ماده واحده – به منظور بهره‌وری بیشتر از نیروی انسانی متخصص و کارآمد در نقاط محروم و بد آب و هوا، تبصره زیر به عنوان تبصره ۲ به ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری اضافه می‌گردد.
“تبصره ۲ – مستخدمینی که بنا به ضرورت و تشخیص وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مشمول این قانون و شرکت‌های دولتی بیش از پنج سال در نقاط محروم و بد آب و هوا خدمت نمایند، مشمول محدودیت زمانی موضوع بند “ت” نخواهند بود و فوق‌العاده محل خدمت طبق مقررات مربوط به آنان پرداخت خواهد شد.”
ضمناً در صورتی که در مقررات مورد عمل سایر مؤسسات و شرکت‌های دولتی که دارای مقررات استخدامی خاص می‌باشند و یا شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است برای پرداخت فوق‌العاده محل خدمت در نقاط محروم و بد آب و هوا، از لحاظ زمانی محدودیت پیش‌بینی شده باشد، مشمول حکم این قانون خواهند بود.
نقاط محروم و بد آب و هوا توسط سازمان امور اداری و استخدامی کشور، با همکاری وزارت برنامه و بودجه تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره در جلسه علنی روز پنجشنبه پنجم خردادماه یک هزار و سیصد و شصت و هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۶۷.۳.۱۲ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رییس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی