ماده واحده – پروتکل همکاری فنی و بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه راجع به عکسبرداری هوایی جهت تهیه نقشه‌های مناطق مرزی ایران و ترکیه مشتمل بر یک مقدمه ده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
پروتکل همکار فنی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه راجع به عکسبرداری هوایی جهت تهیه نقشه‌های مرزی ایران و ترکیه
دولت جمهوری اسلامی ایران
و دولت جمهوری ترکیه
با تمایل به تعیین نحوه عکسبرداری هوایی در طول مرز ایران و ترکیه و در فاصله ۱۰ کیلومتری از طرفین خط مرز برای تنظیم نقشه‌های مناطق مرزی و با تصمیم به انعقاد یک پروتکل همکاری فنی بین دو دولت برای تأمین منظور فوق نمایندگان مختار خود را که ذیل این پروتکل را امضاء کرده‌اند تعیین نمودند.
نمایندگان مزبور پس از مبادله اختیارنامه‌های خود که در کمال صحت و اعتبار بود در موارد زیر توافق نمودند:
ماده ۱ – طرفین متعاهدین می‌توانند در حدود مقررات این پروتکل و به منظور عکسبرداری‌های لازم برای تنظیم نقشه‌های خود مربوط به مرزهای ایران و ترکیه به پرواز بر فراز خط مرزی مبادرت نمایند.
ماده ۲ – در پروازهای موضوع ماده اول عبور از مرز مجاز نخواهد بود مگر در مواردی که الزام فنی ایجاب نماید.
ماده ۳ – هر یک از طرفین متعاهدین که مایل به انجام پروازهایی به منظور مقرر در ماده ۱ باشد باید حداقل چهل روز قبل از تاریخ شروع پرواز اطلاعات مشروح زیر را به استحضار مقامات ذیصلاح طرف متعاهد دیگر برساند:
1 – تاریخ تقریبی شروع و اختتام پروازها و مدت و برنامه پروازهای روزانه.
2 – نوع و رنگ و شماره فرکانس رادیویی و سایر علائم مشخصه هواپیمایی که در عکسبرداری از آنها استفاده خواهد شد.
3 – ارتفاع تقریبی پروازها و مقیاس تقریبی عکس‌ها.
4 – کروکی منطقه‌ای که پرواز بر فراز آن انجام خواهد شد. این کروکی‌ها را ممکن است در مقیاس متغیری از ۱.۵۰۰۰۰ تا ۱.۲۵۰۰۰۰ تهیه نمود.
5 – نام فرودگاه مورد استفاده و فرکانس ارتباطی آن در پروازها و محل لابراتوار عکاسی.
ماده ۴ – طرفین متعاهدین تعهد می‌نمایند که هنگام مبادرت به عکسبرداری برای منظورهای مذکور در ماده اول قواعد مشروحه زیر را رعایت کنند:
1 – هر یک از طرفین متعاهد می‌تواند هنگام عکسبرداری هوایی یک نفر افسر ناوبر به عنوان ناظر در هواپیمای طرف دیگر و همچنین یک افسر مأمور در لابراتوار عکاسی طرف متعاهد دیگر داشته باشد. چنانچه پروازی صورت نگیرد افسر ناظر در هواپیما می‌تواند به کارهای لابراتوار اشتغال ورزد و‌چنانچه در لابراتوار کاری نباشد، افسر مأمور لابراتوار می‌تواند به عنوان ناظر دوم در پرواز شرکت نماید و بدین منظور وسائل لازم جهت سهولت امر نظارت از طریق طرفی که عکسبرداری هوایی می‌نماید برای مأموریت نمایندگان ناظر طرف مقابل فراهم شود.
2 – در هواپیماها فقط از یک دوربین عکسبرداری که مشخصات آن قبلاً اعلام می‌گردد، منحصراً به منظور عکسبرداری هوایی جهت تبدیل به نقشه با مقیاس معین استفاده خواهد شد و هر نوع عکسبرداری یا بررسی‌های هوایی دیگر ممنوع است. افسر ناظر طرف دیگر مجاز خواهد بود در اجرای مفاد این مقررات نظارت نماید.
3 – عکس‌های هوایی که به این صورت گرفته شده است در لابراتوار طرفی که اقدام به عکسبرداری نموده است ظاهر شده و آن قسمت از مناظر که مربوط به سرزمین طرف متعاهد دیگر باشد در حضور افسر ناظر همان طرف از فیلم‌ها محو خواهد گردید. در مواردی که الزاماً بیش از نصف عکس حذف می‌شود برای توجیه عکس لااقل چند لکه کوچک در نقاط بالا و پائین محور عکس باقی می‌ماند تا بتوان از روی آن عکس‌ها را توجیه نمود.
ماده ۵ – طرف متعاهدی که مایل به انجام پروازهای مورد بحث باشد می‌تواند پس از انجام کلیه تشریفات مقرر در این پروتکل و دریافت اجازه پرواز که حداکثر ظرف ۱۵ روز قبل از شروع برنامه پرواز از طریق دیپلماتیک صادر خواهد شد برنامه پروازهای خود را اجراء نماید.
ختم برنامه پروازها به مقامات صلاحیت‌دار طرف دیگر اعلام و مأموریت پایان خواهد یافت.
پروازهای جدید هنگامی مجاز خواهند بود که طرفین متعاهدین کلیه تشریفات مقرر در مواد قبلی پروتکل حاضر را رعایت نموده باشند.
ماده ۶ – در مواردی که پرواز به علل جوی و یا فنی بیش از زمان پیش‌بینی شده به طول انجامد و مراتب مورد تأیید افسران ناظر طرف مقابل قرار گیرد، پرواز با موافقت افسران ناظر و مجریان عکسبرداری تمدید و مراتب به اطلاع مقامات ذیصلاحیت طرفین رسانیده می‌شود.
ماده ۷ – هنگام انجام پروازهای مقرر در این پروتکل طرف ذینفع اقدامات تأمینی لازم را به عمل خواهد آورد.
ماده ۸ – افسران ناظر یک طرف متعاهد می‌توانند به شرط رعایت مقررات داخلی طرف متعاهد دیگر به سرزمین آن طرف وارد و یا از آن سرزمین خارج شوند.
طرفین متعاهدین متعهد می‌شوند که در حدود مقررات داخلی خود کلیه تسهیلات لازم را به منظور انجام مأموریت افسران ناظر فراهم آورند.
ماده ۹ – این پروتکل از تاریخ لازم‌الاجرا شدن برای مدت ۵ سال اعتبار دارد در پایان این مدت خود به خود برای دوره‌های ۲ساله دیگر تمدید خواهد شد، مگر این که یکی از طرفین حداقل شش ماه قبل از انقضای مدت مزبور از طریق دیپلماتیک قصد خود را نسبت به فسخ یا اصلاح آن به طرف دیگر اعلام نماید.
ماده ۱۰ – پروتکل حاضر طبق مقررات قانونی دو طرف به تصویب خواهد رسید و یک ماه پس از تاریخی که طرفین از طریق دیپلماتیک تصویب آن را‌به یکدیگر اطلاع داده باشند لازم‌الاجرا خواهد شد.
بنا به مراتب فوق نمایندگان مختار امضاء‌کنندگان زیر پروتکل حاضر را امضاء نمودند. این پروتکل در تاریخ دوم آذر ماه ۱۳۶۵ برابر با ۲۳ نوامبر ۱۹۸۶در تهران به زبان‌های فارسی و ترکی و فرانسه تنظیم شده و در صورت بروز اختلاف متن فرانسه معتبر خواهد بود.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران – از طرف دولت جمهوری ترکیه
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به پروتکل مذکور دایر بر ده ماده در جلسه روز پنجشنبه بیست و هشتم آبان ماه یک هزار و سیصد و شصت و ششم مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۶۶.۹.۱۹ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رییس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی