هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۴.۱۲.۱۸ بنا به پیشنهاد شماره .۶۰۹۶م مورخ ۱۳۶۴.۱۱.۲۳ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی آییننامه اجرایی قانون تعیین وضع شغلی دندانسازان تجربی مصوب ۱۳۶۴.۲.۲۲ مجلس شورای اسلامی را که با همکاری وزارت فرهنگ و آموزش عالی تهیه شده است بهشرح زیر تصویب نمودند:
ماده ۱ – تعریف
تکنیسین تجربی لابراتواری دندان به شخصی اطلاق میشود که بر اساس قانون تعیین وضع شغلی دندانسازان تجربی مصوب ۱۳۶۴.۲.۲۲ مجلس شورای اسلامی و برابر این آییننامه در امتحانات پیشبینی شده در قانون شرکت نموده و از عهده امتحانات مذکور برآمده و مدرک تکنیسین تجربی لابراتواری دندان را جهت اشتغال در لابراتوار دندان (کارگاه دندانسازی) دریافت نماید.
تبصره
لابراتوار دندان (کارگاه دندانسازی) به واحدی اطلاق میشود که در آنجا بنا به درخواست اشخاص ذیصلاح قانونی در امر دندانپزشکی و در حدود صلاحیتشان، انواع پروتزهای دندانی (دندانهای مصنوعی جایگزین شونده) ساخته میشود به طوری که مسئول و کارکنان کارگاه مجاز به مواجهه و تماس مستقیم با بیماران دهان و دندان نمیباشند.
ماده ۲ – شاغلین امر دندانسازی
شاغلین امر دندانسازی مشمول قانون مذکور عبارتند از گروههایی که فاقد مدرک علمی در رشته دندانسازی از مراکز آموزش معتبر قانونی هستند و شامل گروههای ذیل میباشند:
1 – افرادی که طبق تبصره ۲ قانون اشتغال کمک دندانپزشکان تجربی مصوب ۱۳۵۴.۲.۸ موفق به اخذ پروانه کمک تکنیسین دندانسازی گردیدهاند.
2 – شاغلین امر دندانسازی که بنا به عللی موفق نشدهاند در آزمون قانونی مربوط به اشتغال کمک دندانپزشکان تجربی مصوب ۱۳۵۴.۲.۸ شرکت نمایند.
3 – شاغلین دارای گواهینامههای مبنی بر طی دوره آموزش امور مربوط به دندانسازی صادره از سازمانهای آموزش غیر دانشگاهی.
4 – شاغلین دارای حکم استخدامی و یا گواهی اشتغال در مراکز و بخشهای دندانسازی دولتی.
5 – شاغلین امر دندانسازی در بخش خصوصی و کارگاههای دندانسازی موجود.
ماده ۳ – شرایط داوطلبین شرکت در امتحان
الف: شرایط عمومی
1 – تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران.
2 – اعتقاد به دین مبین اسلام و یا یکی از ادیان رسمی کشور.
3 – داشتن حداقل مدرک تحصیلی پایان دوره اول راهنمایی و یا سوم متوسطه قدیم.
4 – دارا بودن گواهینامه پایان خدمت وظیفه یا معافیت دائم از خدمت وظیفه عمومی.
5 – نداشتن سوءپیشینه کیفری به تأیید مراجع ذیصلاح.
6 – عدم اعتیاد به مواد مخدر (به تأیید آزمایشگاههای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی).
ب: شرایط اختصاصی
دارا بودن حداقل پنج سال سابقه اشتغال در امر دندانسازی تا تاریخ ۱۳۶۴.۲.۲۲ به تأیید سازمان منطقهای بهداری استان مربوطه و یا حکم استخدامی جهت شاغلین بخش دولتی به همراه کلیه یا یکی از مدارک ذیل:
1 – سند اجاره نامه رسمی محل اشتغال به عنوان دندانسازی.
2 – گواهینامه صادره از مراکز آموزشی غیر دانشگاهی در امور دندانسازی.
3 – پرداخت مالیات شغلی حداقل پنج سال در رابطه با اشتغال به امر دندانسازی.
4 – گواهی اشتغال به عنوان کادر کمکی دندانسازی در مراکز دولتی.
ماده ۴ – نحوه برگزاری امتحان
امتحان فقط برای یک بار در دور مرحله نظری (کتبی) و عملی در شهر تهران توسط معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برگزار میگردد.
تبصره
تاریخ برگزاری و برنامه امتحانی از طریق وسائل ارتباط جمعی در سه نوبت و با فاصله زمانی حداقل ده روز اعلام خواهد گردید.
ماده ۵ – صدور گواهینامه
به قبولشدگان در امتحانات نظری و عملی برگ گواهی تکنسین تجربی، لابراتواری دندان داده خواهد شد.
تبصره ۱
در متن گواهی با عنایت به تبصره ۲ قانون تعیین وضع شغلی دندانسازان تجربی مصوب ۱۳۶۴.۲.۲۲ مجلس شورای اسلامی و تبصره ماده یک این آییننامه بایستی جمله “دارنده این گواهی حق هیچگونه دخالت در امر دندانپزشکی و تماس مستقیم با بیماران دهان و دندان را ندارد در غیر این صورت دخالت غیرمجاز در امر پزشکی تلقی میگردد” قید گردد.
تبصره ۲
دارندگان گواهی تکنیسین تجربی لابراتواری دندان میتوانند بر طبق ضوابط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نسبت به اخذ پروانه کار جهت تأسیس کارگاه دندانسازی اقدام و از مزایای قانونی آن بهرهمند گردند.
ماده ۶ – شرح وظیفه
تکنسینهای تجربی لابراتواری دندان با عنایت به تبصره ماده ۱ صرفاً مجاز به ساخت پروتزهای دندانی در محل کارگاه دندانسازی میباشند.
تبصره ۱
این افراد موظف به رعایت کلیه ضوابط و مقررات اعلام شده از طرف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، منجمله تعرفههای مصوب قانونی میباشند.
تبصره ۲
این قبیل افراد حق داشتن هیچ یک از لوازم و دستگاهها و تجهیزات دندانپزشکی که به نحوی از انحاء مورد استفاده در امر دندانپزشکی (غیر لابراتواری) قرار میگیرد را در محل کار خود ندارند.
تبصره ۳
با متخلفین از موارد فوقالذکر طبق مقررات قانونی رفتار خواهد شد.
ماده ۷ – هزینههای اجرای قانون
جهت شرکت در امتحان از هر داوطلب مبلغ -۱۰.۰۰۰. ریال (ده هزار ریال) به عنوان حق ثبت نام که غیر قابل استرداد میباشد دریافت خواهد شد.
تبصره
وجوه دریافتی فوق به حسابی که بدین منظور در خزانه به نام وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی افتتاح خواهد شد واریز و توسط وزارت مزبور صرف هزینه اجرای قانون خواهد شد.
میرحسین موسوی – نخستوزیر