شماره ۵۴۹۱۰ت۶۳۰ – ۱۳۶۶/۸/۹
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۶.۷.۲۹ بنا به پیشنهاد شماره ۲۰۵۸د مورخ ۱۳۶۵.۶.۱۲ سازمان امور اداری و استخدامی کشور، آیین‌نامه فوق‌العاده سختی شرایط محیط کار و نوبت کاری موضوع بندهای “خ” و “د” ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری را به شرح زیر تصویب نمودند:
ماده ۱ – فوق‌العاده سختی شرایط محیط کار به متصدیان مشاغلی تعلق می‌گیرد که با وجود رعایت شرایط بهداشتی و ایمنی مربوط شاغل در معرض ابتلاء به بیماریها یا عوارض نامطلوب قرار گرفته و یا اینکه ماهیت وظائف آنان احتمال بروز بیماری یا عوارض نامطلوب به دنبال داشته باشد.
ماده ۲ – دستگاه‌های مشمول این آیین‌نامه مکلفند به منظور تأمین شرایط بهداشتی و ایمنی و ایجاد محیط مناسب کار برای متصدیان مشاغل این آیین‌نامه لوازم و ابزار ایمنی مورد نیاز را فراهم نمایند.
تبصره – دستگاه‌های مذکور مکلفند به افرادی که تصدی مشاغل موضوع این آیین‌نامه را به عهده دارند، بدواً آموزشهای ایمنی و بهداشتی لازم را در مورد کار و وظائف محوله به آنان معمول دارند و قبل از شروع کار و یا در حین اشتغال هر دو سال یک بار امکان معاینات پزشکی کامل آنها را فراهم آوردن و چنانچه صلاحیت آنان از نظر پزشکی مورد تأیید قرار گیرد به کار مورد نظر ادامه دهند، کلیه مخارج معاینات و آزمایشهای مربوط به عهده دستگاه متبوع مستخدم خواهد بود.
ماده ۳ – [اصلاحی ۱۳۷۴/۸/۲۸]
مبنای محاسبه و پرداخت فوق‌العاده‌های مذکور در این آیین‌نامه حقوق گروه و پایه مستخدمین رسمی و در مورد مستخدمین پیمانی (۲).(۱) حقوق مبنای آنان تعیین می‌گردد که با توجه به تعاریف مندرج در جدول پیوست به پنج درجه تقسیم و به شرح زیر قابل پرداخت است.
درجه ۱
معادل پنج درصد (۵%) حقوق گروه و پایه مستخدم رسمی و معادل دو و نیم درصد (۲.۵%) اجرت ماهانه مستخدم پیمانی.
درجه ۲
معادل ده درصد (۱۰%) حقوق روه و پایه مستخدم رسمی و معادل پنج درصد (۵%) اجرت مستخدم پیمانی.
درجه ۳
معادل پانزده درصد (۱۵%) حقوق گروه و پایه مستخدم رسمی و معادل پنج درصد (۵%) اجرت مستخدم پیمانی.
درجه ۴
معادل بیست درصد (۲۰%) حقوق گروه و پایه مستخدم رسمی و معادل ده درصد (۱۰%) اجرت مستخدم پیمانی.
درجه ۵
معادل بیست و پنج درصد (۲۵%) حقوق گروه و پایه مستخدم رسمی و معادل دوازده و نیم درصد (۱۲.۵%) اجرت مستخدم پیمانی.
تبصره ۱
در صورتی که سختی شراط محیط کار برخی از مشاغل با تعدادی از عوامل مختلف مندرج در جدول درجات عوامل سختی شرایط محیط کار همراه باشد، هنگام محاسبه و پرداخت فوق‌العاده یاد شده مجموع امتیازهای عوامل مربوط منظور می‌گردد.
تبصره ۲-
[اصلاحی ۱۳۷۴/۷/۲]
[اصلاحی ۱۳۷۴/۸/۲۸]
[اصلاحی ۱۳۷۴/۱۱/۱۱]
[حذفی ۱۳۷۷/۶/۱۱]
تبصره ۳-
[اصلاحی ۱۳۷۴/۷/۲]
[حذفی ۱۳۷۷/۶/۱۱]
ماده ۴
وزارتخانه‌ها سازمانها و موسسات دولتی مکلفند برای اجرای مفاد این آیین‌نامه کمیته‌ای مرکب از بالاترین مقام اداری و مالی، مدیر کل یا رییس کارگزینی و مدیر‌کل
یا رییس یا عناوین مشابه واحد متقاضی برقراری فوق‌العاده سختی کار خود تشکیل دهند.
فهرست مشاغل مشمول این آیین‌نامه در کیمته یاد شده مطرح و با‌توجه به ضوابط مربوط
نسبت به تعیین میزان امتیازها و فوق‌العاده متعلقه هر کدام از مشاغل پیشنهاد شده
بررسی لازم به عمل آمده و تصمیم‌گیری خواهند نمود و ضروری است نسخه‌ای از صورت
جلسه‌های تنظیم را جهت رسیدگی و کنترل به سازمان امور اداری و استخدامی کشور ارسال نمایند که پس از تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور به مرحله اجرا درآید.
تبصره
در صورتی که مفاد صورت‌جلسه‌های تنظیمی مغایر با ضوابط آیین‌نامه باشد مراتب پس
از بررسی و در صورت لزوم انجام کاربینی کارشناسان مربوط از وی سازمان امور اداری و
استخدامی کشور به کمیته مسئول ماده چهار مذکور اعلام و کمیته یاد شده مکلف به اصلاح صورت جلسه‌های خود می‌باشد.
ماده ۵ – آن دسته از کارکنان وزارتخانه‌ها و موسسات مشمول قانون استخدام کشوری که به موجب قوانین خاص از فوق‌العاده‌های سختی محیط کار یا صعوبت شغل و نوبتکاری و یا عناوین مشابه بهره‌مند می‌باشند مشمول مفاد این آیین‌نامه نمی‌گردند.
ماده ۶ – فوق‌العاده نوبت کاری به متصدیان مشاغلی پرداخت می‌گردد که در نوبت‌های غیر متعارف ساعات اداری به صورت تمام وقت و مستمر ملزم به انجام وظیفه می‌باشند.
تبصره
زمانهای غیر متعارف فوق عبارتند از:
1 – سه نوبتی منظم چرخشی (صبح تا عصر – عصر تا شب و شب تا صبح)
2 – دو نوبتی چرخشی منظم (صبح تا عصر – شب تا صبح)
3 – دو نوبتی منظم (عصر تا شب – شب تا صبح)
4 – دو نوبتی منظم ( شب تا صبح – صبح تا عصر)
5 – یک نوبتی دائم (عصر تا شب)
6 – یک نوبتی دائم (شب تا صبح)
7 – ترکیب دو یا چند حالت از حالات فوق به صورت متناوب.
ماده ۷ – [اصلاحی ۱۳۷۴/۸/۲۸ – مبنای محاسبه فوق‌العاده‌های سختی شرایط محیط کار و نوبتکاری حقوق مبنای مستخدم تعیین می‌شود.]
میزان برقراری فوق‌العاده نوبت کاری برای موارد فوق به شرح زیر است.
1 – ردیف اول
20% حقوق گروه و پایه مستخدمین رسمی و ۱۰% اجرت ماهانه مستخدمین پیمانی.
2 – ردیف دوم
15% حقوق گروه و پایه مستخدمین رسمی و ۷.۵% اجرت ماهانه مستخدمین پیمانی
3 – ردیف سوم
20% حقوق گروه و پایه مستخدمین رسمی و ۱۰% اجرت ماهانه مستخدمین پیمانی
4 – ردیف چهارم
15% حقوق روه و پایه مستخدمین رسمی و ۷.۵% اجرت ماهانه مستخدمنی پیمانی
5 – ردیف پنجم
10% حقوق گروه و پایه مستخدمین رسمی و ۵% اجرت ماهانه مستخدمین پیمانی.
6 – ردیف ششم
25% حقوق گروه و پایه مستخدمین رسمی و ۱۲.۵% اجرت ماخانه مستخدمین پیمانی
7 – ردیف هفتم
15% حقوق گروه و پایه مستخدمین رسمی و ۷.۵% اجرت ماهانه مستخدمین پیمانی
تبصره – [اصلاحی ۱۳۷۴/۷/۲]
حداکثر میزان فوق‌العاده نوبتکاری مشمولان این آیین‌نامه، معادل (۳۵%) حقوق مبنا در هر ماه تعیین می‌شود.
ماده ۸ – مستخدمینی که به صورت غیر منظم و برحسب نوبت و به صورت کشیک یا عناوین مشابه آن در هر یک ز حالات زماین فوق عهده‌دار انجام مسئولیتهایی باشند مشمول این آیین‌نامه نبوده و با رعایت مقررات مربوط از فوق‌العاده اضافه کار ساعتی برخوردار خواهند بود.
ماده ۹ – هر گونه تغییر در مفاد این آیین‌نامه منوط به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیأت ویران خواهد بود.
تبصره ۱ – در صورت ضرورت، پرداخت بقیه وجوه فوق‌العاده‌های موضوع مواد ۳ و ۷ این
آیین‌نامه به میزان بیشتر از محدودیتهای مقرر در تبصره ماده ۳ و تبصره ذیل ماده ۷
و همچنین انجام هر گونه تغییر در میزان درجات و عوامل جدول سختی شرایط محیط کار و
نیز حالات مختلف نوبت کاری و درصدهای مقرر‌با پیشنهاد سازمان امور اداری و
استخدامی کشور و تصویب شورای حقوق و دستمزد عملی خواهد شد.
تبصره ۲
این آیین‌نامه به مدت دو سال از تاریخ تصویب به طور آزمایشی به مرحله اجراء گذارده می‌شود. دو ماه قبل از انقضاء مدت مزبور سازمان امور اداری و‌استخدامی کشور مکلف است با توجه به پینشهادهای اصلاحی دستگاه‌های ذیربط نسبت به اصلاح آن اقدام لازم به عمل آورد.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر
>جدول: