‌اصلاح آیین‌نامه مربوط به استفاده از اراضی و احداث بنا و تأسیسات در خارج از محدوده قانونی و حریم شهرها

تاریخ انتشار: ۱۳۶۹/۰۶/۰۱

1369.03.28 – .43142ت94ک – 1369.06.01 – 332

‌اکثریت وزراء عضو کمیسیون امور زیربنایی و صنعت هیأت دولت در جلسه مورخ 1369.3.28
با توجه به اختیارات تفویضی هیأت وزیران در جلسه مورخ1369.3.23، بنا به پیشنهاد
وزارت مسکن و شهرسازی و به استناد ماده (8) قانون تغییر نام وزارت آبادانی و مسکن
به وزارت مسکن و شهرسازی و تعیین‌وظائف آن مصوب 1353 تصویب نمودند:
‌آیین‌نامه "‌مربوط به استفاده از اراضی و احداث بنا و تأسیسات در خرج از محدوده
قانونی و حریم شهرها" موضوع تصویب‌نامه شماره 4940 مورخ1356.2.22 در موارد زیر
اصلاح می‌گردد.
1 – متن زیر به عنوان تبصره (4) به ماده (4) آیین‌نامه اضافه می‌گردد.
‌تبصره 4 – حریم مذکور در بند (1) این ماده نسبت به راه‌ها، به عنوان نوار حفاظتی
که احداث هر گونه ساختمان و تأسیسات در آن ممنوع می‌باشد عبارتست از:‌تا عمق (150)
متر از منتهی‌الیه حریم قانونی راه در طرفین ورودی کلیه راه‌های بین شهری به طول
(5) تا (20) کیلومتر از انتهای محدوده استحفاظی هر شهر،‌مناطق خاصی که در بقیه طول
راه ممکن است در معرض ساخت و ساز قرار گیرند به تشخیص کمیسیون موضوع ماده (13) این
آیین‌نامه و تا عمق (150) متر در‌طرفین تمام طول جاده‌های کمربندی که خارج از
محدوده استحفاظی شهرها واقع می‌گردند. و رعایت مقررات مربوط به حریم قانونی راه‌ها
در تمام موارد الزامی‌است.
‌تعیین طول مناسب نوار حفاظتی هر یک از راه‌های بین شهری بر حسب اهمیت و قابلیت
توسعه شهر و همچنین تعیین حدود نوار حفاظتی در بقیه طول راه‌ها که‌مشمول ممنوعیت
احداث هر گونه ساختمان و تأسیسات قرار می‌گیرند، بر عهده کمیسیون موضوع ماده (13)
این آیین‌نامه می‌باشد. در مواردی که ساختمانها و‌تأسیساتی طبق ضوابط مقر در این
آیین‌نامه و پس از اخذ پروانه در خارج از حدود نوار حفاظتی مزبور یا در منتهی‌الیه
حریم قانونی در بقیه طول راه‌ها ساخته‌می‌شوند، لازم است نقشه چگونگی دسترسی آنها
به خطوط مواصلاتی به تأیید وزارت راه و ترابری برسد.
‌ایجاد خطوط و پایه‌های انتقال نیروی برق و شبکه‌های مخابراتی، پلها و تونلهای
واقع در مسیر راه‌ها، لوله‌های انتقال نفت و گاز و کانالها و شبکه‌های
آبیاری،‌خطوط و لوله‌های آبرسانی، سیل‌بندها و سیل‌گیرها بعد از حریم راه‌ها از
شمول این آیین‌نامه مستثنی و تابع قوانین و مقررات مربوط، می‌باشد.
2 – ماده (6) آیین‌نامه به شرح زیر اصلاح می‌گردد.
‌ماده 6 – صدور پروانه ساختمان و اعمال نظارتهای لازم برای اینکه ساختمان طبق
مشخصات و شرایط و ضوابط مندرج در پروانه، بنا گردد و ضوابط مقرر در‌ماده (4) این
آیین‌نامه در مورد آنها رعایت شود، در خارج از محدوده قانونی و حریم شهرها به عهده
مرجعی خواهد بود که در هر ناحیه توسط استانداری تعیین‌می‌گردد.
‌مناطقی که صدور پروانه ساختمان و اعمال نظارت در آنها الزامی است به شرح زیر
می‌باشند:
‌الف) مناطق مجاور شهرهای بزرگ یا حد فاصل شهرهای نزدیک به هم که امکان توسعه و
اتصال آنها به یکدیگر وجود دارد و همچنین اراضی مجاور و نزدیک‌به راه‌های مواصلاتی
کشور که حدود آنها توسط کمیسیون موضوع ماده (13) این آیین‌نامه تعیین و قبلاً از
طریق انتشار آگهی در روزنامه‌های کثیرالانتشار محلی و‌مرکز، اعلام می‌گردد.
ب) مناطق حساسی که در طول راه‌ها بعد از منتهی‌الیه نوار حفاظتی یا حریم قانونی
راه ممکن است مورد ساخت و ساز قرار گیرند و به تشخیص کمیسیون‌موضوع ماده (13) این
آیین‌نامه احداث بعضی از ساختمانهای مجاز در آنها مشمول صدور پروانه و نظارت
ساختمانی می‌گردد.
ج) مناطقی که بنا به مقتضیات محل به پیشنهاد استاندار و تصویب کمیسیون موضوع ماده
(13) این آیین‌نامه با اعلام قبلی و انتشار آگهی در روزنامه‌های‌کثیرالانتشار محلی
و مرکز احداث تمام یا بعضی از انواع ساختمانها در آنها مشمول دریافت پروانه
می‌گردد.
‌د) رعایت ضوابط مقرر در بندهای (1) تا (3) ماده (4) این آیین‌نامه در مورد کلیه
مناطق الزامی است.
3 – عبارات زیر به عنوان بندهای (6) و (7) به ماده (13) آیین‌نامه اضافه می‌گردند.
6 – مدیر کل راه و ترابری استان.
7 – مسئول سازمان جهاد سازندگی استان.
‌این تصویب‌نامه در تاریخ 1369.5.30 به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.
‌حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور