مختلط (دولتی و غیر
دولتی) ایرانی.
1 – اشخاص حقیقی شریک در شرکت باید از تخصصهای تعیین شده در جداول مربوط برای
افراد فنی لازم برخوردار باشند.
2 – افراد فنی لازم موضوع جداول احراز صلاحیت و رتبه باید به طور تمام وقت در شرکت
شاغل باشند.
3 – شرکت طبق ضوابط این آیین‌نامه و جداول مربوط به آن حائز شرایط و امتیازات لازم
برای احراز صلاحیت در رتبه رشته‌ها و گرایشهای مربوط به کار مورد‌نظر، باشد.
4 – هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت باید از بین افراد فنی لازم انتخاب گردیده باشند.
5 – اشخاص حقیقی سهامدار شرکت و یا عضو هیأت مدیره و مدیر عامل در صورتی که از بخش
خصوصی باشند مشمول ممنوعیت‌های مقرر در بندهای (1)،(2) و (5) قسمت “ب” ماده (6)
نباشند.
ماده 9 – شرایط عمومی احراز صلاحیت واحدهای خدمات مشاوره خارجی.
الف – کارشناس خارجی ممتاز برای خدمات مشاوره.
1 – شرایط عمومی تشخیص صلاحیت:
1 – 1 – دارای حسن سابقه و حداقل (10) سال تجربه مفید و مؤثر در زمینه تخصصی مورد
نظر بوده و این امر مورد گواهی مراجع رسمی کشور متبوع و یا‌مراجع معتبر بین‌المللی
واقع گردیده باشد.
تبصره – تشخیص صلاحیت کارشناس خارجی ممتاز برای خدمات مشاوره به صورت موردی خواهد
بود.
2 – کارشناس خارجی ممتاز برای انجام خدمات مشروح زیر تشخیص صلاحیت می‌شود..
2 – 1 – انجام خدمات تخصصی و یا آموزشی که در آن نیاز به یک تخصص و تجربه خاصی
می‌باشد.
2 – 2 – عیب‌یابی پروژه‌های اجرا شده و ارائه پیشنهاد ترمیم و بررسی و اظهارنظر
نسبت به خدمات و کارهای انجام شده و یا در دست انجام و نحوه‌بهره‌برداری.
ب – شرکتها و مؤسسات خدمات مشاوره خارجی.
1 – در کشور خود رسماً به ثبت رسیده باشند و مدارک ثبت و اجازه فعالیت آنها در
رشته مورد نظر از طرف نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در آن کشور‌گواهی شده باشد.
تبصره – در صورتی که شرکت و مؤسسه خدمات مشاوره خارجی جزئی از تشکیلات دولتی کشور
متبوع خود باشد نیاز به ثبت ندارد.
2 – دارای حسن سابقه و تجربه و تخصص در رشته‌های مورد نظر باشد و مراتب مورد گواهی
مراجع رسمی کشور متبوعه و یا مراجع معتبر بین‌المللی واقع‌گردیده باشد.
3 – تعهد نماید که در دوران اقامت در ایران و نیز در انجام کارهای خود مقررات
جمهوری اسلامی را رعایت نماید.
4 – برای اجرای کار مورد نظر حداکثر استفاده از متخصصین و امکانات داخلی را بنماید
و اقدامات لازم را برای آموزش افراد ایران معمول دارد.
5 – کارهای واگذار شده در ایران را با مشارکت تضامنی واحد یا واحدهای خدمات مشاوره
ایرانی تشخیص صلاحیت شده به انجام برساند. درصد مشارکت‌برای واحد یا واحدهای
خدماتی مشاوره ایرانی حداقل (35) درصد است.
تبصره – در صورتی که شرایط و ماهیت کار اقتضا کند که درصد مشارکت ایرانی کمتر از
(35) درصد باشد یا اینکه مشارکت ایرانی در کار ممکن نباشد موضوع‌باید به تأیید
وزیر ذیربط و رییس سازمان برنامه و بودجه برسد.
6 – شعبه خود را در ایران رسماً به ثبت رسانده و چنانچه قراردادی با شعبه او به
امضاء برسد شرکت یا مؤسسه اصلی تضمین حسن انجام کار را بنماید.
ماده 10 – شرایط عمومی احراز صلاحیت گروه همکاری خدمات مشاوره.
در مواردی که بر حسب نوع و یا حجم کار نیاز به همکاری چند واحد خدمات مشاوره باشد
صلاحیت گروه همکاری خدمات مشاوره بر طبق شرایط زیر معین‌می‌شود.
1 – اعضاء گروه همکاری خدمات مشاوره مجموعاً از نظر رتبه و رشته یا گرایش موضوع کار
ارجاعی، مورد تشخیص صلاحیت قرار گرفته و واجد شرایط ارجاع‌کار مورد نظر، باشند.
2 – میزان مشارکت هر یک از اعضا برای کار مورد نظر که متناسب با رتبه و رشته مورد
صلاحیت و حدود کار مناسب آنها تعیین می‌گردد باید در توافق‌نامه گروه‌همکاری خدمات
مشاوره قید گردد.
3 – اعضای گروه همکاری خدمات مشاوره شرایط لازم را که مشترکاً توسط دستگاه‌های
اجرایی ذیربط و سازمان برنامه و بودجه برای انجام کار مورد نظر، اعلام‌می‌شود
احراز نمایند.
تبصره 1 – اعضای گروه همکاری خدمات مشاوره، شخصیت مستقل حقوقی و رتبه و درجه خود
را در گرایش یا رشته مربوط حفظ خواهند کرد.
تبصره 2 – تشخیص صلاحیت گروه مکاری خدمات مشاوره به صورت موردی انجام خواهد شد.
فصل سوم – ضوابط و نحوه محاسبه امتیاز برای تعیین رتبه در واحدهای خدمات مشاوره.
——————————————————–
ماد 11 – عوامل ازم برای محاسبه امتیاز و تعیین رتبه واحدهای خدمات مشاوره به شرح
ذیل می‌باشند:
11 – 1 – وضعیت تحصیلات و تجارب مفید و مؤثر، مدیر عامل و هیأت مدیره شرکتها یا
رؤسا و مسئولیت مؤسسات و دفاتر فنی و نیز افراد فنی آنها.
11 – 2 – میزان کارهای انجام شده توسط واحد خدمات مشاوره (تجربه کاری).
11 – 3 – وضعیت امکانات و تجهیزات فنی و اداری.
ماه 12 – برای محاسبه امتیاز موضوع بند (11 – 1) ماده (11) ابتدا سابقه کار مفید
و مؤثر با استفاده از جدول شماره (2) (از طریق ضرب درصد مربوط در تعداد‌سنوات
تجربی) محاسبه و سپس از جدول شماره (1) امتیاز مربوطه استخراج می‌شود. ضمناً در
صورت وجود تداوم مشارکت یا اشتغال مربوط، امتیاز حاصل‌در ضرایب جدول شماره (3) ضرب
می‌گردد.
تبصره 1 – در محاسبه امتیاز افراد فنی برای هر درجه از رتبه مربوط به گرایش یا
رشته، امتیاز افراد فنی غیر از افراد منظور در ستون جداول مربوط (تحت عنوان‌حداقل
افراد فنی لازم) مورد محاسبه قرار می‌گیرد.
تبصره 2 – امتیاز آن عده از افراد فنی که حداکثر در دو واحد خدمات مشاوره شاغل
می‌باشند به نسبت مساوی در هر واحد محاسبه می‌شود.
تبصره 3 – امتیازات مندرج در جدول شماره (1) این ماده در مورد افراد فنی است که
رشته تحصیلی آنها، تخصصهای اصلی مورد نیاز برای رشته یا گرایش مورد‌تقاضا جهت
رتبه‌بندی است. در مورد افراد فنی که رشته تحصیلی آنها جزو تخصصهای مرتبط مورد
نیاز برای رشته مورد تقاضا است (60%) امتیاز فوق و در‌مورد افرادی که رشته تحصیلی
آنها جز و هیچ یک از دو رده فوق نباشد امتیازی تعلق نمی‌گیرد.
تخصصهای اصلی و مرتبط به هر رشته یا گرایش در ذیل جداول مربوط به هر رشت یا
گرایش مشخص گردیده است.
تبصره 4 – به غیر از رشته‌های نقشه‌برداری و ژئوتکنیک به مدارک کمتر از لیسانس
امتیازی تعلق نمی‌گیرد و در مورد رشته‌های مذکور برای مدارک دیپلم (30%)و (35%) و
فوق دیپلم (50%) و (60%) امتیازات لیسانس مربوط متعلق می‌گیرد.
تبصره 5 – در جداول مربوط به تعیین رتبه و درجه در هر رشته و گرایش، سابقه کار
اعلام شده بر اساس مدرک تحصیلی لیسانس می‌باشد و در مورد مدارک‌تحصیلی فوق لیسانس
و دکتری سابقه کار مربوط به صورت معادل آن بر اساس جدول شماره (1) این ماده تعیین
می‌گردد.
تبصره 6 – منظور از سابقه کار عبارتست از سابقه کار مفید و مؤثر که با توجه به
جدول شماره (2) این ماده (از طریق ضرب درصد مربوطه در تعداد سنوات‌تجربی) به دست
می‌آید.
هر یک از افراد فنی لازم باید حداقل نصف مدت سابقه کار تعین شده در جدول مربوط به
همان رشته یا گرایش، در واحد خدمات مشاوره سابقه کار داشته باشد.
افراد فنی که در دستگاه‌های اجرای و یا دفاتر فنی در همان تخصص مربوط به رشته یا
گرایش فعالیت داشته‌اند و یا در تصویب طرح‌ها مربوط به آن انجام وظیفه‌نموده‌اند و
نیز اساتید دانشگاه‌ها با تأیید سازمان برنامه و بودجه، مشمول مراتب فوق (حداقل
نصف مدت سابقه کار) نخواهند بود.
تبصره 7 – چنانچه فردی به طور همزمان در فعالیتهای موضوع جدول شماره (2) این ماده
دو مسئولیت داشته باشد ضریب بالاتر در مورد سابقه کار وی بر اساس‌جدول مزبور
محاسبه می‌شود.
ماده 13 – امتیاز موضوع بند (11 – 2) ماده (11) به شرح زیر تعیین می‌گردد.
امتیاز تجربه کاری هر واحد خدمات مشاوره عبارتست از مجموع امتیازاتی که طبق جدول
شماره (4) این ماده به مجموع مبالغ حق‌الزحمه دریافتی در گرایش یا‌رشته مورد تقاضا
و به مبلغ حق‌الزحمه دریافتی مربوط به بزرگترین کار در رشته تخصصی یا گرایش مربوط
در سالهای پس از انقلاب تعلق می‌گیرد.
مبالغ حق‌الزحمه دریافتی با توجه به شاخص قیمتها توسط سازمان برنامه و بودجه
تعدیل و سپس ملاک محاسب قرار می‌گردد.
ماده 14 – امتیاز موضوع بند (11 – 3) ماده (11) طبق جدول شماره (5) پیوست این
آیین‌نامه محاسبه می‌شود.
تبصره 1 – در مورد رشته یا گرایش خاصی که انجام خدمات مشاوره بدون وجود وسائل و
تجهیزات مربوط میسر نباشد لیست حداقل تجهیزات و ابزار فنی‌مورد نیاز در پشت جدول
شرایط احراز صلاحیت در رشته و گرایش مربوط تعیین گردیده است.
ماده 15 – حد نصاب امتیاز برای اخذ هر درجه از هر رتبه در گرایش یا رشته از رابطه
زیر به دست می‌آید.
ضریب ارزشیابی X جمع کل امتیازات مربوط (کوچکتر یا مساوی) حد نصاب امتیاز
– جمع کل امتیازات مربوط در رابطه فوق عبارتست از مجموع امتیازات محاسبه شده بر
اساس مواد (12) و (13) و (14) این آیین‌نامه.
تبصره – ضریب ارزشیابی در اولین نوبت تشخیص صلاحیت برای هر واحد خدمات مشاوره یک
بوده و برای نوبتهای بعد این ضریب بر اساس دستورالعمل‌ارزشیابی واحدهای خدمات
مشاوره که توسط سازمان برنامه و بودجه بر اساس ماده (24) این آیین‌نامه تهیه و
الاغ می‌گردد، معین خواهد شد.
فصل چهارم – نحوه رسیدگی به صلاحیت و تعیین رتبه و درجه واحدهای خدمات مشاوره
——————————————————–
ماده 16 – کارشناسان (اشخاص حقیقی) خدمات مشاوره ایرانی (موضوع بند الف از نوع
اول) طبق مفاد بند “الف” ماده (6) این آیین‌نامه و جدول مربوط،تشخیص صلاحیت و
رتبه‌بندی خواهند شد.
ماده 17 – واحدهای خدمات مشاوره (موضوع بند “ب” نوع اول و بند “الف” نوع دوم و
نوع سوم) در صورتی که حائز جمیع شرایط و ضوابط تصریح شده در‌این آیین‌نامه و جداول
پیوست آن (که در آن حداقل و حداکثر کار مناسب و تعداد کار مجاز و نیز شرایط و
حداقل امتیازات لازم در مورد هر یک از عوامل موضوع‌ماده (11) برای احراز صلاحیت
رتبه و درجه در رشته یا گرایش مربوط درج گردیده است) باشند، در رشته و رتبه و درجه
مربوط دارای صلاحیت شناخته‌می‌شوند و مورد رتبه‌بندی و تعیین درجه قرار می‌گیرند.
ماده 18 – واحدهای خدمات مشاوره (موضوع بند “ب” نوع دوم و نوع چهارم و پنجم)
رتبه و درجه‌بندی نمی‌شوند و تشخیص صلاحیت آنها بر اساس ضوابط‌مطروحه در این
آیین‌نامه برای کارهای با ماهیت و وضعیت خاص و به صورت موردی انجام می‌گیرد.
تبصره – شرکتهای ایرانی عضو گروه همکاری خدمات مشاوره (نوع پنجم)، اعم از
گروه‌های با مشارکت خارجی و یا ایرانی باید با توجه به مبلغ و میزان‌مشارکت خود
صلاحیت، رتبه و درجه لازم برای کار ارجاعی را داشته باشند.
ماده 19 – تعیین صلاحیت و رتبه و درجه صرفاً توسط سازمان برنامه و بودجه صورت
می‌گیرد و سازمان مزبور موظف است به طور مستمر وضع واحدهای‌خدمات مشاوره متقاضی و
یا دارای صلاحیت و رتبه را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهد و نتیجه را در فهرست‌های
کلی که حداقل هر شش ماه یک بار منتشر‌می‌گردد درج نماید.
ماده 20 – هر واحد خدمات مشاوره می‌تواند حداکثر در (4) رشته یا گرایش از یک رسته
و همچنین دور رشته از رسته خدمات فنی مشترک در صورت دارا بودن‌شرایط لازم، صلاحیت
و رتبه‌بندی کسب نماید.
تبصره 1 – در مورد رشته‌های انتخابی از دو رسته کشاورزی و آبزیان و مهندسی آب و
نیز رشته‌هایی از رسته صنعت و معدن که مرتبط با دو رسته فوق می‌باشد‌و همچنین
رشته‌های مربوط در رسته‌های نفت و گاز – برق و پست و مخابرات – صنعت و معدن
محدودیت انتخاب از یک رسته موضوعیت ندارد.
تبصره 2 – در مورد کارهای خاص و در صورت نیاز به داشتن صلاحیت در بیش از تعداد
رشته و رسته‌های موضوع این ماده، سازمان برنامه و بودجه بررسی و‌تصمیم مقتضی اتخاذ
خواهد نمود
تبصره 3 – محدودیت موضوع این ماده شامل کارشناسان (اشخاص حقیقی) خدمات مشاوره
نمی‌باشد.
ماده 21 – واحدهای خدمات مشاوره موظفند هر نوع تغییر در عوامل و شرایط واحد خود
را بلافاصله به ازمان برنامه و بودجه اعلام نمایند. چنانچه به تبع‌تغییرات اعلام
شده در رتبه و صلاحیت واحد مربوط کاهش و یا نقیصه ایجاد شود سازمان برنامه و بودجه
مراتب را به واحد خدمات مشاوره اعلام می‌نماید. در‌حالتی که واحد مزبور کار در دست
اجرا داشته باشد موظف است ظرف مدت سه ماه وضعیت صلاحیت و رتبه خود را صلاحیت و
رتبه‌ای که با توجه به عوامل‌قبلی کسب نموده بود، منطبق نماید و در غیر این صورت
رتبه‌بندی و صلاحی او لغو و از زمان حائز شدن شرایط برای قبول کار جدید نیز تا مدت
یک سال مورد‌رتبه‌بندی و تشخیص صلاحیت قرار نخواهد گرفت.
ماده 22 – هر گاه در یک واحد خدمات مشاوره افراد فنی لازم که حضور و یا امتیازات
حاصله از وجود ایشان سبب صلاحیت و رتبه برای واحد مزبور بوده‌است از آن واحد خارج
شوند، امتیازات ناشی از حضور این افراد در واحد خدمات مشاوره‌ای دیگر حداقل به مدت
یک سال نمی‌تواند برای آن واحد مورد‌استفاده قرار گیرد.
ماده 23 – واحدهای خدمات مشاوره موظفند مفاد این آیین‌نامه و دستورالعمل‌ها و
بخشنامه‌های که در چارچوب این آیین‌نامه توسط سازمان برنامه و بودجه‌صادر می‌گردد،
رعایت نمایند و همچنین باید اطلاعات خواسته شد شامل وضعیت کار در دست اجرا،
گزارشهای پیشرفت کار مورد قرارداد و نتایج حاصل از‌انجام خدمات و نیز وضعیت خود
(اطلاعات موضوع ماده 21 این آیین‌نامه را در مهلت‌های مربوط، به سازمان برنامه و
بودجه ارسال دارند و در صورتی که این‌اطلاعات را به موقع ارسال ننمایند و یا
مقررات مذکور را رعایت نکنند نام آنها حداقل برای مدت یک سال از فهرست‌های سازمان
برنامه و بودجه حذف می‌گردد.
ماده 24 – سازمان برنامه و بودجه موظف است عملکرد واحدهای خدمات مشاوره را در
مقاطع معین در قالب دستورالعملی که بدین منظور تهیه و ابلاغ‌می‌نماید مورد
ارزشیابی قرار دهد و نتایج حاصله را برای تعیین صلاحیت و رتبه و درجه آنها استفاده
نماید. دستگاه‌های اجرایی نیز باید بر اساس دستورالعمل‌یاد شده و با درخواست
سازمان برنامه و بودجه اطلاعات مورد نیاز برای ارزشیابی را در مورد وضع قرار دارد
و کیفیت و نحوه کار واحد خدمات مشاوره، به موقع‌در اختیار سازمان برنامه و بودجه
قرار دهند.
ماده 25 – هر گاه سازمان برنامه و بودجه از قصور واحد خدمات مشاوره در ارائه
خدمات مطلع گردد مراتب را بر اساس دستورالعمل موضوع ماده (24) این‌آیین‌نامه مورد
بررسی قرار می‌دهد و تصمیمات لازم را بر مبنای دستورالعمل مزبور در مورد واحد
خدمات مشاوره و افراد فنی لازم آن در جهت تقلیل رتبه‌محرومیت و یا حذف از فهرستها
اتخاذ خواهد کرد.
ماده 26 – سازمان برنامه و بودجه موظف است پس از ابلاغ این آیین‌نامه آن را به
واحدهای خدمات مشاوره موجود اعلام نماید و ظرف یک سال در خصوص تشخیص صلاحیت
واحدهای خدمات مشاوره متقاضی و اعلام فهرست واحدهای خدمات مشاوره دارای صلاحیت اقدام نماید.
ماده 27 – با تصویب و ابلاغ این آیین‌نامه کلیه ضوابط و مقررات قبلی تشخیص صلاحیت واحدهای خدمات مشاوره مبلغی و برای تشخیص صلاحیت و رتبه‌بندی واحدهای خدمات مشاوره این آیین‌نامه ملاک عمل خواهد بود.
این تصویب‌نامه در تاریخ 1369.6.25 به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور
>جدول: تصویب‌نامه‌ها 1369 – جلد 1 – صفحه 457 الی 539<