[تمدید مفاد آیین‌نامه نحوه تعدیل و تثبیت اجاره‌بهای واحدهای مسکونی در شهر تهران]
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۳.۴.۶ بر اساس پیشنهاد مشترک شماره ۱.۶۸۳۱ مورخ ۶۲.۴.۱۵ وزارت مسکن و شهرسازی و دادگستری و به استناد ماده ۱۴ قانون روابط موجر و مستأجر آیین‌نامه نحوه تعدیل و تثبیت اجاره بهای واحدهای مسکونی را در شهر تهران تا پایان سال ۱۳۶۳ بشرح زیر تصویب نمودند و وزارتین مذکور موظف شدند حداکثر ظرف شش ماه آیین‌نامه نحوه تعدیل و تثبیت اجاره بهای واحدهای مسکونی را برای کلیه شهرهای مندرج در ماده ۱۴قانون فوق‌الذکر تهیه و جهت تصویب به هیأت دولت ارسال دارند.
ماده ۱ – حداکثر مبلغ اجاره بهای ماهانه واحد مسکونی نباید از ده برابر مبلغ تعیین شده در قبض عوارض سالیانه نوسازی شهرداری آن ملک در اسفند ۱۳۶۲ (قبل از وضع بخشودگی و بدون محاسبه جریمه دیرپرداخت) و با توجه به تبصره ۲ این ماده و مبالغ مندرج در ماده ۲ آیین‌نامه تجاوز نماید.
تبصره ۱
در صورتی که ساختمان، مشتمل بر چند واحد بوده لکن سند تفکیکی نداشته باشد و مبلغ عوارض نوسازی سالیانه برای کل ساختمان تعیین شده باشد مبلغ عوارض نوسازی به نسبت مساحت زیربنای اختصاصی واحدهای مسکونی تقسیم و ملاک عمل قرار می‌گیرد.
تبصره ۲
در صورتی که کف واحد مسکونی پائین‌تر از کف حیاط یا محوطه اصلی باشد (زیرزمین) از مبلغ اجاره‌بهای ماهانه مذکور در این ماده ۱۵% کسر و برای طبقات بالاتر از همکف در صورت داشتن آسانسور به ترتیب نیم درصد به ازای هر طبقه به مبلغ مذکور افزوده می‌شود.
ماده ۲
در صورتی که مورد اجاره دارای وسایل و تسهیلات زیر باشد حداکثر تا مبالغ مندرج در این ماده می‌توان به اجاره بها اضافه نمود.
الف – تلفن مستقل ۲۰۰۰ ریال در ماه (در صورتی که تلفن مشترک باشد مبلغ مذکور به نسبت تعداد مشترکین تقسیم می‌شود.)
ب – کولر ۵۰۰ ریال در ماه.
ج – استفاده از شبکه گازی شهری ۱۰۰۰ ریال در ماه.
د – پارکینگ اعم از مسقف یا غیر آن ۱۰۰۰ ریال در ماه.
ه – حق استفاده از حیاط یا محوطه مشترک ۱۰۰۰ ریال در ماه.
و – حمام با آب گرم ۱۰۰۰ یال در ماه.
ز – واحد مسکونی به صورت خانه دربستی باشد ۲۰۰۰ ریال در ماه.
ماده ۳
جهت تعیین اجاره بهای واحدهای مسکونی که از پرداخت عوارض نوسازی معاف می‌باشند همان مبلغی که طبق سوابق و ضوابط شهرداری تهران محل در پرونده عوارض نوسازی مورد اجاره ضبط است به نحو مندرج در این آیین‌نامه ملاک عمل قرار می‌گیرد.
ماده ۴
در مواردی که اطاقهای یک واحد مسکونی به دو یا چند مستأجر اجاره داده می‌شود اجاره بهای متعلقه به هر یک از مستأجرین عبارت خواهد بود از تقسیم اجاره بهای کل واحد مسکونی (مواد ۱ و ۲ آیین‌نامه) به نسبت سطح زیربنای اختصاصی مورد استفاده هر مستأجر.
تبصره
چنانچه از تسهیلات مندرج در ماده ۲ فقط بعضی از مستأجرین موضوع این ماده استفاده نمایند در این صورت پرداخت مبلغ مربوطه فقط به عهده مستأجر یا مستأجرین منتفع بوده و در احتساب اجاره بهای متعلقه به سایر مستأجرین ارقام مذکور نباید جزء اجاره بهای کل واحد مسکونی بشمار آید.
ماده ۵
چنانچه مساحت عرصه از ۱۰۰۰ متر مربع و سه برابر مساحت اعیان تجاوز کند در این صورت مال‌الاجاره ماهانه آن بشرح زیر محاسبه می‌شود.
مال‌الاجاره بدست آمده طبق مواد ۱ و ۲ آیین‌نامه X (مساحت عرصه).(مساحت اعیان)
ماده ۶
چنانچه میزان مال‌الاجاره قبلی کمتر از مبلغ مال‌الاجاره حاصله از طریق این آیین‌نامه باشد، فعلاً تا پایان سال جاری همان مال‌الاجاره قبلی ملاک عمل خواهد‌بود.
ماده ۷
در صورتی که در مدت اعتبار این آیین‌نامه مبنای محاسبه عوارض نوسازی شهرداریها تغییر نماید به هر حال ملاک محاسبه مال‌الاجاره موضوع این آیین‌نامه تغییر نکرده و مبلغ مندرج در قبض عوارض نوسازی سالیانه اسفند ۱۳۶۲ مورد اجاره ملاک عمل خواهد بود.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر