1363.04.06 – 18510 – 1363.04.12 – 287
&روابط موجر و مستأجر
&وزارت مسکن و شهرسازی
هیأت وزیران در جلسه مورخ 1363.4.6 بر اساس پیشنهاد مشترک شماره 1.6831 مورخ
62.4.15 وزارت مسکن و شهرسازی و دادگستری و به استناد ماده14 قانون روابط موجر و
مستأجر آییننامه نحوه تعدیل و تثبیت اجاره بهای واحدهای مسکونی را در شهر تهران
تا پایان سال 1363 بشرح زیر تصویب نمودند ووزارتین مذکور موظف شدند حداکثر ظرف شش
ماه آییننامه نحوه تعدیل و تثبیت اجاره بهای واحدهای مسکونی را برای کلیه شهرهای
مندرج در ماده 14قانون فوقالذکر تهیه و جهت تصویب به هیأت دولت ارسال دارند.
ماده 1 – حداکثر مبلغ اجاره بهای ماهانه واحد مسکونی نباید از ده برابر مبلغ
تعیین شده در قبض عوارض سالیانه نوسازی شهرداری آن ملک در اسفند 1362(قبل از وضع
بخشودگی و بدون محاسبه جریمه دیرپرداخت) و با توجه به تبصره 2 این ماده و مبالغ
مندرج در ماده 2 آییننامه تجاوز نماید.
تبصره 1
در صورتی که ساختمان، مشتمل بر چند واحد بوده لکن سند تفکیکی نداشته باشد و مبلغ
عوارض نوسازی سالیانه برای کل ساختمان تعیین شده باشد مبلغعوارض نوسازی به نسبت
مساحت زیربنای اختصاصی واحدهای مسکونی تقسیم و ملاک عمل قرار میگیرد.
تبصره 2
در صورتی که کف واحد مسکونی پائینتر از کف حیاط یا محوطه اصلی باشد (زیرزمین)
از مبلغ اجارهبهای ماهانه مذکور در این ماده 15% کسر و برای طبقاتبالاتر از هم
کف در صورت داشتن آسانسور به ترتیب نیم درصد به ازای هر طبقه به مبلغ مذکور افزوده
میشود.
ماده 2
در صورتی که مورد اجاره دارای وسایل و تسهیلات زیر باشد حداکثر تا مبالغ مندرج در
این ماده میتوان به اجاره بها اضافه نمود.
الف – تلفن مستقل 2000 ریال در ماه (در صورتی که تلفن مشترک باشد مبلغ مذکور به
نسبت تعداد مشترکین تقسیم میشود.)
ب – کولر 500 ریال در ماه.
ج – استفاده از شبکه گازی شهری 1000 ریال در ماه.
د – پارکینگ اعم از مسقف یا غیر آن 1000 ریال در ماه.
ه – حق استفاده از حیاط یا محوطه مشترک 1000 ریال در ماه.
و – حمام با آب گرم 1000 یال در ماه.
ز – واحد مسکونی به صورت خانه دربستی باشد 2000 ریال در ماه.
ماده 3
جهت تعیین اجاره بهای واحدهای مسکونی که از پرداخت عوارض نوسازی معاف میباشند
همان مبلغی که طبق سوابق و ضوابط شهرداری تهران محل درپرونده عوارض نوسازی مورد
اجاره ضبط است به نحو مندرج در این آییننامه ملاک عمل قرار میگیرد.
ماده 4
در مواردی که اطاقهای یک واحد مسکونی به دو یا چند مستأجر اجاره داده میشود
اجاره بهای متعلقه به هر یک از مستأجرین عبارت خواهد بود از تقسیماجاره بهای کل
واحد مسکونی (مواد 1 و 2 آییننامه) به نسبت سطح زیربنای اختصاصی مورد استفاده هر
مستأجر.
تبصره
چنانچه از تسهیلات مندرج در ماده 2 فقط بعضی از مستأجرین موضوع این ماده استفاده
نمایند در این صورت پرداخت مبلغ مربوطه فقط به عهده مستأجر یامستأجرین منتفع بوده
و در احتساب اجاره بهای متعلقه به سایر مستأجرین ارقام مذکور نباید جزء اجاره بهای
کل واحد مسکونی بشمار آید.
ماده 5
چنانچه مساحت عرصه از 1000 متر مربع و سه برابر مساحت اعیان تجاوز کند در این
صورت مالالاجاره ماهانه آن بشرح زیر محاسبه میشود.
مالالاجاره بدست آمده طبق مواد 1 و 2 آییننامه X (مساحت عرصه).(مساحت اعیان)
ماده 6
چنانچه میزان مالالاجاره قبلی کمتر از مبلغ مالالاجاره حاصله از طریق این
آییننامه باشد، فعلاً تا پایان سال جاری همان مالالاجاره قبلی ملاک عمل
خواهدبود.
ماده 7
در صورتی که در مدت اعتبار این آییننامه مبنای محاسبه عوارض نوسازی شهرداریها
تغییر نماید به هر حال ملاک محاسبه مالالاجاره موضوع این آییننامه تغییرنکرده و
مبلغ مندرج در قبض عوارض نوسازی سالیانه اسفند 1362 مورد اجاره ملاک عمل خواهد
بود.
میرحسین موسوی – نخستوزیر