ماده واحده – موافقتنامه همکاریهای فرهنگی، علمی و فنی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری نیکاراگوآ مشتمل بر یک مقدمه و دوازده ماده که در تاریخ ۸ تیرماه ۱۳۶۶ هجری شمسی (۲۹ ژوئن ۱۹۸۷ میلادی) در تهران به امضاء رسیده است تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موافقتنامه همکاریهای فرهنگی، علمی و فنی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری نیکاراگوآ
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری نیکاراگوآ نظر به علاقه‌ای که به توسعه مناسبات و همکاری در زمینه‌های فرهنگی، علمی، هنری، آموزشی و فنی دارند و با اعتقاد به این که چنین همکاریهایی در تشدید مناسبات دوستی بین دو کشور و اعتلای آن مؤثر می‌باشد به انعقاد موافقتنامه حاضر مبادرت نمودند.
ماده ۱ – طرفین به منظور آشنایی بیشتر مردم کشورهای خود با پیشرفتهای هنری، اجتماعی و فرهنگی طرف دیگر موجبات شرکت متقابل در فستیوالهای فیلم و تشکیل نمایشگاههای عکس، کتاب، نقاشی و صنایع دستی را فراهم خواهند نمود.
ماده ۲ – طرفین همکاریهای آموزشی را از طریق مبادله استاد و دانشجو و نیز کتب و نشریات علمی و فرهنگی، هنری و ادبی را تشویق خواهند نمود.
ماده ۳ – طرفین همکاریهای بین مؤسسات رادیو تلویزیون و خبرگزاریهای رسمی خود را از طریق مبادله خبر، فیلم، برنامه و سایر موارد مورد علاقه دو کشور تشویق خواهند نمود.
ماده ۴ – طرفین با اعطای بورسهای تحصیلی و کارآموزی به اتباع یکدیگر زمینه‌های گسترش بیشتر مناسبات فرهنگی را فراهم خواهند نمود.
ماده ۵ – طرفین در زمینه مبارزه با بیسوادی همکاریهای لازم را از طریق مبادله اطلاعات بررسی تجربیات و سایر طرق ممکن معمول خواهند داشت.
ماده ۶ – طرفین با برگزاری سمینارهای فرهنگی، انجام تحقیقات مشترک و برگزاری هفته فرهنگی طرف مقابل موجبات گسترش بیشتر مناسبات فرهنگی را فراهم خواهند ساخت.
ماده ۷ – طرفین توسعه همکاریهای بین سازمانهای ورزشی را از طریق مبادله تیمها، مربیان و تجربیات علمی ورزشی تشویق خواهند نمود.
ماده ۸ – طرفین به منظور اجرای این موافقتنامه برنامه‌های مبادلات فرهنگی، علمی و فنی را برای دوره‌های معینی تدوین خواهند نمود.
ماده ۹ – طرفین این موافقتنامه را طبق قوانین داخلی خود به تصویب می‌رسانند و این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر یک از طرفین به طرف‌مقابل مبنی بر تصویب آن لازم‌الاجرا خواهد بود.
ماده ۱۰ – در اجرای مواد موافقتنامه حاضر قوانین و مقررات ملی دو کشور رعایت خواهد گردید.
ماده ۱۱ – مدت اعتبار این موافقتنامه ۵ سال خواهد بود و در پایان این مدت خودبخود برای دوره‌های پنجساله دیگر تمدید می‌گردد مگر این که یکی از طرفین شش ماه قبل از انقضای مدت مربوطه، فسخ یا تجدید نظر در آن را کتباً به طرف مقابل اعلام نماید.
ماده ۱۲ – موافقتنامه حاضر در تاریخ ۱۳۶۶.۴.۸ هجری شمسی برابر با ۱۹۸۷.۶.۲۹ میلادی در شهر تهران در دو نسخه به زبانهای فارسی، اسپانیولی و انگلیسی تنظیم گردید و هر سه متن دارای اعتبار یکسان است که در صورت بروز اختلاف در تفسیر موافقتنامه متن انگلیسی مناط اعتبار خواهد بود.
از طرف جمهوری اسلامی ایران – از طرف دولت جمهوری نیکاراگوآ
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ دوم بهمن ماه یک هزار و سیصد و شصت و هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۶۷.۱۱.۱۲ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی