ماده واحده – وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است به کسانی که در اجرای تبصره ماده ۲ قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب ۱۳۳۴ در کلاس‌های متشکله تحت نظر وزارت بهداری شرکت و موفق به اخذ گواهی و کارت کمک‌داروسازی شده‌اند همچنین به کسانی که دوره‌های کوتاه مدت داروسازی را در یکی از دانشکده‌های داروسازی کشور طی کرده و گواهینامه کمک‌داروسازی را دریافت داشته‌اند (به شرط دارا بودن مدرک دیپلم و پرداخت هزینه مربوطه) امکانات آموزشی لازم را جهت گذراندن ۱۰۰ واحد درسی و اخذ مدرک تکنیسین داروسازی فراهم نماید.
تبصره ۱ – تکنیسین‌های فوق مجاز هستند که پروانه اداره مستقل داروخانه اخذ نمایند.
تبصره ۲ – کسانی که قبلاً موفق به اخذ گواهینامه کمک داروسازی شده و یا با اجرای این قانون کمک داروساز شناخته می‌شوند، در صورتی که در‌تاریخ اجرای این قانون با داشتن پروانه تأسیس به داروخانه‌داری اشتغال داشته باشند و در صورتی که دکتر داروساز برای تصدی داروخانه داروخانه خود پیدا نکنند و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز دکتر داروساز برای تصدی این امر معرفی ننماید، می‌توانند داروخانه را به صورت مستقل اداره نمایند.
تبصره ۳ – مشمولین این قانون موظف به انجام خدمات قانون نیروی انسانی پزشکی می‌باشند.
تبصره ۴ – آیین‌نامه اجرایی این قانون ظرف مدت سه ماه توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تهیه وبا تصویب وزیر به مرحله اجرا در‌خواهد آمد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و چهار تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه بیست و هشتم فروردین ماه یک هزار و سیصد و شصت و هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۶۷.۲.۱۹ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رییس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی