[به موجب ماده ۱۹ آیین‌نامه سوادآموزی کارکنان کشور، مصوب ۱۳۶۶ لغو شده است.]
شماره ۹۸۹۵۶ – ۱۳۶۳/۱۲/۱۹
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۳/۱۰/۲۹ بنا به پیشنهاد شماره 45059 مورخ 63.5.24 وزارت کار و امور اجتماعی آیین‌نامه سوادآموزی مشمولین قانون کار و استخدام کشوری را بشرح زیر تصویب نمودند.
1 – کلیه وزارتخانه‌ها، مؤسسات، شرکتهای دولتی، شهرداریها و مؤسساتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است همچنین نهادهای انقلابی و مؤسساتی که دارای مدیریت دولتی هستند و نیز کارخانه‌ها و کارگاههای بخش خصوصی و دولتی، وابسته به دولت، ملی شده، مصادره شده و تحت نظارت دولت مکلفند با رعایت مفاد این آیین‌نامه نسبت به تشکیل کلاسهای سوادآموزی برای بیسوادان و نوسوادآموزان خود اقدام نمایند.
تبصره – کلیه وزارتخانه‌ها و دستگاههای موضوع ماده یک مکلفند حداکثر ظرف مدت یک ماه پس از ابلاغ این آیین‌نامه آمار کلیه کارکنان و کارگران سوادآموز خود را کتباً به دفتر نهضت سوادآموزی مستقر در وزارت کار و امور اجتماعی (در مرکز) و به ادارات تابعه آن در استانها و شهرستانها اعلام نمایند.
2 – حداقل تعداد سوادآموزان هر کلاس ده نفر و حداکثر 35 نفر می‌باشد.
3 – در سازمانها و دستگاهها موضوع ماده یک که تعداد سوادآموزان از ده نفر کمتر است، کلاس سوادآموزی با دستگاهها و سازمانهای همجوار بطور مشترک تشکیل خواهد شد.
تبصره 1 – در صورتی که امکان تشکیل کلاس با دستگاه یا سازمان همجوار وجود نداشته باشد، دستگاه یا سازمان مکلف است سوادآموزان خود را به کلاسهای آزاد نهضت معرفی کند.
تبصره 2 – سوادآموزانی که از دستگاههای و سازمانهای موضوع ماده یک به کلاسهای آزاد معرفی می‌شوند در صورت قبولی از مزایای پیش‌بینی شده در آیین‌نامه بهره‌مند خواهند شد.
تبصره 3 – منظور از کلاس آزاد کلاسهائی است که در خارج از سازمانها و دستگاههای موضوع ماده یک تشکیل می‌گردد.
4 – تأمین وسائل آموزشی از قبیل گچ و تخته سیاه و فراهم کردن محلی مناسب جهت تشکیل کلاس در دستگاهها و سازمانهای موضوع ماده یک به عهده دستگاه و یا سازمان مربوطه می‌باشد.
5 – تأمین مواد آموزشی نظیر کتاب و لوحه و نیز تربیت آموزشیاران به عهده سازمان نهضت سوادآموزی می‌باشد.
6 – تعداد کلاسها و افراد آن در سازمانها و دستگاهها موضوع ماده یک با توجه به تعداد افراد سوادآموز و امکانات موجود با نظر مسئول آن دستگاه و یا سازمان و با هماهنگی نهضت سوادآموزی تعیین می‌گردد.
7 – برنامه آموزشی کلاسها در سازمانها و دستگاههای موضوع ماده یک بر اساس آیین‌نامه آموزشی نهضت سوادآموزی می‌باشد.
8 – کارنامه قبولی در پایان هر کلاس توسط واحد آموزش نهضت به قبول‌شدگان در امتحانات اعطاء می‌گردد.
تبصره – فاصله بین دوره‌های آموزشی نباید بیشتر از دو ماه باشد.
9 – مدت هر کلاس حداقل پنج سال در هفته و در ساعت کار بوده و اوقات شرکت سوادآموز در کلاس جزء ساعات کار وی محسوب می‌شود.
10 – عدم حضور غیرموجه سوادآموزان در کلاس سوادآموزی به عنوان غیبت از محل کار تلقی شده و دستگاه و یا سازمان مربوطه مکلف است به ازای هر ساعت غیبت از کلاس معادل ریالی یک ساعت از حقوق وی کسر نماید.
11 – چنانچه سوادآموزی یک نوبت در هر دوره سوادآموزی در کلاس شرکت نموده و و مردود شود ساعات حضور وی در نوبتهای بعدی جزء ساعات کار وی محسوب نمی‌شود.
