‌قانون معافیت یک نفر از فرزندان خانواده‌های شهدا، معلولین، اسرا، مفقودالاثرها از خدمت وظیفه عمومی

تاریخ تصویب: ۱۳۶۶/۰۹/۲۴
تاریخ انتشار: ۱۳۶۶/۱۰/۲۲

[به موجب بند ۴ ماده ۵۲ قانون اصلاح موادی از قانون خدمت وظیفه عمومی، لغو شده است.]


‌ماده واحده –

[اصلاحی ۱۳۷۷/۶/۲۹]
‌مشمولانی که پدر یا مادر یا فرزند یا برادر یا خواهر آنان در راه به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی و استمرار آن شهید یا جانباز (‌جانبازی که طبق نظر شورای‌ پزشکی بنیاد جانبازان به تنهایی قادر به اداره امور شخصی خود نباشد) یا اسیر یا مفقودالاثر شده یا بشوند و مراتب مورد تایید نهادهای ذیربط باشد، با‌ رعایت تبصره‌های ذیل از انجام خدمت نظام وظیفه عمومی معاف دایم خواهند بود.

‌تبصره ۱ – [اصلاحی ۱۳۷۷/۶/۲۹]
در صورتی که مدت اسارت یا مفقودالاثر بودن پدر یا مادر یا فرزند یا برادر یا خواهر مشمولان از سه سال تجاوز کرده باشد این قبیل‌ مشمولین از معافیت دائم استفاده خواهند نمود و در غیر این صورت تا رسیدن به حد نصاب سه ساله، از معافیت موقت یک ساله استفاده خواهند کرد و‌ در هر صورت به ازاء هر سال اسارت منسوبین مشمول مذکور شش ماه از خدمت دوره ضرورت وی کسر می‌گردد.

‌تبصره 2 – به ازای هر شهید یا اسیر یا معلول یا مفقودالاثر، یک نفر از فرزندان یا برادران آنان حسب مورد از معافیت مذکور استفاده می‌نماید.

‌تبصره 3 – حق اولویت در استفاده از معافیت با فرزند شهید یا معلول یا اسیر یا مفقودالاثر می‌باشد و در صورت عدم بلوغ فرزند با رضایت مادر یا‌ ولی قهری می‌تواند برادر شهید یا اسیر یا مفقودالاثر یا معلول از معافیت این قانون استفاده نماید.

‌تبصره 4 – از تاریخ تصویب این قانون کلیه قوانین و مغایر با آن ملغی است.


قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و چهار تبصره در جلسه علنی روز سه‌شنبه بیست و چهار آذرماه یک هزار و سیصد و شصت و شش مجلس شورای‌ اسلامی تصویب و در تاریخ 1366.10.2 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.

‌رییس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی