1364.05.02 – 37494 – 1364.05.28 – 364
هیأت وزیران در جلسه مورخ 1364.5.2 بنا به پیشنهاد شماره 1.3.34.30470.9749 مورخ
63.12.13 وزارت کشور و موافقت‌نامه‌های شماره 26668.2148.20 وزارت امور اقتصادی و
دارایی و شماره 1.8039 وزارت مسکن و شهرسازی و به استناد ماده 4 قانون نوسازی و عمرانی شهری مصوب‌سال 1347 تصویب نمودند:
1 – بهای اراضی موضوع ماده 4 قانون نوسازی و عمران شهری به مأخذ ارزش معاملاتی سال 1363 که توسط کمیسیون مقرر در تبصره 2 ماده 23 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 1345 و اصلاحیه‌های بعدی آن تعیین گردیده است برای سال 1364 به عنوان سال پایه با تخفیف 50% مشروط به این که قیمت‌حاصل از تخفیف کمتر از بهای مصوب سال 1362 موضوع تصویب‌نامه شماره 12512 مورخ 1362.1.31 هیأت وزیران و نیز بیشتر از 50% بهای فوق
نباشد و‌بهای سال 1365 لغایت سال 1368 هر سال به ترتیب با افزایش 10% نسبت به سال
قبل ملاک عمل و مبنای محاسبه جهت وصول عوارض نوسازی کلیه‌شهرهای مشمول ماده 2 قانون نوسازی و عمرانی شهری قرار گیرد. ضمناً شهرهایی که در آینده مشمول ماده 2 قانون نوسازی و عمران شهری خواهند شد در‌سال شمول تا پایان سال 1368 مشمول مقررات فوق خواهند بود.
تبصره 1
اراضی که در شهرها برای آن ارزش معاملاتی تعیین نگردیده است و یا املاک پشت
جبهه‌ای که در اثر طرح‌های جدید شهرداری، بر معبر جدیدالاحداث واقع‌می‌شوند، و در
ارزش معاملاتی قیمتی برای آن معبر پیش‌بینی نشده است بهای آن مطابق بالاترین ارزش
معابر هم عرض موجود در منطقه و در صورت عدم‌وجود معبر هم عرض در منطقه مربوط، با
بالاترین ارزش معابر هم عرض مناطق همجوار محاسبه گردد.
تبصره 2
در شهرهایی که ارزش معاملاتی سال 1363 تعیین نگردیده است آخرین مصوبه قبل از سال مذکور ملاک عمل قرار گیرد.
2 – ضوابط بهای ساختمانها و مستحدثات به شرح چهار برگ جداول و توضیحات پیوست که ممهور به مهر وزارت کشور می‌باشد برای کلیه شهرهای مشمول‌ماده 2 قانون نوسازی و عمران شهری از اول سال 1364 به مدت پنج سال ملاک عمل جهت وصول عوارض نوسازی قرار گیرد.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر