ماده واحده – وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است یک بار دیگر از شاغلین امور دندانسازی جامانده از امتحان سال 1354 آزمون به عمل آورد.
تبصره 1 – از کسانی امتحان به عمل می‌آید که در سال 54 و یا قبل از آن دارای محل کار مستقل بوده‌اند.
تبصره 2 – هزینه آزمون مزبور از شرکت‌کنندگان به عنوان ثبت نام دریافت خواهد شد.
تبصره 3 – پذیرفته شدگان در آزمون فوق‌الذکر متعهد و موظفند 5 سال در روستاها و
بخشها و شهرهای محروم با تعیین وزارت بهداشت، درمان و‌آموزش پزشکی خدمت نمایند.
تبصره 4 – وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جهت نامبردگان در مدت تعهد خدمت
پروانه بهدار تجربی دندان به نام نقاط تعیین شده صادر‌خواهد کرد.
تبصره 5 – پروانه متخلفین از تعهد فوق‌الذکر به هر نحو که باشد باطل خواهد شد.
تبصره 6 – در صورت انجام تعهد خدمت فوق‌الذکر پروانه اشتغال در سراسر کشور به
استثناء مراکز استان برای نامبردگان صادر خواهد شد.
تبصره 7 – تبصره‌های 5 و 8 قانون تربیت بهداشتکاران دهان و دندان مصوب 60.1.23 به منظور گسترش خدمات درمانی و بهداشتی در روستاها به قوت خود باقی بوده و قوانین مغایر ملغی است.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و هفت تبصره در جلسه روز یکشنبه هفتم تیر ماه یک
هزار و سیصد و شصت و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1366.4.21 به تأیید
شورای نگهبان رسیده است.
رییس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی