.45538ت511 – 1368.05.14 – 912
هیأت وزیران در جلسه مورخ 1368.5.7 بنا به پیشنهاد شماره 1.44.5237 مورخ
1368.4.21 وزارت کشور آیین‌نامه اجرایی تبصره ذیل ماده واحده لغو قانون
انگشت‌نگاری عمومی مصوب 1368.3.7 مجلس شورای اسلامی را به شرح زیر تصویب نمودند.
ماده 1 – در اجرای آیین‌نامه مذکور از افراد مشروحه زیر انگشت‌نگاری به عمل خواهد آمد.
الف – کلیه متقاضیان گواهی عدم سوء‌پیشینه با معرفی مراجع دولتی ذیربط.
ب – کلیه افرادی که به استناد ماده 45 قانون ثبت احوال در مورد تابعیت آنها تردید
حال شده و پرونده آنان به شورای تأمین شهرستان یا استان احاله‌گردیده است و نیز
افراد بالاتر از 15 سال که فاقد اسناد سجلی هستند با معرفی ادارات ثبت احوال هر محل.
ج – پناهندگان و آوارگان و معاودین و همچنین افراد غیر ایرانی که به هر دلیل بدون
در دست داشتن گذرنامه و روادید معتبر و سایر مدار مربوطه به‌کشور وارد می‌شوند با معرفی مرجع ذیربط جهت صدور مدار اقامتی.
د – کلیه افرادی که به تابعیت جمهوری اسلامی ایران در می‌آیند.
ه – کلیه مشمولین ماده 989 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران.
و – گروه‌های دیگری که بنا به درخواست مراجع ذیصلاح و موافقت شورای امنیت کشور نیاز به ضبط اثر انگشت آنان باشد.
ماده 2 – اداره تشخیص هویت مکلف است کلاسمان آثار انگشتان کلیه افرادی را که از
آنان انگشت‌نگاری به عمل آورده‌اند در شناسنامه آنان درج و در کارت مخصوص ثبت و
نگهداری نموده و یک نسخه از کلاسمان مربوطه را به اداره ثبت احوال محل صدور
شناسنامه ارسال دارد.
تبصره 1 – اثر انگشت سبابه دست راست افرادی که انگشت‌نگاری می‌شوند در شناسنامه
آنان و همچنین در مدارک اقامتی افراد مذکور در بند ج ماده‌یک منعکس می‌شود، در
صورت فقدان انگشت سبابه دست راست و یا داشتن ضایعه طبق ضوابط فنی اداره تشخیص هویت
اقدام می‌شود.
تبصره 2 – کلاسه آثار انگشتان افراد مشکوک‌التابعه به اداره ثبت احوال محل
درخواست و کلاسمان آثار انگشتان افراد مذکور در بند ج ماده یک به اداره‌ثبت احوال
امور خارجه سازمان ثبت احوال کشور اعلام می‌گردد.
تبصره 3 – اثر انگشت سبابه دست راست کلیه افراد 15 سال به بالا در شناسنامه آنان
توسط ثبت احوال منظور می‌شود.
تبصره 4 – درج کلاسه و اخذ اثر انگشت فقط بر روی شناسنامه‌های جدید جمهوری اسلامی
به عمل می‌آرید.
ماده 4 – ادارات ثبت احوال مکلفند کلاسمان آثار انگشتان اعلام شده از طریق اداره
تشخیص هویت را در اسناد سجلی مربوطه ثبت و در مواقع اصلاح‌یا تعویض در شناسنامه
آنان درج نمایند.
ماده 5 – در صورت عدم تطبیق مشخصات مندرج در کارت انگشت‌نگاری با مشخصات مندرج در
اسناد سجلی مراتب از سوی اداره ثبت احوال محل‌کتباً به شهربانی جمهوری اسلامی و یا
به اداره تشخیص هویت جهت اصلاح و تکمیل کارت انگشت نگاری و یا پیگیری موضوع اعلام
می‌گردد.
ماده 6 – هر گاه اداره تشخیص هویت و مراکز ذیصلاح (مربوطه) به دو یا چند کارت
انگشت‌نگاری متعلق به شخص واحدی که از مشخصات متفاوت‌سجلی استفاده نموده برخورد
نمایند مکلفند مراتب را با ذکر مشخصات کامل به ثبت احوال محل صدور شناسنامه اعلام دارند.
ماده 7 – ادارات ثبت احوال مکلفند مشخصات کامل و کلاسمان آثار انگشتان شهدا و
متوفیان ثبت شده را به اداره تشخیص هویت اعلام دارند.
ماده 8 – کلیه وزارتخانه‌ها و سازمانها و مؤسسات دولتی که به نحوی از ارباب رجوع
و متقاضیان خود خواهان انگشت‌نگاری هستند موظف به ایجاد‌تسهیلات و هماهنگی و
همکاری‌های لازمه با اداره تشخیص هویت می‌باشند.
ماده 9 – چنانچه در مراحل اجرای این آیین‌نامه با موارد پیش‌بینی نشده‌ای برخورد
شود، کمیسیونی مرکب از نمایندگان وزارت کشور و سازمان ثبت‌احوال و شهربانی مسئول
رسیدگی و حل قانونی موضوع بوده و تصمیمات متخذه توسط این کمیسیون با تصویب وزیر
کشور قابل اجرا خواهد بود.
ماده 10 – همزمان با اجرای این آیین‌نامه شهربانی جمهوری اسلامی ایران مقدمات
کامپیوتری نمودن بایگانی انگشت‌نگاری اشخاص را فراهم خواهد‌آورد.
ماده 11 – پرسنل تجهیزات و امکانات و اعتبارات لازمه جهت اجرای این آیین‌نامه به
پیشنهاد وزارت کشور از طریق دولت تأمین و در اختیار شهربانی‌جمهوری اسلامی ایران قرار می‌گیرد.
ماده 12 – از تاریخ ابلاغ این مصوبه کلیه آیین‌نامه‌ها و مقررات مغایر با آن ملغی خواهد بود.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر