هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۳.۱۲.۸ بنا به پیشنهاد شماره ۸۳۶۹ مورخ ۱۳۶۳.۱۰.۲۰ وزارت بهداری و در اجرای تبصره ماده واحده قانون راجع به افزایش مستمری دریافت‌کنندگان مستمری ازکارافتادگی جزئی ناشی از کار مصوب ۶۲.۱۰.۱۵ مجلس شورای اسلامی تصویب نمود.
ماده ۱ – حداقل مستمری ازکارافتادگی جزئی ناشی از کار ماهانه ۲۱۰۰. ریال تعیین می‌گردد. میزان مستمری ازکارافتادگی جزئی ناشی از کار پس از اعمال افزایشهای مقرر در قانون مذکور چنانچه از حداقل تعیین شده کمتر باشد تا میزان مبلغ مذکور ترمیم خواهد شد.
ماده ۲ – حداکثر میزان مستمری ماهانه ازکارافتادگی جزئی ناشی از کار موضوع این آیین‌نامه معادل حداقل دستمزد کارگر ساده تعیین می‌گردد و چنانچه میزان مستمری ماهانه بیش از حداکثر مقرر در این ماده باشد مستمری قابل افزایش نخواهد بود، در موردی کسانی که مستمری آنان از حداقل دستمزد کارگر ساده کمتر باشد افزایش به نحوی خواهد بود که مجموع افزایش و مستمری دریافتی از میزان مذکور بیشتر نگردد.
ماده ۳ – سازمان تأمین اجتماعی مکلف است که مابه‌التفاوت ناشی از اجرای قانون فوق را از اول فروردین‌ماه ۱۳۶۳ پرداخت نماید.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر