[به موجب بند ۱۲۵ پیوست ماده واحده قانون فهرست قوانین و احکام نامعتبر در حوزه حمل و نقل، اعلام نسخ شده است.]
ماده واحده – به وزارت راه و ترابری اجازه داده می‌شود از تاریخ تصویب این قانون در مقابل ارائه خدمات مربوط به امور مشروحه ذیل:
1 – صدور مجوز عبور و حمل بارهای ویژه (ترافیکی و حجیم).
2 – صدور دفترچه عبور و مرور وسایل حمل و نقل سنگین.
3 – صدور و تجدید پروانه فعالیت شرکتها و مؤسسات حمل و نقل.
4 – صدور پروانه بین‌المللی.
5 – صدور دفترچه کار رانندگان.
6 – انجام خدمات فوق‌العاده.
برابر تعرفه‌هایی که بنا به پیشنهاد شورای عالی هماهنگی ترابری کشور به تصویب هیأت وزیران می‌رسد، وجوه مربوطه را از متقاضیان اخذ و به حساب‌خزانه واریز نماید.
تبصره ۱ – وزارت راه و ترابری مجاز است معادل ۵۰% از وجوه واریزی حداکثر تا مبلغ پانصد میلیون (۵۰۰۰۰۰۰۰۰) ریال را که در بودجه سالیانه منظور می‌گردد، بابت توسعه و بهبود خدمات حمل و نقل جاده‌ای به موجب آیین‌نامه‌ای که به پیشنهاد شورای عالی هماهنگی ترابری کشور به تصویب‌هیأت وزیران خواهد رسید، برداشت نماید. مصرف اعتبار مذکور بر اساس قانون نحوه هزینه کردن اعتبارات خارج از قانون محاسبات عمومی
مصوب ۱۳۶۴ و آیین‌نامه اجرایی آن صورت خواهد گرفت.
تبصره ۲ – وزارت راه و ترابری موظف است گزارش عملیات و هزینه‌های طرح‌های مورد اجراء از محل اعتبارات فوق را هر ۶ ماه یک بار به کمیسیونهای مسکن و شهرسازی و راه و ترابری و برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی ارسال دارد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و دو تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ اول آذرماه یک هزار و سیصد و شصت و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۶۸.۹.۸ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی