هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۷/۲/۱۱ بنا به پیشنهاد شماره .۳۵۳۲د مورخ ۱۳۶۶.۹.۱ سازمان امور اداری و استخدامی کشور تصویب نمودند
ماده ذیل جایگزین ماده ۲۴ آییننامه استخدام پیمانی و تبصره آن گردد.
ماده ۲۴
الف) مستخدمین پیمانی در صورت ابتلاء به بیماریهایی که مانع کار کردن آنان باشد از مرخصی استعلاجی استفاده خواهند کرد. اجرت و مزایای ایام معذوریت مستخدمینی که از مرخصی استعلاجی استفاده میکنند حداکثر سی روز در سال قابل پرداخت است و به ایام معذوریت زائد بر آن اجرت و مزایایی تعلق نخواهد گفت.
ب) در مورد آن دسته از مستخدمین پیمانی که تخصص آنان مورد نیاز دستگاه دولتی مربوطه بوده و مدت خدمت آنان قابل تمدید باشد در صورتی که دچار بیماری سخت شوند و منجر به بستری شدن آنان گردد حداکثر به میزان دو ماه مرخصی استعلاجی با استفاده از اجرت و مزایای مربوطه به آنان تعلق میگیرد و به ایام معذوریت زائد بر آن اجرت و مزایایی تعلق نخواهد گرفت.
تبصره ۱
استفاده از اجرت و مزایای معذوریت موضوع بند “الف” این ماده به نسبت ماههای خدمت حداکثر ۲.۵ روز در مقابل هر ماه خدمت و در مورد موضوع بند “ب” این ماده به نسبت ماههای خدمت حداکثر ۵ روز در مقابل هر ماه خدمت خواهد بود.
تبصره ۲
مستخدمین پیمانی اعزامی به جبههای جنگ تحمیلی که دچار عارضه یا بیماری شوند از مقررات معذوریت مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری استفاده خواهند نمود.
تمدید قرارداد استخدامی این قبیل مستخدمین در صورت لزوم بر اساس تأیید کمیسیون پزشکی و یا پزشکی معتمد تاحصول بهبودی کامل و تا هنگامی که مستخدم مشمول مقررات ازکارافتادگی نگردیده، با رعایت سایر مقررات مربوط بلامانع است.
میرحسین موسوی – نخستوزیر