تبصره – سوادآموزان مردودی که در نوبتهای بعدی در کلاس شرکت نموده و کلاس را با موفقیت به پایان برسانند مشمول بنود 18 و 19 خواهند شد.
12 – دستگاهها و سازمانهای موضوع ماده یک مکلفند ترتیبی دهند که سوادآموزان بتوانند به طور مرتب در کلاسهای سوادآموزی شرکت کنند.
تبصره ـ [الحاقی ۱۳۶۵/۵/۲۶]
کلیه سوادآموزان مشمول قانون استخدام کشوری و همچنین سایر سوادآموزان دستگاههای موضوع ماده 1 آیین‌نامه که در مقررات استخدامی ناشر به آنان “پایه تشویقی” یا عناوین مشابه آن پیش‌بینی شده باشد در صورت دریافت گواهی‌نامه دوره آخر سوادآموزی، هنگام استحقاق ترفیع از یک پایه تشویقی یا عناوین مشابه آن برخوردار خواهند شد.
سوادآموزانی که قبل از تاریخ الحاق این بند موفق به دریافت گواهی‌نامه دوره آخر سوادآموزی گردیده‌اند نیز مشمول مفاد این بند می‌باشند.
۱۳ – [اصلاحی ۱۳۶۵/۱۰/۲۸]
جهت شرکت در کلاسهای سوادآموزی افرادی که کمتر از 45 سال داشته باشند اولویت خواهند داشت.
تبصره 1 – سوادآموزانی که از نظر جسمی و فکری قادر به شرکت در کلاس نیستند با گواهی پزشک از شرکت در کلاس معاف خواهند بود.
تبصره 2 – [اصلاحی ۱۳۶۵/۱۰/۲۸]
بعد از معرفی سوادآموزان جهت شرکت در کلاس در صورتی که برخلاف نظر کارفرمای ذیربط از رفتن به کلاس خودداری نمایند با ایشان مطابق آیین‌نامه انضباطی همان واحد رفتار خواهد شد.
تبصره 3 – سوادآموزانی که بیش از 45 سال سن دارند در صورت شرکت در کلاس و احراز موفقیت از مزایای پیش‌بینی شده در این آیین‌نامه بهره‌مند خواهند شد.
14 – آموزشیاران مورد نیاز حتی‌المقدور باید از میان افراد متعهد و مکتبی هر دستگاه و یا سازمان که حداقل تحصیلات آنان سوم راهنمائی باشد انتخاب و جهت گزینش و آموزش به سازمان نهضت سوادآموزی مستقر در وزارت کار(در مرکز) و ادارات تابعه آن در استانها و شهرستانها معرفی شوند.
15 – مدت آموزش و ساعات تدریس آموزشیاران منتخب دستگاهها و سازمانهای موضوع ماده یک از کلیه جهات جزء خدمت آنان محسوب می‌شود.
16 – حق‌التدریس آموزشیارانی که از سوی نهضت سوادآموزی در دستگاهها و سازمانهای موضوع بند یک به تدریس اشتغال ورزند از محل اعتبارات همان دستگاه و سازمان طبق آیین‌نامه مالی نهضت سوادآموزی پرداخت خواهد شد.
17 – به آموزشیارانی که از سوی دستگاهها و یا سازمانهای موضوع ماده یک انتخاب و در کلاس سوادآموزی تدریس نمایند از محل اعتبارات همان واحد به ازای هر نفر قبولی معادل 1500 ریال به عنوان پاداش حسن انجام خدمت پرداخت خواهد شد.
18 – دستگاهها و سازمانهای موضوع ماده یک مکلفند به کلیه سوادآموزان که هر دوره را با موفقیت به پایان می‌رسانند مبلغ ده هزار ریال از محل اعتبارات مربوط بطور موردی و مقطوع به عنوان پاداش قبولی پرداخت نمایند و این پاداش مانع دریافت پاداشهای خدمتی نخواهد بود.
19 – کلیه سوادآموزانی که مشمول قانون کار می‌باشند و موفق به دریافت گواهی‌نامه دوره آخر سوادآموزی شوند علاوه بر موضوع بند 18 طبق دستورالعملی که وزارت کار و امور اجتماعی اعلام خواهد نمود از پنج درصد افزایش مزد نیز برخوردار خواهند شد.
ماده 20 – [اصلاحی ۱۳۶۴/۳/۱]
بنود 4 و 9 و 10 و 15 و 16 و 17 و 18 در صورت عدم توافق بخش خصوصی به عهده نهضت سواد آموزی می‌باشد.
۲۱ – آیین‌نامه مصوبه شماره ۶۴۵۱۴ مورخ ۱۳۶۱/۹/۳۰ در زمینه سوادآموزی ملغی خواهد بود.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر