‌قانون اصلاح پاره‌ای از مقررات مربوط به پایه حقوق اعضای رسمی هیأت علمی (‌آموزشی و پژوهشی) شاغل و بازنشسته‌ دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی

تاریخ تصویب: ۱۳۶۸/۱۲/۱۶
تاریخ انتشار: ۱۳۶۹/۰۱/۱۶

‌ماده ۱ – از اول فروردین ماه سال ۱۳۶۹ شمسی جدول حقوق مرتبه و پایه هیأت علمی موضوع ماده ۱۵ آیین‌نامه استخدامی هیأت علمی دانشگاه‌ تهران به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
(‌پایه x 5 + عدد مبنا) ضریب حقوق = حقوق

‌تبصره ۱ – عدد مبنا برای مربی آموزشیار، مربی، استادیار، دانشیار و استاد به ترتیب برابر ۹۰، ۱۰۰، ۱۲۵، ۱۴۵، و ۱۷۰ تعیین می‌شود.

‌تبصره ۲ – به اعضای رسمی هیأت علمی (‌آموزشی و پژوهشی) در قبال هر یک سال خدمت قابل قبول در امور آموزشی و پژوهشی و یا مشاغل‌ مدیریت یک پایه ترفیع اعطاء می‌گردد.


‌ماده ۲ – از اول فروردین ماه سال ۱۳۶۹ ضریب حقوق موضوع ماده یک این قانون از چهارصد ریال به یک هزار و دویست ریال افزایش داده‌ می‌شود.


‌ماده ۳ – دولت مکلف است حداکثر ظرف مدت شش ماه از تاریخ تصویب این قانون با پیشنهاد وزارتین فرهنگ و آموزش عالی و بهداشت، درمان‌ و آموزش پزشکی فوق‌العاده شغل اعضای هیأت علمی مشمول این قانون را بر اساس مراتب دانشگاهی و ارزش شغل و سختی و نحوه انجام کار آنان‌ تعیین نماید.


‌ماده ۴ – حقوق بازنشستگی مشمولین این قانون که از تاریخ اجرای این قانون به بعد بازنشسته می‌شوند مطابق آخرین مرتبه و پایه هنگام‌ بازنشستگی خواهد بود و در هیچ مورد از بالاترین حقوق بازنشستگی مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری کمتر نخواهد بود.

‌تبصره – حقوق بازنشستگی اعضای هیأت علمی که قبل از تاریخ اجرای این قانون بازنشسته شده‌اند و نیز حقوق وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه‌ وراث آنان از تاریخ اجرای این قانون به میزان بیست درصد (۲۰%) افزایش می‌یابد.


‌ماده ۵ – از درآمد مشمول مالیات حقوق اعضای هیأت علمی موضوع این قانون با رعایت معافیت‌های مقرر در قانون مالیاتهای مستقیم حداکثر ده‌ درصد (۱۰%) به عنوان مالیات کسر خواهد شد.


ماده ۶ – از تاریخ اجرای این قانون، قانون استفاده از خدمت خارج از وقت اداری اعضای هیأت علمی و اعضای غیر هیأت علمی دانشگاهها و‌ مؤسسات آموزش عالی کشور مصوب ۱۳۶۵.۵.۷ مجلس شورای اسلامی لغو می‌گردد.
اعتبارات پیش‌بینی شده برای اجرای قانون مزبور جهت اجرای‌ این قانون منظور خواهد شد.

‌تبصره – وزارتین فرهنگ و آموزش عالی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌توانند از خدمت خارج از وقت اداری اعضای غیر هیأت علمی‌ دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی استفاده و در ازاء آن حق‌الزحمه‌های حداکثر برابر حقوق و مزایای مستمر به آنان پرداخت نمایند.


‌ماده ۷ – آیین‌نامه‌های لازم تبصره ۲ ماده ۱ و تبصره ماده ۶ این قانون توسط وزارتین فرهنگ و آموزش عالی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی‌ تهیه خواهد شد.


‌ماده ۸ – کلیه قوانین مغایر با این قانون لغو می‌شود.

ماده ۹ – [الحاقی ۱۳۷۲/۲/۲۲]
کلیه مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی وابسته به وزارتخانه‌ها و سازمانهای دولتی که بر اساس ضوابط قانونی تأسیس شده یا می‌شوند در‌صورتی که آیین‌نامه استخدامی هیأت علمی دانشگاه تهران را در مورد اعضای هیأت علمی (‌آموزشی و پژوهشی) خود اجرا و وضعیت استخدامی و‌ علمی آنان را با مقررات آیین‌نامه مزبور و آیین‌نامه ارتقاء اعضاء هیأت علمی دانشگاه‌ها تطبیق نمایند مشمول مقررات این قانون خواهند بود.

‌تبصره – وزارتخانه‌های مشمول ماده ۹ موظفند از وزارتخانه‌ها و مؤسسات مشمول مواد ۳ و ۷ نظرخواهی نمایند.


‌قانون فوق مشتمل بر هشت ماده و چهار تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه شانزدهم اسفندماه یک هزار و سیصد و شصت و هشت مجلس شورای‌ اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۶۸.۱۲.۲۶ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.

‌رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی